Άμυλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 2: | Γραμμή 2: | ||
Συναντάται σε μορφή αμυλοκόκκων οι οποίοι περιλαμβάνουν την [[αμυλόζη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε ευθεία διάταξη) και την [[αμυλοπηκτίνη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε διακλαδισμένη διάταξη). Το άμυλο αποτελεί αποταμιευτικό πολυσακχαρίτη των φυτών, και διασπώμενο αποδίδει μόρια γλυκόζης<ref name=elm>[http://www.elmhurst.edu/~chm/vchembook/547starch.html Elmherst College. Charles E. Ophardt, ''Virtual Chembook: Starch'']</ref> τα οποία το φυτό χρησιμοποιεί ως μόρια για την παραγωγή ενέργειας. |
Συναντάται σε μορφή αμυλοκόκκων οι οποίοι περιλαμβάνουν την [[αμυλόζη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε ευθεία διάταξη) και την [[αμυλοπηκτίνη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε διακλαδισμένη διάταξη). Το άμυλο αποτελεί αποταμιευτικό πολυσακχαρίτη των φυτών, και διασπώμενο αποδίδει μόρια γλυκόζης<ref name=elm>[http://www.elmhurst.edu/~chm/vchembook/547starch.html Elmherst College. Charles E. Ophardt, ''Virtual Chembook: Starch'']</ref> τα οποία το φυτό χρησιμοποιεί ως μόρια για την παραγωγή ενέργειας. |
||
==Οι τροφές που περιέχουν άμυλο== |
==Οι τροφές που περιέχουν άμυλο== |
||
Τροφές που περιέχουν άμυλο είναι οι τροφές φυτικής προέλευσης που δεν περιέχουν υψηλά ποσοστά νερού, όπως η [[πατάτα]] - ιδιαίτερα για την Ευρώπη - <ref name=dk>[http://www.starch.dk/isi/market/EUtm.asp International Starch Institute: ''Potatoes - An European Starch Crop'']</ref>, το [[καρότο]], το [[παντζάρι]], το [[ρύζι]], τα δημητριακά<ref name=elm/> και κατ' επέκταση το [[αλεύρι]], το [[ψωμί]] και τα μακαρόνια. |
Τροφές που περιέχουν άμυλο είναι οι τροφές φυτικής προέλευσης που δεν περιέχουν υψηλά ποσοστά νερού, όπως η [[πατάτα]] - ιδιαίτερα για την Ευρώπη - <ref name=dk>[http://www.starch.dk/isi/market/EUtm.asp International Starch Institute: ''Potatoes - An European Starch Crop'']</ref>, το [[καρότο]], το [[παντζάρι]], το [[ρύζι]], τα δημητριακά<ref name=elm/> και κατ' επέκταση το [[αλεύρι]], το [[ψωμί]] και τα [[μακαρόνια]]. |
||
==Ιδιότητες== |
==Ιδιότητες== |
||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
==Παραπομπές== |
==Παραπομπές== |
||
{{παραπομπές}} |
{{παραπομπές}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι== |
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι== |
||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 19: | ||
{{βικιλεξικό}} |
{{βικιλεξικό}} |
||
{{commonscat}} |
{{commonscat}} |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{Σάκχαρα}} |
{{Σάκχαρα}} |
||
Έκδοση από την 19:44, 28 Δεκεμβρίου 2014
Το άμυλο είναι ένας από τους πολυσακχαρίτες. Αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες μόρια γλυκόζης, που ενώνονται με τον αποκαλούμενο "γλυκοζιτικό δεσμό" και σχηματίζουν σπειροειδή και διακλαδισμένη αλυσίδα. Συναντάται σε μορφή αμυλοκόκκων οι οποίοι περιλαμβάνουν την αμυλόζη (πολλά μόρια γλυκόζης σε ευθεία διάταξη) και την αμυλοπηκτίνη (πολλά μόρια γλυκόζης σε διακλαδισμένη διάταξη). Το άμυλο αποτελεί αποταμιευτικό πολυσακχαρίτη των φυτών, και διασπώμενο αποδίδει μόρια γλυκόζης[1] τα οποία το φυτό χρησιμοποιεί ως μόρια για την παραγωγή ενέργειας.
Οι τροφές που περιέχουν άμυλο
Τροφές που περιέχουν άμυλο είναι οι τροφές φυτικής προέλευσης που δεν περιέχουν υψηλά ποσοστά νερού, όπως η πατάτα - ιδιαίτερα για την Ευρώπη - [2], το καρότο, το παντζάρι, το ρύζι, τα δημητριακά[1] και κατ' επέκταση το αλεύρι, το ψωμί και τα μακαρόνια.
Ιδιότητες
Μια από τις κυριότερες ιδιότητες του αμύλου είναι η ζελατινοποίηση, όπου ένα αιώρημα αμύλου όταν θερμανθεί σε νερό ορισμένης θερμοκρασίας (56-60 °C) το νερό εισδύει στα μόρια της αμυλόζης και της αμυλοπηκτίνης με αποτέλεσμα την απότομη αύξηση του ιξώδους και τη μετατροπή του αιωρήματος σε γέλη (gel). Το φαινόμενο αυτό έχει σημασία στην αρτοποίηση, διότι κατά το ψήσιμο (ειδικότερα στα πρώτα στάδια του κλιβανισμού) το άμυλο ζελατινοποιείται.
Το τροποποιημένο άμυλο, το οποίο δεν είναι γενετικά τροποποιημένο τρόφιμο, προέρχεται από επεξεργασία του αρχικού αμύλου είτε με φυσικές είτε με ενζυματικές είτε με χημικές μεθόδους, με στόχο την αλλαγή των ιδιοτήτων της αρχικής πρώτης ύλης.[3] Το τροποποιημένο άμυλο χρησιμοποιείται σχεδόν εξ ίσου με το αρχικό σε πολλές εφαρμογές, ως παράγοντας διόγκωσης, ως σταθεροποιητής ή γαλακτωματοποιητής. Χρησιμοποιείται, επίσης, σε φαρμακευτικά σκευάσματα ως έκδοχο, κυρίως σε δισκία ή ταμπλέτες, και ως παράγοντας δέσμευσης σε τύπους χαρτιού με ειδικές επικαλύψεις.[4]
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Elmherst College. Charles E. Ophardt, Virtual Chembook: Starch
- ↑ International Starch Institute: Potatoes - An European Starch Crop
- ↑ Vickie Vaclavik, Vickie A. Vaclavik, Elizabeth W. Christian: Essentials of food science, 3rd ed., 2007, Springer. sel. 61. ISBN 978-0-387-69939-4
- ↑ K. F. Gotlieb, A. Capelle, Starch derivatization: fascinating and unique industrial opportunities, Wageningen Academic Publishers, 2005
Δείτε επίσης
- Γλυκογόνο, η αποταμιευτική ουσία των ζώων και των μυκήτων.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Βιολογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |