Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
[[Αρχείο:Charles III of Spain.jpg|thumb|right|200px|Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας]]
Ο '''Κάρολος Γ΄''' ([[20 Ιανουαρίου]] [[1716]] - [[1788]]) ήταν βασιλιάς της [[Ισπανία]]ς ([[1759]]-[[1788]]) της [[Νάπολη]]ς και της [[Σικελία]]ς ([[1735]]-[[1759]]) και δούκας της Πάρμας ([[1732]]-[[1735]]). Ήταν οπαδός του [[πεφωτισμένη μοναρχία|πεφωτισμένου απολυταρχισμού]]. Πρώτος γιος από τον δεύτερο γάμο του βασιλέως της Ισπανίας [[Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας|Φιλίππου Ε΄]] από την δεύτερη σύζυγο του [[Ελισάβετ Φαρνέζε]].
Ο '''Κάρολος Γ΄''' ([[20 Ιανουαρίου]] [[1716]] - [[1788]]) ήταν βασιλιάς της [[Ισπανία]]ς ([[1759]]-[[1788]]) της [[Νάπολη]]ς και της [[Σικελία]]ς ([[1735]]-[[1759]]) και δούκας της Πάρμας ([[1732]]-[[1735]]). Ήταν οπαδός του [[πεφωτισμένη μοναρχία|πεφωτισμένου απολυταρχισμού]]. Πρώτος γιος από τον δεύτερο γάμο του βασιλέως της Ισπανίας [[Φίλιππος Ε΄ της Ισπανίας|Φιλίππου Ε΄]] από την δεύτερη σύζυγο του [[Ελισάβετ Φαρνέζε]].


Γραμμή 49: Γραμμή 49:
{{Authority control}}
{{Authority control}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Charles III of Spain}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Charles III of Spain}}

{{Στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ=Κάρολος Γ΄
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=Ισπανός βασιλιάς
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=20 Ιανουαρίου
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=1716
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=Μαδρίτη, Ισπανία
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=14 Δεκεμβρίου
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=1788
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=Μαδρίτη, Ισπανία
}}
{{DEFAULTSORT:Καρολος 03 Ισπανιας}}
{{DEFAULTSORT:Καρολος 03 Ισπανιας}}
[[Κατηγορία:Βασιλείς της Ισπανίας]]
[[Κατηγορία:Βασιλείς της Ισπανίας]]

Έκδοση από την 12:37, 29 Νοεμβρίου 2015

Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Carlos III (Ισπανικά)
Γέννηση20  Ιανουαρίου 1716[1][2][3]
Μαδρίτη[4][5]
Θάνατος14  Δεκεμβρίου 1788[6][5][1]
Μαδρίτη[7][2]
Τόπος ταφήςΒασιλική Κρύπτη του Εσκοριάλ
ΚατοικίαΒασιλικό Παλάτι της Μαδρίτης
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία[8]
ΘρησκείαΚαθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά
Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταηγεμόνας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΜαρία Αμαλία της Σαξονίας (1738–1760)[9]
ΤέκναΜαρία Ιωσηφίνα της Ισπανίας
Μαρία Λουίζα της Ισπανίας
Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας[10]
Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών[10]
Γαβριήλ Αντώνιος της Ισπανίας
Αντώνιος Πασχάλης των Βουρβόνων
Φρανσίσκο Χαβιέ της Ισπανίας
Μαρία Ισαβέλλα των Βουρβόνων[11]
Maria Josefa Antoinetta de Borbón[11]
Maria Isabel Ana de Borbón[11]
Φίλιππος της Καλαβρίας[11]
Μαρία Θηρεσία των Βουρβόνων[11]
Μαρία Άννα των Βουρβόνων[11]
ΓονείςΦίλιππος Ε΄ της Ισπανίας και Ελισάβετ Φαρνέζε
ΑδέλφιαΜαριάννα Βικτωρία των Βουρβόνων
Μαρία Θηρεσία Ραφαέλα της Ισπανίας
Μαρία Αντωνία Φερδινάνδη της Ισπανίας
Φίλιππος Α΄ της Πάρμας
Λουδοβίκος Αντώνιος των Βουρβόνων[12]
Francisco of Spain
ΣυγγενείςΛουδοβίκος Α΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα), Philip Louis of Spain (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα), Φίλιππος Πέτρος Γαβριήλ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα) και Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας (ετεροθαλής αδελφός από πατέρα)
ΟικογένειαΟίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΒασιλιάς της Ισπανίας (1759–1788)
Βασιλιάς της Νεαπόλεως (1734–1759)
Άρχοντας της Σικελίας (1734–1759)
Head of State of Spain (1759–1788)
ΒραβεύσειςΙππότης του Τάγματος του Αγίου Πνεύματος
Ιππότης του Τάγματος του Αγίου Μιχαήλ
Ιππότης του Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος
illustrious son[13]
Υπογραφή
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρολος Γ΄ (20 Ιανουαρίου 1716 - 1788) ήταν βασιλιάς της Ισπανίας (1759-1788) της Νάπολης και της Σικελίας (1735-1759) και δούκας της Πάρμας (1732-1735). Ήταν οπαδός του πεφωτισμένου απολυταρχισμού. Πρώτος γιος από τον δεύτερο γάμο του βασιλέως της Ισπανίας Φιλίππου Ε΄ από την δεύτερη σύζυγο του Ελισάβετ Φαρνέζε.

