Καμίνια Λήμνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Περιεχόμενα
Βελτιώσεις
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
Από το 1918 ως το 1998 αποτελούσαν ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 1998 αποτελούν δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου [[Μούδρος Λήμνου|Μούδρου]] Λήμνου του νομού [[Λέσβος|Λέσβου]]. Συνορεύουν με τα Δ.Δ. ''Ρουσσοπουλίου'' (Β), ''Μούδρου'' (Δ και ΝΔ) και τον οικισμό ''Αγία Σοφία'' του Δ.Δ. ''Φισίνης'' (ΝΔ και Ν). Στα Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος στις ακτές ''Ξεσπάσματα, Μόλος'', ακρωτήριο ''Βρόσκοπος'', ''Πολιόχνη'' και ''Κοκκινόβραχος''. <br />
Από το 1918 ως το 1998 αποτελούσαν ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 1998 αποτελούν δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου [[Μούδρος Λήμνου|Μούδρου]] Λήμνου του νομού [[Λέσβος|Λέσβου]]. Συνορεύουν με τα Δ.Δ. ''Ρουσσοπουλίου'' (Β), ''Μούδρου'' (Δ και ΝΔ) και τον οικισμό ''Αγία Σοφία'' του Δ.Δ. ''Φισίνης'' (ΝΔ και Ν). Στα Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος στις ακτές ''Ξεσπάσματα, Μόλος'', ακρωτήριο ''Βρόσκοπος'', ''Πολιόχνη'' και ''Κοκκινόβραχος''. <br />


'''Γεωγραφική θέση:''' 25 19΄ 2΄΄ α.γ.μ. και 39 51΄ 35΄΄ β.γ.π.<br />
*'''Γεωγραφική θέση:''' 25 19΄ 2΄΄ α.γ.μ. και 39 51΄ 35΄΄ β.γ.π.<br />
'''Υψόμετρο:''' 60 μ.<br />
*'''Υψόμετρο:''' 60 μ.<br />
'''Έκταση:''' 12.487 στρέμματα, από τα οποία 7.600 καλλιεργήσιμη γη.<br />
*'''Έκταση:''' 12.487 στρέμματα, από τα οποία 7.600 καλλιεργήσιμη γη.<br />
'''Πληθυσμός:''' 347 κ. (2001). Από αυτούς 319 στα Καμίνια και 28 στον οικισμό ''Βρόσκοπος''.
*'''Πληθυσμός:''' 347 κ. (2001). Από αυτούς 319 στα Καμίνια και 28 στον οικισμό ''Βρόσκοπος''.


== ΙΣΤΟΡΙΑ ==
== Ιστορία ==


Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της [[Μονή Μεγίστης Λαύρας|Μονής Μεγίστης Λαύρας]] του Αγίου Όρους. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της [[Στήλη των Καμινίων|Στήλης των Καμινίων]], το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων).
Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της [[Μονή Μεγίστης Λαύρας|Μονής Μεγίστης Λαύρας]] του Αγίου Όρους. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της [[Στήλη των Καμινίων|Στήλης των Καμινίων]], το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων).
Γραμμή 13: Γραμμή 13:




== ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ==
== Οικονομία ==


Οι κάτοικοι είναι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σήμερα καλλιεργούνται σιτηρά και αμπέλια, ενώ ως το 1970 περίπου καλλιεργούσαν και το βαμβάκι. Από το 1937 λειτουργεί Γεωργικός Συνεταιρισμός. Επίσης, υπάρχουν ιδιωτικό οινοποιείο, λακαριά παραγωγής τσίπουρου, μελισσοκόμοι, αλιείς, παντοπωλεία, καφενεία, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ραφείο, ηλεκτρολόγοι, ξυλουργοί, αλουμινάδες, περίπτερο κλπ.
Οι κάτοικοι είναι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σήμερα καλλιεργούνται σιτηρά και αμπέλια, ενώ ως το 1970 περίπου καλλιεργούσαν και το βαμβάκι. Από το 1937 λειτουργεί Γεωργικός Συνεταιρισμός. Επίσης, υπάρχουν ιδιωτικό οινοποιείο, λακαριά παραγωγής τσίπουρου, μελισσοκόμοι, αλιείς, παντοπωλεία, καφενεία, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ραφείο, ηλεκτρολόγοι, ξυλουργοί, αλουμινάδες, περίπτερο κλπ.




