Κυρία Μίνιβερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κυρία Μίνιβερ
Σκηνοθεσία	Γουίλιαμ Γουάιλερ
Παραγωγή	Σίντνει Φράνκλιν
Σενάριο	Γουίλσον Πένισον ; Τζον Λι Μέιχιν
Πρωταγωνιστές	Γκριρ Γκάρσον ; Γουόλτερ Πίτζεον ; Τερέζα Ράιτ ; Ντέιμ Μέι Γουίτι
Φωτογραφία	Τζόζεφ Ράτενμπεργκ
Μοντάζ	Χάρολντ Φ. Κρες
Εταιρεία παραγωγής	Metro-Goldwyn-Mayer
Διανομή	Metro-Goldwyn-Mayer και Netflix
Πρώτη προβολή	4/6/1942
Διάρκεια	128 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	Aγγλικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:54, 26 Αυγούστου 2015

Η Κυρία Μίνιβερ (αγγλικά Mrs. Miniver) είναι δραματική ταινία του 1942 σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γουάιλερ και πρωταγωνίστρια τη Γκριρ Γκάρσον στον ομώνυμο ρόλο^[1]^[2]. Η ταινία βραβεύτηκε με όσκαρ καλύτερης ταινίας το 1942 και απέσπασε άλλα πέντε βραβεία σε σύνολο δώδεκα υποψηφιοτήτων. Ο Γουίλιαμ Γουάιλερ κέρδισε το πρώτο από τα τρία όσκαρ σκηνοθεσίας και η Γκριρ Γκάρσον βραβεύτηκε με όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου.

Πλοκή

Η Κέι Μίνιβερ (Γκριρ Γκάρσον) και η οικογένειά της ζουν μια άνετη ζωή σε ένα σπίτι που ονομάζεται 'Στάρλινγκς' στο Μπέλχαμ, ένα φανταστικό χωριό έξω από το Λονδίνο. Το σπίτι έχει έναν μεγάλο κήπο με ιδιωτική πίστα προσγείωσης στον Τάμεση όπου είναι ελλιμενισμένο ένα μηχανοκίνητο σκάφος που ανήκει στον αφοσιωμένο σύζυγό της Κλεμ (Γουόλτερ Πίτζεον), a successful architect. They have three children: the youngsters Toby (Christopher Severn) and Judy (Clare Sandars) and an older son Vin (Richard Ney) at university. They have live-in staff: Gladys (Brenda Forbes) the housemaid and Ada (Marie De Becker) the cook.

As World War II looms, Vin comes down from university and meets Carol Beldon (Teresa Wright), granddaughter of Lady Beldon (Dame May Whitty) from nearby Beldon Hall. Despite initial disagreements—mainly contrasting Vin's idealistic attitude to class differences with Carol's practical altruism—they fall in love. Vin proposes to Carol in front of his family at home, after his younger brother prods him to give a less romantic but more honest proposal. As the war comes closer to home, Vin feels he must "do his bit" and enlists in the Royal Air Force, qualifying as a fighter pilot. He is posted to a base near to his parents' home and is able to signal his safe return from operations to his parents by cutting his engines briefly as he flies over the house. Together with other boat owners, Clem volunteers to take his motorboat to assist in the Dunkirk evacuation.

Νωρίς ένα πρωί, η Κέι ανήμπορη να κοιμηθεί καθώς ο Κλεμ λείπει περιπλανάται στο αεροδρόμιο. She is startled to discover a wounded German pilot hiding in her garden and he holds her at gunpoint. Demanding food and a coat, the pilot aggressively asserts that the Third Reich will mercilessly overcome its enemies. She feeds him, calmly disarms him when he collapses, and then calls the police. Soon after, Clem returns home, exhausted, from Dunkirk.

Lady Beldon visits Kay to try and convince her to talk Vin out of marrying Carol on account of her granddaughter's comparative youth. Lady Beldon is unsuccessful and admits defeat when Kay reminds her that she, too, was young when she married her late husband. Lady Beldon concedes defeat and realizes that she would be foolish to try to stop the marriage. Vin and Carol are married; Carol has now also become Mrs Miniver, and they return from their honeymoon in Scotland. A key theme is that she knows he is likely to be killed in action, but the short love will fill her life. Later, Kay and her family take refuge in their Anderson shelter in the garden during an air raid, and attempt to keep their minds off the frightening bombing by reading Alice's Adventures in Wonderland, which Clem refers to as a "lovely story" as they barely survive a bomb destroys parts of the house. They take the damage with nonchalance.

