Βαλερικό οξύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454) |
||
Γραμμή 99: | Γραμμή 99: | ||
|υποσημειώσεις = <!---ναι/όχι---> |
|υποσημειώσεις = <!---ναι/όχι---> |
||
}} |
}} |
||
Το '''πεντανικό οξύ''' ή '''βαλερικό οξύ''' ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] ''pentanoic acid'' ή ''valeric acid'') είναι [[οργανική ένωση|οργανική]] [[χημική ένωση]], που περιέχει [[άνθρακας|άνθρακα]], [[υδρογόνο]] και [[οξυγόνο]], με [[χημικός τύπος|χημικό τύπο]] '''C<sub>5</sub>H<sub>10</sub>O<sub>2</sub>''', αν και συνηθέστερα παριστάνεται ως '''CH<sub>3</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>COOH'''. Πιο συγκεκριμένα, το πεντανικό οξύ είναι [[καρβοξυλικά οξέα|καρβοξυλικό οξύ]] «ευθείας αλυσίδας». Όπως και τα υπόλοιπα χαμηλής [[μοριακό βάρος|μοριακής μάζας]] καρβοξυλικά οξέα, το πεντανικό οξύ έχει πολύ δυσάρεστη [[όσφρηση|οσμή]]. Βρίσκεται με φυσικό τρόπο στο πολυετές [[άνθος|ανθοφόρο]] [[φυτά|φυτό]] [[βαλεριάνα]] (''Valeriana officinalis''), από το οποίο προέρχεται και η [[εμπειρική ονομασία]] του (βαλερικό οξύ). Η κύρια εφαρμογή του είναι η [[χημική σύνθεση|σύνθεση]] [[εστέρες|εστέρων]] του, οι οποίοι έχουν ευχάριστες οσμές, αντίθετα από το μητρικό τους οξύ (πεντανικό οξύ), οπότε χρησιμοποιούνται σε [[άρωμα|αρώματα]] και [[κοσμητικά]]. Επίσης, ο [[πεντανικός αιθυλεστέρας]] (BuCOOEt) και ο [[πεντανικός πεντυλεστέρας]] (BuCOOCH<sub>2</sub>Bu) χρησιμοποιούνται ως [[προσθετικά τροφίμων]], δίνοντάς τους φρουτώδη αρώματα. |
Το '''πεντανικό οξύ''' ή '''βαλερικό οξύ''' ([[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]] ''pentanoic acid'' ή ''valeric acid'') είναι [[οργανική ένωση|οργανική]] [[χημική ένωση]], που περιέχει [[άνθρακας|άνθρακα]], [[υδρογόνο]] και [[οξυγόνο]], με [[χημικός τύπος|χημικό τύπο]] '''C<sub>5</sub>H<sub>10</sub>O<sub>2</sub>''', αν και συνηθέστερα παριστάνεται ως '''CH<sub>3</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>COOH'''. Πιο συγκεκριμένα, το πεντανικό οξύ είναι [[καρβοξυλικά οξέα|καρβοξυλικό οξύ]] «ευθείας αλυσίδας». Όπως και τα υπόλοιπα χαμηλής [[μοριακό βάρος|μοριακής μάζας]] καρβοξυλικά οξέα, το πεντανικό οξύ έχει πολύ δυσάρεστη [[όσφρηση|οσμή]]. Βρίσκεται με φυσικό τρόπο στο πολυετές [[άνθος|ανθοφόρο]] [[φυτά|φυτό]] [[βαλεριάνα]] (''Valeriana officinalis''), από το οποίο προέρχεται και η [[εμπειρική ονομασία]] του (βαλερικό οξύ). Η κύρια εφαρμογή του είναι η [[χημική σύνθεση|σύνθεση]] [[εστέρες|εστέρων]] του, οι οποίοι έχουν ευχάριστες οσμές, αντίθετα από το μητρικό τους οξύ (πεντανικό οξύ), οπότε χρησιμοποιούνται σε [[άρωμα|αρώματα]] και [[κοσμητικά]]. Επίσης, ο [[πεντανικός αιθυλεστέρας]] (BuCOOEt) και ο [[πεντανικός πεντυλεστέρας]] (BuCOOCH<sub>2</sub>Bu) χρησιμοποιούνται ως [[προσθετικά τροφίμων]], δίνοντάς τους φρουτώδη αρώματα. |
||
Γραμμή 188: | Γραμμή 187: | ||
</div> |
</div> |
||
