Κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Αστροφυσική (με το HotCat)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|26|09|2015}}
{{πηγές|26|09|2015}}
[[Αρχείο:Ilc 9yr moll4096.png|thumb|250πχ|H ακτινοβολία υποβάθρου όπως την απεικόνισε το πρόγραμμα WMAP (2001-2010)]]
[[Αρχείο:Ilc 9yr moll4096.png|thumb|250πχ|H ακτινοβολία υποβάθρου όπως την απεικόνισε το πρόγραμμα WMAP (2001-2010)]]
'''Ακτινοβολία Υποβάθρου''' ή '''Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου'''[https://en.wiktionary.org/wiki/cosmic_background_radiation] ονομάζεται η κοσμική ακτινοβολία όλου του φάσματος, από την [[Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου]], τις Κοσμικές Ακτίνες Χ, τα Παντοκατευθυντικά Νετρίνα Υποβάθρου[https://en.wiktionary.org/wiki/cosmic_neutrino_background], την ακτινοβολία ζώντων και νεκρών αστέρων που διαχέεται στο Σύμπαν κτλ. και δεν έχει συγκεκριμένη κατευθυντικότητα. Η '''Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου''' αποτελεί τμήμα (μόνο τα ''παλαιοφωτόνια'' ή ''πρωτοφωτόνια'' ή ''μικροκυματική ακτινοβολία χαμηλών συχνοτήτων'') και όχι το σύνολο της '''Ακτινοβολίας Υποβάθρου''' (η ακτινοβολία υποβάθρου αφορά όλο το φάσμα, και φωτόνια μεταγενέστερα του '''Κοσμικού Ανασυνδυασμού'''[https://en.wikipedia.org/wiki/Recombination_(cosmology)] ηλεκτρονίων-πρωτονίων, επίσης τα νετρίνα είναι παλαιότερα από τα παλαιοφωτόνια της Μικροκυματικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου, διότι (τα νετρίνα) μπορούν να διαπερνούν ανεμπόδιστα την ύλη)[http://arxiv.org/abs/1304.5632] αλλά το ευρύ κοινό συχνά συγχέει τις δυο έννοιες. '''Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου''' ονομάζεται το ίχνος, ή υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν όταν βρισκόταν σε κατάσταση εξαιρετικά μεγάλων θερμοκρασιών και πιέσεων. Αντιστοιχεί σε ακτινοβολία [[μέλαν σώμα|μέλανος σώματος]], θερμοκρασίας 2,73 Κ ([[Kelvin]]) και έρχεται από όλες τις κατευθύνσεις. Παρουσιάζει μεγάλη [[ισοτροπία]] και [[ομοιογένεια]]. Η ύπαρξη μιας τέτοιας ακτινοβολίας είχε προβλεφθεί ήδη από το 1940 θεωρητικά από τον [[Τζορτζ Γκάμοφ]] και άλλους. Οι [[Άρνο Πενζίας]] (Penzias) και [[Ρόμπερτ Γουίλσον]] (Wilson) όμως ήταν αυτοί οι οποίοι επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις. Το [[1965]] με τη βοήθεια μιας κερατοειδούς σχήματος κεραίας, την οποία οι ίδιοι κατασκεύασαν, ανακάλυψαν μια ακτινοβολία για την οποία αγνοούσαν την πηγή της, καθώς την λάμβαναν από κάθε κατεύθυνση. Υπολόγισαν πως η ακτινοβολία αυτή αντιστοιχούσε σε ακτινοβολία μελανού σώματος '''3,5 K'''. Την ονόμασαν '''Κοσμική Ακτινοβολία Μικροκυμάτων Υποβάθρου''' γνωστή και ως '''Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου'''[https://en.wiktionary.org/wiki/cosmic_microwave_background]. Αργότερα, ο δορυφόρος '''COBE'''[https://en.wikipedia.org/wiki/Cosmic_Background_Explorer] (Cosmic Backround Explorer) έκανε πιο λεπτομερείς μετρήσεις και υπολόγισε την θερμοκρασία στα 2,7 K, όπως σήμερα είναι γνωστό.
'''Ακτινοβολία Υποβάθρου''' ή '''Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου'''[https://en.wiktionary.org/wiki/cosmic_background_radiation] ονομάζεται η κοσμική ακτινοβολία όλου του φάσματος, από την [[Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου]], τις Κοσμικές Ακτίνες Χ, τα Παντοκατευθυντικά Νετρίνα Υποβάθρου[https://en.wiktionary.org/wiki/cosmic_neutrino_background], την ακτινοβολία ζώντων και νεκρών αστέρων που διαχέεται στο Σύμπαν κτλ. και δεν έχει συγκεκριμένη κατευθυντικότητα. Η '''Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου''' αποτελεί τμήμα (μόνο τα ''παλαιοφωτόνια'' ή ''πρωτοφωτόνια'' ή ''μικροκυματική ακτινοβολία χαμηλών συχνοτήτων'') και όχι το σύνολο της '''Ακτινοβολίας Υποβάθρου''' (η ακτινοβολία υποβάθρου αφορά όλο το φάσμα, και φωτόνια μεταγενέστερα του '''Κοσμικού Ανασυνδυασμού'''[https://en.wikipedia.org/wiki/Recombination_(cosmology)] ηλεκτρονίων-πρωτονίων, επίσης τα νετρίνα είναι παλαιότερα από τα παλαιοφωτόνια της Μικροκυματικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου, διότι (τα νετρίνα) μπορούν να διαπερνούν ανεμπόδιστα την ύλη)[http://arxiv.org/abs/1304.5632] αλλά το ευρύ κοινό συχνά συγχέει τις δυο έννοιες. '''Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου''' ονομάζεται το ίχνος, ή υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν όταν βρισκόταν σε κατάσταση εξαιρετικά μεγάλων θερμοκρασιών και πιέσεων. Αντιστοιχεί σε ακτινοβολία [[μέλαν σώμα|μέλανος σώματος]], θερμοκρασίας 2,73 Κ ([[Kelvin]]) και έρχεται από όλες τις κατευθύνσεις. Παρουσιάζει μεγάλη [[ισοτροπία]] και [[ομοιογένεια]].
==Η ανακάλυψη==
Η ύπαρξη μιας τέτοιας ακτινοβολίας είχε προβλεφθεί ήδη από το 1940 θεωρητικά από τον [[Τζορτζ Γκάμοφ]] και άλλους. Οι [[Άρνο Πενζίας]] (Penzias) και [[Ρόμπερτ Γουίλσον]] (Wilson) όμως ήταν αυτοί οι οποίοι επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις. Το [[1965]] με τη βοήθεια μιας κερατοειδούς σχήματος κεραίας, την οποία οι ίδιοι κατασκεύασαν, ανακάλυψαν μια ακτινοβολία για την οποία αγνοούσαν την πηγή της, καθώς την λάμβαναν από κάθε κατεύθυνση. Υπολόγισαν πως η ακτινοβολία αυτή αντιστοιχούσε σε ακτινοβολία μελανού σώματος '''3,5 K'''. Την ονόμασαν '''Κοσμική Ακτινοβολία Μικροκυμάτων Υποβάθρου''' γνωστή και ως '''Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου'''[https://en.wiktionary.org/wiki/cosmic_microwave_background]. Αργότερα, ο δορυφόρος '''COBE'''[https://en.wikipedia.org/wiki/Cosmic_Background_Explorer] (Cosmic Backround Explorer) έκανε πιο λεπτομερείς μετρήσεις και υπολόγισε την θερμοκρασία στα 2,7 K, όπως σήμερα είναι γνωστό.
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{commonscat|Cosmic microwave background radiation}}
{{commonscat|Cosmic microwave background radiation}}

