Ακτή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ δρθ συνδέσμου commonscat |
|||
Γραμμή 19: | Γραμμή 19: | ||
* [[Ακτογραφία]] |
* [[Ακτογραφία]] |
||
* [[Γαλικιανή ακτή]] |
* [[Γαλικιανή ακτή]] |
||
{{Authority control}} |
|||
[[Κατηγορία:Παραλίες]] |
[[Κατηγορία:Παραλίες]] |
Έκδοση από την 16:11, 10 Αυγούστου 2015
Ακτή χαρακτηρίζεται η τελευταία προς τη θάλασσα (ή αντίστοιχα όχθη σε λίμνη ή ποταμό), εσχατιά της ξηράς. Συνηθέστερα, η παραθαλάσσια έκταση της ξηράς που γεωλογικά φαίνεται να τερματίζει προς τη θάλασσα.
Ανάλογα της γραμμής κλίσης που παρουσιάζουν, οι ακτές διακρίνονται σε:
- "Εν χρω": χαρακτηρίζονται εκείνες που παρουσιάζουν σχεδόν μηδενική κλίση, σύριζα με την επιφάνεια της θάλασσας και είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες, σε κατάσταση ηρεμίας, στη ναυσιπλοΐα.
- Ομαλές: χαρακτηρίζονται εκείνες που παρουσιάζουν κλίση μέχρι 15°
- Υπόκρημνοι: χαρακτηρίζονται εκείνες που παρουσιάζουν κλίση 15° - 25°
- Κρημνώδεις: χαρακτηρίζονται εκείνες που παρουσιάζουν κλίση 25° - 45°
- Απόκρημνες: χαρακτηρίζονται εκείνες που παρουσιάζουν κλίση 45° - 70° και
- Απορρώγας: χαρακτηρίζονται εκείνες που παρουσιάζουν κλίση 90° ή αρνητική κλίση.
Επί της ακτής καθορίζεται ο αιγιαλός, δηλαδή η «γραμμή αιγιαλού» και εξ' αυτής η παραλία, δηλαδή το «πλάτος» ή η «ζώνη της παραλίας». Ό,τι υφίσταται επί των ακτών και έχει σχέση προς τη θάλασσα χαρακτηρίζεται «επάκτιο», (π.χ. σταθμός, πυροβολείο κ.λπ.). Αντίθετα ό,τι βρίσκεται επί των ακτών και έχει σχέση ή ανάγεται προς την ξηρά χαρακτηρίζεται «παράλιο».
Δείτε επίσης
|