Σε ηλικία 16 ετών στάλθηκε στην Πάρμα και έλαβε τον τίτλο του Δούκα πάνω στα κληρονομικά δικαιώματα της μητέρας του. Εκεί δέχθηκε ισχυρή επίδραση του Διαφωτισμού και των γραμμάτων, κάτι που ήταν αδύνατο για την εποχή του να συναντήσει στην Ισπανία. Στην Ισπανία διαδέχθηκε τον άτεκνο ετεροθαλή αδελφό του Φερδινάνδο ΣΤ΄.

Εντάσεις στις σχέσεις του με την Αγγλία

Έφιππος ανδριάντας του βασιλιά της Ισπανίας Καρόλου Γ΄

Την 1 Δεκεμβρίου 1734, μετά τη νίκη του Χοσέ Καρίγιο ντε Μοντεμάρ επί των Αυστριακών στη μάχη του Μπιτόντο, κηρύχθηκε βασιλιάς της Νάπολης και της Σικελίας. Αλλά ο ίδιος δεν είχε στρατιωτικές ικανότητες, ενώ φορούσε σπάνια τη στρατιωτική στολή. Ο Άγγλος ναύαρχος που βρέθηκε στη Μεσόγειο προκειμένου να επηρεάσει τον πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής τον πίεσε να κρατήσει ουδετερότητα με την απειλή να βομβαρδίσει τη Νάπολη. Αυτό επηρέασε έντονα το μυαλό του γιατί του έδωσε ένα αίσθημα εχθρότητας, που επηρέασε την πολιτική του αργότερα.

Παραχώρησε (1735) την Πάρμα στον αυτοκράτορα Κάρολο ΣΤ΄ σε αντάλλαγμα της αναγνώρισης του ως βασιλιά της Νάπολης και της Σικελίας. Στο εσωτερικό της χώρας του άρχισε αναμόρφωση, ενώ είχε μεγάλη ικανότητα στην επιλογή υπουργών και συμβούλων. Επί της εποχής του έγιναν στην περιοχή που κυβερνούσε στην Ιταλία οι αρχαιολογικές ανακαλύψεις του Ερκολάνο (1738) και της Πομπηίας (1748). Ο ίδιος μόλις το πληροφορήθηκε ευχαριστημένος χρηματοδότησε τις ανακαλύψεις.

