Βόλφγκανγκ Σόιμπλε

Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας
Περίοδος 28 Οκτωβρίου 2009 – 30 Αυγούστου 2015
Καγκελάριος	Άνγκελα Μέρκελ
Προκάτοχος	Πέερ Στάινμπρουκ
Διάδοχος	Χέλμουτ Κολ
Υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας
Περίοδος 22 Νοεμβρίου 2005 – 27 Οκτωβρίου 2009
Καγκελάριος	Άνγκελα Μέρκελ
Προκάτοχος	Ότο Σίλι
Διάδοχος	Τόμας ντε Μεζιέρ
Περίοδος 21 Απριλίου 1989 – 26 Νοεμβρίου 1991
Καγκελάριος	Χέλμουτ Κολ
Προκάτοχος	Φρίντριχ Ζίμερμαν
Διάδοχος	Ρούντολφ Σάιτερς
Αρχηγός της Καγκελαρίας Υπουργός Ειδικών Θεμάτων
Περίοδος 15 Νοεμβρίου 1984 – 21 Απριλίου 1989
Καγκελάριος	Χέλμουτ Κολ
Προκάτοχος	Βάλντεμαρ Σρέκενμπεργκερ
Διάδοχος	Ρούντολφ Σάιτερς
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση	18 Σεπτεμβρίου 1942 (1942-09-18), Φράιμπουργκ, Γερμανία
Θάνατος	30 Αυγούστου 2015 (72 ετών) Βερολίνο, Γερμανία
Εθνότητα	Γερμανική
Πολιτικό κόμμα	Χριστιανοδημοκρατική Ένωση
Σύζυγος	Ίνγκεμποργκ Σόιμπλε
Παιδιά	4
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ Πανεπιστήμιο του Αμβούργου
Θρήσκευμα	Λουθηρανισμός
Ιστοσελίδα	http://www.wolfgang-schaeuble.de/
Σχετικά πολυμέσα

Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε (γερμανικά: Wolfgang Schäuble), γεννημένος στις 18 Σεπτεμβρίου 1942 (72 ετών)στο Φράιμπουργκ, ήταν Γερμανός πολιτικός, κορυφαίο στέλεχος της κεντροδεξιάς Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU). Είναι ο σημερινός Ομοσπονδιακός Υπουργός Οικονομικών της χώρας, στο πλαίσιο της Δεύτερης Κυβέρνησης της Άνγκελα Μέρκελ. Βετεράνος της γερμανικής πολιτικής, ο Σόιμπλε έγινε πρώτη φορά μέλος της ομοσπονδιακής γερμανικής κυβέρνησης το 1984, και στο παρελθόν διετέλεσε Αρχηγός της Καγκελαρίας, Υπουργός Ειδικών Υποθέσεων και Υπουργός Εσωτερικών.

Σπούδασε Νομικά και Οικονομικά στα Πανεπιστήμια του Φράιμπουργκ και του Αμβούργου, και το 1971 έλαβε το διδακτορικό του στη Νομική. Έχει εργαστεί ως εφοριακός και κατόπιν ως δικηγόρος.

Η καριέρα του στην πολιτική ξεκίνησε το 1961 με την ένταξή του στην Junge Union, τη νεολαία της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης. Αποτελεί μέλος του Κοινοβουλίου (Bundestag) από το 1972. Από το 1984 μέχρι το 1991 ήταν Υπουργός της Κυβέρνησης του Χέλμουτ Κολ, αρχικά ως Ομοσπονδιακός Υπουργός Ειδικών Υποθέσεων και Αρχηγός της Καγγελαρίας κι έπειτα ως Ομοσπονδιακός Υπουργός Εσωτερικών. Διετέλεσε και πάλι Υπουργός Εσωτερικών κατά την πρώτη θητεία της Μέρκελ μεταξύ των ετών 2005 και 2009.

Στις 12 Οκτωβρίου του 1990 αποτέλεσε στόχο δολοφονικής επίθεσης, κατά τη διάρκεια προεκλογικής συγκέντρωσης. Ο Σόιμπλε τραυματίστηκε σοβαρά στο πρόσωπο και τη σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα να απωλέσει τη λειτουργία των κάτω άκρων.

Ήταν παντρεμένος με την οικονομολόγο Ίνγκεμποργκ Σόιμπλε από το 1969 ως τον θάνατό του. Το ζεύγος έχει αποκτήσει τέσσερα παιδιά.

Απόπειρα δολοφονίας

Στις 12 Οκτωβρίου 1990, έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από τον Ντίτερ Κάουφμαν (Dieter Kaufmann). Ο Κάουφμαν έριξε τρεις πυροβολισμούς εναντίον του κατά τη διάρκεια προεκλογικής εκδήλωσης στο Oppenau, κοντά στο Φράιμπουργκ (Freiburg) της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Τραυματίστηκε σοβαρά ένας σωματοφύλακας του και ο ίδιος ο Σόιμπλε υπέστη σοβαρές βλάβες στο πρόσωπο και τη σπονδυλική του στήλη, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος και να καθηλωθεί έκτοτε σε αναπηρική καρέκλα. Ο δράστης της απόπειρας κηρύχθηκε από τους δικαστές ψυχικά ασθενής και διατάχθηκε ο εγκλεισμός του σε ψυχιατρική κλινική.

Κριτική

Στην πατρίδα του, ο Σόιμπλε είχε γίνει αντικείμενο σφοδρής κριτικής από τη γερμανική αριστερά για την υποστήριξή του στον Πόλεμο κατά του Ιράκ το 2003. Επίσης, ο Σόιμπλε είναι υποστηρικτής του στρατοπέδου Γκουαντάναμο. Σε συνέντευξή του στο Σπίγκελ το 2007 ως Υπουργός Εσωτερικών, πρότεινε την αύξηση της εξουσίας της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης με στόχο την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και ζήτησε τα ακόλουθα: Προληπτική σύλληψη υπόπτων για θέματα τρομοκρατίας, χρησιμοποίηση του γερμανικού στρατού για επιχειρήσεις τήρησης της τάξης στο εσωτερικό της Γερμανίας, συστηματική παρακολούθηση του internet και υποκλοπές e-mail από κυβερνητικές υπηρεσίες, και δολοφονίες (targeted killings) τρομοκρατών από τις αρχές ασφαλείας.

Στην Ελλάδα αλλά και γενικά στην Ευρώπη, ο Σόιμπλε έχει δεχθεί κριτική για τη στάση του στη διαχείριση της οικονομικής κρίσης, καθώς επιμένει σε μία στρατηγική συνεχούς λιτότητας.

Πέθανε στο σπίτι του, στις 30 Αυγούστου 2015, σε ηλικία 72 ετών. Τα τελευταία χρόνια, έπασχε από καρκίνο.