Γρανίτσα Ευρυτανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
[[Αρχείο:GranitsaEvrytanias2.jpg|thumb|]]
[[Αρχείο:GranitsaEvrytanias2.jpg|thumb|]]


Η '''Γρανίτσα Ευρυτανίας''' είναι ένα ορεινό χωριό, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων<ref name="Νομός Ευρυτανίας">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119</ref> σε κατάφυτη τοποθεσία στην περιοχή του όρους [[Λιάκουρα]], δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη.
Η '''Γρανίτσα Ευρυτανίας''' είναι ένα ορεινό χωριό της [[Νομός Ευρυτανίας|Ευρυτανίας]], χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων<ref name="Νομός Ευρυτανίας">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119</ref> σε κατάφυτη τοποθεσία στην περιοχή του όρους [[Λιάκουρα]], δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη.


== Γενικά Στοιχεία ==
== Γενικά Στοιχεία ==


Η Γρανίτσα υπάγεται στον [[Σχέδιο Καλλικράτης|καλλικρατικό]] [[Δήμος Αγράφων|δήμο Αγράφων]] ενώ μέχρι το [[2010]] αποτελούσε την έδρα του [[Πρόγραμμα Καποδίστριας|καποδιστριακού]] [[Δήμος Απεραντίων|δήμου Απεραντίων]]. Απέχει 83 [[Χιλιόμετρο|χλμ]] από το [[Καρπενήσι]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας"/> και είναι πατρίδα του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249</ref>, του [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236</ref>, του Δημοσθένη Γούλα, του [[Μιχάλης Σταφυλάς|Μιχάλη Σταφυλά]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253</ref> και του νεομάρτυρα [[Μιχαήλ Μαυρουδής|Μιχαήλ Μαυρουδή]], που μαρτύρησε το [[1544]] στη [[Θεσσαλονίκη]]<ref>Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης</ref>. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.
Η Γρανίτσα υπάγεται στον [[Σχέδιο Καλλικράτης|καλλικρατικό]] [[Δήμος Αγράφων|δήμο Αγράφων]] ενώ μέχρι το [[2010]] αποτελούσε την έδρα του [[Πρόγραμμα Καποδίστριας|καποδιστριακού]] [[Δήμος Απεραντίων|δήμου Απεραντίων]]. Απέχει 83 [[Χιλιόμετρο|χλμ]] ΒΔ του [[Καρπενήσι|Καρπενησίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας"/> και είναι πατρίδα του λογοτέχνη [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249</ref>, του δημοσιογράφου και πολιτικού [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236</ref>, του Δημοσθένη Γούλα, του [[Μιχάλης Σταφυλάς|Μιχάλη Σταφυλά]]<ref>Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253</ref> και του νεομάρτυρα [[Μιχαήλ Μαυρουδής|Μιχαήλ Μαυρουδή]], που μαρτύρησε το [[1544]] στη [[Θεσσαλονίκη]]<ref>Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης</ref>. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.


Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζεται σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, [[αργαλειός]], τοπικές φορεσιές και όπλα του '21<ref name="Νομός Ευρυτανίας2">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233</ref>, προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]] και [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]], πίνακες των σπουδαίων ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και [[Λευτέρης Θεοδώρου|Λευτέρη Θεοδώρου]] ( που λειτουργεί και προσωπικό μουσείο) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας2"/>. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δέκα εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες περιόδους.
Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζεται σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, [[αργαλειός]], τοπικές φορεσιές και όπλα του '21<ref name="Νομός Ευρυτανίας2">Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233</ref>, προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]] και [[Στέφανος Γρανίτσας|Στέφανου Γρανίτσα]], πίνακες των σπουδαίων ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και [[Λευτέρης Θεοδώρου|Λευτέρη Θεοδώρου]] ( που λειτουργεί και προσωπικό μουσείο) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]]<ref name="Νομός Ευρυτανίας2"/>. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δέκα εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες περιόδους.



== Πληθυσμός ==
Κατά την [[Ελληνική απογραφή 2001|απογραφή του 2001]] το χωριό 474 κατοίκους<ref>Excel Ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών</ref>. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:
Κατά την [[Ελληνική απογραφή 2001|απογραφή του 2001]] το χωριό 474 κατοίκους<ref>Excel Ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών</ref>. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:
{|class="wikitable" style="text-align:center;
{|class="wikitable" style="text-align:center;
Γραμμή 17: Γραμμή 19:
|1889
|1889
|1900
|1900
|1928
|1940
|1951
|1961
|1961
|1971
|1981
|1991
|1991
|2001
|2001
Γραμμή 24: Γραμμή 31:
|908<ref name=Dasios258>Ντάσιος, σελ. 258</ref>
|908<ref name=Dasios258>Ντάσιος, σελ. 258</ref>
|1027<ref name=Dasios258></ref>
|1027<ref name=Dasios258></ref>
|840<ref name=StamVamv>Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, ''Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας'', ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 175.</ref>
|848<ref name=Dasios258></ref>
|876<ref name=StamVamv></ref>
|478<ref name=StamVamv></ref>
|275<ref name=StamVamv></ref>
|345<ref name=StamVamv></ref>
|406<ref name=StamVamv></ref>
|360<ref name=Dasios258></ref>
|360<ref name=Dasios258></ref>
|474<ref name=Dasios258></ref>
|474<ref name=Dasios258></ref>

