Βαράγγειος Φρουρά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 15:18, 16 Αυγούστου 2014

Το Τάγμα των Βαράγγων ή Τάγμα των Βαραγγίων ή και Βαραγγική Φρουρά ήταν μια επίλεκτη μονάδα του Βυζαντινού στρατού, από τον 9ο μέχρι τον 14ο αιώνα, τα μέλη των οποίων υπηρετούσαν ως προσωπική φρουρά των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Η σύνθεσή τους αποτελούνταν κυρίως από Γερμανικά φύλα, κυρίως Σκανδιναβούς (το Τάγμα συστάθηκε περίπου 200 χρόνια μέσα στην περίοδο των Βίκινγς) και Αγγλοσάξονες από την Αγγλία.

Το Τάγμα συστάθηκε αρχικά από τον Βασίλειο Β΄ τον Βουλγαροκτόνο το 988, μετά τον εκχριστιανισμό των Ρως από τον Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου. Ο Βλαδίμηρος αφού είχε καταφέρει να σφετεριστεί την εξουσία στο Κίεβο με τη βοήθεια Βαράγγων πολεμιστών, έστειλε 6000 άνδρες στον Βασίλειο, λόγω συμφωνίας στρατιωτικής βοήθειας.^[1]^[2]^[3] Ο Βασίλειος Β΄ όντας δύσπιστος προς τους Βυζαντινούς φρουρούς, των οποίων η υπακοή άλλαζε συχνά με μοιραίες συνέπειες και σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη υπακοή των Βαράγγων, που είχαν στο παρελθόν υπηρετήσει το Βυζάντιο, οδήγησε τον αυτοκράτορα να τους προσλάβει ως την προσωπική του φρουρά. Κατά τη διάρκεια των χρόνων, νέες προσλήψεις από Σουηδία, Δανία, Νορβηγία και Ισλανδία διατήρησαν μια σκανδιναβική απόχρωση στο Τάγμα μέχρι και το τέλος του 11ου αιώνα.

Ιστορία

Από το 911, οι Βάραγγοι αναφέρονται ως μισθοφόροι πολεμιστές των Βυζαντινών. Περίπου 700 Βάραγγοι υπηρετούσαν μαζί με Δαλματούς ως πεζοναύτες στο Βυζαντινό ναυτικό και στις εκστρατείες εναντίον του μουσουλμανικού εμιράτου της Κρήτης το 902 και ως δύναμη 629 ανδρών που γύρισαν στην Κρήτη το 949 με τον Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο. Μια μονάδα από 415 Βαράγγους πήρε μέρος στην Ιταλική εκστρατεία του 936. Είναι καταγεγραμμένο επίσης ότι ανάμεσα στους άνδρες που πολέμησαν κατά των Αράβων στη Συρία το 955, βρίσκονταν και Βάραγγοι. Εκείνη την περίοδο οι Βάραγγοι μισθοφόροι υπήρχαν στη Μεγάλη Εταιρεία.

Το 988 ο Βασίλειος Β΄, ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από τον Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου για να υπερασπιστεί τον θρόνο του. Σύμφωνα με τη συνθήκη που είχε υπογράψει ο πατέρας του μετά την πολιορκία του Δορόστολο το 971, ο Βλαδίμηρος έστειλε 6000 άνδρες στον Βασίλειο. Σε αντάλλαγμα ο Βλαδίμηρος πήρε την αδερφή του Βασίλειου, Άννα την Πορφυρογέννητη, για σύζυγο. Το χέρι της Άννας θεωρήθηκε τόσο μεγάλο έπαθλο, που ο Βλαδίμηρος έγινε χριστιανός για να την παντρευτεί και οδήγησε στον εκχριστιανισμό των Ρως.

Οι ρουνικές λίθοι

Μια επιγραφή σε ρουνική γραφή στην Αγία Σοφία, πιθανότατα από μέλος του Τάγματος των Βαράγγων

Υπάρχει μεγάλος αριθμός από ρουνικές λίθους σε όλη τη Σκανδιναβική χερσόνησο. Πολλές χρονολογούνται στην περίοδο των Βίκινγς, αλλά υπάρχουν και αρκετές που σχετίζονται με το Τάγμα των Βαράγγων. Αυτές οι ρουνικές λίθοι των Βαράγγων κατασκευάστηκαν ως μνημείο για πολλούς πολεμιστές που σκοτώθηκαν ενώ βρίσκονταν σε αποστολές και ταξίδια τους στην Ελλάδα και στην Ανατολή (σημερινή Ουκρανία και Ρωσία) καθώς και στη Μέση Ανατολή.