At the annual village flower show, Lady Beldon silently disregards the judges' decision that her rose is the winner, instead announcing the entry of the local stationmaster, Mr. Ballard (Henry Travers), named the "Mrs. Miniver" rose, as the winner, with her own rose taking second prize. As air raid sirens sound and the villagers take refuge in the cellars of Beldon Hall, Kay and Carol drive Vin to join his squadron. On their journey home they witness fighter planes in a 'dogfight'. For safety, Kay stops the car and they see the German plane crash. Kay realizes Carol has been wounded by shots from the plane and takes her back to 'Starlings'. She dies a few minutes after they reach home. Kay is devastated. When Vin returns from battle, he already knows the terrible news. Unexpectedly he is the survivor, and she the one who gives her life for Britain.

The villagers assemble at the badly damaged church where their vicar affirms their determination in a powerful sermon:

We in this quiet corner of England have suffered the loss of friends very dear to us, some close to this church. George West, choirboy. James Ballard, stationmaster and bellringer, and the proud winner only an hour before his death of the Beldon Cup for his beautiful Miniver Rose. And our hearts go out in sympathy to the two families who share the cruel loss of a young girl who was married at this altar only two weeks ago. The homes of many of us have been destroyed, and the lives of young and old have been taken. There's scarcely a household that hasn't been struck to the heart. And why? Surely you must have asked yourselves this question? Why in all conscience should these be the ones to suffer? Children, old people, a young girl at the height of her loveliness? Why these? Are these our soldiers? Are these our fighters? Why should they be sacrificed?
I shall tell you why. Because this is not only a war of soldiers in uniform. It is the war of the people, of all the people. And it must be fought not only on the battlefield but in the cities and in the villages, in the factories and on the farms, in the home and in the heart of every man, woman and child who loves freedom. Well, we have buried our dead, but we shall not forget them. Instead they will inspire us with an unbreakable determination to free ourselves, and those who come after us, from the tyranny and terror that threaten to strike us down. This is the People's War. It is our war. We are the fighters. Fight it then. Fight it with all that is in us. And may God defend the right.

A solitary Lady Beldon stands in her family's church pew. Vin moves to stand alongside her, united in shared grief, as the members of congregation rise and stoically sing "Onward, Christian Soldiers", while through a gaping hole in the bombed church roof can be seen flight after flight of RAF fighters in the V-for-Victory formation heading out to face the enemy.

Αγγλία, καλοκαίρι του 1939, παραμονές του Β' Παγκοσμίου πολέμου, η Κέι Μίνιβερ (Γκριρ Γκάρσον) μια φιλήσυχη και καλοσυνάτη γυναίκα με τον άντρα της Κλεμ (Γουόλτερ Πίτζεον) περνούν ξέγνοιαστες στιγμές με τα τρία τους παιδιά σε μια μικρή πόλη στο Λονδίνο. Ο μεγάλος τους γιος Βίν (Ρίσαρντ Νέι) έχει επιστρέψει από το πανεπιστήμιο για να περάσει μαζί τους τις διακοπές του καλοκαιριού κι εκεί γνωρίζει κι ερωτεύεται την Κάρολ (Τερέζα Ράιτ), εγγονή της Λαίδης Μπέλτον (Ντέιμ Μέι Γουίτι) και διαδόχου της αριστοκρατικής οικογένειας των Μπέλτον. Ο πόλεμος όμως ξεσπάει μέσα στην ξεγνοιασιά του καλοκαιριού, ο Βιν καλείται να υπηρετήσει στην αεροπορία κι ο Κλεμ μαζί με άλλους συμπατριώτες του κάνουν νυχτερινές περιπολίες. Τα δεδομένα αλλάζουν όχι μόνο για την οικογένεια Μίνιβερ αλλά και για ολόκληρο το αγγλικό έθνος, σκοπός της Κέι γίνεται το να κρατήσει την οικογένεια ενωμένη δίνοντας κουράγιο και αποφασιστικότητα σε όλους όσους βρίσκονται κοντά της.

