Χορογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
Η [[τέχνη]] της χορογραφίας εστιάζει στην ανθρώπινη [[κίνηση]] και μορφή, με όρους [[χώρος|χώρου]], [[χρόνος|χρόνου]], [[ενέργεια|ενέργειας]] και [[σχήμα|σχήματος]]. Η γλώσσα της κίνησης μπορεί να είναι δανεισμένη από τις χορευτικές τεχνικές διαφόρων ειδών [[χορός|χορού]], όπως [[μπαλέτο]], σύγχρονος χορός, παραδοσιακοί χοροί, ή ακόμα και από συνδυασμούς αυτών.<ref>http://dancelessons.net/dancehistory/HistoryofChoreographyDance.html</ref> |
Η [[τέχνη]] της χορογραφίας εστιάζει στην ανθρώπινη [[κίνηση]] και μορφή, με όρους [[χώρος|χώρου]], [[χρόνος|χρόνου]], [[ενέργεια|ενέργειας]] και [[σχήμα|σχήματος]]. Η γλώσσα της κίνησης μπορεί να είναι δανεισμένη από τις χορευτικές τεχνικές διαφόρων ειδών [[χορός|χορού]], όπως [[μπαλέτο]], σύγχρονος χορός, παραδοσιακοί χοροί, ή ακόμα και από συνδυασμούς αυτών.<ref>http://dancelessons.net/dancehistory/HistoryofChoreographyDance.html</ref> |
||
[[Αρχείο:Two dancers.jpg|μικρογραφία|Χορευτές]] |
|||
==Η έννοια της χορογραφίας== |
==Η έννοια της χορογραφίας== |
||
| Γραμμή 18: | Γραμμή 16: | ||
Η μοντέρνα άποψη για τη σημασία της χορογραφίας, την οποία ενστερνίζονται μέχρι και σήμερα πολλές σχολές κλασικού και σύγχρονου χορού, αναπτύχθηκε από τον Jean Georges Noverre. Ο τελευταίος πίστευε ότι ο χορός έχει χαρακτήρα ζωντανό, γι' αυτό θα έπρεπε να απαλλαγεί από οποιασδήποτε μορφής στερεοτυπικές φιγούρες, συμπεριλαμβανομένων και των συμβολισμών. Ως συνέπεια, η τέχνη της χορογραφίας πήρε τη μορφή συνθετικής διαδικασίας, κατά την οποία ο χορογράφος φαντάζεται χορευτικά βήματα και τα εναρμονίζει με τη μουσική.<ref>http://www.goethe.de/ins/za/en/joh/kul/mag/tut/10366297.html</ref> |
Η μοντέρνα άποψη για τη σημασία της χορογραφίας, την οποία ενστερνίζονται μέχρι και σήμερα πολλές σχολές κλασικού και σύγχρονου χορού, αναπτύχθηκε από τον Jean Georges Noverre. Ο τελευταίος πίστευε ότι ο χορός έχει χαρακτήρα ζωντανό, γι' αυτό θα έπρεπε να απαλλαγεί από οποιασδήποτε μορφής στερεοτυπικές φιγούρες, συμπεριλαμβανομένων και των συμβολισμών. Ως συνέπεια, η τέχνη της χορογραφίας πήρε τη μορφή συνθετικής διαδικασίας, κατά την οποία ο χορογράφος φαντάζεται χορευτικά βήματα και τα εναρμονίζει με τη μουσική.<ref>http://www.goethe.de/ins/za/en/joh/kul/mag/tut/10366297.html</ref> |
||
== |
==Δημιουργία χορογραφίας== |
||
==Τεχνικές δημιουργίας χορογραφίας== |
===Τεχνικές δημιουργίας χορογραφίας=== |
||
Οι κύριες τεχνικές που χρησιμοποιούνται με σκοπό την ανάπτυξη ενός χορογραφικού έργου είναι δύο: |
Οι κύριες τεχνικές που χρησιμοποιούνται με σκοπό την ανάπτυξη ενός χορογραφικού έργου είναι δύο: |
||
| Γραμμή 32: | Γραμμή 30: | ||
Κατά τη σχεδιασμένη χορογραφία, ο χορογράφος καθορίζει την κίνηση και τη μορφή των χορευτών μέσα στο χώρο και το χρόνο με απόλυτη λεπτομέρεια.<ref>http://www.ncdta.com/choreography/</ref> |
Κατά τη σχεδιασμένη χορογραφία, ο χορογράφος καθορίζει την κίνηση και τη μορφή των χορευτών μέσα στο χώρο και το χρόνο με απόλυτη λεπτομέρεια.<ref>http://www.ncdta.com/choreography/</ref> |