2. Με [[οξειδοαναγωγή|οξείδωση]] [[πεντανόλη-1|πεντανόλης-1]] (CH<sub>3</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>OH) παράγεται πεντανικό οξύ<ref>Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.283, §12.2.3β.</ref>: |
2. Με [[οξειδοαναγωγή|οξείδωση]] [[πεντανόλη-1|πεντανόλης-1]] (CH<sub>3</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>OH) παράγεται πεντανικό οξύ<ref name="ReferenceA">Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.283, §12.2.3β.</ref>: |
||
<div style='text-align: center;'> |
<div style='text-align: center;'> |
||
Γραμμή 197: | Γραμμή 196: | ||
</div> |
</div> |
||
3. Με [[οξειδοαναγωγή|οξείδωση]] [[πεντανάλη |
3. Με [[οξειδοαναγωγή|οξείδωση]] [[πεντανάλη]]ς (CΗ<sub>3</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CH<sub>2</sub>CHO</sub>) παράγεται πεντανικό οξύ<ref name="ReferenceA"/>: |
||
<div style='text-align: center;'> |
<div style='text-align: center;'> |
||
Γραμμή 225: | Γραμμή 224: | ||
=== ΄Οξινος χαρακτήρας και καρβονικά άλατα === |
=== ΄Οξινος χαρακτήρας και καρβονικά άλατα === |
||
Το πεντανικό οξύ είναι ένα ασθενές μονοβασικό οξύ (pKa = 4,82), ασθενέστερο από τα περισσότερα ανόργανα οξέα. Τα εννέα (9) υδρογόνα του βουτυλίου δεν αντικαθιστώνται από μέταλλα αλλά παρόλα αυτά το πεντανικό οξύ αντιδρά με ορισμένα [[μέταλλα]] και [[βάσεις]] σχηματίζοντας άλατα με σύγχρονη έκλυση [[υδρογόνο |
Το πεντανικό οξύ είναι ένα ασθενές μονοβασικό οξύ (pKa = 4,82), ασθενέστερο από τα περισσότερα ανόργανα οξέα. Τα εννέα (9) υδρογόνα του βουτυλίου δεν αντικαθιστώνται από μέταλλα αλλά παρόλα αυτά το πεντανικό οξύ αντιδρά με ορισμένα [[μέταλλα]] και [[βάσεις]] σχηματίζοντας άλατα με σύγχρονη έκλυση [[υδρογόνο]]υ ή [[νερό|νερού]] αντίστοιχα: |
||
<div style='text-align: center;'> |
<div style='text-align: center;'> |
||
<math> \mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2COOH {\rightleftarrows} CH_3CH_2CH_2CH_2COO^- + H^+} </math> |
<math> \mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2COOH {\rightleftarrows} CH_3CH_2CH_2CH_2COO^- + H^+} </math> |
||
([[Αντίδραση διάστασης]])<br /> |
|||
<math>\mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2COOH + Na \xrightarrow{} CH_3CH_2CH_2CH_2COONa + H_2 \uparrow}</math> |
<math>\mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2COOH + Na \xrightarrow{} CH_3CH_2CH_2CH_2COONa + H_2 \uparrow}</math> |
||
(Επίδραση μετάλλων ηλεκτροθετικότερων του υδρογόνου)<br /> |
|||
<math>\mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2COOH + NaOH \xrightarrow{} CH_3CH_2CH_2CH_2COONa + H_2O}</math><br /> |
<math>\mathrm{CH_3CH_2CH_2CH_2COOH + NaOH \xrightarrow{} CH_3CH_2CH_2CH_2COONa + H_2O}</math><br /> |
||
([[Αντίδραση εξουδετέρωσης]]) |
([[Αντίδραση εξουδετέρωσης]]) |
||
Γραμμή 325: | Γραμμή 328: | ||
# Προσθήκη στον ένα (1) δεσμό C=O. Παράγεται [[2-βουτυλο-2-υδροξυοξιράνιο]], μια ετεροκυκλική [[αλκοόλες|αλκοόλη]]. |
# Προσθήκη στον ένα (1) δεσμό C=O. Παράγεται [[2-βουτυλο-2-υδροξυοξιράνιο]], μια ετεροκυκλική [[αλκοόλες|αλκοόλη]]. |
||
* Συνολικά δηλαδή εννέα (11) παράγωγα προϊόντα, που είναι πρακτικά ισοδύναμα (σ' αυτήν την περίπτωση) σε παραγωγή, εξαιτίας της μεγάλης δραστικότητας του μεθυλενίου, που ως δίριζα κάνει σχεδόν απόλυτα κινητικές (δηλαδή όχι εκλεκτικές) τις αντιδράσεις του. |
* Συνολικά δηλαδή εννέα (11) παράγωγα προϊόντα, που είναι πρακτικά ισοδύναμα (σ' αυτήν την περίπτωση) σε παραγωγή, εξαιτίας της μεγάλης δραστικότητας του μεθυλενίου, που ως δίριζα κάνει σχεδόν απόλυτα κινητικές (δηλαδή όχι εκλεκτικές) τις αντιδράσεις του. |
||
== Πηγές == |
== Πηγές == |
||
Γραμμή 340: | Γραμμή 342: | ||
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Valeric acid}} |
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Valeric acid}} |
||
{{ |
{{Καρβονικά οξέα}} |
||
[[Κατηγορία:Αλκανικά οξέα]] |
[[Κατηγορία:Αλκανικά οξέα]] |
Έκδοση από την 12:34, 6 Σεπτεμβρίου 2014
Βαλερικό οξύ | |
---|---|
Γενικά | |
Όνομα IUPAC | Βαλερικό οξύ |
Άλλες ονομασίες | Βαλερικό οξύ |
Χημικά αναγνωριστικά | |
Χημικός τύπος | C5H10O2 |
Μοριακή μάζα | 102,13 amu |
Σύντομος συντακτικός τύπος |
CH3(CH2)3COOH |
Συντομογραφίες | BuCOOH |
Αριθμός CAS | 109-52-4 |
SMILES | CCCCC(=O)O |
Αριθμός RTECS | YV6100000 |
Ισομέρεια | |
Ισομερή θέσης | >100 |
Φυσικές ιδιότητες | |
Σημείο τήξης | -34,5 °C |
Σημείο βρασμού | 186-187 °C |
Πυκνότητα | 930 kg/m3 |
Διαλυτότητα στο νερό |
49,7 kg/m3 |
Εμφάνιση | άχρωμο ελαιώδες καυστικό υγρό |
Χημικές ιδιότητες | |
pKa | 4,82 |
Ελάχιστη θερμοκρασία ανάφλεξης |
86 °C |
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |
Το πεντανικό οξύ ή βαλερικό οξύ (αγγλικά pentanoic acid ή valeric acid) είναι οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με χημικό τύπο C5H10O2, αν και συνηθέστερα παριστάνεται ως CH3CH2CH2CH2COOH. Πιο συγκεκριμένα, το πεντανικό οξύ είναι καρβοξυλικό οξύ «ευθείας αλυσίδας». Όπως και τα υπόλοιπα χαμηλής μοριακής μάζας καρβοξυλικά οξέα, το πεντανικό οξύ έχει πολύ δυσάρεστη οσμή. Βρίσκεται με φυσικό τρόπο στο πολυετές ανθοφόρο φυτό βαλεριάνα (Valeriana officinalis), από το οποίο προέρχεται και η εμπειρική ονομασία του (βαλερικό οξύ). Η κύρια εφαρμογή του είναι η σύνθεση εστέρων του, οι οποίοι έχουν ευχάριστες οσμές, αντίθετα από το μητρικό τους οξύ (πεντανικό οξύ), οπότε χρησιμοποιούνται σε αρώματα και κοσμητικά. Επίσης, ο πεντανικός αιθυλεστέρας (BuCOOEt) και ο πεντανικός πεντυλεστέρας (BuCOOCH2Bu) χρησιμοποιούνται ως προσθετικά τροφίμων, δίνοντάς τους φρουτώδη αρώματα.
Το πεντανικό οξύ φαίνεται να έχει παρόμοια δομή με το 4-υδροξυβουτανικό οξύ και με το νευροδιαβιβαστή 4-αμινοβουτανικό οξύ, αντιστοίχως, στο ότι είναι ένα μικρής αλυσίδας καρβοξυλικό οξύ, παρόλο που το πεντανικό οξύ δεν περιέχει υδροξυλομάδα ή αμινομάδα, όπως το 4-υδροξυβουτανικό οξύ και το 4-αμινοβουτανικό οξύ, που συνεισφέρουν σε βιολογικές δραστηριότητες, αντίστοιχα. Διαφέρει όμως από το βαλπροϊκό οξύ, στο ότι δεν έχει διακλάδωση τριών ατόμων άνθρακα.