Πληροφορίες για την ταινία

Η ταινία είναι βασισμένη σε μια σειρά ιστοριών συνέχειας που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα The Times, με πρωταγωνίστρια το χαρακτήρα της κυρίας Μίνιβερ, τον οποίο επινόησε ο Τζαν Στράθερ^[3]. Τα άρθρα αυτά δημοσιεύτηκαν με τη μορφή μυθιστορήματος το 1939, αμέσως μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Πρώτη επιλογή για το ρόλο της Κέι Μίνιβερ ήταν η Νόρμα Σίρερ, μεγάλη πρωταγωνίστρια της Metro-Goldwyn-Mayer κατά τη δεκαετία του '30. Η Σίρερ αρνήθηκε το ρόλο ο οποίος δόθηκε έπειτα στην τότε ανερχόμενη και ήδη υποψήφια, δυο φορές, για Όσκαρ Γκριρ Γκάρσον. Η Γκάρσον μετά την επιτυχία της ταινίας έγινε μεγάλη σταρ και βασίλισσα του αμερικάνικου Box Office καθ' όλη τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου. Η Γκάρσον θεωρείται ως η κυριότερη εκπρόσωπος των "Woman's pictures", όρος που χρησιμοποιείται για τις ταινίες εκείνης της εποχής που αποσκοπούσαν στο να δώσουν κουράγιο στις γυναίκες, όσο οι σύζυγοί τους έλειπαν στον πόλεμο. Ο Γουόλτερ Πίτζον κι η Γκριρ Γκάρσον (που είχαν συνεργαστεί ήδη μια φορά για το Λουλούδια στο βούρκο (Blossoms in the dust) την προηγούμενη χρονιά) καθιερώθηκαν ως κινηματογραφικό ζευγάρι καθώς εμφανίστηκαν μαζί σε άλλες έξι ταινίες: το 1943 στο Μαντάμ Κιουρί (Madame Curie), το 1944 στο Κυρία Πάρκινγκτον (Mrs. Parkington), το 1947 στο Η Τζούλια παρεκτρέπεται (Julia Misbehaves), το 1948 στο Ο θρύλος των Φόρσαϊτ (That Forsyte Woman), το 1950 στη συνέχεια του Κυρία Μίνιβερ το Το τέλος της κυρίας Μίνιβερ (The Miniver Story) και το 1953 στο Βίκι (Scandal at Scourie). Στα γυρίσματα της ταινίας η Γκάρσον γνώρισε κι ερωτεύτηκε τον κινηματογραφικό της γιο Ρίτσαρντ Νέι. Ο Νέι ήταν 11 χρόνια μικρότερός της και οι δυο τους παντρεύτηκαν μετά τη λήξη των γυρισμάτων.

Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου κατά τη διάρκεια του πολέμου, χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη ταινία ως πιο αποτελεσματική από ότι 100 μάχες ενώ ο Ρούσβελτ χρησιμοποίησε το λόγο του ιερέα κατά το τέλος της ταινίας, για να ανυψώσει το ηθικό των Αμερικανών στρατιωτών που βρίσκονταν τότε στο πεδίο της μάχης^[4].

Η συνέχεια της ταινίας που προβλήθηκε το 1950 με τίτλο "Το τέλος της κυρίας Μίνιβερ" του Χ.Σ. Πότερ, δεν είχε ιδιαίτερη επιτυχία κι ο δημιουργός της κυρίας Μίνιβερ Τζαν Στράθερ δε συμμετείχε στην παραγωγή.

Διανομή ρόλων

Ηθοποιός	Ρόλος
Γκριρ Γκάρσον	Κέι Μίνιβερ
Γουόλτερ Πίτζεον	Κλεμ Μίνιβερ
Τερέζα Ράιτ	Κάρολ Μπέλτον
Ντέιμ Μέι Γουίτι	Λαίδη Μπέλτον
Ρίτσαρντ Νέι	Βιν Μίνιβερ
Χένρι Τράβερς	Τζέιμς Μπάλαρντ
Ρέτζιναλντ Όουεν	Φόλεϊ
Χένρι Γουίλκοξον	Εφημέριος
Μπρέντα Φορμπς	Υπηρέτρια

Βραβεία Όσκαρ

Η ταινία προτάθηκε για 12 βραβεία όσκαρ και κέρδισε έξι. Τη βραδιά της τελετής των όσκαρ του 1942, η Γκριρ Γκάρσον κέρδισε το όσκαρ Α' γυναικείου ρόλου και εκνεύρισε όλους τους παρευρισκόμενους με τον ευχαριστήριο λόγο της, ο οποίος ήταν πολύ μακρύς. Ο ευχαριστήριος λόγος της Γκάρσον, που θεωρείται ο πιο μακρύς στην ιστορία των βραβείων, έγινε θέμα συζητήσεων και σάτιρας στους κύκλους του Χόλιγουντ για τα χρόνια που ακολούθησαν. Η Τερέζα Ράιτ βρέθηκε υποψήφια τόσο για το Β' γυναικείο όσο και για τον Α' γυναικείο ρόλο (για την ταινία Η αποθέωση (The pride of the Yankees) του Σαμ Γουντ). Ο Γουίλιαμ Γουάιλερ κέρδισε το πρώτο του όσκαρ σκηνοθεσίας γι' αυτή την αντιπολεμική προπαγάνδα.

