Ερνστ Κάλτενμπρουνερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
βιβλιογραφία
συμπληρ., διορθ., τεκμηρίωση, επικαιροπ. συνδέσμ.
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Εικόνα:Ernst-Kaltenbrunner-72-916.jpg|thumb|right|O Καλτενμπρούννερ στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]]]]
[[Εικόνα:Ernst-Kaltenbrunner-72-916.jpg|thumb|right|O Κάλτενμπρουνερ στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]]]]


O ''Dr. Jur.'' '''Ερνστ Καλτενμπρούννερ''' (''Ernst Kaltenbrunner'', [[4 Οκτωβρίου]] [[1903]] - [[16 Οκτωβρίου]] [[1946]]) ήταν Αυστριακός πολιτικός, ο οποίος ανέλαβε την αρχηγία των SS στη χώρα του. Αναρριχήθηκε σε διάφορα αξιώματα έχοντας κερδίσει την εμπιστοσύνη του [[Χίτλερ]] και μετά την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος δικάστηκε στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]] και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό.
O ''Dr. Jur.'' '''Ερνστ Κάλτενμπρουνερ''' (''Ernst Kaltenbrunner'', [[4 Οκτωβρίου]] [[1903]] - [[16 Οκτωβρίου]] [[1946]]) ήταν Αυστριακός νομικός και πολιτικός, αρχηγός των SS στη χώρα του. Έφτασε έως το βαθμό του αντιστρατηγού των SS (Obergruppenführer). Διετέλεσε επικεφαλής του πανίσχυρου [[Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ|Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ]] (Reichssicherheitshauptamt - ''RSHA'') από το 1943 κι είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του [[Χίτλερ]]. Μετά την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος δικάστηκε στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]] και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό.<ref name="ABR">[[#Axis|Axis Biographical Research]].</ref>


==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
===Πρώτα χρόνια===
===Πρώτα χρόνια===
Γεννήθηκε στις [[4 Οκτωβρίου]] του [[1903]] στο Ρίιντ ιμ Ίνκραϊς (Ried im Innkreis) της [[Αυστρία|Αυστρίας]]. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος. Αποφοίτησε από το Realgymnasium του [[Λιντς]] (Linz) και στη συνέχεια γράφτηκε στο Χημικό τμήμα του Πανεπιστημίου του [[Γκρατς]]. Στη συνέχεια, όμως, άλλαξε πεδίο σπουδών και ενεγράφη στη Νομική Σχολή, από την οποία αποφοίτησε το [[1926]]. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος στο [[Σάλτσμπουργκ]], στη συνέχεια όμως επέστρεψε στο Λιντς ([[1928]]). Τον Οκτώβριο του [[1930]] έγινε μέλος του αυστριακού παραρτήματος του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος]] (αριθ. μέλους 300179) και στις [[31 Αυγούστου]] [[1931]] εντάχθηκε στα [[SS]] (αριθ. μέλους 13039) <ref>http://www.geocities.com/~orion47/SS-POLIZEI/SS-Ogruf_H-L.html Axis Biographical
Γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1903 στο Ρίιντ ιμ Ίνκραϊς (Ried im Innkreis) της [[Αυστρία|Αυστρίας]]. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος. Αποφοίτησε από το Realgymnasium του [[Λιντς]] (Linz) και στη συνέχεια γράφτηκε στο Χημικό τμήμα του Πανεπιστημίου του [[Γκρατς]]. Στη συνέχεια, όμως, άλλαξε πεδίο σπουδών και γράφτηκε στη Νομική Σχολή, από την οποία αποφοίτησε το [[1926]]. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος στο [[Σάλτσμπουργκ]], στη συνέχεια όμως επέστρεψε στο Λιντς ([[1928]]). Τον Οκτώβριο του [[1930]] έγινε μέλος του αυστριακού παραρτήματος του [[Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος]] (αριθ. μέλους 300179) και στις [[31 Αυγούστου]] [[1931]] εντάχθηκε στα [[SS]] (αριθ. μέλους 13039).<ref name="ABR"/>
Research</ref>.


===Φυλάκιση===
===Φυλάκιση===
Όταν ο Αυστριακός πρωθυπουργός [[Ένγκελμπερτ Ντόλφους]] δολοφονήθηκε, ο Καλτενμπρούννερ συνελήφθη για συμμετοχή στη δολοφονία. Η κατηγορία δεν έγινε δυνατό να στηριχθεί, ωστόσο καταδικάσθηκε σε εξάμηνη φυλάκιση με την κατηγορία της συνωμοσίας ([[1934]]). Όταν αποφυλακίστηκε νυμφεύθηκε την Ελίζαμπετ Έντερ (Elisabeth Eder, γενν. [[1908]]), με την οποία απέκτησε τρία παιδιά<ref>[http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/GERkaltenbrunner.htm Spartacus History Net]</ref>, τα οποία επέζησαν μετά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Πόλεμο]].
Όταν ο Αυστριακός πρωθυπουργός [[Ένγκελμπερτ Ντόλφους]] δολοφονήθηκε, ο Κάλτενμπρουνερ συνελήφθη για συμμετοχή στη δολοφονία. Η κατηγορία δεν έγινε δυνατό να στηριχθεί, ωστόσο καταδικάσθηκε σε εξάμηνη φυλάκιση με την κατηγορία της συνωμοσίας ([[1934]]). Όταν αποφυλακίστηκε νυμφεύθηκε την Ελίζαμπετ Έντερ (Elisabeth Eder, γενν. [[1908]]), με την οποία απέκτησε τρία παιδιά<ref>[[#Spart|«Ernst Kaltenbrunner»]].</ref>, τα οποία επέζησαν μετά τον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Πόλεμο]].


