Pink Floyd: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11: Γραμμή 11:
| ιστοσελίδα = Επίσημη - [http://www.pinkfloyd.co.uk/ http://www.pinkfloyd.co.uk] και ελληνική - http://www.pinkfloyd.gr/
| ιστοσελίδα = Επίσημη - [http://www.pinkfloyd.co.uk/ http://www.pinkfloyd.co.uk] και ελληνική - http://www.pinkfloyd.gr/
}}
}}
Οι '''Pink Floyd''' είναι ένα [[Βρετανία|βρετανικό]] [[μουσική|μουσικό]] συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στον χώρο της [[ροκ]] μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές για την εποχή συνθέσεις τους, όσο και για τους νεωτεριστικούς και συγκινησιακά φορτισμένους στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλα τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις και τις θεαματικές συναυλίες τους. Υπολογίζεται ότι το συγκρότημα έχει πουλήσει γύρω στα 74,5 εκ άλμπουμ στις [[Η.Π.Α.]] και πάνω από 300 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως και συγκαταλέγεται έτσι στα πιο επιτυχημένα, εμπορικά, [[ροκ]] συγκροτήματα όλων των εποχών.<ref>Dolphin Music: ''[http://www.dolphinmusic.co.uk/article/3569-pink-floyd-emi-in-legal-tussle.html].''</ref><ref>[http://www.memorabilia-uk.co.uk/product_desc.php?id=2902 Memorabilia, PF sales]</ref><br />
Οι '''Pink Floyd''' είναι ένα [[Βρετανία|βρετανικό]] [[μουσική|μουσικό]] συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στον χώρο της [[ροκ]] μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές για την εποχή συνθέσεις τους, όσο και για τους νεωτεριστικούς και συγκινησιακά φορτισμένους στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλα τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις και τις θεαματικές συναυλίες τους. Υπολογίζεται ότι το συγκρότημα έχει πουλήσει γύρω στα 74,5 εκ άλμπουμ στις [[Η.Π.Α.]] και πάνω από 300 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως και συγκαταλέγεται έτσι στα πιο επιτυχημένα, εμπορικά, [[ροκ]] συγκροτήματα όλων των εποχών.<ref>Dolphin Music: ''[http://www.dolphinmusic.co.uk/article/3569-pink-floyd-emi-in-legal-tussle.html].''</ref><ref>[http://www.memorabilia-uk.co.uk/product_desc.php?id=2902 Memorabilia, PF sales]</ref>

Μέχρι το τέλος της [[Δεκαετία 1960|δεκαετίας του '60]], οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον [[Σιντ Μπάρετ]] (Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του Μπάρετ -οφειλόμενη σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών- ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα [[Ντέιβιντ Γκίλμορ]] (David Gilmour). Το [[1973]], το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με το δίσκο "''[[The Dark Side of the Moon]]''" και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία "''[[The Wall]]''". Επίσης, μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα άλμπουμ "''[[Wish You Were Here (album)|Wish You Were Here]]''" ([[1975]]), το οποίο ήταν αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος [[Σιντ Μπάρετ]], αλλά και το "''[[Animals (άλμπουμ)|Animals]]''" ([[1977]]).<br />
Μέχρι το τέλος της [[Δεκαετία 1960|δεκαετίας του '60]], οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον [[Σιντ Μπάρετ]] (Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του Μπάρετ -οφειλόμενη σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών- ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα [[Ντέιβιντ Γκίλμορ]] (David Gilmour). Το [[1973]], το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με το δίσκο "''[[The Dark Side of the Moon]]''" και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία "''[[The Wall]]''". Επίσης, μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα άλμπουμ "''[[Wish You Were Here (album)|Wish You Were Here]]''" ([[1975]]), το οποίο ήταν αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος [[Σιντ Μπάρετ]], αλλά και το "''[[Animals (άλμπουμ)|Animals]]''" ([[1977]]).
⚫
Το [[1985]], (λίγο μετά τον δίσκο "''[[The Final Cut (άλμπουμ)|The Final Cut]]''") ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ [[Ρότζερ Γουότερς]] (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες διατηρώντας το όνομα ''Pink Floyd''. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών. Το [[1987]], οι Pink Floyd χωρίς τον Γουώτερς πλέον, δηλαδή οι Γκίλμορ, Μέισον και Ράιτ, επιστρέφουν δισκογραφικά με τον δίσκο "''[[A Momentary Lapse Of Reason]]''" και αρχίζουν περιοδείες παγκοσμίως που είχαν πραγματικά σημαντική αποδοχή από τον κοινό τους. Το δισκογραφικά κύκνειο άσμα του συγκροτήματος έρχεται το [[1994]] με το "''[[The Division Bell]]''", δίσκο που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και τραγουδήθηκε μεταξύ άλλων στην μετέπειτα σειρά περιοδειών η οποία είχε ως αποτέλεσμα και την μαγνητοσκόπηση ενός μουσικού [[DVD]], με τίτλο "''[[P.U.L.S.E.]]''" από τις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα στο "Earls Court" του [[Λονδίνο|Λονδίνου]], το [[1994]].<br />

⚫
Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουώτερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd η οποία έγινε στο [[Λονδίνο]] στις [[2 Ιουλίου]] [[2005]] ("''London Live 8 concert''"). Σε συνέντευξη του στις [[2 Φεβρουαρίου]] του [[2006]] στην ιταλική εφημερίδα "La Repubblica", ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα κυκλοφορήσει νέο υλικό παρ' όλο που ορισμένα από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους.<br />
⚫
Το [[1985]], (λίγο μετά τον δίσκο "''[[The Final Cut (άλμπουμ)|The Final Cut]]''") ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ [[Ρότζερ Γουότερς]] (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες διατηρώντας το όνομα ''Pink Floyd''. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών. Το [[1987]], οι Pink Floyd χωρίς τον Γουώτερς πλέον, δηλαδή οι Γκίλμορ, Μέισον και Ράιτ, επιστρέφουν δισκογραφικά με τον δίσκο "''[[A Momentary Lapse Of Reason]]''" και αρχίζουν περιοδείες παγκοσμίως που είχαν πραγματικά σημαντική αποδοχή από τον κοινό τους. Το δισκογραφικά κύκνειο άσμα του συγκροτήματος έρχεται το [[1994]] με το "''[[The Division Bell]]''", δίσκο που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και τραγουδήθηκε μεταξύ άλλων στην μετέπειτα σειρά περιοδειών η οποία είχε ως αποτέλεσμα και την μαγνητοσκόπηση ενός μουσικού [[DVD]], με τίτλο "''[[P.U.L.S.E.]]''" από τις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα στο "Earls Court" του [[Λονδίνο|Λονδίνου]], το [[1994]].

⚫
Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουώτερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd η οποία έγινε στο [[Λονδίνο]] στις [[2 Ιουλίου]] [[2005]] ("''London Live 8 concert''"). Σε συνέντευξη του στις [[2 Φεβρουαρίου]] του [[2006]] στην ιταλική εφημερίδα "La Repubblica", ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα κυκλοφορήσει νέο υλικό παρ' όλο που ορισμένα από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους.

Από τότε ο [[Ρότζερ Γουώτερς]] (συνήθως μαζί με τον [[Νικ Μέισον]]) και ο [[Ντέιβιντ Γκίλμορ]] (με τον [[Ρίτσαρντ Ράιτ]]) περιοδεύουν ξεχωριστά παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις [[15 Σεπτεμβρίου]] [[2008]].
Από τότε ο [[Ρότζερ Γουώτερς]] (συνήθως μαζί με τον [[Νικ Μέισον]]) και ο [[Ντέιβιντ Γκίλμορ]] (με τον [[Ρίτσαρντ Ράιτ]]) περιοδεύουν ξεχωριστά παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις [[15 Σεπτεμβρίου]] [[2008]].


Γραμμή 20: Γραμμή 24:
===Η εποχή Μπάρετ και ψυχεδελική εποχή===
===Η εποχή Μπάρετ και ψυχεδελική εποχή===
Οι Pink Floyd σχηματίστηκαν το [[1965]] από τον μπασίστα [[Ρότζερ Γουώτερς]], τον κιμπορντίστα [[Ρίτσαρντ Ράιτ]]
Οι Pink Floyd σχηματίστηκαν το [[1965]] από τον μπασίστα [[Ρότζερ Γουώτερς]], τον κιμπορντίστα [[Ρίτσαρντ Ράιτ]]
και το ντράμερ [[Νικ Μέισον]]. Αρχική ονομασία του συγκροτήματος ήταν The Screaming Abdabs, με την συμμετοχή του μπασίστα Κλάιβ Μέτκαλφ και των τραγουδιστών Τζουλιέτ Γκέιλ και Κιθ Νομπλ.<ref>[http://home.nvg.org/~oyvind/chapter24/History/ The Pink Floyd History - NVG]</ref> Στο σχήμα προστέθηκε ο [[Σιντ Μπάρετ]] και μετονομάστηκαν σε Pink Floyd, παίρνοντας το όνομα τους από ένα αμάλγαμα του Floyd District Council και του [[μπλουζ]] μουσικού Pink Anderson.<ref>[http://www.allaboutmusic.gr/epikairotita/arthra/british-psychedelic-scene-pink-floyd-1965-1968 British Psychedelic Scene: Pink Floyd 1965-1968]</ref><br />
και το ντράμερ [[Νικ Μέισον]]. Αρχική ονομασία του συγκροτήματος ήταν The Screaming Abdabs, με την συμμετοχή του μπασίστα Κλάιβ Μέτκαλφ και των τραγουδιστών Τζουλιέτ Γκέιλ και Κιθ Νομπλ.<ref>[http://home.nvg.org/~oyvind/chapter24/History/ The Pink Floyd History - NVG]</ref> Στο σχήμα προστέθηκε ο [[Σιντ Μπάρετ]] και μετονομάστηκαν σε Pink Floyd, παίρνοντας το όνομα τους από ένα αμάλγαμα του Floyd District Council και του [[μπλουζ]] μουσικού Pink Anderson.<ref>[http://www.allaboutmusic.gr/epikairotita/arthra/british-psychedelic-scene-pink-floyd-1965-1968 British Psychedelic Scene: Pink Floyd 1965-1968]</ref>
[[File:Fanclub - Pink Floyd.png|thumb|210px|Στην τηλεοπτική εκπομπή "Fanclub", το 1967]]
[[File:Fanclub - Pink Floyd.png|thumb|210px|Στην τηλεοπτική εκπομπή "Fanclub", το 1967]]
Η μουσική τους εστίαζε σε R&B κομμάτια πριν ενταχθούν στο κίνημα της [[Βρετανία|βρετανικής]] ψυχεδελικής σκηνής.
Η μουσική τους εστίαζε σε R&B κομμάτια πριν ενταχθούν στο κίνημα της [[Βρετανία|βρετανικής]] ψυχεδελικής σκηνής.
Το πρώτο τους σινγκλ ήταν το τραγούδι "''Arnold Layne''", το οποίο ηχογραφήθηκε πριν το συγκρότημα υπογράψει στην "ΕΜΙ".<ref>[http://www.themortonreport.com/entertainment/music/this-day-in-music-february-27-arnold-layne/ This Day in Music, February 27: Arnold Layne]</ref> Σκαρφάλωσε στο # 20 στην [[Μεγάλη Βρετανία]], ακολουθούμενο από το "''See Emily Play''" που έφθασε στο # 6.<ref>[http://www.thisdayinmusic.com/pages/see_emily_play See Emily Play - This Day in Music.com]</ref> Οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν τον δίσκο "''[[The Piper At The Gates Of Dawn]]''", με τον συνθετικό ρόλο να έχει αναλάβει ο Μπάρετ και το ηχητικό σύνολο να παρουσιάζει μία περίεργη μορφή πειραματισμού.<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-piper-at-the-gates-of-dawn-mw0000191309 The Piper at the Gates of Dawn - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref><br />
Το πρώτο τους σινγκλ ήταν το τραγούδι "''Arnold Layne''", το οποίο ηχογραφήθηκε πριν το συγκρότημα υπογράψει στην "ΕΜΙ".<ref>[http://www.themortonreport.com/entertainment/music/this-day-in-music-february-27-arnold-layne/ This Day in Music, February 27: Arnold Layne]</ref> Σκαρφάλωσε στο # 20 στην [[Μεγάλη Βρετανία]], ακολουθούμενο από το "''See Emily Play''" που έφθασε στο # 6.<ref>[http://www.thisdayinmusic.com/pages/see_emily_play See Emily Play - This Day in Music.com]</ref> Οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν τον δίσκο "''[[The Piper At The Gates Of Dawn]]''", με τον συνθετικό ρόλο να έχει αναλάβει ο Μπάρετ και το ηχητικό σύνολο να παρουσιάζει μία περίεργη μορφή πειραματισμού.<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-piper-at-the-gates-of-dawn-mw0000191309 The Piper at the Gates of Dawn - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref>