Έκδοση από την 02:00, 8 Νοεμβρίου 2014

Συντεταγμένες: 39°6′6″N 21°30′35″E / 39.10167°N 21.50972°E / 39.10167; 21.50972

Η Γρανίτσα Ευρυτανίας είναι ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας, χτισμένο σε ύψος 850 μέτρων[1] σε κατάφυτη τοποθεσία στην περιοχή του όρους Λιάκουρα, δίπλα στο μικρό ποταμό Γρανιτσιώτη.

Γενικά Στοιχεία

Η Γρανίτσα υπάγεται στον καλλικρατικό δήμο Αγράφων ενώ μέχρι το 2010 αποτελούσε την έδρα του καποδιστριακού δήμου Απεραντίων. Απέχει 83 χλμ ΒΔ του Καρπενησίου[1] και είναι πατρίδα του λογοτέχνη Ζαχαρία Παπαντωνίου[2], του δημοσιογράφου και πολιτικού Στέφανου Γρανίτσα[3], του Δημοσθένη Γούλα, του Μιχάλη Σταφυλά[4] και του νεομάρτυρα Μιχαήλ Μαυρουδή, που μαρτύρησε το 1544 στη Θεσσαλονίκη[5]. Επί Τουρκοκρατίας διατηρούσε 17 εκκλησίες, οι περισσότερες εκ των οποίων έχουν καταστραφεί.

Στο χωριό υπάρχει το Λαογραφικό Μουσείο Γρανίτσας. Στεγάζεται σε κτίριο που παραχώρησε η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών Ευρυτανίας “Ο Νεομάρτυς Μιχαήλ”. Εκεί εκτίθενται διάφορα αντικείμενα λαϊκής τέχνης, υφαντά, ξυλόγλυπτα, αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, αργαλειός, τοπικές φορεσιές και όπλα του '21[6], προσωπογραφίες και προσωπικά αντικείμενα των Ζαχαρία Παπαντωνίου και Στέφανου Γρανίτσα, πίνακες των σπουδαίων ντόπιων λαϊκών ζωγράφων Χρήστου Καγκαρά και Λευτέρη Θεοδώρου ( που λειτουργεί και προσωπικό μουσείο) καθώς και η προσωπική βιβλιοθήκη του Ζαχαρία Παπαντωνίου[6]. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι δέκα εκκλησίες του χωριού, χτισμένες σε διάφορες περιόδους.


Πληθυσμός

Κατά την απογραφή του 2001 το χωριό 474 κατοίκους[7]. Η διακύμανση του πληθυσμού του χωριού είναι η εξής:

Έτος 1889 1900 1928 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001
Πληθ. 908[8] 1027[8] 840[9] 876[9] 478[9] 275[9] 345[9] 406[9] 360[8] 474[8]

Βιβλιογραφία

  • Συλλογικό έργο, 2006, Νομός Ευρυτανίας, τόμος 13, σειρά ΕΛΛΑΔΑ, Αθήνα, Εκδόσεις Δομή
  • Τάκης Ντάσιος, 1999, Στ' Άγραφα, Αθήνα, Εκδόσεις Μίλητος, ISBN 960-8460-13-1
  • Γρανίτσα: Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Δυτικής Ευρυτανίας (Σάββατο, 1 Αυγούστου 2009). Πρακτικά ημερίδας 2010, Αθήνα, Εκδόση Πανευρυτανικής Ένωσης

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 119
  2. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 249
  3. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 236
  4. Νομός Ευρυτανίας, σελ. 253
  5. Σχετική μαρμάρινη επιγραφή έχει αναρτηθεί στο ακριβές σημείο που μαρτύρησε, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης
  6. 6,0 6,1 Νομός Ευρυτανίας, σελ. 233
  7. Excel Ελληνικού Υπουργείου Εσωτερικών
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Ντάσιος, σελ. 258
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 Σταματελάτος Μιχαήλ - Βαμβά Σταματελάτου Φωτεινή, Γεωγραφικό Λεξικό της Ελλάδας, ΤΑ ΝΕΑ, 2012, Α' τόμος, σελ. 175.

Εξωτερικές συνδέσεις