== ΣΥΛΛΟΓΟΙ ==
== Σύλλογοι ==


* ''ΜΕΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΜΙΝΙΩΝ'' (1982): Ποδοσφαιρικός και πολιτιστικός σύλλογος. Συμμετείχε στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα ως το 2003. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνει τις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις "Ποσειδώνια" που περιλαμβάνουν αγώνες ανώμαλου δρόμου, θεατρικές παραστάσεις, χοροεσπερίδα, μαθήματα λημνιακών χορών κλπ. Συντηρεί μικρό ποδοσφαιρικό γήπεδο. <br />
*"ΜΕΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΜΙΝΙΩΝ" (1982). Ποδοσφαιρικός και πολιτιστικός σύλλογος. Συμμετείχε στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα ως το 2003. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνει τις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις "Ποσειδώνια" που περιλαμβάνουν αγώνες ανώμαλου δρόμου, θεατρικές παραστάσεις, χοροεσπερίδα, μαθήματα λημνιακών χορών κλπ. Συντηρεί μικρό ποδοσφαιρικό γήπεδο.
* ''ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΜΙΝΙΩΤΩΝ "Η ΠΟΛΙΟΧΝΗ"'' (1976). Σύλλογος των αποδήμων Καμινιωτών της Αθήνας. Διοργανώνει συγκεντρώσεις, εκδρομές, χοροεσπερίδες κλπ. Βραβεύει τα παιδιά των μελών του, συνδράμει σε έργα ευποιίας στο χωριό κλπ. Το 2004 βοήθησε στην έκδοση του βιβλίου "Τα Καμίνια της Λήμνου" του [[Μπελίτσος|Θεόδωρου Μπελίτσου]]. <br />
*"ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΜΙΝΙΩΤΩΝ Η ΠΟΛΙΟΧΝΗ" (1976). Σύλλογος των αποδήμων Καμινιωτών της Αθήνας. Διοργανώνει συγκεντρώσεις, εκδρομές, χοροεσπερίδες κλπ. Βραβεύει τα παιδιά των μελών του, συνδράμει σε έργα ευποιίας στο χωριό κλπ. Το 2004 βοήθησε στην έκδοση του βιβλίου "Τα Καμίνια της Λήμνου" του Θεόδωρου Μπελίτσου.
* ''ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΗΜΝΙΩΝ ΜΟΝΤΡΕΑΛ "Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ"'' (1984). Σύλλογος των Λημνιών του Μόντρεαλ, στον οποίο όμως τον κύριο λόγο έχουν Καμινιώτες ομογενείς.
*"ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΗΜΝΙΩΝ ΜΟΝΤΡΕΑΛ Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ" (1984). Σύλλογος των Λημνιών του Μόντρεαλ, στον οποίο όμως τον κύριο λόγο έχουν Καμινιώτες ομογενείς.




== Προσωπικότητες ==
== ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ==


* [[Αργύριος Μοσχίδης|ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΜΟΣΧΙΔΗΣ]] (Καμίνια 1865 ή 69 - Κάιρο 1912): Εκπαιδευτικός και ιστορικός συγγραφέας.<br />
* [[Αργύριος Μοσχίδης]] (Καμίνια 1865 ή 69 - Κάιρο 1912): Εκπαιδευτικός και ιστορικός συγγραφέας.<br />
* [[Νικόλαος Λήμνιος|ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΗΜΝΙΟΣ]] (Καμίνια 1856 - Αλεξάνδρεια 1931): Πρωτοπόρος δημοσιογράφος, εκδότης των εφημερίδων της Αιγύπτου: "''Μεταρρύθμισις''" Αλεξανδρείας (1886-1900 περίπου), "''Αναγέννησις''" Καϊρου (1903-22 περίπου) και "''Θρησκευτική Φωνή''" (1922-31 περίπου).<br />
* [[Νικόλαος Λήμνιος]] (Καμίνια 1856 - Αλεξάνδρεια 1931): Πρωτοπόρος δημοσιογράφος, εκδότης των εφημερίδων της Αιγύπτου: "''Μεταρρύθμισις''" Αλεξανδρείας (1886-1900 περίπου), "''Αναγέννησις''" Καϊρου (1903-22 περίπου) και "''Θρησκευτική Φωνή''" (1922-31 περίπου).<br />
* ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗΣ (Καμίνια 1880 - Κοντιάς 1964): Εκπαιδευτικός με σημαντικό έργο, που δίδαξε επί πολλά έτη στον Κοντιά, όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα. Δημιούργησε προσκοπική ομάδα, φιλοδασικό όμιλο, μαθητικό συσσίτιο και μουσείο φυσικής ιστορίας με σπάνια εκθέματα προερχόμενα από δωρεές ομογενών της Αφρικής. Επί των ημερών του το Δημ. Σχολείο Κοντιά ονομαζόταν "Μικρό Πανεπιστήμιο".<br />
* Αργύριος Καβουρίδης (Καμίνια 1880 - Κοντιάς 1964): Εκπαιδευτικός με σημαντικό έργο, που δίδαξε επί πολλά έτη στον Κοντιά, όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα. Δημιούργησε προσκοπική ομάδα, φιλοδασικό όμιλο, μαθητικό συσσίτιο και μουσείο φυσικής ιστορίας με σπάνια εκθέματα προερχόμενα από δωρεές ομογενών της Αφρικής. Επί των ημερών του το Δημ. Σχολείο Κοντιά ονομαζόταν "Μικρό Πανεπιστήμιο".<br />
* ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ (Καμίνια 1940 - Μύρινα 1999): Δικηγόρος Λήμνου, δημοτικός σύμβουλος Μύρινας, ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού Ομίλου Λήμνου (ΠΟΛ), εκδότης της εφημερίδας "Λημνιακά Νέα" (1992-97). <br />
* Κώστας Κωνστάντιος (Καμίνια 1940 - Μύρινα 1999): Δικηγόρος Λήμνου, δημοτικός σύμβουλος Μύρινας, ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού Ομίλου Λήμνου (ΠΟΛ), εκδότης της εφημερίδας "Λημνιακά Νέα" (1992-97). <br />
* ΙΣΜΗΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ-ΣΤΥΨΙΑΝΟΥ: Αρχαιολόγος διεθνούς κύρους, έφορος της Ακρόπολης για πολλά χρόνια, συγγραφέας του τόμου "Το Μουσείο Ακροπόλεως" (1998).<br />
* Ισμήνη Τριάντη-Στυψιανού: Αρχαιολόγος διεθνούς κύρους, έφορος της Ακρόπολης για πολλά χρόνια, συγγραφέας του τόμου "Το Μουσείο Ακροπόλεως" (1998).<br />
* [[Μπελίτσος|ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΕΛΙΤΣΟΣ]] (Αθήνα 1957): Χημικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων λημνιακής ιστορίας και λαογραφίας.
* [[Θεόδωρος Μπελίτσος]] (Αθήνα 1957): Χημικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων λημνιακής ιστορίας και λαογραφίας.




== ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ==
== Αξιοθέατα ==


* Αρχαιολογικός χώρος της προϊστορικής πόλης [[Πολιόχνη]]. <br />
* [[Πολιόχνη]]. Αρχαιολογικός χώρος της προϊστορικής εποχής. <br />
* ''Σώκαστρο'', τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση'' Άγ. Αλέξανδρος'' Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η ''Στήλη των Καμινίων''.<br />
* ''Σώκαστρο'', τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση'' Άγ. Αλέξανδρος'' Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η ''Στήλη των Καμινίων''.<br />
* Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση ''Μπαλήμπαχτσε''.<br />
* Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση ''Μπαλήμπαχτσε''.<br />
Γραμμή 50: Γραμμή 50:




== ΠΗΓΕΣ ==
== Πηγές ==


* Θεόδωρου [[Θεόδωρος Μπελίτσος|Μπελίτσου]], "Τα Καμίνια της Λήμνου", 2004.
* Θεόδωρου Μπελίτσου, "Τα Καμίνια της Λήμνου", 2004.
[[Κατηγορία:Λήμνος]]
[[Κατηγορία:Λήμνος]]

Έκδοση από την 18:39, 4 Μαΐου 2007

Τα Καμίνια βρίσκονται στη νοτιοανατολική χερσόνησο της Λήμνου σε απόσταση περίπου μισής ώρας από την ακτή. Από το 1918 ως το 1998 αποτελούσαν ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 1998 αποτελούν δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Μούδρου Λήμνου του νομού Λέσβου. Συνορεύουν με τα Δ.Δ. Ρουσσοπουλίου (Β), Μούδρου (Δ και ΝΔ) και τον οικισμό Αγία Σοφία του Δ.Δ. Φισίνης (ΝΔ και Ν). Στα Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος στις ακτές Ξεσπάσματα, Μόλος, ακρωτήριο Βρόσκοπος, Πολιόχνη και Κοκκινόβραχος.