Δομή
Δεσμοί[1] | ||||
Δεσμός | τύπος δεσμού | ηλεκτρονική δομή | Μήκος δεσμού | Ιονισμός |
---|---|---|---|---|
C#2-#5-H | σ | 2sp3-1s | 109 pm | 3% C- H+ |
C2#-C3 | σ | 2sp3-2sp3 | 154 pm | |
C#3-C4 | σ | 2sp3-2sp3 | 154 pm | |
C#4-C5 | σ | 2sp3-2sp3 | 154 pm | |
C#2-C1 | σ | 2sp3-2sp2 | 151 pm | |
C=O | σ | 2sp2-2sp2 | 132 pm | 19% C+ O- |
π | 2p-2p | |||
C-O | σ | 2sp2-2sp3 | 147 pm | 19% C+ O- |
O-H | σ | 2sp3-1s | 96 pm | 32% O- H+ |
Γωνίες | ||||
HCH | 109°28' | |||
HCC | 109°28' | |||
CCO | 120° | |||
COO | 120° | |||
OCO | 120° | |||
COH | 104,45° | |||
Στατιστικό ηλεκτρικό φορτίο[2] | ||||
O (OH) | -0,51 | |||
O (=O) | -0.38 | |||
C#5 | -0,09 | |||
C#2-#4 | -0,06 | |||
H (HC) | +0,03 | |||
H (OH) | +0,32 | |||
C#1 | +0,57 |
Παραγωγή
Με καρβοξυλίωση βουτυλαλογονιδίων
Με καρβοξυλίωση με διοξείδιο του άνθρακα (CO) βουτυλαλογονιδίων (CH3CH2CH2CH2X), μέσω οργανομαγνησιακών ενώσεων (αντιδραστήρια Grignard) παράγεται πεντανικό οξύ[3]:
Με υδρόλυση πεντανονιτριλίου
Με υδρόλυση πεντανονιτριλίου (CH3CH2CH2CN) σε όξινο περιβάλλον παράγεται πεντανικό οξύ[4]:
Με οξείδωση δεκενίου-5, πεντανόλης-1 ή πεντανάλης
1. Με οξείδωση δεκενίου-5 (CH3CH2CH2CH2CH=CHCH2CH2CH2CH3) παράγεται πεντανικό οξύ[5]:
2. Με οξείδωση πεντανόλης-1 (CH3CH2CH2CH2CH2OH) παράγεται πεντανικό οξύ[6]:
3. Με οξείδωση πεντανάλης (CΗ3CH2CH2CH2CHO) παράγεται πεντανικό οξύ[6]:
Από προπυλομηλονικό οξύ
Από προπυλομηλονικό οξύ [HOOCCH(CH2CH2CH3)COOH] παράγεται πεντανικό οξύ[7]:
- To προπυλομηλονικό οξύ παράγεται από το μηλονικό οξύ ως εξής:
Χημικές ιδιότητες και παράγωγα
΄Οξινος χαρακτήρας και καρβονικά άλατα
Το πεντανικό οξύ είναι ένα ασθενές μονοβασικό οξύ (pKa = 4,82), ασθενέστερο από τα περισσότερα ανόργανα οξέα. Τα εννέα (9) υδρογόνα του βουτυλίου δεν αντικαθιστώνται από μέταλλα αλλά παρόλα αυτά το πεντανικό οξύ αντιδρά με ορισμένα μέταλλα και βάσεις σχηματίζοντας άλατα με σύγχρονη έκλυση υδρογόνου ή νερού αντίστοιχα:
(Επίδραση μετάλλων ηλεκτροθετικότερων του υδρογόνου)
(Αντίδραση εξουδετέρωσης)
Αποκαρβοξυλίωση
1. Με θέρμανση πεντανικού νατρίου παίρνουμε διοξείδιο του άνθρακα και βουτάνιο[8]::
2. Με ηλεκτρόλυση πεντανικού νατρίου (μέθοδος Kolbe), παράγονται διοξείδιο του άνθρακα και οκτάνιο[9]:
3. Με θέρμανση αλάτων του με ασβέστιο (ή βάριο) παράγεται εννεανόνη-5[10]:
4. Με επίδραση βρωμίου σε πεντανικό άργυρο παράγεται βουτυλοβρωμίδιο - Αντίδραση Hunsdiecker[11]:
Αναγωγή
Τo πεντανικό οξύ ανάγεται με λιθιοαργιλιοϋδρίδιο (LiAlH4) ή νατριοβοριοϋδρίδιο (NaBH4) προς πεντανόλη-1[12]:
Οξείδωση
Τo πεντανικό οξύ οξειδώνεται σε πεντανικό υπεροξύ από το υπεροξείδιο του υδρογόνου (H2O2), σε όξινο περιβάλλον[13]:
Εστεροποίηση
Αλογόνωση
1. Με επίδραση αλογόνων, πσρουσία ερυθρού φωσφόρου, παράγεται α-αλοπεντανικό οξύ:
2. Με επίδραση αλογονωτικών μέσων παράγονται πεντανυλαλογονίδια[15]::
- α. Με SOCl2:
- β. Με PCl5:
- γ. Με PX3:
- Για το πεντανυλοφθορίδιο προτιμάται η υποκατάσταση σε πεντανυλοχλωρίδιο:
Επίδραση καρβενίων
Με επίδραση καρβενίων παράγεται ένα μίγμα προϊόντων. Π.χ. με μεθυλένιο έχουμε περίπου την παρακάτω στοιχειομετρική εξίσωση:
- Η παραπάνω στοιχειομετρική εξίσωση είναι άθροισμα κατά μέλη των ακόλουθων δράσεων:
- Παρεμβολή στους τρεις (3) δεσμούς C#5-H. Παράγεται εξανικό οξύ, ένα καρβονικό οξύ.
- Παρεμβολή στους δύο (2) δεσμούς C#2-H. Παράγεται 2-μεθυλοπεντανικό οξύ, ένα καρβονικό οξύ.
- Παρεμβολή στους δύο (2) δεσμούς C#3-H. Παράγεται 3-μεθυλοπεντανικό οξύ, ένα καρβονικό οξύ.
- Παρεμβολή στους δύο (2) δεσμούς C#4-H. Παράγεται 4-μεθυλοπεντανικό οξύ, ένα καρβονικό οξύ.
- Παρεμβολή στον ένα (1) δεσμό O-H. Παράγεται πεντανικός μεθυλεστέρας, ο μεθυλεστέρας του πεντανικού οξέος.
- Προσθήκη στον ένα (1) δεσμό C=O. Παράγεται 2-βουτυλο-2-υδροξυοξιράνιο, μια ετεροκυκλική αλκοόλη.
- Συνολικά δηλαδή εννέα (11) παράγωγα προϊόντα, που είναι πρακτικά ισοδύναμα (σ' αυτήν την περίπτωση) σε παραγωγή, εξαιτίας της μεγάλης δραστικότητας του μεθυλενίου, που ως δίριζα κάνει σχεδόν απόλυτα κινητικές (δηλαδή όχι εκλεκτικές) τις αντιδράσεις του.
Πηγές
- Ν. Αλεξάνδρου, Γενική Οργανική Χημεία, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1985
- Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
- Πολυχρόνη Σ. Καραγκιοζίδη: Ονοματολογία οργανικών ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1991, Έκδοση Β΄.
- Ν. Αλεξάνδρου, Α. Βάρβογλη, Δ. Νικολαΐδη: Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων, Θεσσαλονίκη 1985, Έκδοση Β΄.
- Δ. Νικολαΐδη: Ειδικά κεφάλαια Οργανικής Χημεία, Θεσσαλονίκη 1983.
Aναφορές και σημειώσεις
- ↑ Τα δεδομένα προέρχονταιεν μέρει από το «Table of periodic properties of thw Ellements», Sagrent-Welch Scientidic Company και Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982, Σελ. 34.
- ↑ Υπολογισμένο βάση του ιονισμού από τον παραπάνω πίνακα
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.283, §12.2.1.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.283, §12.2.2.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.283, §12.2.3α.
- ↑ 6,0 6,1 Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.283, §12.2.3β.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.283, §12.2.4.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.3α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.3β.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.3γ.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.3δ.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.4.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.5α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.8α.
- ↑ Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982: Σελ.285, §12.4.8β.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Valeric acid της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |
|