Στάζι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές) εισαγωγή πλαισίου |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 63: | Γραμμή 63: | ||
[[Κατηγορία:Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας]] |
[[Κατηγορία:Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας]] |
||
[[Κατηγορία:Υπηρεσίες Πληροφοριών]] |
[[Κατηγορία:Υπηρεσίες Πληροφοριών]] |
||
[[Κατηγορία:Βασανιστήρια]] |
|||
Έκδοση από την 10:38, 24 Οκτωβρίου 2015
| Ministerium für Staatssicherheit | |
 | |
 Σημαία | |
| Γενικές πληροφορίες | |
|---|---|
| Σύσταση | 8 Φεβρουαρίου 1950 |
| Κατάργηση | 3 Οκτωβρίου 1990 |
| Έδρα | Ανατολικό Βερολίνο, Ανατολική Γερμανία |
| Υπάλληλοι | 91.015 |
| Διευθυντές | Βίλχελμ Τσάιζερ (1950–1953) Ερνστ Βόλλβενμπερ (1953–1957) Έριχ Μίλκε (1957–1989) Βόλφγκανγκ Ζβάνιτς (1989–1990) |
| δεδομένα () | |
Το Υπουργείο Κρατικής Ασφαλείας (γερμανικά: Ministerium für Staatssicherheit, MfS, ή αλλιώς Stasi προφέρεται: Στάζι) ιδρύθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1950 και στεγαζόταν σε ένα τεράστιο κτήριο στο Λίχτενμπεργκ του Βερολίνου. Ανέπτυξε σταδιακά ένα τεράστιο δίκτυο επισήμων υπαλλήλων και πληροφοριοδοτών, οι οποίοι κατασκόπευαν και αρχειοθετούσαν κάθε πτυχή της ζωής εκατομμυρίων πολιτών της χώρας. Με την κατάρρευση του καθεστώτος, έγινε γνωστό ότι οι επίσημοι υπάλληλοι της Στάζι ανέρχονταν σε περίπου 91.000, οι ανεπίσημοι πληροφοριοδότες σε πάνω από 300.000, ενώ οι φάκελοι έφταναν τα δέκα εκατομμύρια.[εκκρεμεί παραπομπή]
Εκτός της κατασκοπείας των πολιτών της χώρας, το έργο της Στάζι περιελάμβανε κατασκοπεία δυτικών κρατών και ιδίως της Δυτικής Γερμανίας, την οποία επιχειρούσε να αποσταθεροποιήσει μέσω της ενίσχυσης της RAF[εκκρεμεί παραπομπή]. Τέλος, το έργο της περιελάμβανε ανακρίσεις και βασανισμούς κρατουμένων. Μετά την πτώση του καθεστώτος, βασανισθέντες αποκάλυψαν ότι ακτινοβολούνταν εσκεμμένα στις φυλακές της Στάζι με ραδιενέργεια, προκειμένου να τους προξενηθεί καρκίνος[1].
Μετά την κατάρρευση
Κατά τις τελευταίες εβδομάδες πριν την κατάρρευση του καθεστώτος (1989-1990), υπάλληλοι της Στάζι κατέστρεφαν αρχεία, με καταστροφείς εγγράφων και με τα χέρια. Το 1995 η γερμανική Κυβέρνηση ξεκίνησε την επανασυναρμολόγηση των εγγράφων αυτών, τα οποία είχαν βρεθεί σε 16.000 σακούλες (περί τα 33 εκατομμύρια σελίδες). Το έργο της ταξινόμησης και της επεξεργασίας αυτών των φακέλων ανατέθηκε από την κυβέρνηση της Βόννης στον υπερκομματικό πρώην ιερωμένο του Ροστόκ αγωνιστή των ανθρώπινων δικαιωμάτων και μετέπειτα Προέδρου της Γερμανίας Γιοάχιμ Γκάουκ. Η γνωστή ως «Υπηρεσία Γκάουκ» στελεχώθηκε με 300 άτομα, μεταξύ των οποίων και πρώην υπάλληλοι της Στάζι. Κάποια αρχεία είχαν αποκτηθεί από τη CIA, και επιστράφηκαν στη Γερμανία το 2000[2]. Μετά από 6 χρόνια, ανακοινώθηκε ότι είχαν ολοκληρωθεί 300 σακούλες.
Το κτήριο της Στάζι μετατράπηκε σε μουσείο[εκκρεμεί παραπομπή].