  • Γεωγραφική θέση: 25 19΄ 2΄΄ α.γ.μ. και 39 51΄ 35΄΄ β.γ.π.
  • Υψόμετρο: 60 μ.
  • Έκταση: 12.487 στρέμματα, από τα οποία 7.600 καλλιεργήσιμη γη.
  • Πληθυσμός: 347 κ. (2001). Από αυτούς 319 στα Καμίνια και 28 στον οικισμό Βρόσκοπος.

Ιστορία

Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της Μονής Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της Στήλης των Καμινίων, το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων). Κατά τη δεκαετία 1920-30 ξεκίνησαν οι ανασκαφές της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής που αποκάλυψαν την προϊστορική πόλη Πολιόχνη. Έκτοτε τα Καμίνια αποτελούν πόλο έλξης πολλών κατοίκων και το 1951 είχαν 874 κ. Το 1932 χτίστηκε νέο σχολικό κτίριο. Στο σχολείο φοιτούσαν πάνω από 100 μαθητές και λειτουργούσε ως τριθέσιο ή διθέσιο ως το 1980. Το 1980 έγινε μονοθέσιο και το 1994 συγχωνεύτηκε με του Μούδρου λόγω έλλειψης μαθητών. Μεταπολεμικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε στα αστικά κέντρα και στο εξωτερικό, κυρίως στο Μόντρεαλ του Καναδά και στην Αυστραλία.


Οικονομία

Οι κάτοικοι είναι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σήμερα καλλιεργούνται σιτηρά και αμπέλια, ενώ ως το 1970 περίπου καλλιεργούσαν και το βαμβάκι. Από το 1937 λειτουργεί Γεωργικός Συνεταιρισμός. Επίσης, υπάρχουν ιδιωτικό οινοποιείο, λακαριά παραγωγής τσίπουρου, μελισσοκόμοι, αλιείς, παντοπωλεία, καφενεία, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ραφείο, ηλεκτρολόγοι, ξυλουργοί, αλουμινάδες, περίπτερο κλπ.


Σύλλογοι

  • "ΜΕΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΜΙΝΙΩΝ" (1982). Ποδοσφαιρικός και πολιτιστικός σύλλογος. Συμμετείχε στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα ως το 2003. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνει τις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις "Ποσειδώνια" που περιλαμβάνουν αγώνες ανώμαλου δρόμου, θεατρικές παραστάσεις, χοροεσπερίδα, μαθήματα λημνιακών χορών κλπ. Συντηρεί μικρό ποδοσφαιρικό γήπεδο.
  • "ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΜΙΝΙΩΤΩΝ Η ΠΟΛΙΟΧΝΗ" (1976). Σύλλογος των αποδήμων Καμινιωτών της Αθήνας. Διοργανώνει συγκεντρώσεις, εκδρομές, χοροεσπερίδες κλπ. Βραβεύει τα παιδιά των μελών του, συνδράμει σε έργα ευποιίας στο χωριό κλπ. Το 2004 βοήθησε στην έκδοση του βιβλίου "Τα Καμίνια της Λήμνου" του Θεόδωρου Μπελίτσου.
  • "ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΗΜΝΙΩΝ ΜΟΝΤΡΕΑΛ Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ" (1984). Σύλλογος των Λημνιών του Μόντρεαλ, στον οποίο όμως τον κύριο λόγο έχουν Καμινιώτες ομογενείς.