===Ηγετικές θέσεις===
===Ηγετικές θέσεις===
{{Ολοκαύτωμα}}
{{Ολοκαύτωμα}}
Το [[1935]] ο Καλτενμπρούννερ ανέλαβε την ηγεσία των αυστριακών [[SS]]. Είχε μεγάλη συμβολή στην ενσωμάτωση της [[Αυστρία|Αυστρίας]] στο Γερμανικό [[Ράιχ]] ([[Προσάρτηση της Αυστρίας|Anschluss]]) και για τη συμβολή του αυτή ο [[Χίτλερ]] τον προήγαγε σε Ταξίαρχο (Brigadeführer) των SS. Στις [[11 Σεπτεμβρίου]] προάχθηκε σε Υποστράτηγο (Gruppenführer) των [[SS]], ενώ ήδη από το [[1938]] ήταν μέλος του [[Ράιχσταγκ]]. Νέα προαγωγή τον Απρίλιο του [[1941]] του δίνει τον βαθμό του Αντιστρατήγου και τη θέση του αρχηγού της Αστυνομίας στη [[Βιέννη]], ενώ είναι και Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών. Το μεγάλο άλμα στην καριέρα του έρχεται με τη δολοφονία του [[Ράινχαρντ Χάιντριχ]] το [[1942]], αρχηγού της RSHA (Reichssicherheitshauptamt = Κεντρικό Γραφείο Ασφαλείας του Ράιχ), στο οποίο υπαγόταν και η [[Γκεστάπο]].
Το [[1937]] ο Κάλτενμπρουνερ ανέλαβε την ηγεσία των αυστριακών SS. Είχε μεγάλη συμβολή στην ενσωμάτωση της Αυστρίας στο Γερμανικό [[Ράιχ]] ([[Προσάρτηση της Αυστρίας|Anschluss]]) και για τη συμβολή του αυτή ο Χίτλερ τον προήγαγε σε ταξίαρχο (Brigadeführer) των SS. Την ίδια χρονιά ανέλαβε τη θέση του Ανώτερου Αρχηγού των SS και της Αστυνομίας (Höhere SS- und Polizeiführer - ''HSSPF'') στη [[Βιέννη]].<ref>[[#Black|Black (1984)]], σ. 7.</ref> Στις [[11 Σεπτεμβρίου]] [[1941]] προήχθη σε υποστράτηγο (Gruppenführer) των SS, ενώ ήδη από το [[1938]] ήταν μέλος του [[Ράιχσταγκ]]. Νέα προαγωγή τον Ιούνιο του [[1943]] του έδοσε το βαθμό του αντιστρατήγου,<ref name="ABR"/> ενώ ήταν και Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών. Το μεγάλο άλμα στην καριέρα του ήλθε μετά τη δολοφονία του [[Ράινχαρντ Χάιντριχ]] το [[1942]], αρχηγού του RSHA, στο οποίο υπαγόταν και η [[Γκεστάπο]]. Για μικρό χρονικό διάστημα την αρχηγία της αναλαμβάνει ο ίδιος ο [[Χάινριχ Χίμλερ]], το 1943, όμως, εμπιστεύεται τη θέση αυτή στον Κάλτενμπρουνερ. Παράλληλα, λόγω της θέσης του, είναι ο προϊστάμενος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης, με στενότερους συνεργάτες του τον [[Άντολφ Άιχμαν]] και τον [[Ρούντολφ Ες (Άουσβιτς)|Ρούντολφ Ες]] (Höss), Διοικητή του στρατοπέδου του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς|Άουσβιτς-Μπίρκεναου]]. Επίσης, ονομάσθηκε Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Αστυνομίας Δίωξης Εγκλήματος, η οποία μετά τον Πόλεμο μετονομάσθηκε σε [[Ιντερπόλ]].
Για μικρό χρονικό διάστημα την αρχηγία της αναλαμβάνει ο ίδιος ο [[Χάινριχ Χίμλερ]], το [[1943]], όμως, εμπιστεύεται τη θέση αυτή στον Καλτενμπρούννερ. Παράλληλα, λόγω της θέσης του, είναι ο προϊστάμενος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης, με στενότερους συνεργάτες του τον [[Άντολφ Άιχμαν]] και τον [[Ρούντολφ Ες (Άουσβιτς)|Ρούντολφ Ες]] (Hoess), Διοικητή του στρατοπέδου του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς|Άουσβιτς-Μπίρκεναου]]. Επίσης, ονομάσθηκε Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Αστυνομίας Δίωξης Εγκλήματος, η οποία μετά τον Πόλεμο μετονομάσθηκε σε [[Ιντερπόλ]].


Η εξουσία του Καλτενμπρούννερ ενισχύθηκε ιδιαίτερα προς το τέλος του Πολέμου και ιδιαίτερα μετά την απόπειρα δολοφονίας του [[Χίτλερ]] στις [[20 Ιουλίου]] [[1944]], οπότε και απέκτησε άμεση πρόσβαση στον Φύρερ. Η επιρροή του στον [[Χίτλερ]] ήταν τόση, ώστε λέγεται ότι ακόμη και ο [[Χίμλερ]] τον φοβόταν. Πράγματι, είχε εξελιχθεί σε τρομακτική φυσιογνωμία, καθώς σε αυτό συνέβαλαν το ύψος του (2,01 μ.), οι ουλές στο πρόσωπό του (αποτέλεσμα κατ' άλλους μονομαχίας στα φοιτητικά του χρόνια, κατ' άλλους τροχαίου ατυχήματος καθώς οδηγούσε μεθυσμένος) και ο άστατος, κυκλοθυμικός του χαρακτήρας.
Η εξουσία του Κάλτενμπρουνερ ενισχύθηκε ιδιαίτερα προς το τέλος του Πολέμου και ιδιαίτερα μετά την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις [[20 Ιουλίου]] [[1944]], οπότε και απέκτησε άμεση πρόσβαση στον Φύρερ. Η επιρροή του στον Χίτλερ ήταν τόση, ώστε λέγεται ότι ακόμη και ο Χίμλερ τον φοβόταν. Πράγματι, είχε εξελιχθεί σε τρομακτική φυσιογνωμία, καθώς σε αυτό συνέβαλαν το ύψος του (2,01 μ.) και το "ξερακιανό" και "γεμάτο ουλές"<ref name="Γκολντ-107">[[#Γκολντ|Γκόλντενσον (2004)]], σ. 107.</ref> πρόσωπό του (αποτέλεσμα κατ' άλλους μονομαχίας στα φοιτητικά του χρόνια, κατ' άλλους τροχαίου ατυχήματος καθώς οδηγούσε μεθυσμένος) και ο άστατος, κυκλοθυμικός του χαρακτήρας.


