Βέρνερ Πάντον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dada (συζήτηση | συνεισφορές)
-εικόνα, χωρίς άδεια/πηγή
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Verner_panton.jpg|right|150px]]
Ο '''Βέρνερ Πάντον''' (''Verner Panton'', [[13 Φεβρουαρίου]] [[1926]] - [[5 Σεπτεμβρίου]] [[1998]]) ήταν Δανός [[αρχιτεκτονική|αρχιτέκτων]] και σχεδιαστής επίπλων ο οποίος έφτιαξε μια σειρά μοντέρνων καρεκλών, περιβάλλοντων και φωτιστικών με προσωπικότητα σε αντίθεση με άλλους Δανούς σχεδιαστές. Θεωρείται ο σημαντικότερος σχεδιαστής της [[Δανία|Δανίας]] στον 20ό αιώνα μετά τον [[Άρνε Γιάκοπσεν]].
Ο '''Βέρνερ Πάντον''' (''Verner Panton'', [[13 Φεβρουαρίου]] [[1926]] - [[5 Σεπτεμβρίου]] [[1998]]) ήταν Δανός [[αρχιτεκτονική|αρχιτέκτων]] και σχεδιαστής επίπλων ο οποίος έφτιαξε μια σειρά μοντέρνων καρεκλών, περιβάλλοντων και φωτιστικών με προσωπικότητα σε αντίθεση με άλλους Δανούς σχεδιαστές. Θεωρείται ο σημαντικότερος σχεδιαστής της [[Δανία|Δανίας]] στον 20ό αιώνα μετά τον [[Άρνε Γιάκοπσεν]].



Έκδοση από την 16:06, 17 Ιουνίου 2007

Ο Βέρνερ Πάντον (Verner Panton, 13 Φεβρουαρίου 1926 - 5 Σεπτεμβρίου 1998) ήταν Δανός αρχιτέκτων και σχεδιαστής επίπλων ο οποίος έφτιαξε μια σειρά μοντέρνων καρεκλών, περιβάλλοντων και φωτιστικών με προσωπικότητα σε αντίθεση με άλλους Δανούς σχεδιαστές. Θεωρείται ο σημαντικότερος σχεδιαστής της Δανίας στον 20ό αιώνα μετά τον Άρνε Γιάκοπσεν.

Βιογραφία

Ο Πάντον γεννήθηκε στο Γκαντόφτ, ένα χωριό του νησιού Funen. Εκπαιδεύτηκε στο τεχνικό κολέγιο της Οντένσε, ως αρχιτεκτονικός μηχανικός, έπειτα σπούδασε στη Βασιλική Δανική Ακαδημία Τέχνης (Det Kongelige Danske Kunstakademi) στην Κοπεγχάγη. Εκεί γνώρισε τον Poul Henningsen ο οποίος τον εντυπωσίασε με την καθαρή βιομηχανική του αισθητική. Τα πρώτα δύο έτη σταδιοδρομίας του (1950-1952) εργάστηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Άρνε Γιάκοπσεν, όπου απέκτησε και την εμπειρία στον βιομηχανικό σχεδιασμό, αφού ο Γιάκοπσεν σχεδίαζε και πολλά αντικείμενα όπως έπιπλα και βρύσες συμπεριλαμβανόμενης και της ant chair. Ο Arne ενέπνευσε τον Πάντον γιατί δούλευε πολύ με νέα υλικά. Όταν έφυγε από τον Arne, o Πάντον δούλεψε ως ελεύθερος designer σε διάφορα projects.

Το 1955 άνοιξε το δικό του design γραφείο και τότε βγήκε στην παραγωγή η Batchelor chair, η Tivoli chair και το 1959 η Cone chair. Τότε άρχισε να αποκτά το δικό του ξεχωριστό στυλ και να γίνεται γνωστός designer. Tα επόμενα χρόνια άρχισε να πειραματίζεται. Κατασκεύασε το πρώτο φουσκωτό έπιπλο φτιαγμένο από πλαστικό και αργότερα το Astoria hotel στην Νορβηγία όπου οι τοίχοι, η οροφή και το πάτωμα ήταν καλυμμένοι με πλαστικό. Το 1962 μετακόμισε στη Βασιλεία με τη γυναίκα του, όπου ξεκίνησε μια μεγάλη συνεργασία με την Vitra, μια μεγάλη κατασκευαστική επίπλων. Τότε βγήκε στην παραγωγή η Flying chair φτιαγμένη από ένα και μόνο κομμάτι πλαστικό.

Παρόλο που κέρδισε πολυάριθμα βραβεία στα τέλη της δεκαετίας του '70, με την ανάπτυξη του οικολογικού κινήματος, τα πολύχρωμα σχέδια του για αντικείμενα από πλαστικό ήταν αναχρονιστικά, και δεν μπόρεσε να πουλήσει κάποιο έργο του για πολλά χρόνια, στα οποία δεν κατάφερε να προσαρμοστεί στις νέες ιδέες. Όλα αυτά άλλαξαν στα μέσα της δεκαετία του '90, όταν ο μοντερνισμός και ιδιαίτερα ο Panton επανήλθαν στο προσκήνιο. Πολλά παλιά έργα του βγήκαν ξανά στην παραγωγή, καθώς το έργο του επανεκτιμήθηκε και διακρίθηκε με νέα βραβεία. Τότε του ζητήθηκε να σχεδιάσει μια έκθεση για τον ίδιο αλλά πέθανε λίγες μέρες πριν τα εγκαίνιά της το 1998. Σήμερα ο Πάντον θεωρείται ένας εκπρόσωπος της [Ποπ αρτ]στον τομέα του σχεδιασμού.

Εξωτερικές συνδέσεις

Αρχείο:Panton siden.jpg

Έργα του Πάντον