Η συμπεριφορά του Μπάρετ σύντομα έγινε ιδιαίτερα ασταθής κατά τις ζωντανές τους εμφανίσεις, υποβαθμίζοντας την δημοτικότητα και την εικόνα του συγκροτήματος.<ref>[http://www.schizophrenia.com/stories/sbarrett.htm Syd Barrett, Pink Floyd and Mental Illness]</ref> Η έντονη χρήση ναρκωτικών επιβάρυνε τον μελαγχολικό χαρακτήρα του και ο κιθαρίστας [[Ντέιβιντ Γκίλμορ]] προστέθηκε στο συγκρότημα, για να παραμείνουν προσωρινά ως πενταμελές σχήμα.<ref>[http://www.pinkfloyd-guitar.com/Biographies/david_gilmour_biography.html David Gilmour Biography - Pink Floyd Guitar]</ref> Τον [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1968]], ο Μπάρετ αποχώρησε από τους Pink Floyd, παίρνοντας το μάνατζμεντ του συγκροτήματος μαζί του. Κυκλοφόρησε δύο δίσκους πριν αποχωρήσει οριστικά από την μουσική βιομηχανία.<br />
Η συμπεριφορά του Μπάρετ σύντομα έγινε ιδιαίτερα ασταθής κατά τις ζωντανές τους εμφανίσεις, υποβαθμίζοντας την δημοτικότητα και την εικόνα του συγκροτήματος.<ref>[http://www.schizophrenia.com/stories/sbarrett.htm Syd Barrett, Pink Floyd and Mental Illness]</ref> Η έντονη χρήση ναρκωτικών επιβάρυνε τον μελαγχολικό χαρακτήρα του και ο κιθαρίστας [[Ντέιβιντ Γκίλμορ]] προστέθηκε στο συγκρότημα, για να παραμείνουν προσωρινά ως πενταμελές σχήμα.<ref>[http://www.pinkfloyd-guitar.com/Biographies/david_gilmour_biography.html David Gilmour Biography - Pink Floyd Guitar]</ref> Τον [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1968]], ο Μπάρετ αποχώρησε από τους Pink Floyd, παίρνοντας το μάνατζμεντ του συγκροτήματος μαζί του. Κυκλοφόρησε δύο δίσκους πριν αποχωρήσει οριστικά από την μουσική βιομηχανία.
⚫
Το συγκρότημα ηχογράφησε το άλμπουμ "''[[A Saucerful Of Secrets]]''" με τον Γουώτερς ως βασικό συνθέτη,<ref>[http://www.allmusic.com/album/a-saucerful-of-secrets-mw0000650632 A Saucerful Of Secrets - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> ακολουθούμενο από το σαουντρακ της ταινίας [[Music From The Film More|"''More''"]] του Μπάρμπετ Σρέντερ.<ref>[http://www.allmusic.com/album/more-mw0000191391 More - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Και οι δύο κυκλοφορίες σκαρφάλωσαν στο Top-10 των τσαρτ της πατρίδας τους και της [[Γαλλία]]ς.<br />

⚫
Το συγκρότημα ηχογράφησε το άλμπουμ "''[[A Saucerful Of Secrets]]''" με τον Γουώτερς ως βασικό συνθέτη,<ref>[http://www.allmusic.com/album/a-saucerful-of-secrets-mw0000650632 A Saucerful Of Secrets - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> ακολουθούμενο από το σαουντρακ της ταινίας [[Music From The Film More|"''More''"]] του Μπάρμπετ Σρέντερ.<ref>[http://www.allmusic.com/album/more-mw0000191391 More - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Και οι δύο κυκλοφορίες σκαρφάλωσαν στο Top-10 των τσαρτ της πατρίδας τους και της [[Γαλλία]]ς.

Στα τέλη του [[1969]], οι Pink Floyd επέστρεψαν με το διπλό άλμπουμ "''[[Ummagumma]]''", το οποίο περιείχε προσωπικές ηχογραφήσεις του κάθε μουσικού αλλά και ζωντανές ηχογραφήσεις.<ref>[http://www.allmusic.com/album/ummagumma-mw0000191310 Ummagumma - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Ακολούθησε το σάουντρακ της ταινίας "''[[Zabriskie Point (άλμπουμ)|Zabriskie Point]]''",<ref>[http://www.allmusic.com/album/zabriskie-point-mw0000196436 Zabriskie Point - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> αλλά ο δίσκος "''[[Atom Heart Mother]]''" ήταν αυτός που έθεσε τις βάσεις για την εκτίναξη της δημοτικότητας του συγκροτήματος σε επίπεδο αστέρων.<ref>[http://www.allmusic.com/album/atom-heart-mother-mw0000195290 Atom Heart Mother - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Το ομώνυμο κομμάτι καταλάμβανε ολόκληρη την πρώτη πλευρά του δίσκου και συμμετείχε σε αυτό μία 40μελής ορχήστρα.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=UyRJzdKUho0 Pink Floyd - Atom Heart Mother - YouTube]</ref> Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στην [[Μεγάλη Βρετανία]] και το Top-10 στην [[Ολλανδία]] και την [[Γερμανία]].<ref>[http://classicrock.about.com/od/artistprofilesko/ig/pink-floyd-discography/atom_heart_mother.htm Atom Heart Mother - info about Pink Floyd album Atom Heart Mother]</ref>
Στα τέλη του [[1969]], οι Pink Floyd επέστρεψαν με το διπλό άλμπουμ "''[[Ummagumma]]''", το οποίο περιείχε προσωπικές ηχογραφήσεις του κάθε μουσικού αλλά και ζωντανές ηχογραφήσεις.<ref>[http://www.allmusic.com/album/ummagumma-mw0000191310 Ummagumma - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Ακολούθησε το σάουντρακ της ταινίας "''[[Zabriskie Point (άλμπουμ)|Zabriskie Point]]''",<ref>[http://www.allmusic.com/album/zabriskie-point-mw0000196436 Zabriskie Point - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> αλλά ο δίσκος "''[[Atom Heart Mother]]''" ήταν αυτός που έθεσε τις βάσεις για την εκτίναξη της δημοτικότητας του συγκροτήματος σε επίπεδο αστέρων.<ref>[http://www.allmusic.com/album/atom-heart-mother-mw0000195290 Atom Heart Mother - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Το ομώνυμο κομμάτι καταλάμβανε ολόκληρη την πρώτη πλευρά του δίσκου και συμμετείχε σε αυτό μία 40μελής ορχήστρα.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=UyRJzdKUho0 Pink Floyd - Atom Heart Mother - YouTube]</ref> Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στην [[Μεγάλη Βρετανία]] και το Top-10 στην [[Ολλανδία]] και την [[Γερμανία]].<ref>[http://classicrock.about.com/od/artistprofilesko/ig/pink-floyd-discography/atom_heart_mother.htm Atom Heart Mother - info about Pink Floyd album Atom Heart Mother]</ref>