===Το τέλος===
===Το τέλος===
[[File:Dead ernstkaltenbrunner.jpg|thumb|200px|Η σορός του Καλτενμπούννερ μετά την εκτέλεση]]
[[File:Dead ernstkaltenbrunner.jpg|thumb|200px|Η σορός του Κάλτενμπουερ μετά την εκτέλεση]]
Με την κατάρρευση της [[Ναζιστική Γερμανία|Ναζιστικής Γερμανίας]] ο Καλτενμπρούννερ έδωσε εντολή σε όλους τους διοικητές στρατοπέδων να εκτελέσουν τους κρατουμένους και στη συνέχεια να φύγουν από τα στρατόπεδα. Ο ίδιος πήρε ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος και πέταξε προς νότο. Αναγκάσθηκε, όμως, να προσγειωθεί και συνελήφθη από τους Συμμάχους. Δικάστηκε στη [[Δίκη της Νυρεμβέργης]], κρίθηκε ένοχος για δύο από τις τέσσερεις κατηγορίες και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό. Η ποινή εκτελέστηκε στις [[16 Οκτωβρίου]] του [[1946]].
Με την κατάρρευση της [[Ναζιστική Γερμανία|Ναζιστικής Γερμανίας]] ο Κάλτενμπρουνερ έδωσε εντολή σε όλους τους διοικητές στρατοπέδων να εκτελέσουν τους κρατουμένους και στη συνέχεια να φύγουν από τα στρατόπεδα. Ο ίδιος πήρε ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος και πέταξε προς νότο. Αναγκάσθηκε, όμως, να προσγειωθεί και συνελήφθη από τους Συμμάχους. Δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, υπέστη δυο επεισόδια υπαραχνοειδούς αιμορραγίας.<ref name="Γκολντ-107"/> Κρίθηκε ένοχος για δύο από τις τέσσερεις κατηγορίες και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό. Η ποινή εκτελέστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|30em}}
{{παραπομπές}}



==Βιβλιογραφία==
==Βιβλιογραφία==
====Βιβλία====
*{{cite book
*{{cite book
|last=Black
|last=Black
Γραμμή 46: Γραμμή 46:
|isbn=978-960-04-3168-1
|isbn=978-960-04-3168-1
|pages=107-129
|pages=107-129
|chapter=Ερνστ Καλντενμπρούνερ
|chapter=Έρνστ Καντενμπρούνερ
|ref=Γκολντ
|ref=Γκολντ
}} (Ο τόμος περιέχει τα ψυχογραφήματα του Αμερικανού στρατιωτικού ψυχιάτρου Λ. Γκόλντενσον από τις συνεντεύξεις με τους κατηγορούμενους -και ορισμένους μάρτυρες- Ναζί εγκληματίες πολέμου.)
}} (Ο τόμος περιέχει τα ψυχογραφήματα του Αμερικανού στρατιωτικού ψυχιάτρου Λ. Γκόλντενσον από τις συνεντεύξεις με τους κατηγορούμενους -και ορισμένους μάρτυρες- Ναζί εγκληματίες πολέμου.)