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

Καλύτερης Ταινίας – Σίντνεϊ Φράνκλιν
Σκηνοθεσίας – Γουίλιαμ Γουάιλερ
Α’ Γυναικείου Ρόλου – Γκριρ Γκάρσον
Β’ Γυναικείου Ρόλου – Τερέζα Ράιτ
Διασκευασμένου Σεναρίου – Τζέιμς Χίλτον, Άρθουρ Γουίμπερις, Κλοντίν Γουέστ και Τζορτζ Φρέσελ
Φωτογραφίας, Ασπρόμαυρη ταινία – Τζόζεφ Ράτενμπεργκ

Υποψηφιότητα:

Α’ Ανδρικού Ρόλου – Γουόλτερ Πίτζεον
Β’ Ανδρικού Ρόλου – Χένρι Τράβερς
Β’ Γυναικείου Ρόλου – Ντέιμ Μέι Γουίτι
Μοντάζ – Χάρολντ Φ. Κρες
Ειδικών και ηχητικών εφέ - Α. Άρνολντ Τζίλεσπι, Ντάγκλας Σίρερ και Γουόρεν Νιούκομπ
Ήχου - Ντάγκλας Σίρερ

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Παραπομπές

↑ Variety film review; May 13, 1942, page 8.
↑ Harrison's Reports film review; May 16, 1942, page 78.
↑ «Mrs. Miniver (1942) at Reel Classics». Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2008.
↑ Daynard, Don Henry Wilcoxon in Peter Harris (ed.) The New Captain George's Whizzbang #13 (1971), p. 5

[1] Variety film review; May 13, 1942, page 8.

[2] Harrison's Reports film review; May 16, 1942, page 78.

[ReelClassics-3] «Mrs. Miniver (1942) at Reel Classics». Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2008.

[Whizzbang13-4] Daynard, Don Henry Wilcoxon in Peter Harris (ed.) The New Captain George's Whizzbang #13 (1971), p. 5

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Γραμμή 23: / Γραμμή 23: @@
 As [[World War II]] looms, Vin comes down from university and meets Carol Beldon ([[Teresa Wright]]), granddaughter of Lady Beldon ([[Dame May Whitty]]) from nearby Beldon Hall. Despite initial disagreements—mainly contrasting Vin's idealistic attitude to class differences with Carol's practical altruism—they fall in love. Vin proposes to Carol in front of his family at home, after his younger brother prods him to give a less romantic but more honest proposal. As the war comes closer to home, Vin feels he must "do his bit" and enlists in the [[Royal Air Force]], qualifying as a fighter pilot. He is posted to a base near to his parents' home and is able to signal his safe return from operations to his parents by cutting his engines briefly as he flies over the house. Together with other boat owners, Clem volunteers to take his motorboat to assist in the [[Dunkirk evacuation]].
-Early one morning, Kay unable to sleep as Clem is still away, wanders down to the landing stage. She is startled to discover a wounded [[Nazi Germany|German]] pilot hiding in her garden and he holds her at gunpoint. Demanding food and a coat, the pilot aggressively asserts that the [[Third Reich]] will mercilessly overcome its enemies. She feeds him, calmly disarms him when he collapses, and then calls the police. Soon after, Clem returns home, exhausted, from Dunkirk.
+Νωρίς ένα πρωί, η Κέι ανήμπορη να κοιμηθεί καθώς ο Κλεμ λείπει περιπλανάται στο αεροδρόμιο. She is startled to discover a wounded [[Nazi Germany|German]] pilot hiding in her garden and he holds her at gunpoint. Demanding food and a coat, the pilot aggressively asserts that the [[Third Reich]] will mercilessly overcome its enemies. She feeds him, calmly disarms him when he collapses, and then calls the police. Soon after, Clem returns home, exhausted, from Dunkirk.
 Lady Beldon visits Kay to try and convince her to talk Vin out of marrying Carol on account of her granddaughter's comparative youth. Lady Beldon is unsuccessful and admits defeat when Kay reminds her that she, too, was young when she married her late husband. Lady Beldon concedes defeat and realizes that she would be foolish to try to stop the marriage. Vin and Carol are married; Carol has now also become Mrs Miniver, and they return from their honeymoon in [[Scotland]]. A key theme is that she knows he is likely to be killed in action, but the short love will fill her life. Later, Kay and her family take refuge in their [[Anderson shelter]] in the garden during an air raid, and attempt to keep their minds off the frightening bombing by reading ''[[Alice's Adventures in Wonderland]]'', which Clem refers to as a "lovely story" as they barely survive a bomb destroys parts of the house. They take the damage with nonchalance.