Αχιλλέας Αλφεράκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Bot: Migrating 8 langlinks, now provided by Wikidata on d:Q340294 |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Αρχείο:Akhilles-Alferaki.jpg|thumb|right|200px|ο συνθέτης Αχιλλέας Αλφεράκης © TaganrogCity.Com]] |
[[Αρχείο:Akhilles-Alferaki.jpg|thumb|right|200px|ο συνθέτης Αχιλλέας Αλφεράκης © TaganrogCity.Com]] |
||
Ο '''Αχιλλέας Νικολάγιεβιτς Αλφεράκης''' ([[Χάρκοβο]] [[1846]] - [[Αγία Πετρούπολη]] [[1919]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] συνθέτης. |
Ο '''Αχιλλέας Νικολάγιεβιτς Αλφεράκης''' (''Ахиллес Николаевич Алфераки'', [[Χάρκοβο]], [[3 Ιουλίου]] [[1846]] - [[Αγία Πετρούπολη]], [[27 Δεκεμβρίου]] [[1919]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] συνθέτης. |
||
Σπούδασε στο [[Πανεπιστήμιο]] της [[Μόσχα]]ς και ανήκει στη [[Ρωσία|ρωσική]] εθνική σχολή. Συνέθεσε πάρα πολλά φωνητικά έργα (23 τετράδια με πάνω από 120 τραγούδια), 2 [[όπερα|όπερες]] («Ο Βασιλιάς του Δάσους» και «Η Νύχτα της Βάπτισης» ή «Η Παραμονή του Αι-Γιάννη») και [[μουσική δωματίου]], με πολλές επιρροές από τη δημοτική μουσική της Ρωσίας. Ανέπτυξε έντονη κοινωνική και πολιτική δράση. Το [[1880]] έως το [[1888]] διετέλεσε δήμαρχος του [[Ταγκανρόγκ]] και επί δημαρχίας του η πόλη γνώρισε μέρες λαμπρής καλλιτεχνικής δόξας. |
Σπούδασε στο [[Πανεπιστήμιο]] της [[Μόσχα]]ς και ανήκει στη [[Ρωσία|ρωσική]] εθνική σχολή. Συνέθεσε πάρα πολλά φωνητικά έργα (23 τετράδια με πάνω από 120 τραγούδια), 2 [[όπερα|όπερες]] («Ο Βασιλιάς του Δάσους» και «Η Νύχτα της Βάπτισης» ή «Η Παραμονή του Αι-Γιάννη») και [[μουσική δωματίου]], με πολλές επιρροές από τη δημοτική μουσική της Ρωσίας. Ανέπτυξε έντονη κοινωνική και πολιτική δράση. Το [[1880]] έως το [[1888]] διετέλεσε δήμαρχος του [[Ταγκανρόγκ]] και επί δημαρχίας του η πόλη γνώρισε μέρες λαμπρής καλλιτεχνικής δόξας. |
||
Έκδοση από την 13:14, 2 Ιανουαρίου 2015
Ο Αχιλλέας Νικολάγιεβιτς Αλφεράκης (Ахиллес Николаевич Алфераки, Χάρκοβο, 3 Ιουλίου 1846 - Αγία Πετρούπολη, 27 Δεκεμβρίου 1919) ήταν Έλληνας συνθέτης.
Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας και ανήκει στη ρωσική εθνική σχολή. Συνέθεσε πάρα πολλά φωνητικά έργα (23 τετράδια με πάνω από 120 τραγούδια), 2 όπερες («Ο Βασιλιάς του Δάσους» και «Η Νύχτα της Βάπτισης» ή «Η Παραμονή του Αι-Γιάννη») και μουσική δωματίου, με πολλές επιρροές από τη δημοτική μουσική της Ρωσίας. Ανέπτυξε έντονη κοινωνική και πολιτική δράση. Το 1880 έως το 1888 διετέλεσε δήμαρχος του Ταγκανρόγκ και επί δημαρχίας του η πόλη γνώρισε μέρες λαμπρής καλλιτεχνικής δόξας.
Το 1888 ο Αλφεράκης παραιτήθηκε από τη δημαρχία και μετακόμισε στην Αγία Πετρούπολη, όπου έγινε καγκελάριος του Υπουργείου Εσωτερικών το 1891 και πρώτος διευθυντής της ρωσικής υπηρεσίας τηλεγράφων. Ο Αλφεράκης αφιέρωσε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη μουσική. Πέθανε το 1919.