||
== |
===Ανάπτυξη χορογραφίας=== |
||
==Χορογραφία και υπολογιστές== |
==Χορογραφία και υπολογιστές== |
||
Έκδοση από την 10:52, 3 Μαΐου 2015
 |
Κάντε επεξεργασία και αφαιρέστε αυτό το κουτί |
Χορογραφία είναι μια αλληλουχία χορευτικών κινήσεων, βάσει της οποίας ο χορογράφος υποδεικνύει στους χορευτές τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να κινηθούν και να εκφραστούν, ανάλογα με το είδος της εκάστοτε μουσικής συνοδείας.[1]
Η τέχνη της χορογραφίας εστιάζει στην ανθρώπινη κίνηση και μορφή, με όρους χώρου, χρόνου, ενέργειας και σχήματος. Η γλώσσα της κίνησης μπορεί να είναι δανεισμένη από τις χορευτικές τεχνικές διαφόρων ειδών χορού, όπως μπαλέτο, σύγχρονος χορός, παραδοσιακοί χοροί, ή ακόμα και από συνδυασμούς αυτών.[2]
Η έννοια της χορογραφίας
Η χορογραφία ως σενάριο
Γύρω στα τέλη του 16ου αιώνα, η χορογραφία ορίστηκε ως συμβολισμός χορού, οπότε άνοιξε ο δρόμος για την εξελιγμένη της έννοια. Σε αντίθεση με την καθ'αυτή φυσική χορευτική δραστηριότητα, ο συμβολισμός χορού ήταν απλά μία περίληψη γραμμένη στο χαρτί, ένα συμβολικό απόσταγμα μιας αλληλουχίας χορευτικών κινήσεων. Αυτή η άποψη για την έννοια της χορογραφίας συντηρήθηκε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, διότι επικράτησε η πεποίθηση ότι με το να γράφεται στο χαρτί μια χορογραφία κατά τρόπο συμβολικό, αποκτά αντοχή στο χρόνο, άρα και πολιτισμική αξία.[3]
Η χορογραφία ως σύνθεση
Η μοντέρνα άποψη για τη σημασία της χορογραφίας, την οποία ενστερνίζονται μέχρι και σήμερα πολλές σχολές κλασικού και σύγχρονου χορού, αναπτύχθηκε από τον Jean Georges Noverre. Ο τελευταίος πίστευε ότι ο χορός έχει χαρακτήρα ζωντανό, γι' αυτό θα έπρεπε να απαλλαγεί από οποιασδήποτε μορφής στερεοτυπικές φιγούρες, συμπεριλαμβανομένων και των συμβολισμών. Ως συνέπεια, η τέχνη της χορογραφίας πήρε τη μορφή συνθετικής διαδικασίας, κατά την οποία ο χορογράφος φαντάζεται χορευτικά βήματα και τα εναρμονίζει με τη μουσική.[4]
Δημιουργία χορογραφίας
Τεχνικές δημιουργίας χορογραφίας
Οι κύριες τεχνικές που χρησιμοποιούνται με σκοπό την ανάπτυξη ενός χορογραφικού έργου είναι δύο:
- Αυτοσχεδιασμός
Σύμφωνα με την τεχνική του αυτοσχεδιασμού, ο χορογράφος παρέχει στους χορευτές το ευρύτερο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθούν μέσω κάποιων κατευθυντήριων οδών, παραχωρώντας τους παράλληλα τη δυνατότητα για πρωτοβουλία και προσωπική έκφραση.[5]
- Σχεδιασμένη χορογραφία
Κατά τη σχεδιασμένη χορογραφία, ο χορογράφος καθορίζει την κίνηση και τη μορφή των χορευτών μέσα στο χώρο και το χρόνο με απόλυτη λεπτομέρεια.[6]
Ανάπτυξη χορογραφίας
Χορογραφία και υπολογιστές
Παραπομπές
- ↑ http://dictionary.reference.com/browse/choreography
- ↑ http://dancelessons.net/dancehistory/HistoryofChoreographyDance.html
- ↑ http://www.goethe.de/ins/za/en/joh/kul/mag/tut/10366297.html
- ↑ http://www.goethe.de/ins/za/en/joh/kul/mag/tut/10366297.html
- ↑ http://www.biosynthesis.gr/dance-improvisation.html
- ↑ http://www.ncdta.com/choreography/