Παραπομπές

↑ Raffaele D'Amato. The Varangian Guard 988-1453. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2011.
↑ Abbot Gleason. A companion to Russian history. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2011.
↑ Thomas Craughwell. How the Barbarian Invasions Shaped the Modern World. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2011.
↑ Wortley, John, επιμ.. (2010), John Skylitzes: A Synopsis of Byzantine History, 811-1057, Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, σελ. 372, ISBN 978-0-521-76705-7, http://books.google.com/books?id=vGE8Xq832A0C

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Βαράγγειος Φρουρά

English Refugees in the Byzantine Armed Forces: The Varangian Guard and Anglo-Saxon Ethnic Consciousness by Nicholas C.J. Pappas for De Re Militari.org

[1] Raffaele D'Amato. The Varangian Guard 988-1453. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2011.

[2] Abbot Gleason. A companion to Russian history. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2011.

[3] Thomas Craughwell. How the Barbarian Invasions Shaped the Modern World. Ανακτήθηκε στις 18 Αυγούστου 2011.

[4] Wortley, John, επιμ.. (2010), John Skylitzes: A Synopsis of Byzantine History, 811-1057, Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press, σελ. 372, ISBN 978-0-521-76705-7, http://books.google.com/books?id=vGE8Xq832A0C

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Γραμμή 2: / Γραμμή 2: @@
-Το '''Τάγμα των Βαράγγων''' ήταν μια επίλεκτη μονάδα του Βυζαντινού στρατού, από τον 9ο μέχρι τον 14ο αιώνα, τα μέλη των οποίων υπηρετούσαν ως προσωπική φρουρά των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Η σύνθεσή τους αποτελούνταν κυρίως από [[Γερμανικά φύλα]], κυρίως Σκανδιναβούς (το Τάγμα συστάθηκε περίπου 200 χρόνια μέσα στην περίοδο των Βίκινγς) και Αγγλοσάξονες από την Αγγλία.
+Το '''Τάγμα των Βαράγγων''' ή '''Τάγμα των Βαραγγίων''' ή και '''Βαραγγική Φρουρά''' ήταν μια επίλεκτη μονάδα του Βυζαντινού στρατού, από τον 9ο μέχρι τον 14ο αιώνα, τα μέλη των οποίων υπηρετούσαν ως προσωπική φρουρά των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων. Η σύνθεσή τους αποτελούνταν κυρίως από [[Γερμανικά φύλα]], κυρίως Σκανδιναβούς (το Τάγμα συστάθηκε περίπου 200 χρόνια μέσα στην περίοδο των Βίκινγς) και Αγγλοσάξονες από την Αγγλία.
+Το Τάγμα συστάθηκε αρχικά από τον [[Βασίλειος Β´|Βασίλειο Β΄]] τον Βουλγαροκτόνο το 988, μετά τον [[Εκχριστιανισμός των Ρως|εκχριστιανισμό των Ρως]] από τον [[Βλαδίμηρος Α΄ του Κιέβου|Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου]]. Ο Βλαδίμηρος αφού είχε καταφέρει να σφετεριστεί την εξουσία στο [[Κίεβο]] με τη βοήθεια [[Βάραγγοι|Βαράγγων]] πολεμιστών, έστειλε 6000 άνδρες στον Βασίλειο, λόγω συμφωνίας στρατιωτικής βοήθειας.<ref>{{cite book |url=http://books.google.com/books?id=rKj8_W9wL7kC&pg=PA12&dq=The+Varangian+Guard+988-1453#v=onepage&q=%22originally%20recruited%20from%20Norway%20and%20Sweden%22&f=false
-<!--
-The guard was first formed under Emperor [[Basil II]] in 988, following the [[Christianization of Kievan Rus']] by [[Vladimir I of Kiev]]. Vladimir, who had recently usurped power in [[Kiev]] with an army of [[Varangian]] [[warrior]]s, sent 6,000 men to Basil as part of a military assistance agreement.<ref>{{cite book |url=http://books.google.com/books?id=rKj8_W9wL7kC&pg=PA12&dq=The+Varangian+Guard+988-1453#v=onepage&q=%22originally%20recruited%20from%20Norway%20and%20Sweden%22&f=false
  |title=The Varangian Guard 988-1453 |author=Raffaele D'Amato |date= |work= |publisher=|accessdate=18 August 2011}}</ref><ref>{{cite book |url=http://books.google.com/books?id=AAWqTEQ9GzYC&pg=PA55&dq=A+companion+to+Russian+history#v=onepage&q=%22six%20thousand%20viking%20warriors%22&f=false
  |title=A companion to Russian history |author=Abbot Gleason |date= |work= |publisher=|accessdate=18 August 2011}}</ref><ref>{{cite book |url=http://books.google.com/books?id=m-LaiejJocYC&pg=PA248&dq=How+the+Barbarian+Invasions+Shaped+the+Modern+Worldv#v=snippet&q=%22varangian%20guard%22%20viking&f=false