===Η αλλαγή προς το Art Rock===
===Η αλλαγή προς το Art Rock===
Οι Pink Floyd περιόδευσαν εκτενώς για την προώθηση του "''Atom Heart Mother''", ενώ η "ΕΜΙ" εξέδωσε την συλλογή "''Relics''" με το προηγουμένως ακυκλοφόρητο τραγούδι "''Biding My Time''".<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=X1dMQE2AXhk&feature=kp Pink Floyd Biding my time 1968 - YouTube]</ref><br />
Οι Pink Floyd περιόδευσαν εκτενώς για την προώθηση του "''Atom Heart Mother''", ενώ η "ΕΜΙ" εξέδωσε την συλλογή "''Relics''" με το προηγουμένως ακυκλοφόρητο τραγούδι "''Biding My Time''".<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=X1dMQE2AXhk&feature=kp Pink Floyd Biding my time 1968 - YouTube]</ref>
[[File:Roger waters leeds 1970.jpg|left|thumb|160px|ο Γουώτερς στο "Refectory Hall" του [[Λιντς (Αγγλία)|Λιντς]] το 1970]]
[[File:Roger waters leeds 1970.jpg|left|thumb|160px|ο Γουώτερς στο "Refectory Hall" του [[Λιντς (Αγγλία)|Λιντς]] το 1970]]
Ο δίσκος "''[[Meddle]]''" κυκλοφόρησε στα τέλη του [[1971]] με την [[Progressive Rock|progressive]] πλευρά των Pink Floyd να καταλαμβάνει πλέον το κύριο μέρος της μουσικής τους.<ref>[http://www.allmusic.com/album/meddle-mw0000650631 Meddle - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε το εικοσάλεπτο "''Echoes''". Το συγκρότημα συνέχισε με το σάουντρακ άλλης μίας ταινίας του Σρέντερ, με τίτλο "''[[Obscured By Clouds]]''".<ref>[http://www.allmusic.com/album/obscured-by-clouds-mw0000195291 Obscured By Clouds - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref><br />
Ο δίσκος "''[[Meddle]]''" κυκλοφόρησε στα τέλη του [[1971]] με την [[Progressive Rock|progressive]] πλευρά των Pink Floyd να καταλαμβάνει πλέον το κύριο μέρος της μουσικής τους.<ref>[http://www.allmusic.com/album/meddle-mw0000650631 Meddle - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε το εικοσάλεπτο "''Echoes''". Το συγκρότημα συνέχισε με το σάουντρακ άλλης μίας ταινίας του Σρέντερ, με τίτλο "''[[Obscured By Clouds]]''".<ref>[http://www.allmusic.com/album/obscured-by-clouds-mw0000195291 Obscured By Clouds - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref>

Η επόμενη κυκλοφορία των Pink Floyd αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν τους. Ο δίσκος "''[[The Dark Side Of The Moon]]''" γνώρισε τεράστια επιτυχία σε όλο τον κόσμο, παραμένοντας στα [[Billboard|αμερικάνικα τσαρτ]] για περισσότερες από 700 εβδομάδες και όντας το πρώτο # 1 τους στην αντίπερα όχθη του [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικού]].<ref>[http://ultimateclassicrock.com/dark-side-of-the-moon-ends-chart-run/ dark-side-of-the-moon-ends-chart-run - Ultimate Classic Rock]</ref> Οι πωλήσεις του έχουν πλέον αγγίξει τα πενήντα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει βραβευθεί ως 15 φορές πλατινένιος στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] και εννέα φορές πλατινένιος στην πατρίδα του συγκροτήματος.<ref>[http://www.celebritynetworth.com/articles/entertainment-articles/the-best-selling-albums-of-all-time/ The Best Selling Albums Of All Time | Celebrity Net Worth]</ref> Οι ηχογραφήσεις περιείχαν κομμάτια ομιλίας του μάνατζερ των "Abbey Road Studios", Τζέρι Ντρίσκολ.<ref>[http://www.brain-damage.co.uk/dvds-videos/classic-albums-dark-side-of-the-moon.html Classic Albums - Dark Side of the Moon - Brain Damage]</ref><br />
Η επόμενη κυκλοφορία των Pink Floyd αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν τους. Ο δίσκος "''[[The Dark Side Of The Moon]]''" γνώρισε τεράστια επιτυχία σε όλο τον κόσμο, παραμένοντας στα [[Billboard|αμερικάνικα τσαρτ]] για περισσότερες από 700 εβδομάδες και όντας το πρώτο # 1 τους στην αντίπερα όχθη του [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικού]].<ref>[http://ultimateclassicrock.com/dark-side-of-the-moon-ends-chart-run/ dark-side-of-the-moon-ends-chart-run - Ultimate Classic Rock]</ref> Οι πωλήσεις του έχουν πλέον αγγίξει τα πενήντα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει βραβευθεί ως 15 φορές πλατινένιος στις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] και εννέα φορές πλατινένιος στην πατρίδα του συγκροτήματος.<ref>[http://www.celebritynetworth.com/articles/entertainment-articles/the-best-selling-albums-of-all-time/ The Best Selling Albums Of All Time | Celebrity Net Worth]</ref> Οι ηχογραφήσεις περιείχαν κομμάτια ομιλίας του μάνατζερ των "Abbey Road Studios", Τζέρι Ντρίσκολ.<ref>[http://www.brain-damage.co.uk/dvds-videos/classic-albums-dark-side-of-the-moon.html Classic Albums - Dark Side of the Moon - Brain Damage]</ref>
⚫
Δύο χρόνια αργότερα, τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1975]], κυκλοφόρησαν το επόμενο τους άλμπουμ με τίτλο "''[[Wish You Were Here (album)|Wish You Were Here]]''", το οποίο ανέβηκε στο # 1 σε [[Μεγάλη Βρετανία]], [[Ηνωμένες Πολιτείες]], [[Γαλλία]], [[Αυστραλία]], [[Νέα Ζηλανδία]] και [[Ολλανδία]].<ref>[http://www.allmusic.com/album/wish-you-were-here-mw0000650633 Wish You Were Here - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Το γνωστότερο τραγούδι του δίσκου είναι το "''Shine On You Crazy Diamond''" και ήταν αφιερωμένο στον [[Σιντ Μπάρετ]].<ref>[http://www.songfacts.com/detail.php?id=1693 Shine On You Crazy Diamond by Pink Floyd Songfacts]</ref> Σε μία περίεργη σύμπτωση, ο Μπάρετ επισκέφθηκε το συγκρότημα στο στούντιο των ηχογραφήσεων, όντας πολύ αλλαγμένος στην όψη σε βαθμό που οι πρώην συνάδελφοι του δεν τον γνώρισαν.<ref>[http://www.pink-floyd.org/barrett/quotes.html The Syd Barrett Story - The Pink Floyd Fan Club]</ref><br />

⚫
Ο Γκίλμορ έκανε ένα διάλειμμα από τους Pink Floyd το [[1974]] για να βοηθήσει τον φίλο του Ρόι Χάρπερ παίζοντας στο "Hyde Park festival" μαζί με τον [[Τζον Πωλ Τζόουνς (μουσικός)|Τζον Πωλ Τζόουνς]] των [[Led Zeppelin]] και τον Στιβ Μπράουτον.<ref>[http://www.setlist.fm/setlist/roy-harper/1974/hyde-park-london-england-6bddda6a.html Roy Harper Aug 31, 1974 at Hyde Park, London - Setlist.fm]</ref> Ο Χάρπερ έκανε γκεστ εμφάνιση με τους Pink Floyd στο "Knebworth Festival" κατά την εκτέλεση του τραγουδιού "''[[Have a Cigar]]''".<ref>[http://vintagerock.wordpress.com/category/roy-harper/ Roy Harper | Vintagerock's Weblog]</ref><br />
⚫
Δύο χρόνια αργότερα, τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1975]], κυκλοφόρησαν το επόμενο τους άλμπουμ με τίτλο "''[[Wish You Were Here (album)|Wish You Were Here]]''", το οποίο ανέβηκε στο # 1 σε [[Μεγάλη Βρετανία]], [[Ηνωμένες Πολιτείες]], [[Γαλλία]], [[Αυστραλία]], [[Νέα Ζηλανδία]] και [[Ολλανδία]].<ref>[http://www.allmusic.com/album/wish-you-were-here-mw0000650633 Wish You Were Here - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Το γνωστότερο τραγούδι του δίσκου είναι το "''Shine On You Crazy Diamond''" και ήταν αφιερωμένο στον [[Σιντ Μπάρετ]].<ref>[http://www.songfacts.com/detail.php?id=1693 Shine On You Crazy Diamond by Pink Floyd Songfacts]</ref> Σε μία περίεργη σύμπτωση, ο Μπάρετ επισκέφθηκε το συγκρότημα στο στούντιο των ηχογραφήσεων, όντας πολύ αλλαγμένος στην όψη σε βαθμό που οι πρώην συνάδελφοι του δεν τον γνώρισαν.<ref>[http://www.pink-floyd.org/barrett/quotes.html The Syd Barrett Story - The Pink Floyd Fan Club]</ref>
⚫
Τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1977]], κυκλοφόρησαν τον δίσκο "''[[Animals (άλμπουμ)|Animals]]''",<ref>[http://www.allmusic.com/album/animals-mw0000191390 Animals - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> κατά την περιοδεία του οποίου προσέθεσαν στην σύνθεση τους τους κιθαρίστες Αλ Στιούαρτ και [[Σνόουι Γουάιτ]].<ref>[http://www.premierguitar.com/articles/Snowy_White_Wailing_on_the_Wall Snowy White: Wailing on the Wall - Premier Guitar]</ref> Προβλήματα εμφανίστηκαν στην τελευταία εμφάνιση της συγκεκριμένης περιοδείας, όταν ο Γουώτερς έφτυσε στο πρόσωπο έναν θεατή.<ref>[http://www.angelfire.com/va/battersea/spit.html The Spitting Incident - Angelfire]</ref> Την ίδια χρονιά, ο Μέισον έκανε την παραγωγή του δίσκου "''Music For Pleasure''" των [[The Damned]], συνεργασία η οποία κατακρίθηκε από τα [[ΜΜΕ]] και τους οπαδούς του [[πανκ]] συγκροτήματος, λόγω της ανομοιότητας των Pink Floyd με το ανερχόμενο κίνημα της πανκ.<ref>[http://www.allmusic.com/album/music-for-pleasure-mw0000200275 Music for Pleasure - The Damned | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref><br />

⚫
Ο Γκίλμορ έκανε ένα διάλειμμα από τους Pink Floyd το [[1974]] για να βοηθήσει τον φίλο του Ρόι Χάρπερ παίζοντας στο "Hyde Park festival" μαζί με τον [[Τζον Πωλ Τζόουνς (μουσικός)|Τζον Πωλ Τζόουνς]] των [[Led Zeppelin]] και τον Στιβ Μπράουτον.<ref>[http://www.setlist.fm/setlist/roy-harper/1974/hyde-park-london-england-6bddda6a.html Roy Harper Aug 31, 1974 at Hyde Park, London - Setlist.fm]</ref> Ο Χάρπερ έκανε γκεστ εμφάνιση με τους Pink Floyd στο "Knebworth Festival" κατά την εκτέλεση του τραγουδιού "''[[Have a Cigar]]''".<ref>[http://vintagerock.wordpress.com/category/roy-harper/ Roy Harper | Vintagerock's Weblog]</ref>

⚫
Τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1977]], κυκλοφόρησαν τον δίσκο "''[[Animals (άλμπουμ)|Animals]]''",<ref>[http://www.allmusic.com/album/animals-mw0000191390 Animals - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> κατά την περιοδεία του οποίου προσέθεσαν στην σύνθεση τους τους κιθαρίστες Αλ Στιούαρτ και [[Σνόουι Γουάιτ]].<ref>[http://www.premierguitar.com/articles/Snowy_White_Wailing_on_the_Wall Snowy White: Wailing on the Wall - Premier Guitar]</ref> Προβλήματα εμφανίστηκαν στην τελευταία εμφάνιση της συγκεκριμένης περιοδείας, όταν ο Γουώτερς έφτυσε στο πρόσωπο έναν θεατή.<ref>[http://www.angelfire.com/va/battersea/spit.html The Spitting Incident - Angelfire]</ref> Την ίδια χρονιά, ο Μέισον έκανε την παραγωγή του δίσκου "''Music For Pleasure''" των [[The Damned]], συνεργασία η οποία κατακρίθηκε από τα [[ΜΜΕ]] και τους οπαδούς του [[πανκ]] συγκροτήματος, λόγω της ανομοιότητας των Pink Floyd με το ανερχόμενο κίνημα της πανκ.<ref>[http://www.allmusic.com/album/music-for-pleasure-mw0000200275 Music for Pleasure - The Damned | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref>

Σε μία περίοδο ανομβρίας για τους Pink Floyd, ο Γκίλμορ κυκλοφόρησε τον ομώνυμο προσωπικό του δίσκο με τον μπασίστα Ρικ Γουίλς και το ντράμερ Γουίλι Γουίλσον, οι οποίοι εντάχθηκαν στους μουσικούς με τους οποίους περιόδευαν οι Pink Floyd.<ref>[http://www.davidgilmour.com/music_david_gilmour.htm David Gilmour - David Gilmour | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref>
Σε μία περίοδο ανομβρίας για τους Pink Floyd, ο Γκίλμορ κυκλοφόρησε τον ομώνυμο προσωπικό του δίσκο με τον μπασίστα Ρικ Γουίλς και το ντράμερ Γουίλι Γουίλσον, οι οποίοι εντάχθηκαν στους μουσικούς με τους οποίους περιόδευαν οι Pink Floyd.<ref>[http://www.davidgilmour.com/music_david_gilmour.htm David Gilmour - David Gilmour | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref>


===The Wall και δεκαετία του '80===
===The Wall και δεκαετία του '80===
Ο δίσκος "''[[The Wall]]''" έδωσε στο συγκρότημα άλλη μία μεγάλη επιτυχία, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των περισσότερων τσαρτ του πλανήτη και πουλώντας πάνω από τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.<ref>[http://classicrock.about.com/od/artistsoz/tp/thingsaboutpinkfloyd.htm Pink Floyd's 'The Wall' Album Facts and Trivia - Classic Rock]</ref> Το συγκεκριμένο άλμπουμ αποτέλεσε το ζενίθ της δημιουργικότητας του [[Ρότζερ Γουώτερς|Γουώτερς]] και μία ταινία με κινούμενα σχέδια από τον Τζέραλντ Σκαρφ δημιουργήθηκε, βοηθώντας τις πωλήσεις του δίσκου,<ref>[http://www.imdb.com/title/tt0084503/ Pink Floyd The Wall (1982) - IMDb]</ref> ενώ το συγκρότημα είχε το μοναδικό # 1 σινγκλ του με το πλατινένιο "''[[Another Brick in the Wall|Another Brick in the Wall (Part II)]]''".<ref>[http://www.thisdayinmusic.com/pages/another_brick_in_the_wall Another Brick In The Wall - This Day in Music.com]</ref><br />
Ο δίσκος "''[[The Wall]]''" έδωσε στο συγκρότημα άλλη μία μεγάλη επιτυχία, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των περισσότερων τσαρτ του πλανήτη και πουλώντας πάνω από τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.<ref>[http://classicrock.about.com/od/artistsoz/tp/thingsaboutpinkfloyd.htm Pink Floyd's 'The Wall' Album Facts and Trivia - Classic Rock]</ref> Το συγκεκριμένο άλμπουμ αποτέλεσε το ζενίθ της δημιουργικότητας του [[Ρότζερ Γουώτερς|Γουώτερς]] και μία ταινία με κινούμενα σχέδια από τον Τζέραλντ Σκαρφ δημιουργήθηκε, βοηθώντας τις πωλήσεις του δίσκου,<ref>[http://www.imdb.com/title/tt0084503/ Pink Floyd The Wall (1982) - IMDb]</ref> ενώ το συγκρότημα είχε το μοναδικό # 1 σινγκλ του με το πλατινένιο "''[[Another Brick in the Wall|Another Brick in the Wall (Part II)]]''".<ref>[http://www.thisdayinmusic.com/pages/another_brick_in_the_wall Another Brick In The Wall - This Day in Music.com]</ref>
[[File:Pink Floyd Live The Wall.jpg|thumb|280px|Οι Pink Floyd κατά την περιοδεία για το "''[[The Wall]]''"]]
[[File:Pink Floyd Live The Wall.jpg|thumb|280px|Οι Pink Floyd κατά την περιοδεία για το "''[[The Wall]]''"]]
Κατά το δεύτερο μισό του [[1982]], οι Pink Floyd συνέθεσαν και ηχογράφησαν τον δίσκο "''[[The Final Cut (άλμπουμ)|The Final Cut]]''",<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-final-cut-mw0000191427 The Final Cut - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> ο οποίος ολοκληρώθηκε χωρίς την συμμετοχή του [[Ρίτσαρντ Ράιτ]], αφού είχε απολυθεί από τον Γουώτερς κατά τις ηχογραφήσεις του προηγούμενου τους δίσκου.<ref>[http://www.pinkfloydonline.com/faq/question51/ When and Why did Rick Wright leave the band? - Pink Floyd Online]</ref> Την θέση του κιμπορντίστα κάλυψαν ο Άντι Μπόουν και ο Μάικλ Κέιμεν.<ref>[http://www.andybown.com/ Andy Bown]</ref> Η αρχηγία του Γουώτερς είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που η κυκλοφορία προωθήθηκε με την φράση "The Final Cut: A Requiem for the Post-War Dream - by Roger Waters, performed by Pink Floyd" (''The Final Cut: Ένα ρέκβιεμ για το μεταπολεμικό όνειρο - από τον Ρότζερ Γουώτερς, εκτελεσμένο από τους Pink Floyd'').<ref>[http://pinkfloydhyperbase.dk/albums/finalcut.htm Final Cut - Pink Floyd album]</ref><br />
Κατά το δεύτερο μισό του [[1982]], οι Pink Floyd συνέθεσαν και ηχογράφησαν τον δίσκο "''[[The Final Cut (άλμπουμ)|The Final Cut]]''",<ref>[http://www.allmusic.com/album/the-final-cut-mw0000191427 The Final Cut - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> ο οποίος ολοκληρώθηκε χωρίς την συμμετοχή του [[Ρίτσαρντ Ράιτ]], αφού είχε απολυθεί από τον Γουώτερς κατά τις ηχογραφήσεις του προηγούμενου τους δίσκου.<ref>[http://www.pinkfloydonline.com/faq/question51/ When and Why did Rick Wright leave the band? - Pink Floyd Online]</ref> Την θέση του κιμπορντίστα κάλυψαν ο Άντι Μπόουν και ο Μάικλ Κέιμεν.<ref>[http://www.andybown.com/ Andy Bown]</ref> Η αρχηγία του Γουώτερς είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που η κυκλοφορία προωθήθηκε με την φράση "The Final Cut: A Requiem for the Post-War Dream - by Roger Waters, performed by Pink Floyd" (''The Final Cut: Ένα ρέκβιεμ για το μεταπολεμικό όνειρο - από τον Ρότζερ Γουώτερς, εκτελεσμένο από τους Pink Floyd'').<ref>[http://pinkfloydhyperbase.dk/albums/finalcut.htm Final Cut - Pink Floyd album]</ref>

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1983]], σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των [[Βρετανία|βρετανικών]] τσαρτ και όντας συνέχεια του "''[[The Wall]]''", αποτέλεσε αντανάκλαση της σχέσης του Γουώτερς με τον πατέρα του.<ref>[http://pitchfork.com/reviews/albums/6308-the-final-cut/ Pink Floyd: The Final Cut | Album Reviews | Pitchfork]</ref> Η ψυχρότητα της μουσικής απέτρεψε το "''The Final Cut''" από το να πλησιάσει το επίπεδο των πωλήσεων του προκατόχου του. Το συγκρότημα διαλύθηκε ανεπίσημα μετά από αυτή την κυκλοφορία.<br />
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1983]], σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των [[Βρετανία|βρετανικών]] τσαρτ και όντας συνέχεια του "''[[The Wall]]''", αποτέλεσε αντανάκλαση της σχέσης του Γουώτερς με τον πατέρα του.<ref>[http://pitchfork.com/reviews/albums/6308-the-final-cut/ Pink Floyd: The Final Cut | Album Reviews | Pitchfork]</ref> Η ψυχρότητα της μουσικής απέτρεψε το "''The Final Cut''" από το να πλησιάσει το επίπεδο των πωλήσεων του προκατόχου του. Το συγκρότημα διαλύθηκε ανεπίσημα μετά από αυτή την κυκλοφορία.
⚫
Το [[1984]], ο Γουώτερς κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο "''The Pros And Cons Of Hitch-hiking''" και περιόδευσε με τον Ντέιβιντ Γκίλμορ, τον Νικ Μέισον και τον κιθαρίστα [[Έρικ Κλάπτον]].<ref>[http://www.rogerwaters.org/Pros.html The Pros and Cons of HitchHiking]</ref> Οι Μέισον και Γκίλμορ κυκλοφόρησαν το σινγκλ "''Lie For A Lie''" το [[1985]], σε συνεργασία με τον κιθαρίστα Ρικ Φεν.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=kRXPE9QyxvE Nick Mason & Rick Fenn, Lie for a Lie (singer David Gilmour) - Youtube]</ref> Τον [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του ίδιου έτους, ο Γουώτερς ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τους Pink Floyd. Καθ' όλη την επόμενη χρονιά, ο Γουώτερς και ο Γκίλμορ με τον Μέισον αναλώθηκαν σε δικαστική διαμάχη για την χρήση του ονόματος των Pink Floyd, μία αναμέτρηση την οποία κέρδισαν οι Γκίλμορ και Μέισον.<ref>[http://www.rollingstone.com/music/news/roger-waters-regrets-pink-floyd-legal-battle-20130919 Roger Waters Regrets Pink Floyd Legal Battle - Rolling Stone]</ref><br />

⚫
Ο Γκίλμορ ανασχημάτισε τους Pink Floyd για το "''[[A Momentary Lapse Of Reason]]''", το οποίο κυκλοφόρησε τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1987]] ανεβαίνοντας στο # 3 στην [[Μεγάλη Βρετανία]] και τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] και παραμένοντας στις λίστες του [[Billboard]] για περισσότερο από ένα χρόνο.<ref>[http://www.allmusic.com/album/a-momentary-lapse-of-reason-mw0000196951 A Momentary Lapse of Reason - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Ο ίδιος αργότερα, παραδέχθηκε ότι αρχικός σκοπός του άλμπουμ ήταν να αποτελέσει προσωπική κυκλοφορία του. Στην παραγωγή συμμετείχε και ο Μπομπ Έζριν και επέστρεψε στο συγκρότημα ο κιμπορντίστας Ρικ Ράιτ. Ο ντράμερ των [[Vanilla Fudge]], [[Κάρμαιν Άπις]] συμμετείχε στο τραγούδι "''Dogs of War''", όπως και ο Τζιμ Κέλντερ σε δύο άλλα κομμάτια του δίσκου.<br />
⚫
Το [[1984]], ο Γουώτερς κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο "''The Pros And Cons Of Hitch-hiking''" και περιόδευσε με τον Ντέιβιντ Γκίλμορ, τον Νικ Μέισον και τον κιθαρίστα [[Έρικ Κλάπτον]].<ref>[http://www.rogerwaters.org/Pros.html The Pros and Cons of HitchHiking]</ref> Οι Μέισον και Γκίλμορ κυκλοφόρησαν το σινγκλ "''Lie For A Lie''" το [[1985]], σε συνεργασία με τον κιθαρίστα Ρικ Φεν.<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=kRXPE9QyxvE Nick Mason & Rick Fenn, Lie for a Lie (singer David Gilmour) - Youtube]</ref> Τον [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του ίδιου έτους, ο Γουώτερς ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τους Pink Floyd. Καθ' όλη την επόμενη χρονιά, ο Γουώτερς και ο Γκίλμορ με τον Μέισον αναλώθηκαν σε δικαστική διαμάχη για την χρήση του ονόματος των Pink Floyd, μία αναμέτρηση την οποία κέρδισαν οι Γκίλμορ και Μέισον.<ref>[http://www.rollingstone.com/music/news/roger-waters-regrets-pink-floyd-legal-battle-20130919 Roger Waters Regrets Pink Floyd Legal Battle - Rolling Stone]</ref>

⚫
Ο Γκίλμορ ανασχημάτισε τους Pink Floyd για το "''[[A Momentary Lapse Of Reason]]''", το οποίο κυκλοφόρησε τον [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1987]] ανεβαίνοντας στο # 3 στην [[Μεγάλη Βρετανία]] και τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]] και παραμένοντας στις λίστες του [[Billboard]] για περισσότερο από ένα χρόνο.<ref>[http://www.allmusic.com/album/a-momentary-lapse-of-reason-mw0000196951 A Momentary Lapse of Reason - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Ο ίδιος αργότερα, παραδέχθηκε ότι αρχικός σκοπός του άλμπουμ ήταν να αποτελέσει προσωπική κυκλοφορία του. Στην παραγωγή συμμετείχε και ο Μπομπ Έζριν και επέστρεψε στο συγκρότημα ο κιμπορντίστας Ρικ Ράιτ. Ο ντράμερ των [[Vanilla Fudge]], [[Κάρμαιν Άπις]] συμμετείχε στο τραγούδι "''Dogs of War''", όπως και ο Τζιμ Κέλντερ σε δύο άλλα κομμάτια του δίσκου.

Η περιοδεία για τον δίσκο ήταν αρχικά σχεδιασμένη να διαρκέσει μόλις έντεκα εβδομάδες, ξεκινώντας και τελειώνοντας στο [[Στάδιο Γουέμπλεϊ]], περνώντας ενδιάμεσα από τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]]. Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα συνέχισε στις αρχές του [[1988]] στη [[Νέα Ζηλανδία]] και την [[Αυστραλία]], ολοκληρώνοντας την περιοδεία μετά από τρία χρόνια εμφανίσεων, στο Στίβενεϊτζ της [[Αγγλία]]ς στις [[30 Ιουλίου]] [[1990]]. Κατά την διάρκεια της περιοδείας, ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφόρησε το άλμπουμ "''[[Delicate Sound Of Thunder]]''".<ref>[http://www.bbc.co.uk/programmes/b03fvfcy BBC Four - Pink Floyd: A Delicate Sound of Thunder]</ref>
Η περιοδεία για τον δίσκο ήταν αρχικά σχεδιασμένη να διαρκέσει μόλις έντεκα εβδομάδες, ξεκινώντας και τελειώνοντας στο [[Στάδιο Γουέμπλεϊ]], περνώντας ενδιάμεσα από τις [[Ηνωμένες Πολιτείες]]. Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα συνέχισε στις αρχές του [[1988]] στη [[Νέα Ζηλανδία]] και την [[Αυστραλία]], ολοκληρώνοντας την περιοδεία μετά από τρία χρόνια εμφανίσεων, στο Στίβενεϊτζ της [[Αγγλία]]ς στις [[30 Ιουλίου]] [[1990]]. Κατά την διάρκεια της περιοδείας, ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφόρησε το άλμπουμ "''[[Delicate Sound Of Thunder]]''".<ref>[http://www.bbc.co.uk/programmes/b03fvfcy BBC Four - Pink Floyd: A Delicate Sound of Thunder]</ref>


===The Division Bell και διάλυση===
===The Division Bell και διάλυση===
[[File:Pink floyd momentary lapse tour montage.jpg|thumb|280px|Φωτογραφίες από την σκηνή των Pink Floyd κατά την περιοδεία για το "''[[A Momentary Lapse Of Reason]]''"]]
[[File:Pink floyd momentary lapse tour montage.jpg|thumb|280px|Φωτογραφίες από την σκηνή των Pink Floyd κατά την περιοδεία για το "''[[A Momentary Lapse Of Reason]]''"]]
Τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1993]], ο Γκίλμορ, ο Μέισον, ο Ράιτ και ο μπασίστας Γκάι Πρατ μπήκαν στα "Brittania Row Studios" για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ.<ref>[http://www.guitarworld.com/david-gilmour-discusses-guitars-blues-and-division-bell-1994-guitar-world-interview David Gilmour Discusses Guitars, Blues and 'The Division Bell']</ref> Τον [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1994]], κυκλοφόρησε το "''[[The Division Bell]]''" σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των τσαρτ, παγκοσμίως.<ref>[http://ultimateclassicrock.com/pink-floyd-division-bell/ 20 Years Ago: Pink Floyd Releases 'The Division Bell']</ref> Ο δίσκος περιείχε το πρώτο κομμάτι κατά το οποίο τα κύρια φωνητικά ανέλαβε ο Ρικ Ράιτ μετά το "''Wish You Were Here''" του [[1975]]. Το συγκρότημα κέρδισε το πρώτο του [[βραβείο Γκράμι]] με το τραγούδι "''Marooned''" στην κατηγορία της καλύτερης ροκ ορχηστρικής εκτέλεσης.<ref>[http://www.songfacts.com/detail.php?id=2698 Marooned by Pink Floyd Songfacts]</ref><br />
Τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1993]], ο Γκίλμορ, ο Μέισον, ο Ράιτ και ο μπασίστας Γκάι Πρατ μπήκαν στα "Brittania Row Studios" για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ.<ref>[http://www.guitarworld.com/david-gilmour-discusses-guitars-blues-and-division-bell-1994-guitar-world-interview David Gilmour Discusses Guitars, Blues and 'The Division Bell']</ref> Τον [[Μάρτιος|Μάρτιο]] του [[1994]], κυκλοφόρησε το "''[[The Division Bell]]''" σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των τσαρτ, παγκοσμίως.<ref>[http://ultimateclassicrock.com/pink-floyd-division-bell/ 20 Years Ago: Pink Floyd Releases 'The Division Bell']</ref> Ο δίσκος περιείχε το πρώτο κομμάτι κατά το οποίο τα κύρια φωνητικά ανέλαβε ο Ρικ Ράιτ μετά το "''Wish You Were Here''" του [[1975]]. Το συγκρότημα κέρδισε το πρώτο του [[βραβείο Γκράμι]] με το τραγούδι "''Marooned''" στην κατηγορία της καλύτερης ροκ ορχηστρικής εκτέλεσης.<ref>[http://www.songfacts.com/detail.php?id=2698 Marooned by Pink Floyd Songfacts]</ref>

Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pink Floyd έπαιζαν ολόκληρο το "''[[The Dark Side Of The Moon]]''", κάτι που αποτυπώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "''[[P*U*L*S*E]]''".<ref>[http://www.allmusic.com/album/pulse-mw0000181311 Pulse - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Την σύνθεση του σχήματος κατά τις ζωντανές τους εμφανίσεις συμπλήρωναν ο κιθαρίστας Τιμ Ρένγουικ και ο κιμπορντίστας Τζον Κάριν. Στις [[29 Οκτωβρίου]] [[1994]], το συγκρότημα έδωσε την τελευταία του συναυλία στο "Earls Court" του [[Λονδίνο]]υ.<ref>[http://www.songkick.com/concerts/989926-pink-floyd-at-earls-court Pink Floyd — London — Earls Court — 29 October 1994]</ref>
Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pink Floyd έπαιζαν ολόκληρο το "''[[The Dark Side Of The Moon]]''", κάτι που αποτυπώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "''[[P*U*L*S*E]]''".<ref>[http://www.allmusic.com/album/pulse-mw0000181311 Pulse - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic]</ref> Την σύνθεση του σχήματος κατά τις ζωντανές τους εμφανίσεις συμπλήρωναν ο κιθαρίστας Τιμ Ρένγουικ και ο κιμπορντίστας Τζον Κάριν. Στις [[29 Οκτωβρίου]] [[1994]], το συγκρότημα έδωσε την τελευταία του συναυλία στο "Earls Court" του [[Λονδίνο]]υ.<ref>[http://www.songkick.com/concerts/989926-pink-floyd-at-earls-court Pink Floyd — London — Earls Court — 29 October 1994]</ref>


===Επανένωση===
===Επανένωση===
Οι Pink Floyd βρέθηκαν και πάλι στο προσκήνιο στις αρχές του [[2004]], όταν οι The Scissor Sisters ηχογράφησαν μία διασκευή στο "''Comfortably Numb''",<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=c6_HV5upI3o&feature=kp Scissor Sisters - 03 - Comfortably Numb - YouTube]</ref> ενώ ο Γκίλμορ δώρισε 3,6 εκατομμύρια [[Στερλίνα|λίρες]] στην φιλανθρωπική οργάνωση "Crisis".<ref>[http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-182537/Why-David-gave-charity-3-6m.html Why David gave charity £3.6m | Mail Online - Daily Mail]</ref><br />
Οι Pink Floyd βρέθηκαν και πάλι στο προσκήνιο στις αρχές του [[2004]], όταν οι The Scissor Sisters ηχογράφησαν μία διασκευή στο "''Comfortably Numb''",<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=c6_HV5upI3o&feature=kp Scissor Sisters - 03 - Comfortably Numb - YouTube]</ref> ενώ ο Γκίλμορ δώρισε 3,6 εκατομμύρια [[Στερλίνα|λίρες]] στην φιλανθρωπική οργάνωση "Crisis".<ref>[http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-182537/Why-David-gave-charity-3-6m.html Why David gave charity £3.6m | Mail Online - Daily Mail]</ref>

Το [[2005]], οι Μέισον, Γκίλμορ και Ράιτ ένωσαν τις δυνάμεις τους και πάλι με τον [[Ρότζερ Γουώτερς]] για μία φιλανθρωπική συναυλία στο [[Λονδίνο]].<ref>[http://www.setlist.fm/setlist/pink-floyd/2005/hyde-park-london-england-53d62bd9.html Pink Floyd Concert Setlist at Live 8 London on July 2, 2005]</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=xVQTKSWULu8&feature=kp Pink Floyd Live8 2005 - YouTube]</ref><ref>[http://avaxhm.com/music/rock/progressive_rock/pink_floyd_reunion_concert_live_8_audio_only.html Pink Floyd - The Reunion Concert:: Live 8 - AvaxHome]</ref><br />
Το [[2005]], οι Μέισον, Γκίλμορ και Ράιτ ένωσαν τις δυνάμεις τους και πάλι με τον [[Ρότζερ Γουώτερς]] για μία φιλανθρωπική συναυλία στο [[Λονδίνο]].<ref>[http://www.setlist.fm/setlist/pink-floyd/2005/hyde-park-london-england-53d62bd9.html Pink Floyd Concert Setlist at Live 8 London on July 2, 2005]</ref><ref>[https://www.youtube.com/watch?v=xVQTKSWULu8&feature=kp Pink Floyd Live8 2005 - YouTube]</ref><ref>[http://avaxhm.com/music/rock/progressive_rock/pink_floyd_reunion_concert_live_8_audio_only.html Pink Floyd - The Reunion Concert:: Live 8 - AvaxHome]</ref>

Κατά την 25η επέτειο της κυκλοφορίας του "''[[The Wall]]''", η "Cleopatra Records" παρουσίασε μία ζωντανή εκτέλεση του δίσκου με τίτλο "''Back Against The Wall''".<ref>[http://www.discogs.com/Various-A-Tribute-To-Pink-Floyd-Back-Against-The-Wall/release/4985225 Various - A Tribute To Pink Floyd: Back Against The Wall]</ref> Σε αυτήν, συμμετείχαν οι Στιβ Χάουι και [[Ρικ Γουέικμαν]] των [[Yes (συγκρότημα)|Yes]], οι Μάικ Πορκάρο και Στιβ Λούκατερ των [[Toto]], ο Ντουίζιλ Ζάπα, ο [[Ίαν Άντερσον]] των [[Jethro Tull]], ο [[Στηβ Μορς]] των [[Deep Purple]], ο [[Γκλεν Χιουζ]], κ.α..<br />
Κατά την 25η επέτειο της κυκλοφορίας του "''[[The Wall]]''", η "Cleopatra Records" παρουσίασε μία ζωντανή εκτέλεση του δίσκου με τίτλο "''Back Against The Wall''".<ref>[http://www.discogs.com/Various-A-Tribute-To-Pink-Floyd-Back-Against-The-Wall/release/4985225 Various - A Tribute To Pink Floyd: Back Against The Wall]</ref> Σε αυτήν, συμμετείχαν οι Στιβ Χάουι και [[Ρικ Γουέικμαν]] των [[Yes (συγκρότημα)|Yes]], οι Μάικ Πορκάρο και Στιβ Λούκατερ των [[Toto]], ο Ντουίζιλ Ζάπα, ο [[Ίαν Άντερσον]] των [[Jethro Tull]], ο [[Στηβ Μορς]] των [[Deep Purple]], ο [[Γκλεν Χιουζ]], κ.α..<br />
Στις [[15 Σεπτεμβρίου]] [[2008]], ανακοινώθηκε ο θάνατος του Ρικ Ράιτ μετά από μάχη με την επάρατη νόσο.<ref>[http://ultimateclassicrock.com/pink-floyd-richard-wright-dies/ 5 Years Ago: Pink Floyd's Richard Wright Dies]</ref>
Στις [[15 Σεπτεμβρίου]] [[2008]], ανακοινώθηκε ο θάνατος του Ρικ Ράιτ μετά από μάχη με την επάρατη νόσο.<ref>[http://ultimateclassicrock.com/pink-floyd-richard-wright-dies/ 5 Years Ago: Pink Floyd's Richard Wright Dies]</ref>

Έκδοση από την 09:02, 3 Οκτωβρίου 2014

Pink Floyd
Αρχείο:Pinkfloyd.png
Πληροφορίες
ΠροέλευσηΑγγλία
Μουσικά είδηProgressive Rock
Art Rock
Space Rock
Psychedelic Rock
Παρουσία1965 - 1995, 2005 (σε επ' αόριστον παύση)
Δισκογραφική εταιρείαCapitol Records
Columbia Records
Πρώην μέληΝτέιβιντ Γκίλμορ
Νικ Μέισον
Ρίτσαρντ Ράιτ
Σιντ Μπάρετ
Ρότζερ Γουότερς
Μπομπ Κλόζε
Ιστότοπος
Επίσημη - http://www.pinkfloyd.co.uk και ελληνική - http://www.pinkfloyd.gr/
wikidata (π)

Οι Pink Floyd είναι ένα βρετανικό μουσικό συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στον χώρο της ροκ μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές για την εποχή συνθέσεις τους, όσο και για τους νεωτεριστικούς και συγκινησιακά φορτισμένους στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλα τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις και τις θεαματικές συναυλίες τους. Υπολογίζεται ότι το συγκρότημα έχει πουλήσει γύρω στα 74,5 εκ άλμπουμ στις Η.Π.Α. και πάνω από 300 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως και συγκαταλέγεται έτσι στα πιο επιτυχημένα, εμπορικά, ροκ συγκροτήματα όλων των εποχών.[1][2]

Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του '60, οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον Σιντ Μπάρετ (Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του Μπάρετ -οφειλόμενη σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών- ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα Ντέιβιντ Γκίλμορ (David Gilmour). Το 1973, το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με το δίσκο "The Dark Side of the Moon" και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία "The Wall". Επίσης, μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα άλμπουμ "Wish You Were Here" (1975), το οποίο ήταν αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος Σιντ Μπάρετ, αλλά και το "Animals" (1977).

Το 1985, (λίγο μετά τον δίσκο "The Final Cut") ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες διατηρώντας το όνομα Pink Floyd. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών. Το 1987, οι Pink Floyd χωρίς τον Γουώτερς πλέον, δηλαδή οι Γκίλμορ, Μέισον και Ράιτ, επιστρέφουν δισκογραφικά με τον δίσκο "A Momentary Lapse Of Reason" και αρχίζουν περιοδείες παγκοσμίως που είχαν πραγματικά σημαντική αποδοχή από τον κοινό τους. Το δισκογραφικά κύκνειο άσμα του συγκροτήματος έρχεται το 1994 με το "The Division Bell", δίσκο που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και τραγουδήθηκε μεταξύ άλλων στην μετέπειτα σειρά περιοδειών η οποία είχε ως αποτέλεσμα και την μαγνητοσκόπηση ενός μουσικού DVD, με τίτλο "P.U.L.S.E." από τις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα στο "Earls Court" του Λονδίνου, το 1994.

Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουώτερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd η οποία έγινε στο Λονδίνο στις 2 Ιουλίου 2005 ("London Live 8 concert"). Σε συνέντευξη του στις 2 Φεβρουαρίου του 2006 στην ιταλική εφημερίδα "La Repubblica", ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα κυκλοφορήσει νέο υλικό παρ' όλο που ορισμένα από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους.

Από τότε ο Ρότζερ Γουώτερς (συνήθως μαζί με τον Νικ Μέισον) και ο Ντέιβιντ Γκίλμορ (με τον Ρίτσαρντ Ράιτ) περιοδεύουν ξεχωριστά παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.

Βιογραφία

Η εποχή Μπάρετ και ψυχεδελική εποχή

Οι Pink Floyd σχηματίστηκαν το 1965 από τον μπασίστα Ρότζερ Γουώτερς, τον κιμπορντίστα Ρίτσαρντ Ράιτ και το ντράμερ Νικ Μέισον. Αρχική ονομασία του συγκροτήματος ήταν The Screaming Abdabs, με την συμμετοχή του μπασίστα Κλάιβ Μέτκαλφ και των τραγουδιστών Τζουλιέτ Γκέιλ και Κιθ Νομπλ.[3] Στο σχήμα προστέθηκε ο Σιντ Μπάρετ και μετονομάστηκαν σε Pink Floyd, παίρνοντας το όνομα τους από ένα αμάλγαμα του Floyd District Council και του μπλουζ μουσικού Pink Anderson.[4]

Στην τηλεοπτική εκπομπή "Fanclub", το 1967

Η μουσική τους εστίαζε σε R&B κομμάτια πριν ενταχθούν στο κίνημα της βρετανικής ψυχεδελικής σκηνής. Το πρώτο τους σινγκλ ήταν το τραγούδι "Arnold Layne", το οποίο ηχογραφήθηκε πριν το συγκρότημα υπογράψει στην "ΕΜΙ".[5] Σκαρφάλωσε στο # 20 στην Μεγάλη Βρετανία, ακολουθούμενο από το "See Emily Play" που έφθασε στο # 6.[6] Οι Pink Floyd κυκλοφόρησαν τον δίσκο "The Piper At The Gates Of Dawn", με τον συνθετικό ρόλο να έχει αναλάβει ο Μπάρετ και το ηχητικό σύνολο να παρουσιάζει μία περίεργη μορφή πειραματισμού.[7]

Η συμπεριφορά του Μπάρετ σύντομα έγινε ιδιαίτερα ασταθής κατά τις ζωντανές τους εμφανίσεις, υποβαθμίζοντας την δημοτικότητα και την εικόνα του συγκροτήματος.[8] Η έντονη χρήση ναρκωτικών επιβάρυνε τον μελαγχολικό χαρακτήρα του και ο κιθαρίστας Ντέιβιντ Γκίλμορ προστέθηκε στο συγκρότημα, για να παραμείνουν προσωρινά ως πενταμελές σχήμα.[9] Τον Μάρτιο του 1968, ο Μπάρετ αποχώρησε από τους Pink Floyd, παίρνοντας το μάνατζμεντ του συγκροτήματος μαζί του. Κυκλοφόρησε δύο δίσκους πριν αποχωρήσει οριστικά από την μουσική βιομηχανία.

Το συγκρότημα ηχογράφησε το άλμπουμ "A Saucerful Of Secrets" με τον Γουώτερς ως βασικό συνθέτη,[10] ακολουθούμενο από το σαουντρακ της ταινίας "More" του Μπάρμπετ Σρέντερ.[11] Και οι δύο κυκλοφορίες σκαρφάλωσαν στο Top-10 των τσαρτ της πατρίδας τους και της Γαλλίας.

Στα τέλη του 1969, οι Pink Floyd επέστρεψαν με το διπλό άλμπουμ "Ummagumma", το οποίο περιείχε προσωπικές ηχογραφήσεις του κάθε μουσικού αλλά και ζωντανές ηχογραφήσεις.[12] Ακολούθησε το σάουντρακ της ταινίας "Zabriskie Point",[13] αλλά ο δίσκος "Atom Heart Mother" ήταν αυτός που έθεσε τις βάσεις για την εκτίναξη της δημοτικότητας του συγκροτήματος σε επίπεδο αστέρων.[14] Το ομώνυμο κομμάτι καταλάμβανε ολόκληρη την πρώτη πλευρά του δίσκου και συμμετείχε σε αυτό μία 40μελής ορχήστρα.[15] Το άλμπουμ σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στην Μεγάλη Βρετανία και το Top-10 στην Ολλανδία και την Γερμανία.[16]

Η αλλαγή προς το Art Rock

Οι Pink Floyd περιόδευσαν εκτενώς για την προώθηση του "Atom Heart Mother", ενώ η "ΕΜΙ" εξέδωσε την συλλογή "Relics" με το προηγουμένως ακυκλοφόρητο τραγούδι "Biding My Time".[17]

ο Γουώτερς στο "Refectory Hall" του Λιντς το 1970

Ο δίσκος "Meddle" κυκλοφόρησε στα τέλη του 1971 με την progressive πλευρά των Pink Floyd να καταλαμβάνει πλέον το κύριο μέρος της μουσικής τους.[18] Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτέλεσε το εικοσάλεπτο "Echoes". Το συγκρότημα συνέχισε με το σάουντρακ άλλης μίας ταινίας του Σρέντερ, με τίτλο "Obscured By Clouds".[19]

Η επόμενη κυκλοφορία των Pink Floyd αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν τους. Ο δίσκος "The Dark Side Of The Moon" γνώρισε τεράστια επιτυχία σε όλο τον κόσμο, παραμένοντας στα αμερικάνικα τσαρτ για περισσότερες από 700 εβδομάδες και όντας το πρώτο # 1 τους στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.[20] Οι πωλήσεις του έχουν πλέον αγγίξει τα πενήντα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως και έχει βραβευθεί ως 15 φορές πλατινένιος στις Ηνωμένες Πολιτείες και εννέα φορές πλατινένιος στην πατρίδα του συγκροτήματος.[21] Οι ηχογραφήσεις περιείχαν κομμάτια ομιλίας του μάνατζερ των "Abbey Road Studios", Τζέρι Ντρίσκολ.[22]

Δύο χρόνια αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1975, κυκλοφόρησαν το επόμενο τους άλμπουμ με τίτλο "Wish You Were Here", το οποίο ανέβηκε στο # 1 σε Μεγάλη Βρετανία, Ηνωμένες Πολιτείες, Γαλλία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Ολλανδία.[23] Το γνωστότερο τραγούδι του δίσκου είναι το "Shine On You Crazy Diamond" και ήταν αφιερωμένο στον Σιντ Μπάρετ.[24] Σε μία περίεργη σύμπτωση, ο Μπάρετ επισκέφθηκε το συγκρότημα στο στούντιο των ηχογραφήσεων, όντας πολύ αλλαγμένος στην όψη σε βαθμό που οι πρώην συνάδελφοι του δεν τον γνώρισαν.[25]

Ο Γκίλμορ έκανε ένα διάλειμμα από τους Pink Floyd το 1974 για να βοηθήσει τον φίλο του Ρόι Χάρπερ παίζοντας στο "Hyde Park festival" μαζί με τον Τζον Πωλ Τζόουνς των Led Zeppelin και τον Στιβ Μπράουτον.[26] Ο Χάρπερ έκανε γκεστ εμφάνιση με τους Pink Floyd στο "Knebworth Festival" κατά την εκτέλεση του τραγουδιού "Have a Cigar".[27]

Τον Ιανουάριο του 1977, κυκλοφόρησαν τον δίσκο "Animals",[28] κατά την περιοδεία του οποίου προσέθεσαν στην σύνθεση τους τους κιθαρίστες Αλ Στιούαρτ και Σνόουι Γουάιτ.[29] Προβλήματα εμφανίστηκαν στην τελευταία εμφάνιση της συγκεκριμένης περιοδείας, όταν ο Γουώτερς έφτυσε στο πρόσωπο έναν θεατή.[30] Την ίδια χρονιά, ο Μέισον έκανε την παραγωγή του δίσκου "Music For Pleasure" των The Damned, συνεργασία η οποία κατακρίθηκε από τα ΜΜΕ και τους οπαδούς του πανκ συγκροτήματος, λόγω της ανομοιότητας των Pink Floyd με το ανερχόμενο κίνημα της πανκ.[31]

Σε μία περίοδο ανομβρίας για τους Pink Floyd, ο Γκίλμορ κυκλοφόρησε τον ομώνυμο προσωπικό του δίσκο με τον μπασίστα Ρικ Γουίλς και το ντράμερ Γουίλι Γουίλσον, οι οποίοι εντάχθηκαν στους μουσικούς με τους οποίους περιόδευαν οι Pink Floyd.[32]

The Wall και δεκαετία του '80

Ο δίσκος "The Wall" έδωσε στο συγκρότημα άλλη μία μεγάλη επιτυχία, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των περισσότερων τσαρτ του πλανήτη και πουλώντας πάνω από τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως.[33] Το συγκεκριμένο άλμπουμ αποτέλεσε το ζενίθ της δημιουργικότητας του Γουώτερς και μία ταινία με κινούμενα σχέδια από τον Τζέραλντ Σκαρφ δημιουργήθηκε, βοηθώντας τις πωλήσεις του δίσκου,[34] ενώ το συγκρότημα είχε το μοναδικό # 1 σινγκλ του με το πλατινένιο "Another Brick in the Wall (Part II)".[35]

Αρχείο:Pink Floyd Live The Wall.jpg
Οι Pink Floyd κατά την περιοδεία για το "The Wall"

Κατά το δεύτερο μισό του 1982, οι Pink Floyd συνέθεσαν και ηχογράφησαν τον δίσκο "The Final Cut",[36] ο οποίος ολοκληρώθηκε χωρίς την συμμετοχή του Ρίτσαρντ Ράιτ, αφού είχε απολυθεί από τον Γουώτερς κατά τις ηχογραφήσεις του προηγούμενου τους δίσκου.[37] Την θέση του κιμπορντίστα κάλυψαν ο Άντι Μπόουν και ο Μάικλ Κέιμεν.[38] Η αρχηγία του Γουώτερς είχε φτάσει σε τέτοιο επίπεδο, που η κυκλοφορία προωθήθηκε με την φράση "The Final Cut: A Requiem for the Post-War Dream - by Roger Waters, performed by Pink Floyd" (The Final Cut: Ένα ρέκβιεμ για το μεταπολεμικό όνειρο - από τον Ρότζερ Γουώτερς, εκτελεσμένο από τους Pink Floyd).[39]

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1983, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ και όντας συνέχεια του "The Wall", αποτέλεσε αντανάκλαση της σχέσης του Γουώτερς με τον πατέρα του.[40] Η ψυχρότητα της μουσικής απέτρεψε το "The Final Cut" από το να πλησιάσει το επίπεδο των πωλήσεων του προκατόχου του. Το συγκρότημα διαλύθηκε ανεπίσημα μετά από αυτή την κυκλοφορία.

Το 1984, ο Γουώτερς κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο με τίτλο "The Pros And Cons Of Hitch-hiking" και περιόδευσε με τον Ντέιβιντ Γκίλμορ, τον Νικ Μέισον και τον κιθαρίστα Έρικ Κλάπτον.[41] Οι Μέισον και Γκίλμορ κυκλοφόρησαν το σινγκλ "Lie For A Lie" το 1985, σε συνεργασία με τον κιθαρίστα Ρικ Φεν.[42] Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, ο Γουώτερς ανακοίνωσε την αποχώρηση του από τους Pink Floyd. Καθ' όλη την επόμενη χρονιά, ο Γουώτερς και ο Γκίλμορ με τον Μέισον αναλώθηκαν σε δικαστική διαμάχη για την χρήση του ονόματος των Pink Floyd, μία αναμέτρηση την οποία κέρδισαν οι Γκίλμορ και Μέισον.[43]

Ο Γκίλμορ ανασχημάτισε τους Pink Floyd για το "A Momentary Lapse Of Reason", το οποίο κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 1987 ανεβαίνοντας στο # 3 στην Μεγάλη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και παραμένοντας στις λίστες του Billboard για περισσότερο από ένα χρόνο.[44] Ο ίδιος αργότερα, παραδέχθηκε ότι αρχικός σκοπός του άλμπουμ ήταν να αποτελέσει προσωπική κυκλοφορία του. Στην παραγωγή συμμετείχε και ο Μπομπ Έζριν και επέστρεψε στο συγκρότημα ο κιμπορντίστας Ρικ Ράιτ. Ο ντράμερ των Vanilla Fudge, Κάρμαιν Άπις συμμετείχε στο τραγούδι "Dogs of War", όπως και ο Τζιμ Κέλντερ σε δύο άλλα κομμάτια του δίσκου.

Η περιοδεία για τον δίσκο ήταν αρχικά σχεδιασμένη να διαρκέσει μόλις έντεκα εβδομάδες, ξεκινώντας και τελειώνοντας στο Στάδιο Γουέμπλεϊ, περνώντας ενδιάμεσα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα συνέχισε στις αρχές του 1988 στη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία, ολοκληρώνοντας την περιοδεία μετά από τρία χρόνια εμφανίσεων, στο Στίβενεϊτζ της Αγγλίας στις 30 Ιουλίου 1990. Κατά την διάρκεια της περιοδείας, ηχογραφήθηκε ζωντανά και κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Delicate Sound Of Thunder".[45]

The Division Bell και διάλυση

Φωτογραφίες από την σκηνή των Pink Floyd κατά την περιοδεία για το "A Momentary Lapse Of Reason"

Τον Ιανουάριο του 1993, ο Γκίλμορ, ο Μέισον, ο Ράιτ και ο μπασίστας Γκάι Πρατ μπήκαν στα "Brittania Row Studios" για να ηχογραφήσουν το επόμενο τους άλμπουμ.[46] Τον Μάρτιο του 1994, κυκλοφόρησε το "The Division Bell" σκαρφαλώνοντας στην κορυφή των τσαρτ, παγκοσμίως.[47] Ο δίσκος περιείχε το πρώτο κομμάτι κατά το οποίο τα κύρια φωνητικά ανέλαβε ο Ρικ Ράιτ μετά το "Wish You Were Here" του 1975. Το συγκρότημα κέρδισε το πρώτο του βραβείο Γκράμι με το τραγούδι "Marooned" στην κατηγορία της καλύτερης ροκ ορχηστρικής εκτέλεσης.[48]

Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pink Floyd έπαιζαν ολόκληρο το "The Dark Side Of The Moon", κάτι που αποτυπώθηκε στο ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ "P*U*L*S*E".[49] Την σύνθεση του σχήματος κατά τις ζωντανές τους εμφανίσεις συμπλήρωναν ο κιθαρίστας Τιμ Ρένγουικ και ο κιμπορντίστας Τζον Κάριν. Στις 29 Οκτωβρίου 1994, το συγκρότημα έδωσε την τελευταία του συναυλία στο "Earls Court" του Λονδίνου.[50]

Επανένωση

Οι Pink Floyd βρέθηκαν και πάλι στο προσκήνιο στις αρχές του 2004, όταν οι The Scissor Sisters ηχογράφησαν μία διασκευή στο "Comfortably Numb",[51] ενώ ο Γκίλμορ δώρισε 3,6 εκατομμύρια λίρες στην φιλανθρωπική οργάνωση "Crisis".[52]

Το 2005, οι Μέισον, Γκίλμορ και Ράιτ ένωσαν τις δυνάμεις τους και πάλι με τον Ρότζερ Γουώτερς για μία φιλανθρωπική συναυλία στο Λονδίνο.[53][54][55]

Κατά την 25η επέτειο της κυκλοφορίας του "The Wall", η "Cleopatra Records" παρουσίασε μία ζωντανή εκτέλεση του δίσκου με τίτλο "Back Against The Wall".[56] Σε αυτήν, συμμετείχαν οι Στιβ Χάουι και Ρικ Γουέικμαν των Yes, οι Μάικ Πορκάρο και Στιβ Λούκατερ των Toto, ο Ντουίζιλ Ζάπα, ο Ίαν Άντερσον των Jethro Tull, ο Στηβ Μορς των Deep Purple, ο Γκλεν Χιουζ, κ.α..
Στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, ανακοινώθηκε ο θάνατος του Ρικ Ράιτ μετά από μάχη με την επάρατη νόσο.[57]

Δισκογραφία

 5 Αυγούστου, 1967 The Piper At The Gates Of Dawn
29 Ιουνίου, 1968 A Saucerful Of Secrets
27 Ιουλίου, 1969 Music From The Film More
25 Οκτωβρίου, 1969 Ummagumma
10 Οκτωβρίου, 1970 Atom Heart Mother
30 Οκτωβρίου, 1971 Meddle
3 Ιουνίου, 1972 Obscured By Clouds
23 Μαρτίου, 1973 The Dark Side Of The Moon
15 Ιανουαρίου, 1975 Wish You Were Here
23 Ιανουαρίου, 1977 Animals
30 Νοεμβρίου, 1979 The Wall
23 Μαρτίου, 1983 The Final Cut
7 Σεπτεμβρίου, 1987 A Momentary Lapse Of Reason
22 Νοεμβρίου, 1988 Delicate Sound Of Thunder
30 Μαρτίου, 1994 The Division Bell
23 Μαΐου, 1995 P*U*L*S*E
10 Απριλίου, 2000 Is There Anybody Out There? - The Wall Live 1980 - 81

Βιντεογραφία

Οι Pink Floyd ζωντανά στο "Earls Court" του Λονδίνου το 1973

Επίσημα μέλη των Pink Floyd

Συμμετοχές

Μουσικοί με σημαντική συνεισφορά σε ηχογραφήσεις ή σε συναυλίες του συγκροτήματος:

  • Sam Brown - φωνητικά
  • Jon Carin - πλήκτρα και φωνητικά
  • Bob Ezrin - παραγωγή, πλήκτρα και σύνθεση
  • Ron Geesin - ενορχήστρωση και σύνθεση
  • Roy Harper - guest τραγουδιστής
  • Michael Kamen - ενορχήστρωση και πλήκτρα
  • Carol Kenyon - φωνητικά
  • Dick Parry - σαξόφωνο
  • Guy Pratt - μπάσο και φωνητικά
  • Tim Renwick - κιθάρες
  • Clare Torry - φωνητικά στο κομμάτι The Great Gig In The Sky από το άλμπουμ The Dark Side of the Moon.
  • Gary Wallis - κρουστά
  • Snowy White - κιθάρες

Παραπομπές

  1. ↑ Dolphin Music: [1].
  2. ↑ Memorabilia, PF sales
  3. ↑ The Pink Floyd History - NVG
  4. ↑ British Psychedelic Scene: Pink Floyd 1965-1968
  5. ↑ This Day in Music, February 27: Arnold Layne
  6. ↑ See Emily Play - This Day in Music.com
  7. ↑ The Piper at the Gates of Dawn - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  8. ↑ Syd Barrett, Pink Floyd and Mental Illness
  9. ↑ David Gilmour Biography - Pink Floyd Guitar
  10. ↑ A Saucerful Of Secrets - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  11. ↑ More - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  12. ↑ Ummagumma - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  13. ↑ Zabriskie Point - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  14. ↑ Atom Heart Mother - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  15. ↑ Pink Floyd - Atom Heart Mother - YouTube
  16. ↑ Atom Heart Mother - info about Pink Floyd album Atom Heart Mother
  17. ↑ Pink Floyd Biding my time 1968 - YouTube
  18. ↑ Meddle - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  19. ↑ Obscured By Clouds - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  20. ↑ dark-side-of-the-moon-ends-chart-run - Ultimate Classic Rock
  21. ↑ The Best Selling Albums Of All Time | Celebrity Net Worth
  22. ↑ Classic Albums - Dark Side of the Moon - Brain Damage
  23. ↑ Wish You Were Here - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  24. ↑ Shine On You Crazy Diamond by Pink Floyd Songfacts
  25. ↑ The Syd Barrett Story - The Pink Floyd Fan Club
  26. ↑ Roy Harper Aug 31, 1974 at Hyde Park, London - Setlist.fm
  27. ↑ Roy Harper | Vintagerock's Weblog
  28. ↑ Animals - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  29. ↑ Snowy White: Wailing on the Wall - Premier Guitar
  30. ↑ The Spitting Incident - Angelfire
  31. ↑ Music for Pleasure - The Damned | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  32. ↑ David Gilmour - David Gilmour | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  33. ↑ Pink Floyd's 'The Wall' Album Facts and Trivia - Classic Rock
  34. ↑ Pink Floyd The Wall (1982) - IMDb
  35. ↑ Another Brick In The Wall - This Day in Music.com
  36. ↑ The Final Cut - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  37. ↑ When and Why did Rick Wright leave the band? - Pink Floyd Online
  38. ↑ Andy Bown
  39. ↑ Final Cut - Pink Floyd album
  40. ↑ Pink Floyd: The Final Cut | Album Reviews | Pitchfork
  41. ↑ The Pros and Cons of HitchHiking
  42. ↑ Nick Mason & Rick Fenn, Lie for a Lie (singer David Gilmour) - Youtube
  43. ↑ Roger Waters Regrets Pink Floyd Legal Battle - Rolling Stone
  44. ↑ A Momentary Lapse of Reason - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  45. ↑ BBC Four - Pink Floyd: A Delicate Sound of Thunder
  46. ↑ David Gilmour Discusses Guitars, Blues and 'The Division Bell'
  47. ↑ 20 Years Ago: Pink Floyd Releases 'The Division Bell'
  48. ↑ Marooned by Pink Floyd Songfacts
  49. ↑ Pulse - Pink Floyd | Songs, Reviews, Credits, Awards | AllMusic
  50. ↑ Pink Floyd — London — Earls Court — 29 October 1994
  51. ↑ Scissor Sisters - 03 - Comfortably Numb - YouTube
  52. ↑ Why David gave charity £3.6m | Mail Online - Daily Mail
  53. ↑ Pink Floyd Concert Setlist at Live 8 London on July 2, 2005
  54. ↑ Pink Floyd Live8 2005 - YouTube
  55. ↑ Pink Floyd - The Reunion Concert:: Live 8 - AvaxHome
  56. ↑ Various - A Tribute To Pink Floyd: Back Against The Wall
  57. ↑ 5 Years Ago: Pink Floyd's Richard Wright Dies

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Πηγές


π • σ • ε Pink Floyd
Στούντιο ηχογραφήσεις
Soundtracks
Ζωντανές ηχογραφήσεις
Τραγούδια
Βίντεο και DVD

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link GA

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Pink_Floyd&oldid=4869918"