Ταΰγετος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 16: Γραμμή 16:


== Ιστορία ==
== Ιστορία ==
Η οροσειρά αυτή, από πολύ νωρίς συνδέθηκε με την αρχαία [[ελληνική μυθολογία]] και πήρε την ονομασία της από την [[Ταϋγέτη (μυθολογία)|Ταϋγέτη]], μία από τις επτά [[Ατλαντίδες]] ή [[Πλειάδες (μυθολογίας)|Πλειάδες]], κόρες του [[Άτλας (μυθολογία)|Άτλαντα]] και της [[Πλειόνη (μυθολογία)|Πλειόνης]]. Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή του μύθου, η Ταϋγέτη φέρεται ως σύζυγος του [[Λακεδαίμων|Λακεδαίμονα]] και μητέρα του Ευρώτα.
Η οροσειρά αυτή, από πολύ νωρίς συνδέθηκε με την αρχαία [[ελληνική μυθολογία]] και πήρε την ονομασία της από την [[Ταϋγέτη (μυθολογία)|Ταϋγέτη]], μία από τις επτά [[Ατλαντίδες]] ή [[Πλειάδες (μυθολογία)|Πλειάδες]], κόρες του [[Άτλας (μυθολογία)|Άτλαντα]] και της [[Πλειόνη (μυθολογία)|Πλειόνης]]. Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή του μύθου, η Ταϋγέτη φέρεται ως σύζυγος του [[Λακεδαίμων|Λακεδαίμονα]] και μητέρα του Ευρώτα.


Στα [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινά]] χρόνια, η οροσειρά αναφέρεται με την ονομασία Πενταδάκτυλος, εξ αιτίας των πέντε κορυφών του. Κατά την περίοδο της [[Φραγκοκρατία]]ς επικράτησε η ονομασία Ζυγός του Μελιγού, από το σλαβικό φύλο των Μελιγγών οι οποίοι, μαζί με τους επίσης σλαβόφωνους Εζερίτες, κατοικούσαν εκεί.<ref>Παπουλάκου, Αρχοντούλα. ''[http://www.monumenta.org/article.php?IssueID=4&lang=gr&CategoryID=3&ArticleID=268 Στοιχεία διαπολιτισμικότητας, μέσα από επιγραφές ναών της ύστερης βυζαντινής εποχής, στην περιοχή της Μάνης]'', www.monumenta.gr. Ανακτήθηκε 25/08/2009.</ref> Στα χρόνια της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]], η οροσειρά λεγόταν "''Αγιολιάς ο μακρυνός''", από το μεγάλο μήκος της οροσειράς, μέχρι τελικά που ξαναπήρε το αρχαίο όνομα, Ταΰγετος. Από τους Έλληνες [[ναυτικός|ναυτικούς]] που λαμβάνουν την κορφή του σε [[διόπτευση|διοπτεύσεις]] ονομάζεται "''βουνό της Μάνης''".
Στα [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινά]] χρόνια, η οροσειρά αναφέρεται με την ονομασία Πενταδάκτυλος, εξ αιτίας των πέντε κορυφών του. Κατά την περίοδο της [[Φραγκοκρατία]]ς επικράτησε η ονομασία Ζυγός του Μελιγού, από το σλαβικό φύλο των Μελιγγών οι οποίοι, μαζί με τους επίσης σλαβόφωνους Εζερίτες, κατοικούσαν εκεί.<ref>Παπουλάκου, Αρχοντούλα. ''[http://www.monumenta.org/article.php?IssueID=4&lang=gr&CategoryID=3&ArticleID=268 Στοιχεία διαπολιτισμικότητας, μέσα από επιγραφές ναών της ύστερης βυζαντινής εποχής, στην περιοχή της Μάνης]'', www.monumenta.gr. Ανακτήθηκε 25/08/2009.</ref> Στα χρόνια της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]], η οροσειρά λεγόταν "''Αγιολιάς ο μακρυνός''", από το μεγάλο μήκος της οροσειράς, μέχρι τελικά που ξαναπήρε το αρχαίο όνομα, Ταΰγετος. Από τους Έλληνες [[ναυτικός|ναυτικούς]] που λαμβάνουν την κορφή του σε [[διόπτευση|διοπτεύσεις]] ονομάζεται "''βουνό της Μάνης''".

Έκδοση από την 14:06, 18 Μαΐου 2015

Συντεταγμένες: 36°57′13″N 22°21′00″E / 36.953544°N 22.349956°E / 36.953544; 22.349956

Ταΰγετος


Τμήμα του δυτικού Ταΰγετου

Ταΰγετος is located in Ελλάδα
Ταΰγετος
Ταΰγετος
Ύψος 2.407 μέτρα
Κορυφή Προφήτης Ηλίας
Γεωγραφικά στοιχεία
Γεωγραφικό Διαμέρισμα Πελοπόννησος

Ο Ταΰγετος ή Πενταδάκτυλος,[1] είναι η υψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου, εκτεινόμενη μεταξύ των λεκανών Μεγαλόπολης - Ευρώτα και Μεσσηνίας. Η κορυφή του έχει ύψος 2.407 μέτρα και ονομάζεται Αγιολιάς ή Προφήτης Ηλίας, από το ομώνυμο εκκλησάκι που κτίσθηκε κοντά στην κορυφή του, ενώ στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Ταλετός.[2]

Ιστορία

Η οροσειρά αυτή, από πολύ νωρίς συνδέθηκε με την αρχαία ελληνική μυθολογία και πήρε την ονομασία της από την Ταϋγέτη, μία από τις επτά Ατλαντίδες ή Πλειάδες, κόρες του Άτλαντα και της Πλειόνης. Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή του μύθου, η Ταϋγέτη φέρεται ως σύζυγος του Λακεδαίμονα και μητέρα του Ευρώτα.

Στα βυζαντινά χρόνια, η οροσειρά αναφέρεται με την ονομασία Πενταδάκτυλος, εξ αιτίας των πέντε κορυφών του. Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας επικράτησε η ονομασία Ζυγός του Μελιγού, από το σλαβικό φύλο των Μελιγγών οι οποίοι, μαζί με τους επίσης σλαβόφωνους Εζερίτες, κατοικούσαν εκεί.[3] Στα χρόνια της Επανάστασης του 1821, η οροσειρά λεγόταν "Αγιολιάς ο μακρυνός", από το μεγάλο μήκος της οροσειράς, μέχρι τελικά που ξαναπήρε το αρχαίο όνομα, Ταΰγετος. Από τους Έλληνες ναυτικούς που λαμβάνουν την κορφή του σε διοπτεύσεις ονομάζεται "βουνό της Μάνης".

Περιγραφή

Η οροσειρά του Ταΰγετου έχει μήκος 115 χιλιόμετρα, μέγιστο πλάτος 30 χιλιόμετρα και έκταση 2.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα, η οποία συγκροτείται από τέσσερα κύρια τμήματα: α)τον Βόρειο (προς την Μεγαλόπολη), β) τον Μέσο Ανατολικό (προς την Σπάρτη), γ) τον Δυτικό και δ) τον Νότιο Ταΰγετο που σχηματίχει τη χερσόνησο της Μάνης, η οποία και καταλήγει στο Ακρωτήριο Ταίναρο. Η υψηλότερη κορυφή του ονομάζεται Αγιολιάς ή Προφήτης Ηλίας, έχει ύψος 2.407 μ. και βρίσκεται στο ανώτερο μέρος της τοποθεσίας που ονομάζεται Πυραμίδα, λόγω του χαρακτηριστικού σχήματος της.

Ο Ταΰγετος αποτελείται κυρίως από ασβεστόλιθους και μάρμαρο, ενώ είναι αρκετά πλούσιος σε νερά. Το κλίμα του είναι γενικά ηπειρωτικό, με μεγάλες χιονοπτώσεις κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Το μεγαλύτερο μέρος του καλύπτεται από έλατα και μαυρόπευκα, ενώ έχει μεγάλο αριθμό ρεμάτων και μικρών ποταμών.

Οικολογία

Παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία χλωρίδας και πανίδας, λόγω της μεγάλης του έκτασης, με 25 αποκλειστικά ενδημικά είδη, ενώ αποτελεί πέρασμα για τα μεταναστευτικά πουλιά.

Ο Ταΰγετος, όπως και τα περισσότερα όρη της Ελλάδας, αντιμετωπίζει οικολογικά προβλήματα, όπως αλόγιστη υλοτόμηση, πυρκαγιές, εκχερσώσεις και υπερβόσκηση[4][5] που εμπόδισαν την φυσική αναγέννηση των δασών του, αλλά και τις λατομικές δραστηριότητες, τα έργα οδοποιίας και την αυθαίρετη δόμηση που αλλάζουν ανεπανόρθωτα το περιβάλλον του.

Στις πλαγιές του Ταϋγέτου βρίσκονται πολυάριθμα μικρά χωριά με ιδιαίτερο τοπικό χρώμα και λειτουργεί ορειβατικό καταφύγιο σε ύψος 1.600 μέτρων.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