- |title=How the Barbarian Invasions Shaped the Modern World |author=Thomas Craughwell |date= |work= |publisher=|accessdate=18 August 2011}}</ref> Basil's distrust of the native [[Byzantine Empire|Byzantine]] guardsmen, whose loyalties often shifted with fatal consequences, as well as the proven loyalty of the Varangians, many of whom had previously served in Byzantium, led the emperor to employ them as his personal guardsmen. Over the years, new recruits from [[Sweden]], [[Denmark]], [[Norway]] and [[Iceland]] kept a predominantly [[Norsemen|Norse]] cast to the organization until the late 11th century.
+ |title=How the Barbarian Invasions Shaped the Modern World |author=Thomas Craughwell |date= |work= |publisher=|accessdate=18 August 2011}}</ref>
+Ο Βασίλειος Β΄ όντας δύσπιστος προς τους [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|Βυζαντινούς]] φρουρούς, των οποίων η υπακοή άλλαζε συχνά με μοιραίες συνέπειες και σε συνδυασμό με την αποδεδειγμένη υπακοή των Βαράγγων, που είχαν στο παρελθόν υπηρετήσει το Βυζάντιο, οδήγησε τον αυτοκράτορα να τους προσλάβει ως την προσωπική του φρουρά. Κατά τη διάρκεια των χρόνων, νέες προσλήψεις από [[Σουηδία]], [[Δανία]], [[Νορβηγία]] και [[Ισλανδία]] διατήρησαν μια σκανδιναβική απόχρωση στο Τάγμα μέχρι και το τέλος του 11ου αιώνα.
+<!--
 So many [[Scandinavia]]ns left to enlist in the guard that a medieval Swedish law from [[Västergötland]] stated that no one could inherit while staying in "Greece"—the then Scandinavian term for the [[Byzantine Empire]].<ref>Jansson 1980:22</ref> In the eleventh century, there were also two other European courts that recruited Scandinavians:<ref name="Pritsak386">Pritsak 1981:386</ref> [[Kievan Rus']] c. 980–1060 and [[London]] 1018–1066 (the [[Þingalið]]).<ref name="Pritsak386"/>
@@ Γραμμή 21: / Γραμμή 22: @@
 Από το 911, οι Βάραγγοι αναφέρονται ως μισθοφόροι πολεμιστές των Βυζαντινών. Περίπου 700 Βάραγγοι υπηρετούσαν μαζί με [[Δαλματία|Δαλματούς]] ως πεζοναύτες στο Βυζαντινό ναυτικό και στις εκστρατείες εναντίον του μουσουλμανικού εμιράτου της Κρήτης το 902 και ως δύναμη 629 ανδρών που γύρισαν στην Κρήτη το 949 με τον [[Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος|Κωνσταντίνο τον Πορφυρογέννητο]]. Μια μονάδα από 415 Βαράγγους πήρε μέρος στην Ιταλική εκστρατεία του 936. Είναι καταγεγραμμένο επίσης ότι ανάμεσα στους άνδρες που πολέμησαν κατά των Αράβων στη Συρία το 955, βρίσκονταν και Βάραγγοι. Εκείνη την περίοδο οι Βάραγγοι μισθοφόροι υπήρχαν στη Μεγάλη Εταιρεία.
+Το 988 ο [[Βασίλειος Β΄]], ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από τον [[Βλαδίμηρος Α΄ του Κιέβου|Βλαδίμηρο Α΄ του Κιέβου]] για να υπερασπιστεί τον θρόνο του. Σύμφωνα με τη συνθήκη που είχε υπογράψει ο πατέρας του μετά την [[πολιορκία του Δορόστολο]] το 971, ο Βλαδίμηρος έστειλε 6000 άνδρες στον Βασίλειο. Σε αντάλλαγμα ο Βλαδίμηρος πήρε την αδερφή του Βασίλειου, [[Άννα Πορφυρογέννητη|Άννα την Πορφυρογέννητη]], για σύζυγο. Το χέρι της Άννας θεωρήθηκε τόσο μεγάλο έπαθλο, που ο Βλαδίμηρος έγινε χριστιανός για να την παντρευτεί και οδήγησε στον [[Εκχριστιανισμός των Ρως|εκχριστιανισμό των Ρως]].
 <!--  προς μετάφραση
-In 988 [[Basil II]] requested military assistance from [[Vladimir I of Kiev]] to help defend his throne. In compliance with the treaty made by his father after the [[Siege of Dorostolon]] (971), Vladimir sent 6,000 men to Basil. In exchange, Vladimir was given Basil's sister, [[Anna Porphyrogeneta|Anna]], in marriage. Vladimir also agreed to convert to Christianity and to [[Christianization of Kievan Rus'|bring his people into the Christian faith]].
 In 989 these Varangians, led by Basil II himself, landed at Chrysopolis to defeat the rebel general [[Bardas Phokas the Younger|Bardas Phokas]]. On the field of battle, Phokas died of a stroke in full view of his opponent; upon the death of their leader, Phokas' troops turned and fled. The brutality of the Varangians was noted when they pursued the fleeing army and "cheerfully hacked them to pieces".