Σπυρίδων Λάμπρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Diu (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
αφαίρεση κακόβουλης πληροφορίας |
||
Γραμμή 35: | Γραμμή 35: | ||
== Βιογραφία == |
== Βιογραφία == |
||
Γεννήθηκε το [[1851]] στην [[Κέρκυρα]] και ήταν γιος του νομισματολόγου [[Παύλος Λάμπρος|Παύλου Λάμπρου]]. Σπούδασε ιστορία στην Λειψία, στο [[Παρίσι]], στο Βερολίνο, στο [[Λονδίνο]] και στη Βιέννη και ήταν μαθητής του [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου]]. Το 1877 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της ελληνικής ιστορίας και γραφογνωσίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το [[1890]] έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της Παλαιογραφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου ([[1893]]-[[1894]], [[1912]]-[[1913]]). Από το [[1903]] εξέδιδε το περιοδικό ''«[[Νέος Ελληνομνήμων]]»'', που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία. Το 1916 διορίστηκε |
Γεννήθηκε το [[1851]] στην [[Κέρκυρα]] και ήταν γιος του νομισματολόγου [[Παύλος Λάμπρος|Παύλου Λάμπρου]]. Σπούδασε ιστορία στην Λειψία, στο [[Παρίσι]], στο Βερολίνο, στο [[Λονδίνο]] και στη Βιέννη και ήταν μαθητής του [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου]]. Το 1877 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της ελληνικής ιστορίας και γραφογνωσίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το [[1890]] έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της Παλαιογραφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου ([[1893]]-[[1894]], [[1912]]-[[1913]]). Από το [[1903]] εξέδιδε το περιοδικό ''«[[Νέος Ελληνομνήμων]]»'', που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία. Το 1916 διορίστηκε υπουργός Εκκλησιαστικών - Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε μέχρι το [[1917]]. Με την επάνοδο του Βενιζέλου εξορίστηκε στην [[Ύδρα]] και στη [[Σκόπελος|Σκόπελο]], ενώ δημεύτηκε και η περιουσία του. |
||
Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων (1897-1906) κ.ά. |
Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων (1897-1906) κ.ά. |
Έκδοση από την 11:08, 5 Απριλίου 2015
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Σπυρίδων Λάμπρος | |
---|---|
Αρχείο:Spyridon Lampros.jpg Ο Σπυρίδων Λάμπρος | |
Πρωθυπουργός της Ελλάδας | |
Περίοδος 27 Σεπτεμβρίου 1916 – 21 Απριλίου 1917 | |
Προκάτοχος | Νικόλαος Καλογερόπουλος |
Διάδοχος | Αλέξανδρος Ζαΐμης |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1851, Κέρκυρα |
Θάνατος | 23 Ιουλίου 1919 (68 ετών) Σκόπελος |
Εθνότητα | Έλληνας |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σπυρίδων Λάμπρος (1851 - 23 Ιουλίου 1919) ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδος και ιστορικός.
Βιογραφία
Γεννήθηκε το 1851 στην Κέρκυρα και ήταν γιος του νομισματολόγου Παύλου Λάμπρου. Σπούδασε ιστορία στην Λειψία, στο Παρίσι, στο Βερολίνο, στο Λονδίνο και στη Βιέννη και ήταν μαθητής του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Το 1877 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον επόμενο χρόνο διορίστηκε υφηγητής της ελληνικής ιστορίας και γραφογνωσίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαιδεύσεως και το 1890 έγινε τακτικός καθηγητής της Ελληνικής ιστορίας και της Παλαιογραφίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ διετέλεσε δύο φορές πρύτανης του πανεπιστημίου (1893-1894, 1912-1913). Από το 1903 εξέδιδε το περιοδικό «Νέος Ελληνομνήμων», που καθιερώθηκε διεθνώς ως σημείο αναφοράς για τη Μεσαιωνική και νεώτερη Ελληνική ιστορία. Το 1916 διορίστηκε υπουργός Εκκλησιαστικών - Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, αξίωμα στο οποίο παρέμεινε μέχρι το 1917. Με την επάνοδο του Βενιζέλου εξορίστηκε στην Ύδρα και στη Σκόπελο, ενώ δημεύτηκε και η περιουσία του.