Προσωπικότητες

  • Αργύριος Μοσχίδης (Καμίνια 1865 ή 69 - Κάιρο 1912): Εκπαιδευτικός και ιστορικός συγγραφέας.
  • Νικόλαος Λήμνιος (Καμίνια 1856 - Αλεξάνδρεια 1931): Πρωτοπόρος δημοσιογράφος, εκδότης των εφημερίδων της Αιγύπτου: "Μεταρρύθμισις" Αλεξανδρείας (1886-1900 περίπου), "Αναγέννησις" Καϊρου (1903-22 περίπου) και "Θρησκευτική Φωνή" (1922-31 περίπου).
  • Αργύριος Καβουρίδης (Καμίνια 1880 - Κοντιάς 1964): Εκπαιδευτικός με σημαντικό έργο, που δίδαξε επί πολλά έτη στον Κοντιά, όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα. Δημιούργησε προσκοπική ομάδα, φιλοδασικό όμιλο, μαθητικό συσσίτιο και μουσείο φυσικής ιστορίας με σπάνια εκθέματα προερχόμενα από δωρεές ομογενών της Αφρικής. Επί των ημερών του το Δημ. Σχολείο Κοντιά ονομαζόταν "Μικρό Πανεπιστήμιο".
  • Κώστας Κωνστάντιος (Καμίνια 1940 - Μύρινα 1999): Δικηγόρος Λήμνου, δημοτικός σύμβουλος Μύρινας, ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού Ομίλου Λήμνου (ΠΟΛ), εκδότης της εφημερίδας "Λημνιακά Νέα" (1992-97).
  • Ισμήνη Τριάντη-Στυψιανού: Αρχαιολόγος διεθνούς κύρους, έφορος της Ακρόπολης για πολλά χρόνια, συγγραφέας του τόμου "Το Μουσείο Ακροπόλεως" (1998).
  • Θεόδωρος Μπελίτσος (Αθήνα 1957): Χημικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων λημνιακής ιστορίας και λαογραφίας.


Αξιοθέατα

  • Πολιόχνη. Αρχαιολογικός χώρος της προϊστορικής εποχής.
  • Σώκαστρο, τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η Στήλη των Καμινίων.
  • Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Μπαλήμπαχτσε.
  • Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Γούρναρος.
  • Ιερός ναός Κοίμησης της Θεοτόκου. Κτίστηκε το 1852. Είναι ρυθμού βασιλικής. Το λιθόγλυπτο καμπαναριό φτιάχτηκε το 1904 από τον Κωνσταντή Ατταλιώτη. Το τέμπλο είναι αγιογραφημένο από τον Γρηγόριο Παπαμαλή μεταξύ 1922 και 1924.
  • Παλιά Βρύση και εντοιχισμένη τουρκική επιγραφή.
  • Προτομή του συγγραφέα Αργυρίου Μοσχίδη.
  • Παλιά ξωκλήσια: Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου (1930), Άγ. Αλέξανδρος Αγκώνα (1911), Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά (πριν το 1900), Αγ. Βαρβάρα (πριν το 1917), Άγ. Βλάσης (πριν το 1900), Άγ. Γεώργιος Βρόσκοπου, Άγ. Γεώργιος λιμανιού (1882), Άγ. Γιάννης Μεσαράχης (1873), Άγ. Γιάννης Καμινιώτης (1881), Άγ. Δημήτριος (1884), Άγιος Νικόλαος (1861), Κάτω Παναγιά (1916), Αγ. Παρασκευή (πριν το 1900), Αγ. Πελαγία (1878), Άγ. Στράτης (1899).
  • Λιθόστρωτη πλατεία.
  • Παραλίες: Ξεσπάσματα, Μόλος, Κοκκινόβραχος/Αγ. Τριάδα.
  • Εξοχικές διαδρομές από Καμίνια: Μπαλήμπαχτσε-Φονιάς-Άγ. Νικόλαος-Ξεσπάσματα, Αγ.Ανάργυροι-Μόλος-Αγ. Βαρβάρα, Αμπέλες-Δαμαλάς-Πέτρωμα-Άγ. Γιάννης, Άγ. Αλέξανδρος-Σώκαστρο, Αγ.Μηνάς-Άγ. Σπυρίδων-Γούρναρος-Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά, Άγ. Μηνάς-Αγκώνας-Βρύση-Άγ. Αλέξανδρος-Άγ. Γιάννης, Πήγαδος-Αποθήκη-Νεκροταφείο-Μύλος (Πανόραμα χωριού)-Αγ. Ειρήνη-Άγ. Ανάργυροι. Σπανού Μύλος.


Πηγές

  • Θεόδωρου Μπελίτσου, "Τα Καμίνια της Λήμνου", 2004.