Κερατσίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Abocanto (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
Κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]] εγκαταστάθηκε στο Κερατσίνι ο [[Γεώργιος Καραϊσκάκης]], ο οποίος κατασκεύασε πρόχειρες οχυρώσεις στη θέση [[Ταμπούρια (συνοικία Πειραιά)|Ταμπούρια]]. Το 1827 η πόλη καταστράφηκε από τον [[Κιουταχής Πασάς|Κιουταχή Πασά]] και παρέμεινε έρημη έως το 1830. Το 1836 άρχισαν να εγκαθίστανται ξανά κάτοικοι ενώ το 1840 η περιοχή (με όνομα πλέον ''Νέο χωριό Τσερατσινίου'') υπάγονταν στον [[Δήμος Αθηναίων|Δήμο Αθηναίων]]. Το 1870 έγινε αυτόνομη κοινότητα με όνομα ''Χωριό Κερατσινίου''<ref>[http://www.keratsini.gr/n/istoria/istoria/3.htm Ιστορία της Πόλης. Βιβλιογραφία: Χάρης Κουτελάκης, Λεύκωμα Δήμου Κερατσινίου]</ref>. Οι Πειραιώτες προς τιμήν του Καραϊσκάκη έχτισαν ένα ναό δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το 1879 ο χώρος ανακαινίσθηκε και μετατράπηκε σε μοναστήρι. Το 1963 ο ναός καταστράφηκε και στην θέση του χτίστηκε νέος ο οποίος ολοκληρώθηκε το 2000.
Κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]] εγκαταστάθηκε στο Κερατσίνι ο [[Γεώργιος Καραϊσκάκης]], ο οποίος κατασκεύασε πρόχειρες οχυρώσεις στη θέση [[Ταμπούρια (συνοικία Πειραιά)|Ταμπούρια]]. Το 1827 η πόλη καταστράφηκε από τον [[Κιουταχής Πασάς|Κιουταχή Πασά]] και παρέμεινε έρημη έως το 1830. Το 1836 άρχισαν να εγκαθίστανται ξανά κάτοικοι ενώ το 1840 η περιοχή (με όνομα πλέον ''Νέο χωριό Τσερατσινίου'') υπάγονταν στον [[Δήμος Αθηναίων|Δήμο Αθηναίων]]. Το 1870 έγινε αυτόνομη κοινότητα με όνομα ''Χωριό Κερατσινίου''<ref>[http://www.keratsini.gr/n/istoria/istoria/3.htm Ιστορία της Πόλης. Βιβλιογραφία: Χάρης Κουτελάκης, Λεύκωμα Δήμου Κερατσινίου]</ref>. Οι Πειραιώτες προς τιμήν του Καραϊσκάκη έχτισαν ένα ναό δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το 1879 ο χώρος ανακαινίσθηκε και μετατράπηκε σε μοναστήρι. Το 1963 ο ναός καταστράφηκε και στην θέση του χτίστηκε νέος ο οποίος ολοκληρώθηκε το 2000.


Μετά την άφιξη των [[Μικρασιατική καταστροφή|προσφύγων από τη Σμύρνη]] στις 18 Ιανουαρίου 1934 η περιοχή μετατράπηκε σε δήμο με την ονομασία ''[[Δήμος Ταμπουρίων]]''. Αργότερα μετονομάστηκε σε ''Δήμος Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου'', ενώ από το 1936 έως το 1947 ο δήμος ονομάζονταν ''[[Δήμος Αμφιάλης]]'' με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου, Κωνσταντίνου Φίλανδρου. Το 1947 καθιερώθηκε η σημερινή ονομασία, ''[[Δήμος Κερατσινίου]]''.
Μετά την άφιξη των [[Μικρασιατική καταστροφή|προσφύγων από τη Σμύρνη]] στις 18 Ιανουαρίου 1934 η περιοχή μετατράπηκε σε δήμο με την ονομασία ''[[Δήμος Ταμπουρίων]]''. Αργότερα μετονομάστηκε σε ''Δήμος Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου'', ενώ από το 1936 έως το 1947 ο δήμος ονομάζονταν ''[[Δήμος Αμφιάλης]]'' με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου, [[Κωνσταντίνος Φίλανδρος|Κωνσταντίνου Φίλανδρου]]. Το 1947 καθιερώθηκε η σημερινή ονομασία, ''[[Δήμος Κερατσινίου]]''.


== Ιστορικός πληθυσμός ==
== Ιστορικός πληθυσμός ==

Έκδοση από την 10:07, 11 Ιουλίου 2015

Συντεταγμένες: 37°57′45″N 23°37′11″E / 37.96250°N 23.61972°E / 37.96250; 23.61972

Τελωνείο Κερατσινίου
Ιχθυόσκαλα Κερατσινίου
Άποψη του Κερατσινίου απο την περιοχή της Ιχθυόσκαλας
Λεωφόρος Δημοκρατίας - Κερατσίνι

Το Κερατσίνι είναι ένα πολυπληθές προάστιο του Πειραιά, στα νοτιοδυτικά του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος Πειραιώς. Στα νοτιοδυτικά του, βρίσκεται το λιμάνι της Δραπετσώνας. Ο δήμος συνδέεται οδικά με τον Σκαραμαγκά και, μέσω της Λεωφόρου Αθηνών, της λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη και της λεωφόρου Πέτρου Ράλλη, προς τα νοτιοδυτικά με το Πέραμα και προς τα βορειοανατολικά με την Αθήνα. Η απόσταση από το κέντρο της Αθήνας είναι περίπου 11 χλμ. Παλαιότερα, η περιοχή ήταν αγρότοπος αλλά αστικοποιήθηκε έντονα, κυρίως μετά τη δεκαετία του 1950. Πλέον, η λεωφόρος Παναγή Τσαλδάρη είναι το εμπορικό τμήμα της πόλης, με πολλά εμπορικά καταστήματα και καφετέριες. Στις 18 Σεπτεμβρίου 2013 στη λεωφόρο Παναγή Τσαλδάρη δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας από ένα μέλος της Χρυσής Αυγής,το Γιώργο Ρουπακιά. Έτσι η οδός Παναγή Τσαλδάρη μετανομάστηκε σε Αντιφασίστα Παύλου Φύσσα και φτιάχτηκε ένα μνημείο στο σημείο της δολοφονίας προς τιμήν του Παύλου Φύσσα.

Ιστορία

Τα Αρχαία Χρόνια

Ο πρώτος οικισμός του Δήμου κτίστηκε στην πλαγιά του λόφου του Αγίου Γεωργίου σε σημείο ευνοϊκό για απόκρουση ενδεχόμενων επιδρομών και με ορατότητα στη θάλασσα. Οι θεμελιώσεις δίπλα από τον Ναό του Αγίου Γεωργίου και τα διάφορα ευρήματα δίνουν ενδείξεις ότι ο πρώτος οικισμός στην περιοχή κατασκευάστηκε περί το 3000 π.Χ. Το όνομα της περιοχής ήταν Θυμαιτάδαι και γειτόνευε με τον πειραϊκό συνοικισμό του Ηρακλέους. Ο οικισμός βρισκόταν πάνω στη σημερινή Λεωφόρο Δημοκρατίας, που ενώνει την Αθήνα, τον Πειραιά, το Κερατσίνι και το Πέραμα. Εικάζεται ότι εκεί ο Θησέας ναυπήγησε τα πλοία του, βάσει αναφοράς του Πλουτάρχου στους Βίους Παράλληλους. Η περιοχή εγκαταλείφθηκε προσωρινά όταν εγκαταστάθηκε εκεί ο Ξέρξης.

Νεότερη Περίοδος

Είναι άγνωστη η ιστορία του Δήμου κατά την Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδο. Τον 17ο αιώνα, στον λόφο Αγίου Γεωργίου χτίστηκε η πρώτη εκκλησία στο όνομα του Αγίου Νικολάου. Οι μοναχοί της μονής του Αγίου Σπυρίδωνα αποκαλούσαν την περιοχή από τον Άγιο Διονύσιο (παλαιά όρια) ως το λόφο του Αγίου Γεωργίου Αγρίμειον. Πάντως αυτή η ονομασία δεν επικράτησε. Η επίσημη ονομασία, τόσο σε οθωμανικά όσο και σε ελληνικά έγγραφα, ήταν Κερατσίνιον ή Τσερατσίνιον, με την δεύτερη να είναι επικρατέστερη. Η πρώτη επικράτησε στις νεοελληνικές περιόδους. Το όνομα Κερατσίνιον είναι σύνθετη λέξη από την Κερατιά που φύτρωνε εκεί και από το όνομα του ιδιοκτήτη όλης της περιοχής από τον Λόφο του Αγίου Γεωργίου ώς τα Μανιάτικα και από το σημερινό νεκροταφείο της Αναστάσεως ώς τη Δραπετσώνα, που ονομάζονταν Γκίνης ή Γκύνης.[1]

Σύγχρονη Ιστορία

Κατά την Ελληνική Επανάσταση εγκαταστάθηκε στο Κερατσίνι ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο οποίος κατασκεύασε πρόχειρες οχυρώσεις στη θέση Ταμπούρια. Το 1827 η πόλη καταστράφηκε από τον Κιουταχή Πασά και παρέμεινε έρημη έως το 1830. Το 1836 άρχισαν να εγκαθίστανται ξανά κάτοικοι ενώ το 1840 η περιοχή (με όνομα πλέον Νέο χωριό Τσερατσινίου) υπάγονταν στον Δήμο Αθηναίων. Το 1870 έγινε αυτόνομη κοινότητα με όνομα Χωριό Κερατσινίου[2]. Οι Πειραιώτες προς τιμήν του Καραϊσκάκη έχτισαν ένα ναό δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Το 1879 ο χώρος ανακαινίσθηκε και μετατράπηκε σε μοναστήρι. Το 1963 ο ναός καταστράφηκε και στην θέση του χτίστηκε νέος ο οποίος ολοκληρώθηκε το 2000.

Μετά την άφιξη των προσφύγων από τη Σμύρνη στις 18 Ιανουαρίου 1934 η περιοχή μετατράπηκε σε δήμο με την ονομασία Δήμος Ταμπουρίων. Αργότερα μετονομάστηκε σε Δήμος Αγίου Γεωργίου Κερατσινίου, ενώ από το 1936 έως το 1947 ο δήμος ονομάζονταν Δήμος Αμφιάλης με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου, Κωνσταντίνου Φίλανδρου. Το 1947 καθιερώθηκε η σημερινή ονομασία, Δήμος Κερατσινίου.

Ιστορικός πληθυσμός

Έτος Πληθυσμός δήμου Μεταβολή Πυκνότητα πληθυσμού
1981 74.179 - περίπου 9.272,38/χλμ²
1991 71.982 -2.197/-2..96% περίπου 8.997,5/χλμ²
2001 76.102 +4.120 περίπου 9.512,75/χλμ²
2011 91.045 +19.64 περίπου 9.762,49/χλμ²


Ιχθυόσκαλα

Στο Κερατσίνι συγκεκριμένα στον όρμο του Αγίου Γεωργίου έχει δημιουργηθεί απο το 1966 η κεντρική Ιχθυόσκαλα του Πειραιά που αποτελεί ταυτόχρονα και την μεγαλύτερη ιχθυόσκαλα στην χώρα, επεκτείνεται σε ολόκληρη την παραλιακή περιοχή απο την Δραπετσώνα μέχρι το Πέραμα. Συνδέεται με μεγάλους συγκοινωνιακούς κόμβους, σύγχρονους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας με πολλά χιλιόμετρα απο τούνελ που κατασκευάστηκαν το 2004 για να καλύψουν τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων. Η συνολική έκταση της ιχθυόσκαλας είναι 17.652 τ.μ. από τα οποία τα 5.606,94 τ.μ. περιλαμβάνουν το μεγάλο συγκρότημα των τριών κτιρίων που χρησιμοποιούνται για τις δημοπρασίες, τα κέντρα διακίνησης και οι αποθήκες των αλιευμάτων. Διατίθενται και εγκαταστάσεις παραγωγής πάγου για την συντήρηση τους.

Απο την περιοχή της Ιχθυόσκαλας ξεκινούν οι μεγαλύτεροι συγκοινωνιακοί κόμβοι του Πειραιά όπως η Λεωφόρος Σχιστού, η Λεωφόρος Δημοκρατίας που συνδέει τα Ταμπούρια με το Πέραμα, η Οδός Πέτρου Ράλλη που διασχίζει την Κοκκινιά και η Λεωφόρος Γρηγορίου Λαμπράκη που διασχίζει τον Κορυδαλλό.

Αθλητισμός

Στο Δήμο Κερατσινίου δραστηριοποιούνται 17 αθλητικά σωματεία σε διάφορα αθλήματα αλλά ως επι το πλείστον με το ποδόσφαιρο. Είναι τα εξής:[3]

  1. Ο.Α.Κ.Ε Ομιλος Αντισφαίρισης Κερατσινίου : τένις
  2. Α.Ε. Ολυμπιάδα: ποδόσφαιρο ανδρών-γυναικών
  3. Α.Ο. Θεμιστοκλής Κερατσινίου: μπάσκετ
  4. Α.Π.Ο. Ατρόμητος Κερατσινίου: ποδόσφαιρο
  5. Α.Π.Σ. ΑΡΗΣ Αμφιάλης: ποδόσφαιρο
  6. Α.Π.Σ. ΑΣΤΗΡ Κερατσινίου: ποδόσφαιρο
  7. Α.Π.Σ. Μαύρος Αετός: ποδόσφαιρο
  8. Α.Σ. Ιάσων Κερατσινίου: χόκεϊ σε χόρτο, σόφτμπολ, μπέιζμπολ, τρίαθλο
  9. Αθλητική Ένωση Ταμπουριών: ποδόσφαιρο
  10. Αθλητική Ένωση Χαραυγής: ποδόσφαιρο ανδρών-γυναικών
  11. Α.Ο. Φάρος Κερατσινίου": βόλεϊ, μπάσκετ
  12. Α.Π.Ο. "Πανιώνιος" Κερατσινίου (Γαλήνης) (1982): ποδόσφαιρο
  13. Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Ψυχαγωγικός Όμιλος "Νέοι Ευγένειας": ποδόσφαιρο
  14. ΑΠΟ Κερατσίνι: ποδόσφαιρο
  15. Γυμναστικός Σύλλογος Αμφιάλης (πρώην "Φειδιππίδης"): μπάσκετ
  16. Γυμναστικός Σύλλογος Κερατσινίου: στίβος
  17. Ο.Φ.Α. Απολλώνιος: βόλεϊ
  18. Ολυμπιακός Κερατσινίου: ποδόσφαιρο, χάντμπολ
  19. Ποδηλατικός Σύλλογος "Πρωτέας": ποδηλασία

Σημειώσεις

Εξωτερικοί σύνδεσμοι