====Διαδίκτυο====
*{{cite web
|title=SS-Οbergruppenführer & General der Polizei (H - L)
|url=http://www.reocities.com/~orion47/SS-POLIZEI/SS-Ogruf_H-L.html
|publisher=Axis Biographical Research
|accessdate=21.11.2015
|ref=Axis
}}

*{{cite web
|title=Ernst Kaltenbrunner
|url=http://spartacus-educational.com/GERkaltenbrunner.htm
|publisher=Spartacus Educational
|accessdate=21.11.2015
|ref=Spart
}}




Έκδοση από την 09:05, 21 Νοεμβρίου 2015

O Κάλτενμπρουνερ στη Δίκη της Νυρεμβέργης

O Dr. Jur. Ερνστ Κάλτενμπρουνερ (Ernst Kaltenbrunner, 4 Οκτωβρίου 1903 - 16 Οκτωβρίου 1946) ήταν Αυστριακός νομικός και πολιτικός, αρχηγός των SS στη χώρα του. Έφτασε έως το βαθμό του αντιστρατηγού των SS (Obergruppenführer). Διετέλεσε επικεφαλής του πανίσχυρου Κεντρικού Γραφείου Ασφαλείας του Ράιχ (Reichssicherheitshauptamt - RSHA) από το 1943 κι είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του Χίτλερ. Μετά την κατάρρευση του ναζιστικού καθεστώτος δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό.[1]

Βιογραφία

Πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 1903 στο Ρίιντ ιμ Ίνκραϊς (Ried im Innkreis) της Αυστρίας. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος. Αποφοίτησε από το Realgymnasium του Λιντς (Linz) και στη συνέχεια γράφτηκε στο Χημικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Γκρατς. Στη συνέχεια, όμως, άλλαξε πεδίο σπουδών και γράφτηκε στη Νομική Σχολή, από την οποία αποφοίτησε το 1926. Αρχικά εργάστηκε ως δικηγόρος στο Σάλτσμπουργκ, στη συνέχεια όμως επέστρεψε στο Λιντς (1928). Τον Οκτώβριο του 1930 έγινε μέλος του αυστριακού παραρτήματος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (αριθ. μέλους 300179) και στις 31 Αυγούστου 1931 εντάχθηκε στα SS (αριθ. μέλους 13039).[1]

Φυλάκιση

Όταν ο Αυστριακός πρωθυπουργός Ένγκελμπερτ Ντόλφους δολοφονήθηκε, ο Κάλτενμπρουνερ συνελήφθη για συμμετοχή στη δολοφονία. Η κατηγορία δεν έγινε δυνατό να στηριχθεί, ωστόσο καταδικάσθηκε σε εξάμηνη φυλάκιση με την κατηγορία της συνωμοσίας (1934). Όταν αποφυλακίστηκε νυμφεύθηκε την Ελίζαμπετ Έντερ (Elisabeth Eder, γενν. 1908), με την οποία απέκτησε τρία παιδιά[2], τα οποία επέζησαν μετά τον Πόλεμο.

Ηγετικές θέσεις

Το Ολοκαύτωμα (Φάσεις)

Το 1937 ο Κάλτενμπρουνερ ανέλαβε την ηγεσία των αυστριακών SS. Είχε μεγάλη συμβολή στην ενσωμάτωση της Αυστρίας στο Γερμανικό Ράιχ (Anschluss) και για τη συμβολή του αυτή ο Χίτλερ τον προήγαγε σε ταξίαρχο (Brigadeführer) των SS. Την ίδια χρονιά ανέλαβε τη θέση του Ανώτερου Αρχηγού των SS και της Αστυνομίας (Höhere SS- und Polizeiführer - HSSPF) στη Βιέννη.[3] Στις 11 Σεπτεμβρίου 1941 προήχθη σε υποστράτηγο (Gruppenführer) των SS, ενώ ήδη από το 1938 ήταν μέλος του Ράιχσταγκ. Νέα προαγωγή τον Ιούνιο του 1943 του έδοσε το βαθμό του αντιστρατήγου,[1] ενώ ήταν και Γραμματέας στο Υπουργείο Εσωτερικών. Το μεγάλο άλμα στην καριέρα του ήλθε μετά τη δολοφονία του Ράινχαρντ Χάιντριχ το 1942, αρχηγού του RSHA, στο οποίο υπαγόταν και η Γκεστάπο. Για μικρό χρονικό διάστημα την αρχηγία της αναλαμβάνει ο ίδιος ο Χάινριχ Χίμλερ, το 1943, όμως, εμπιστεύεται τη θέση αυτή στον Κάλτενμπρουνερ. Παράλληλα, λόγω της θέσης του, είναι ο προϊστάμενος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και εξόντωσης, με στενότερους συνεργάτες του τον Άντολφ Άιχμαν και τον Ρούντολφ Ες (Höss), Διοικητή του στρατοπέδου του Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Επίσης, ονομάσθηκε Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Αστυνομίας Δίωξης Εγκλήματος, η οποία μετά τον Πόλεμο μετονομάσθηκε σε Ιντερπόλ.