Παραιτήθηκε (1759) στην Νάπολη υπέρ του τρίτου γιου του, Φερδινάνδου. Σαν βασιλιάς της Ισπανίας η εξωτερική του πολιτική ήταν καταστροφική. Η δυσαρέσκεια του με την Αγγλία έγινε ανεξέλεγκτη μετά τον θάνατο της συζύγου του Μαρίας - Αμαλίας της Σαξονίας και ήρθε σε συμμαχία με τη Γαλλία. Περιπλέχθηκε στον επταετή πόλεμο με μεγάλες απώλειες για τη χώρα του. Κατάφερε να ενώσει στην Αμερικάνικη ήπειρο τις Γαλλικές δυνάμεις με αυτές των δυσαρεστημένων αποίκων κατά της Αγγλίας. Ο ίδιος, όμως, δεν ήταν άξιος να δημιουργήσει ικανό στόλο.

Εσωτερική πολιτική

Στο εσωτερικό της χώρας του προσπάθησε να φέρει αναμορφώσεις που συνάντησαν πολλές αντιδράσεις. Η προσπάθεια του να πείσει τους Μαδριλένους να υιοθετήσουν τα Γαλλικά ενδύματα προκάλεσε ταραχές (1766), και ο ίδιος έφυγε προσωρινά από τη Μαδρίτη αφήνοντας στη διακυβέρνηση τον υπουργό του, Πέδρο Πάμπλο Αβάρκα ντε Μπολέα. Οι Ιησουίτες κατηγορήθηκαν ότι συμμετείχαν στις ταραχές και εξορίστηκαν, κάτι που προκάλεσε την εχθρότητα του πάπα. Ο Κάρολος ανταπέδωσε και η δύναμη της εκκλησίας έπεσε σημαντικά στην χώρα του, με τους περισσότερους κληρικούς άνεργους.

Άλλαξε την εικόνα της Μαδρίτης: έφτιαξε δρόμους, υδραυλικά έργα, αναμόρφωσε την οικονομική πολιτική περιορίζοντας την απάτη και την κατάχρηση του δημοσίου χρήματος. Δημιούργησε την Ισπανική Λοταρία και έφερε τα Ναπολιτάνικα μοντέλα στον χριστουγεννιάτικο εορτασμό και στολισμό (Φάτνη της Γεννήσεως).

Στην ιδιωτική του ζωή ήταν ευγενικός, με σαρκαστική γλώσσα και δεινός κυνηγός. Άφησε την φήμη ενός βασιλιά φιλάνθρωπου και φιλόσοφου, ενώ ήταν πιστός Καθολικός παρά τις προστριβές του με τον πάπα. Ενδιαφερόταν περισσότερο να βοηθήσει τον άνθρωπο στην σωτηρία της ψυχής του, παρά στην τήρηση των τυπικών.

Κληρονόμοι

Από τον γάμο του (1738) με την Μαρία Αμαλία της Σαξονίας παιδιά του ήταν:

Πηγές

  • Acton, Sir Harold (1956). The Bourbons of Naples, 1734-1825. London: Methuen.
  • Lynch, John (1989). Bourbon Spain, 1700-1808. Oxford: Basil Blackwell.
  • Petrie, Sir Charles (1971). King Charles III of Spain: An Enlightened Despot. London: Constable
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Charles III of Spain της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
  1. 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 8852600. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Charles-III-king-of-Spain. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. 5,0 5,1 «Diccionario biográfico español» (Ισπανικά) Real Academia de la Historia. 2011. 10734/carlos-iii. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. (Αγγλικά) The Bourbons of Naples. Faber & Faber. Λονδίνο. 2009. σελ. 226. ISBN-13 978-0-571-24901-5.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  8. LIBRIS. 25  Σεπτεμβρίου 2012. libris.kb.se/katalogisering/0xbdfblj24jdv74. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  9. p10352.htm#i103519. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  10. 10,0 10,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26  Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 22  Μαΐου 2021.
  11. 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  12. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 26  Ιανουαρίου 2018. 500122380. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2021.
  13. tufas.palma.cat/system/documents/attachments/000/000/027/original/51ef57c395415b6dc808842654d4327368bbc4c4.pdf. Ανακτήθηκε στις 20  Νοεμβρίου 2020.