Υπήρξε επίσης γενικός γραμματέας της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων (1901-1918), πρόεδρος του Συνδέσμου Αθλητικών και Γυμναστικών Συλλόγων (1897-1906) κ.ά.
Απεβίωσε στην Σκόπελο το 1919 λόγω κακουχιών. Κόρη του ήταν η Λίνα Τσαλδάρη.
Έργα του
- Σπυρίδων Λάμπρος (1878). Αι Αθήναι περί τα τέλη του δωδέκατου αιώνος κατά πηγάς ανέκδοτους. Αθήνα: Τυπογραφείο της Φιλοκαλίας. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Φερδινάνδος Γρηγορόβιος, Σπυρίδων Π. Λάμπρος (1904). Ιστορία της πόλεως Αθηνών κατά τους Μέσους Αιώνας : [Τόμος Β'], Από του Ιουστινιανού μέχρι της υπό των Τούρκων κατακτήσεως. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2011.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1880). Μιχαήλ Ακομινάτου του Χωνιάτου - Τα Σωζόμενα (Τόμος Β'). Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1882). Κερκυραϊκά Ανέκδοτα. Αθήνα: Τυπογραφείο Παρνασσού. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1886). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Α'). Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1888). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Β'). Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Γ'). Μπεκ και Μπαρτ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1892). Αποκαλύψεις περί του μαρτυρίου του Ρήγα. Αθήναι: Εστία.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1896). Οι Ευεργέται και Καθηγηταί του Εθνικού Πανεπιστημίου. Αθήνα: Εστία.
- Σπυρίδων Λάμπρος, Ν. Γ. Πολίτης (1896). Die Olympischen Spiele 776 - 1896 (Τόμος Α') (PDF). Αθήνα, Λειψία, Λονδίνο: Καρλ Μπεκ, F. Volckmar, H. Grevel and co. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2010.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος Δ'). Καρόλου Μπεκ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1908). Ιστορία της Ελλάδος (Τόμος ΣΤ'). Μπεκ και Μπαρτ. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1898). Κατάλογος των εν τη κατά την Άνδρον Μονή της Αγίας Κωδίκων. Αθήνα: Εστία. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1902). Αθηναίοι Βιβλιογράφοι και κτήτορες Κωδίκων κατά τους μέσους Αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Εστία. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1902). Έκθεσις Χρονική (στα Ελληνικά με έναν πρόλογο στα Λατινικά). AMS Press. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
- Σπυρίδων Λάμπρος (1903). Ελληνίδες Βιβλιογράφοι και Κυρίαι Κωδίκων κατά τους μέσους αιώνας και επί Τουρκοκρατίας. Αθήνα: Τυπογραφείο Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2009.
Πηγές
- Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, τόμος Γ΄, Εκδόσεις Μέτρον
- Γαζή Φωτεινή, «Μια ρομαντική ιστορική επιστήμη. Η περίπτωση του Σπυρίδωνος Λάμπρου (1851-1919)», Πρακτικά Δ΄ Διεθνούς Συνεδρίου Ιστορίας. Ιστοριογραφία της Νεότερης και Σύγχρονης Ελλάδας (1833-2002), Αθήνα, 2004, τ. A, σελ. 193-213.
- Μαρία Νυσταζοπούλου- Πελεκίδου, «Οι βυζαντινὲς ιστορικὲς σπουδὲς στην Ἑλλάδα. Απὸ τον Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο στον Διονύσιο Ζακυθηνό », ΜΝΗΜΗ Δ.Α. ΖΑΚΥΘΗΝΟΥ, Βυζαντινά Σύμμεικτα, τομ. 9B (1994), σελ.153-176