Έκδοση από την 09:11, 30 Δεκεμβρίου 2015

H ακτινοβολία υποβάθρου όπως την απεικόνισε το πρόγραμμα WMAP (2001-2010)

Ακτινοβολία Υποβάθρου ή Κοσμική Ακτινοβολία Υποβάθρου[1] ονομάζεται η κοσμική ακτινοβολία όλου του φάσματος, από την Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου, τις Κοσμικές Ακτίνες Χ, τα Παντοκατευθυντικά Νετρίνα Υποβάθρου[2], την ακτινοβολία ζώντων και νεκρών αστέρων που διαχέεται στο Σύμπαν κτλ. και δεν έχει συγκεκριμένη κατευθυντικότητα. Η Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου αποτελεί τμήμα (μόνο τα παλαιοφωτόνια ή πρωτοφωτόνια ή μικροκυματική ακτινοβολία χαμηλών συχνοτήτων) και όχι το σύνολο της Ακτινοβολίας Υποβάθρου (η ακτινοβολία υποβάθρου αφορά όλο το φάσμα, και φωτόνια μεταγενέστερα του Κοσμικού Ανασυνδυασμού[3] ηλεκτρονίων-πρωτονίων, επίσης τα νετρίνα είναι παλαιότερα από τα παλαιοφωτόνια της Μικροκυματικής Ακτινοβολίας Υποβάθρου, διότι (τα νετρίνα) μπορούν να διαπερνούν ανεμπόδιστα την ύλη)[4] αλλά το ευρύ κοινό συχνά συγχέει τις δυο έννοιες. Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου ονομάζεται το ίχνος, ή υπόλειμμα της ακτινοβολίας που εξέπεμπε το σύμπαν όταν βρισκόταν σε κατάσταση εξαιρετικά μεγάλων θερμοκρασιών και πιέσεων. Αντιστοιχεί σε ακτινοβολία μέλανος σώματος, θερμοκρασίας 2,73 Κ (Kelvin) και έρχεται από όλες τις κατευθύνσεις. Παρουσιάζει μεγάλη ισοτροπία και ομοιογένεια.

Η ανακάλυψη

Η ύπαρξη μιας τέτοιας ακτινοβολίας είχε προβλεφθεί ήδη από το 1940 θεωρητικά από τον Τζορτζ Γκάμοφ και άλλους. Οι Άρνο Πενζίας (Penzias) και Ρόμπερτ Γουίλσον (Wilson) όμως ήταν αυτοί οι οποίοι επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις. Το 1965 με τη βοήθεια μιας κερατοειδούς σχήματος κεραίας, την οποία οι ίδιοι κατασκεύασαν, ανακάλυψαν μια ακτινοβολία για την οποία αγνοούσαν την πηγή της, καθώς την λάμβαναν από κάθε κατεύθυνση. Υπολόγισαν πως η ακτινοβολία αυτή αντιστοιχούσε σε ακτινοβολία μελανού σώματος 3,5 K. Την ονόμασαν Κοσμική Ακτινοβολία Μικροκυμάτων Υποβάθρου γνωστή και ως Μικροκυματική Ακτινοβολία Υποβάθρου[5]. Αργότερα, ο δορυφόρος COBE[6] (Cosmic Backround Explorer) έκανε πιο λεπτομερείς μετρήσεις και υπολόγισε την θερμοκρασία στα 2,7 K, όπως σήμερα είναι γνωστό.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι