Χορογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Διόρθωση μορφής παραπομπών |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
|title=choreography |
|title=choreography |
||
|url=http://dictionary.reference.com/browse/choreography |
|url=http://dictionary.reference.com/browse/choreography |
||
|publisher= |
|publisher=Dictionary.com |
||
|date= |
|date= |
||
|accessdate= |
|accessdate= |
||
Έκδοση από την 16:39, 6 Μαΐου 2015
 |
Κάντε επεξεργασία και αφαιρέστε αυτό το κουτί |
Χορογραφία είναι μια αλληλουχία χορευτικών κινήσεων, βάσει της οποίας ο χορογράφος υποδεικνύει στους χορευτές τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινηθούν και να εκφραστούν, ανάλογα με το είδος της εκάστοτε μουσικής συνοδείας.[1]
Η τέχνη της χορογραφίας εστιάζει στην ανθρώπινη κίνηση και μορφή, με όρους χώρου, χρόνου, ενέργειας και σχήματος. Η γλώσσα της κίνησης μπορεί να είναι δανεισμένη από τις χορευτικές τεχνικές διαφόρων ειδών χορού, όπως μπαλέτο, σύγχρονος χορός, παραδοσιακοί χοροί, ή ακόμα και από συνδυασμούς αυτών.[2]
Η έννοια της χορογραφίας
Η χορογραφία ως σενάριο
Γύρω στα τέλη του 16ου αιώνα, η χορογραφία ορίστηκε ως συμβολισμός χορού, οπότε άνοιξε ο δρόμος για την εξελιγμένη της έννοια. Σε αντίθεση με την καθ'αυτή φυσική χορευτική δραστηριότητα, ο συμβολισμός χορού ήταν απλά μία περίληψη γραμμένη στο χαρτί, ένα συμβολικό απόσταγμα μιας αλληλουχίας χορευτικών κινήσεων. Αυτή η άποψη για την έννοια της χορογραφίας συντηρήθηκε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, διότι επικράτησε η πεποίθηση ότι με το να γράφεται στο χαρτί μια χορογραφία κατά τρόπο συμβολικό, αποκτά αντοχή στο χρόνο, άρα και πολιτισμική αξία.[3]
Η χορογραφία ως σύνθεση
Η μοντέρνα άποψη για τη σημασία της χορογραφίας, την οποία ενστερνίζονται μέχρι και σήμερα πολλές σχολές κλασικού και σύγχρονου χορού, αναπτύχθηκε από τον Jean Georges Noverre. Ο τελευταίος πίστευε ότι ο χορός έχει χαρακτήρα ζωντανό, γι' αυτό θα έπρεπε να απαλλαγεί από οποιασδήποτε μορφής στερεοτυπικές φιγούρες, συμπεριλαμβανομένων και των συμβολισμών. Ως συνέπεια, η τέχνη της χορογραφίας πήρε τη μορφή συνθετικής διαδικασίας, κατά την οποία ο χορογράφος φαντάζεται χορευτικά βήματα και τα εναρμονίζει με τη μουσική.[4]
Δημιουργία χορογραφίας
Τεχνικές δημιουργίας χορογραφίας
Οι κύριες τεχνικές που χρησιμοποιούνται με σκοπό την ανάπτυξη ενός χορογραφικού έργου είναι δύο:
- Αυτοσχεδιασμός
Σύμφωνα με την τεχνική του αυτοσχεδιασμού, ο χορογράφος παρέχει στους χορευτές το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούν μέσω κάποιων κατευθυντήριων οδών, παραχωρώντας τους παράλληλα τη δυνατότητα για πρωτοβουλία και προσωπική έκφραση.[5]
- Σχεδιασμένη χορογραφία
Κατά τη σχεδιασμένη χορογραφία, ο χορογράφος καθορίζει την κίνηση και τη μορφή των χορευτών μέσα στο χώρο και το χρόνο με απόλυτη λεπτομέρεια.[6]
Ανάπτυξη χορογραφίας
Χορογραφία και υπολογιστές
Παραπομπές
- ↑ «choreography». Dictionary.com.
- ↑ «History of Choreography Dance». DanceLessons.net.
- ↑ Goethe Institut (2015). «Johannesburg - Dance and Theatre». Goethe - Institut.
- ↑ Goethe Institut (2015). «Johannesburg - Dance and Theatre». Goethe - Institut.
- ↑ Tom Goldhand. «Dance Improvisation». Ελληνικό Κέντρο Βιοσύνθεσης.
- ↑ NCDTA. «Choreography». NCDTA LTD.