Δήμος Δύμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
αποσαφήνιση |
αποσαφήνιση |
||
| Γραμμή 64: | Γραμμή 64: | ||
::* ο [[Βυθούλκα Αχαΐας|Βυθούλκας]] [ 89 ] |
::* ο [[Βυθούλκα Αχαΐας|Βυθούλκας]] [ 89 ] |
||
::* τα [[Ζαμπετέικα Αχαΐας|Ζαμπετέικα]] [ 55 ] |
::* τα [[Ζαμπετέικα Αχαΐας|Ζαμπετέικα]] [ 55 ] |
||
::* η [[Καρυά Αχαΐας|Καρυά]] [ 216 ] |
::* η [[Καρυά Πετροχωρίου Αχαΐας|Καρυά]] [ 216 ] |
||
::* τα [[Λαμπραίικα Αχαΐας|Λαμπραίικα]] [ 72 ] |
::* τα [[Λαμπραίικα Αχαΐας|Λαμπραίικα]] [ 72 ] |
||
::* ο [[Λογοθέτης Αχαΐας|Λογοθέτης]] [ 83 ] |
::* ο [[Λογοθέτης Αχαΐας|Λογοθέτης]] [ 83 ] |
||
Έκδοση από την 19:11, 23 Απριλίου 2015
| Δήμος Δύμης | |
|---|---|
| Πόλη | |
  Δήμος Δύμης | |
 | |
| Χώρα | Ελλάδα |
| Περιφέρεια | Δυτικής Ελλάδας |
| Έκταση | 71,6 km2 |
| Ιστοσελίδα | ιστοσελίδα Δήμου Δύμης |
Ο Δήμος Δύμης ήταν δήμος του Νομού Αχαΐας την περίοδο 1999-2010 σύμφωνα με την τότε διοικητική διαίρεση της Ελλάδας. Βρισκόταν στα δυτικά του νομού, στις ακτές του Ιονίου πολύ κοντά στην πόλη της Πάτρας. Ο δήμος αποτελείτο από 8 δημοτικά διαμερίσματα και είχε πληθυσμό 10.131 κατοίκους. Η έκταση του δήμου ήταν 71,6 τ.χλμ. Έδρα του δήμου ήταν η Κάτω Αχαΐα. Έπαψε να υφίσταται ως δήμος την 1 Ιανουαρίου 2011 οπότε με την εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτης εντάχθηκε στον νέο δήμο Δυτικής Αχαΐας
Ιστορία
Ο παλιός Δήμος Δύμης
Ο Δήμος Δύμης συστάθηκε για πρώτη φορά το 1835 με το Β.Δ. 8/4/1835 κι έδρα αρχικά το χωριό Άνω Αχαΐα και έπειτα την Κάτω Αχαΐα[1]. Περιλάμβανε τα χωριά Κάτω Αχαΐα, Άνω Αχαΐα, Αλισσός, Αγιοβλασίτικα, Καμενίτσα, Γομοστό, Αποστόλου. Το 1836 αποσπάστηκαν από τον Δήμο Μεσσάτιδος τα Τσουκαλαίικα[2].
Στον Δήμο έγιναν πολλές διοικητικές μεταβολές με αποτέλεσμα να αλλάζει συνεχώς η σύστασή του. Το 1840 περιελάμβανε τα χωριά Κάτω Αχαΐα, Άνω Αχαΐα, Αλισσός, Αγιοβλασίτικα, Άρλα, Φώσταινα, Ελαιοχώρι, Μύρτος, Πετροχώρι, Ριόλος, Πέτα, Κάτω Αλισσός και Καμενίτσα[3].
Με το Β.Δ. 22/1/1841 τμήμα του Δήμου Τριταίας και όλος ο Δήμος Αραξίων προσαρτάται στον δήμο Δύμης. Στο δήμο προστέθηκαν τα χωριά Γομοστό, Αποστόλου, Καραβοστάσι, Μπούκουρα, Δραγάνου κ.ά.[4]
Το 1845 με τον ΚΕ 5/12/1845 η Καμενίτσσα αποσπάστηκε στον Δήμο Πατρέων.
Το 1900[5] περιελάμβανε τα χωριά, 49 συνολικά, Κάτω Αχαΐα, Πίσω Συκιά, Χαϊκάλι, Σουδενέικα, Σπολιαραίικα, Κράλι, Φώσταινα, Άρλα, Τζάιλο, Αγιοβλασίτικα, Άνω Αχαΐα, Αλησούμπαση, Μπιθούλια, Πουρνάρι, Κασνεσέικα, Δραγάνου, Μπράτι, Σαντομέρι, Χατζούρι, Πόρτες, Βελιτσές, Καρέικα, Μπούκουρα, Ριόλος, Πέτα, Μιχόι, Νιφοραίικα, Βουσκουκέικα, Σαγαίικα, Γομοστό, Μποντέικα, Βίδοβα, Στριγγλέικα, Σκιαδέικα, Λακκόπετρα, Γκέρμπεσι, Καραβοστάσι, Γκοτσουλέικα, Καραμεσηνέικα, Σαλομαλικέικα, Λαμπρινέικα, Λογοθέτη, Ιχθυοτροφείο Πάπα, Μανετέικα και Κάπελα. Από τα ονόματα των χωριών φαίνεται ότι σε μεταβολή συγχωνεύτηκε με το Δήμο Ωλενίας.
Σύμφωνα με τον Χ. Κορύλλο, ο δήμος συνόρευε με τους δήμους Πατρών, Φαρρών, Τριταίας και Βουπρασίου. Ήταν δήμος Α΄ τάξεως και είχε 10.201 κατοίκους, ήταν όλος σχεδόν πεδινός με κύρια ασχολία των κατοίκων την γεωργία και τη κτηνοτροφία. Στον δήμο λειτουργούσαν ένα ελληνικό σχολείο (γυμνάσιο), 8 δημοτικά σχολεία αρρένων 2 θηλέων και 8 γραμματεία.
Δημοτικά Διαμερίσματα
Ο καποδιστριακός δήμος περιλάμβανε τα παρακάτω δημοτικά διαμερίσματα και οικισμούς[6]:
- Δ.δ. Κάτω Αχαΐας [ 6.182 ]
- η Κάτω Αχαΐα [ 5.734 ]
- αι Αλυκαί [ 196 ]
- τα Μανεταίικα [ 82 ]
- η Παραλία Κάτω Αχαΐας [ 28 ]
- η Πίσω Συκέα [ 142 ]
- Δ.δ. Αγιοβλασιτίκων [ 368 ]
- η Κάπελη (τ. Αγιοβλασίτικα) [ 72 ]
- τα Αγιοβλασίτικα (τ. Σπαρτούλα) [ 115 ]
- ο Λεύκος [ 66 ]
- τα Στεναΐτικα [ 115 ]
- Δ.δ. Αλισσού [ 860 ]
- ο Αλισσός [ 552 ]
- η Καμενίτσα [ 66 ]
- η Παραλία Αλισσού [ 179 ]
- ο Προφήτης Ελισσαίος [ 63 ]
- Δ.δ. Άνω Αχαΐας -- η Άνω Αχαΐα [ 238 ]
- Δ.δ. Ελαιοχωρίου -- το Ελαιοχώριον [ 298 ]
- Δ.δ. Κάτω Αλισσού [ 624 ]
- ο Κάτω Αλισσός [ 414 ]
- ο Γιαλός [ 210 ]
- Δ.δ. Νιφοραιίκων [ 527 ]
- τα Νιφοραίικα [ 429 ]
- η Παραλία Νιφοραιίκων [ 98 ]
- Δ.δ. Πετροχωρίου [ 1.034 ]
- το Πετροχώριον [ 429 ]
- τα Βεσκουκαίικα [ 90 ]
- ο Βυθούλκας [ 89 ]
- τα Ζαμπετέικα [ 55 ]
- η Καρυά [ 216 ]
- τα Λαμπραίικα [ 72 ]
- ο Λογοθέτης [ 83 ]
Παραπομπές
- ↑ Κώστας Παπαγιαννόπουλος (επιμ.), Βραχναίικα και Μονοδένδρι. Αρχαιολογία του τοπίου και τοπική ιστορία, πρόλογος: Βασίλης Τογαντζής, Μιλτιάδης Γούτας, Λάζαρος Κολώνας, Έκδοση Δήμος Βραχναίικων-Δημοτική Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Βραχναίικων, Πάτρα 2009. ISBN 978-960-99129-0-7
- ↑ Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμματα "Τσουκαλά" και "Τσουκαλαίικα"
- ↑ Μεταβολές του Νομού Αχαΐας, datarc.gr
- ↑ Ομάδα Αρχαιολογίας του τοπίου (ΟΜ.ΑΡ.Τ.), Ιστορία Δυτικής Αχαΐας 2. Η κοινότητα Καραίικων στο χρόνο, επιμέλεια Βασίλη Χρονόπουλου, εκδόσεις Περί Τεχνών, Πάτρα 2001, σελ. 65. ISBN 960-86814-3-X
- ↑ Χρήστου Π. Κορύλλου, Χωρογραφία της Ελλάδος. Α'. Νομός Αχαΐας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων "Ανέστη Κωνσταντινίδου", Εν Αθήναις 1903
- ↑ Σε αγγύλες αναφέρονται τα δημογραφικά στοιχεία του μόνιμου πληθυσμού βάσει της απογραφής του 2001.
Βιβλιογραφία
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμοι Α'-Β', Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση
Εξωτερικοί Σύνδεσμοι
| |||||
| |||||
| ||||||||