Η εξουσία του Κάλτενμπρουνερ ενισχύθηκε ιδιαίτερα προς το τέλος του Πολέμου και ιδιαίτερα μετά την απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις 20 Ιουλίου 1944, οπότε και απέκτησε άμεση πρόσβαση στον Φύρερ. Η επιρροή του στον Χίτλερ ήταν τόση, ώστε λέγεται ότι ακόμη και ο Χίμλερ τον φοβόταν. Πράγματι, είχε εξελιχθεί σε τρομακτική φυσιογνωμία, καθώς σε αυτό συνέβαλαν το ύψος του (2,01 μ.) και το "ξερακιανό" και "γεμάτο ουλές"[4] πρόσωπό του (αποτέλεσμα κατ' άλλους μονομαχίας στα φοιτητικά του χρόνια, κατ' άλλους τροχαίου ατυχήματος καθώς οδηγούσε μεθυσμένος) και ο άστατος, κυκλοθυμικός του χαρακτήρας.

Το τέλος

Η σορός του Κάλτενμπουερ μετά την εκτέλεση

Με την κατάρρευση της Ναζιστικής Γερμανίας ο Κάλτενμπρουνερ έδωσε εντολή σε όλους τους διοικητές στρατοπέδων να εκτελέσουν τους κρατουμένους και στη συνέχεια να φύγουν από τα στρατόπεδα. Ο ίδιος πήρε ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος και πέταξε προς νότο. Αναγκάσθηκε, όμως, να προσγειωθεί και συνελήφθη από τους Συμμάχους. Δικάστηκε στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Κατά τη διάρκεια της κράτησής του, υπέστη δυο επεισόδια υπαραχνοειδούς αιμορραγίας.[4] Κρίθηκε ένοχος για δύο από τις τέσσερεις κατηγορίες και καταδικάστηκε σε θάνατο με απαγχονισμό. Η ποινή εκτελέστηκε στις 16 Οκτωβρίου 1946.

Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Axis Biographical Research.
  2. ↑ «Ernst Kaltenbrunner».
  3. ↑ Black (1984), σ. 7.
  4. ↑ 4,0 4,1 Γκόλντενσον (2004), σ. 107.


Βιβλιογραφία

Βιβλία

  • Black, Peter (1984). Ernst Kaltenbrunner: Ideological Soldier of the Third Reich. Πρίνστον: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-05397-9 Check |isbn= value: checksum (βοήθεια). 
  • Γκόλντενσον, Λίον (2004). «Ερνστ Καλντενμπρούνερ». Νυρεμβέργη. Αθήνα: Κέδρος. σελίδες 107–129. ISBN 978-960-04-3168-1.  (Ο τόμος περιέχει τα ψυχογραφήματα του Αμερικανού στρατιωτικού ψυχιάτρου Λ. Γκόλντενσον από τις συνεντεύξεις με τους κατηγορούμενους -και ορισμένους μάρτυρες- Ναζί εγκληματίες πολέμου.)

Διαδίκτυο

  • «Ernst Kaltenbrunner». Spartacus Educational. Ανακτήθηκε στις 21.11.2015.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |accessdate= (βοήθεια)


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ερνστ_Κάλτενμπρουνερ&oldid=5539107"