Αλέκος Χατζησταυρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Εσωτερικοί σύνδεσμοι |
μ →Πηγές: προσθήκη κατηγορίας |
||
| Γραμμή 72: | Γραμμή 72: | ||
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1915]] |
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1915]] |
||
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1998]] |
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1998]] |
||
[[Κατηγορία: |
[[Κατηγορία:Επιθετικοί ποδοσφαιριστές]] |
||
Έκδοση από την 17:48, 5 Δεκεμβρίου 2014
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 1915 | ||
| Τόπος γέννησης | Κωνσταντινούπολη, Τουρκία | ||
| Ημερ. θανάτου | 1998 | ||
| Τόπος θανάτου | Πειραιάς, Ελλάδα | ||
| Θέση | Επιθετικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| -1933 | Βυζάντιο Πειραιώς | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1933-1943 | ΑΕΚ | ||
| 1944-1950 | Ολυμπιακός Πειραιώς | 22 | (11) |
| Εθνική ομάδα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1949 | Ελλάδα | 2 | (1) |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1962 | Ολυμπιακός Πειραιώς | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Ο Αλέκος Χατζησταυρίδης (1915, Κωνσταντινούπολη — 1998, Πειραιάς) ήταν Έλληνας διεθνής ποδοσφαιριστής και στη συνέχεια προπονητής ποδοσφαίρου.
Ποδοσφαιρική σταδιοδρομία
Αγωνιζόταν ως μεσοεπιθετικός ή ντεμί-κυνηγός στο σύστημα τακτικής 2-3-5 εκείνης της εποχής. Το πραγματικό του επώνυμο ήταν Σταυρίδης, που άλλαξε το 1933 για να αγωνιστεί με την ΑΕΚ καθώς ανήκε στο σωματείο Βυζάντιον Πειραιώς. Έπειτα την κατάκτηση την επόμενη 10ετία δύο Πανελλήνιων πρωταθλημάτων και ενός νταμπλ, εντάχθηκε από την περίοδο της Κατοχής (αρχές 1944) στον Ολυμπιακό Πειραιώς,[1] με τον οποίο σημείωσε τις ίδιες ακριβώς διακρίσεις.
Για λογαριασμό των ερυθρόλευκων μετείχε σε 22 αγώνες πρωταθλήματος, πετυχαίνοντας 11 τέρματα και σε 12 κυπέλλου Ελλάδας με 7 τέρματα.[2] Υπήρξε δεινός εκτελεστής κτυπημάτων πέναλτι, έχοντας τρία εύστοχα σε ισάριθμες προσπάθειες για την πρώτη διοργάνωση και ένα ακόμη (σε άγνωστο αριθμό εκτελέσεων) για τη δεύτερη.[3]
Εθνική Ελλάδας
Χρίστηκε μεταπολεμικά 2 φορές διεθνής στα πλαίσια του εναρκτήριου Μεσογειακού κυπέλλου (Μάιος 1949, γήπεδο Παναθηναϊκού) και σκόραρε τη δεύτερη.[4]
Προπονητική σταδιοδρομία
Το 1950 εγκατέλειψε οριστικά την ενεργό δράση ως παίκτης και ασχολήθηκε με την προπονητική. Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, τεχνικός του Ολυμπιακού το 1962 επί 6 μήνες.[5]
Τίτλοι
Ως ποδοσφαιριστής
- 1939 (ΑΕΚ) και 1947 (Ολυμπιακός)[6] — στους τελικούς άνοιξε και έκλεισε αντίστοιχα το σκορ
- 1940 (ΑΕΚ).
Παραπομπές
- ↑ "Αυτός είναι ο Ολυμπιακός • Η ένδοξη ιστορία του δημοφιλούς συλλόγου", Πάνος Μακρίδης - Ευάγγελος Φουντουκίδης, έκδοση εφημερ. «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ», Αθήνα 1957, σελ. 57
- ↑ "Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου", Στάθης Αρβανίτης, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2000, ISBN 960-0329-45-1, σελ. 261, 81, 357 και 346
- ↑ "Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 172 και 346
- ↑ Αλέκος Χατζησταυρίδης, βάση δεδομένων ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων eu-football.info
- ↑ "Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 39
- ↑ 6,0 6,1 6,2 "Η ιστορία του Ολυμπιακού", ό.π, σελ. 25
Πηγές
- H Ιστορία του Ολυμπιακού , Έκδοση Γ.Χ. Αλεξανδρής, Αθήνα 1996
- H Ιστορία της ΑΕΚ, Έκδοση Γ.Χ. Αλεξανδρής, Αθήνα 1996
- Θρύλος πορεία μέσα στο χρόνο, Έκδοση Ηλιοτρόπιο, Αθήνα 1997, ISBN 569-584-365-2
- Χρυσός Θρύλος, Έκδοση Art Press, Εκδοτική Α.Ε., Αθήνα 1997
- Εθνική Ελλάδος πορεία μέσα στο χρόνο, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2001
- 80 χρόνια, 80 μορφες, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, ISBN 960-442-021-6
| |||||