Εθνικοί δρυμοί της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Εθνικοί δρυμοί και θαλάσσια πάρκα της Ελλάδας}}
{{Εθνικοί δρυμοί και θαλάσσια πάρκα της Ελλάδας}}
{{άλλεςχρήσεις3|Εθνικός}}
Στην Ελλάδα η οριοθέτηση [[Εθνικός δρυμός|Εθνικών Δρυμών]], δηλαδή περιοχών φυσικού πλούτου προστατευμένων από κανονισμών του κράτους είναι χαρακτηριστικό που ξεκίνησε να εδραιώνεται από την δεκαετία του 1950. Το φυσικό περιβάλλον της [[Ελλάδα]]ς χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοσυστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το 5% της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του [[τουρισμός|τουρισμού]].
Στην Ελλάδα η οριοθέτηση [[Εθνικός δρυμός|Εθνικών Δρυμών]], δηλαδή περιοχών φυσικού πλούτου προστατευμένων από κανονισμών του κράτους είναι χαρακτηριστικό που ξεκίνησε να εδραιώνεται από την δεκαετία του 1950. Το φυσικό περιβάλλον της [[Ελλάδα]]ς χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοσυστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το 5% της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του [[τουρισμός|τουρισμού]].



Έκδοση από την 21:18, 12 Απριλίου 2015


Ζακύνθου
Αλοννήσου
Αίνου
Αώου
Οίτης
Σαμαριάς
Ολύμπου
Πάρνηθας
Παρνασσού
Βάλια-Κάλντα
Πρεσπών
Σουνίου
Σχινιά Μαραθώνα
Κορώνειας
Β. Πίνδου
Μεσολογγίου
Δαδιάς
Κερκίνης
Έβρου
Αμβρακικού
Νέστου
Τζουμέρκων
Κοτυχιού
Αξιού
Ροδόπης
Χέλμου
Εθνικοί δρυμοί
Εθνικά πάρκα
Εθνικά θαλάσσια πάρκα
(Σημείωση: Στον χάρτη παρουσιάζονται επίσημα προστατευόμενες περιοχές στις οποίες το πλήρες όνομα έχει συντομογραφηθεί, ενώ οι θέσεις των σημείων δεν αποτελούν τους πυρήνες των οικοτόπων).
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Εθνικός.

Στην Ελλάδα η οριοθέτηση Εθνικών Δρυμών, δηλαδή περιοχών φυσικού πλούτου προστατευμένων από κανονισμών του κράτους είναι χαρακτηριστικό που ξεκίνησε να εδραιώνεται από την δεκαετία του 1950. Το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από έντονες εναλλαγές οικοσυστημάτων και βιότοπων. Σχεδόν το 5% της ελληνικής ακτογραμμής αποτελείται από οικολογικά ευαίσθητους υγροβιότοπους, κυρίως σε περιοχές που βιώνουν την ραγδαία ανάπτυξη του τουρισμού.

Στην Ελλάδα έχουν κηρυχθεί δέκα περιοχές ως Εθνικοί δρυμοί:

Εθνικά θαλάσσια πάρκα

Στην Ελλάδα καθιερώθηκε ο όρος Εθνικός δρυμός (αντί του όρου Εθνικό Πάρκο που χρησιμοποιείται διεθνώς) επειδή οι περισσότεροι δρυμοί αφορούν δασικές περιοχές (δρυμός - δρυς - βελανιδιά), ενώ για τις θαλάσσιες περιοχές που πλέον έχουν νομοθετηθεί ως προστατευόμενες χρησιμοποιείται ο όρος Θαλάσσιο Πάρκο. Στην Ελλάδα έχουν καθιερωθεί δύο περιοχές ως Εθνικά Θαλάσσια Πάρκα:

Εθνικά πάρκα

Υπάρχει μια πληθώρα προστατευόμενων περιοχών, ιδιαίτερα υδροβιοτόπων που χαρακτηρίστηκαν ιδιαίτερα μετά το 2004 Εθνικά Πάρκα. Αυτά, με έτος αναγνώρισης, είναι:[1]

Πηγές και παραπομπές