Ηλιογάβαλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
|||
Γραμμή 32: | Γραμμή 32: | ||
== Η ανάρρηση του στο θρόνο == |
== Η ανάρρηση του στο θρόνο == |
||
Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα [[Καρακάλλας|Καρακάλλα]] (ξαδέλφου του Ηλιογάβαλου) τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο εκλεκτός των πραιτωριανών [[Μακρίνος]]. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία και ενώ ο Μακρίνος μόλις είχε ενθρονιστεί, η μητέρα και η γιαγιά του Ηλιογάβαλου τον παρουσίασαν ως νόθο παιδί του Καρακάλλα φροντίζοντας ταυτόχρονα να αποσπάσουν την υποστήριξη ικανών στρατευμάτων στη Συρία. Το [[218]] όλα τα στρατεύματα που βρίσκονταν στην Ανατολή εγκατέλειψαν τον Μακρίνο και αφού τον δολοφόνησαν επέβαλαν εκ των πραγμάτων τον Ηλιογάβαλο ως αυτοκράτορα με την έγκριση της [[σύγκλητος|συγκλήτου]]. |
Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα [[Καρακάλλας|Καρακάλλα]] (ξαδέλφου του Ηλιογάβαλου) τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο εκλεκτός των πραιτωριανών [[Μακρίνος]]. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία και ενώ ο Μακρίνος μόλις είχε ενθρονιστεί, η μητέρα και η γιαγιά του Ηλιογάβαλου τον παρουσίασαν ως νόθο παιδί του Καρακάλλα φροντίζοντας ταυτόχρονα να αποσπάσουν την υποστήριξη ικανών στρατευμάτων στη Συρία. Το [[218]] όλα τα στρατεύματα που βρίσκονταν στην Ανατολή εγκατέλειψαν τον Μακρίνο και αφού τον δολοφόνησαν επέβαλαν εκ των πραγμάτων τον Ηλιογάβαλο ως αυτοκράτορα με την έγκριση της ετσι ετσι [[σύγκλητος|συγκλήτου]]. |
||
== Η σύντομη βασιλεία == |
== Η σύντομη βασιλεία == |
Έκδοση από την 20:49, 23 Οκτωβρίου 2015
Ηλιογάβαλος | |
---|---|
Προτομή του Ηλιογάβαλου στα Μουσεία Καπιτωλίου | |
Περίοδος | 16 Μαΐου 218 - 11 Μαρτίου 222 |
Προκάτοχος | Μακρίνος |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Σεβήρος |
Γέννηση | 20 Μαρτίου 203 Ρώμη |
Θάνατος | 11 Μαρτίου 222 (19 ετών) Ρώμη |
Επίγονοι | Αλέξανδρος Σεβήρος (θετός) |
Πλήρες όνομα | |
Marcus Aurelius Antoninus Augustus | |
Οίκος | Δυναστεία των Σεβήρων |
Μητέρα | Ιουλία Σοαιμιά |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος Αύγουστος (Marcus Aurelius Antoninus, 20 Μαρτίου 203 – 11 Μαρτίου 222), γνωστός κοινώς ως Ηλιογάβαλος (Heliogabalus ή Elagabalus), ήταν Ρωμαίος Αυτοκράτορας από το 218 έως το 222. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βάριος Άβιτος Βασσιανός[1], ενώ το Ηλιογάβαλος (από ορισμένους Έλληνες συγγραφείς αναφέρεται και ως Ελαγάβαλος) προήλθε από το ιερατικό του λειτούργημα. Η καταγωγή του ήταν από τη Συρία. Έμεινε στην ιστορία για την εκκεντρική και προκλητική συμπεριφορά του[2] καθώς και για την επιβολή στον ρωμαϊκό κόσμο της λατρείας του Θεού Βαλ.
Οι καταβολές και το όνομα του
Η μητέρα του, Ιουλία Σοαιμιάς, ήταν κόρη της Ιουλίας Μαίσα η οποία ήταν κουνιάδα του αυτοκράτορα Σεπτίμιου Σεβήρου[3]. Από την οικογένεια της μητέρας του προέρχονταν κληρονομικά οι ύπατοι-ιερείς του Θεού Ήλιου στην Έμεσα. Το όνομα του Θεού της θρησκείας αυτής ήταν Ελά Γκάμπαλ (Elah-Gabal), εξ ου και το όνομα του αυτοκράτορα (Ηλιογάβαλος).
Η ανάρρηση του στο θρόνο
Μετά το θάνατο του αυτοκράτορα Καρακάλλα (ξαδέλφου του Ηλιογάβαλου) τον διαδέχθηκε στο θρόνο ο εκλεκτός των πραιτωριανών Μακρίνος. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία και ενώ ο Μακρίνος μόλις είχε ενθρονιστεί, η μητέρα και η γιαγιά του Ηλιογάβαλου τον παρουσίασαν ως νόθο παιδί του Καρακάλλα φροντίζοντας ταυτόχρονα να αποσπάσουν την υποστήριξη ικανών στρατευμάτων στη Συρία. Το 218 όλα τα στρατεύματα που βρίσκονταν στην Ανατολή εγκατέλειψαν τον Μακρίνο και αφού τον δολοφόνησαν επέβαλαν εκ των πραγμάτων τον Ηλιογάβαλο ως αυτοκράτορα με την έγκριση της ετσι ετσι συγκλήτου.
Η σύντομη βασιλεία
Η πρώτη ενέργεια του Ηλιογάβαλου ήταν να επιβάλλει τη λατρεία του Θεού Βαλ, ενώ δολοφόνησε αρκετούς υψηλόβαθμους αλλά διαφωνούντες στρατηγούς του. Ευνόησε την άνοδο σε καίρια αξιώματα, σε ανθρώπους που ξεχώριζαν για την ομορφιά και την ταπεινή καταγωγή τους. Η εν γένει εκκεντρική συμπεριφορά του και πολύ περισσότερο τα ομοφυλοφιλικά όργια στα οποία συμμετείχε προκάλεσαν τη συντηρητική κοινωνία της Ρώμης. Ως εκ τούτου αλλά και λόγω του νεαρού της ηλικίας του, η γιαγιά του Ιουλία Μαίσα είχε αρκετή εξουσία και δύναμη, ώστε να τον πείσει να ορίσει ως διάδοχό του, τον ξάδελφο του Αλέξανδρο Σεβήρο.
Το τέλος
Ο Ηλιογάβαλος γρήγορα κατανόησε ότι η απόφαση του να ορίσει διάδοχο, ήταν στην ουσία εις βάρος του, και προσπάθησε να παραμερίσει τον Αλέξανδρο. Η αντίδραση του αυτή είχε ως αποτέλεσμα να δολοφονηθεί αυτός και η μητέρα του από τη φρουρά των πραιτωριανών και να ανακηρυχθεί νέος αυτοκράτορας ο Αλέξανδρος Σεβήρος.
Πηγές
- Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 26, σελίδα 357.
Παραπομπές και σημειώσεις
Εξωτερικοί σύνδεσμοι και αναφορές
Προκάτοχος: Μακρίνος |
Αυτοκράτορας της Ρώμης Συναυτοκράτορας: 218-222 |
Διάδοχος: Αλέξανδρος Σεβήρος |
|
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Elagabalus της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |