Λάιζα Μινέλι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες καλλιτέχνη |όνομα = Λάιζα Μινέλι |πραγματικό όνομα = Λάιζα Μέι Μινέλι |εικόνα = Liza_Min...
 
Γραμμή 50: Γραμμή 50:
[[Κατηγορία:Βραβευμένες με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου]]
[[Κατηγορία:Βραβευμένες με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1946]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1946]]
[[Κατηγορία:Βραβευμένοι με Χρυσή Σφαίρα]]

Έκδοση από την 16:12, 14 Ιουλίου 2014

Λάιζα Μινέλι
Η Λάιζα Μινέλι ως Σάλι Μπόουλς στο μιούζικαλ του 1972 Καμπαρέ (Cabaret)
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Liza Minnelli (Αγγλικά)
Γέννηση12 Μαρτίου 1946 (1946-03-12) (78 ετών)
Χόλιγουντ, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες ΑμερικήςCountry flag
ΚατοικίαΛος Άντζελες
ΕθνικότηταΑμερικανική
Χώρα πολιτογράφησηςΑμερικανική
ΣπουδέςChadwick School, High School of Performing Arts, Fiorello H. LaGuardia High School[1], Scarsdale High School[2] και HB Studio
Ιδιότηταηθοποιός
ΣύζυγοςΠίτερ Άλεν (1967–1974), Τζακ Χάλεϋ ο νεότερος (1974–1979) και Ντέιβιντ Τζεστ (2002–2007)
ΓονείςΒινσέντε Μιννέλλι και Τζούντι Γκάρλαντ
Θετοί γονείςΣίντνεϊ Λουφτ
Μαρκ Χέρρον
Μίκι Ντινς
Georgette Magnani
Denise Hale
Lee Anderson
ΑδέλφιαΛόρνα Λουφτ (ετεροθαλής αδελφή από μητέρα και νεότερη αδελφή)
Joey Luft (ετεροθαλής αδελφός από μητέρα και νεότερος αδερφός)
Όργαναφωνή[3]
Είδος τέχνηςηθοποιός, τραγουδίστρια
ΒραβεύσειςΌσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου (1)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Λάιζα Μινέλι (αγγλικά: Liza Minnelli), γεννημένη στις 12 Μαρτίου 1946, είναι αμερικανίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια βραβευμένη με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για τη συμμετοχή της στην ταινία του 1972 Καμπαρέ (Cabaret, 1972). Η Μινέλι είναι επίσης κάτοχος δυο Χρυσών Σφαίρών, ενός BAFTA, ενός Βραβείου Έμμυ και τέσσερα Βραβείων Τόνυ (μεταξύ των οποίων και ένα ειδικό βραβείο Τόνι)[4]. Η Μινέλι είναι κόρη της ηθοποιού και τραγουδίστριας της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ Τζούντι Γκάρλαντ και του σκηνοθέτη Βινσέντε Μινέλι.

Βιογραφία

Η Λάιζα Μινέλι είναι κόρη του χολιγουντιανού σκηνοθέτη Βιντσέντε Μινέλι και της ηθοποιού Τζούντι Γκάρλαντ και έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο σε ηλικία τριών ετών, πλάι στη μητέρα της, στην ταινία In the Good Old Summertime, 1949 τη σκηνοθεσία της οποίας είχε αναλάβει ο πατέρας της. Μετά το διαζύγιο των γονιών της πηγαίνει να μείνει με τη μητέρα της, η οποία την ωθεί να κάνει τα πρώτα της βήματα στο θεατρικό σανίδι και να εκμεταλευτεί την υπέροχή της φωνή. Η Μινέλι μεγάλωσε ανάμεσα σε αστέρες του Χόλιγουντ και διατηρεί μέχρι και σήμερα φιλίες με μερικά από τα σημαντικότερα ονόματα του Χόλιγουντ κατά τη δεκαετία του '60 όπως η Μία Φάροου, η Κάντις Μπέργκεν, η Νάταλι Κόουλ και ο Μάρβιν Χάμλις. Παράλληλα είχε να αντιμετωπίσει την εξάρτηση της μητέρας της από το αλκόολ και τα ναρκωτικά και να φροντίσει τα δυο της ετεροθαλή αδέλφια (Λόρνα και Τζο Λουφτ), αλλά και την ίδια της τη μητέρα.

Σε ηλικία 16 ετών ανέλαβε τον κεντρικό ρόλο στο μιούζικαλ Best Foot Forward (1963) το οποίο ανέβηκε στη Νέα Υόρκη αποσπώντας τεράστια επιτυχία, ενώ ένα χρόνο αργότερα εμφανίστηκε πλάι στη μητέρα της σε συναυλία που έλανε χώρα στο London Palladium και χάρισε και στις δυο γυναίκες διθυραμβικές κριτικές. Η συναυλία ηχογραφήθηκε και σε δίσκο κάνοντας επιτυχία. Εκείνη την περίοδο η Λάιζα γνωρίστηκε με τον Πίτερ Άλλεν, έναν Αυστραλό τραγουδοποιό τον οποίο η μητέρα της είχε προωθήσει στο χώρο του θεάματος και με τον οποίο παντρεύτηκε το 1967.

Το 1965, σε ηλικία μόλις 19 ετών η Μινέλι βραβεύτηκε με βραβείο Τόνι για την ερμηνεία της στο μιούζικαλ Flora, the Red Menace, ενώ τρία χρόνια αργότερα έλαβε την πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου για τη συμμετοχή της στην ταινία Πούκι (The Sterile Cuckoo, 1969).

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '70, η Μινέλι συνέχισε της επιτυχημένες της εμφανίσεις σε μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ, κερδίζοντας ακόμη ένα βραβείο Τόνι για την ερμηνεία της στο θεατρικό The Act και το 1972 επελέγη για να ερμηνεύσει το σπουδαιότερο ίσως ρόλο της καριέρας της, εκείνο της χορεύτριας Σάλι Μπόουλς στο μιούζικαλ του Μπομπ Φόσι Καμπαρέ (Cabaret, 1972). Η ερμηνεία της στην ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου και τα τραγούδια Cabaret και Money, Money, Money είναι αξιομνημόνευτα μέχρι και σήμερα. Η Μινέλι δήλωσε ότι για να προετοιμαστεί για το ρόλο μελέτησε φωτογραφίες ηθοποιών των δεκαετιών '20 και '30 όπως η Λουίζ Μπρουκς και η Λουίζ Γκλάουμ[5]. Την ίδια χρονιά έλαβε επίσης βραβείο Έμμυ για την εμφάνισή της στο τηλεοπτικό σόου Liza with a Z. Τέσσερα χρόνια αργότερα ανέλαβε ακόμη έναν αξιομνημόνευτο ρόλο στην ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη (New York, New York, 1978) όπου υποδυόταν την ερωμένη του Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80 η καριέρα της στο χώρο του κινηματογράφου άρχισε να φθίνει λόγω χρόνιων καταχρήσεων σε αλκόολ και ναρκωτικά. Αξιομνημόνευτη είναι η ερμηνεία της στην ταινία Άρθουρ (Arthur, 1981) πλάι στους Ντάντλεϊ Μουρ και Τζον Γκίλγκουντ. Η Μινέλι επέστρεψε στο χώρο της μουσικής ηχογραφόντας τραγούδια τα οποία είχε ερμηνεύσει στο θέατρο και τον κινηματογράφο καθώς και ένα δίσκο με τίτλο Results το 1989 σε παραγωγή του βρετανικό συγκροτήματος Pet Shop Boys το οποίο έβγαλε τα σινγκλς Losing my mind και Love pains που έκαναν επιτυχία. Οι συναυλίες που έκανε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80 είχαν επιτυχία. Παράλληλα έκανε ντουέτα με τραγουδιστές μεγάλου βεληνεκούς όπως ο Φρανκ Σινάτρα.

Το 1997 αντικατέστησε τη Τζούλι Άντριους στην επανεκτέλεση του μιούζικαλ Βίκτωρ Βικτώρια στο Μπρόντγουεϊ και έλαβε διθυραμβικές κριτικές. Το 2000 χτυπήθηκε από ιογενή εγκεφαλίτιδα και οι γιατροί της πρόβλεψαν ότι δεν επρόκειτο να ξαναμιλήσει και ότι επρόκειτο να μείνει καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι για την υπόλοιπή της ζωή, αλλά η Μινέλι με τη δύναμη της θέλησης και με τη βοήθεια μαθημάτων φωνητικής και και χορού κατάφερε να ορθοποδήσει και να ερμηνεύσει το τραγούδι Never Never Land στο Madison Square Garden μετά από παράκληση του Μάικλ Τζάκσον το 2001. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στο αφιέρωμα Michael Jackson: 30th Anniversary Special όπου τραγούδησε το You are not alone και όπου γνωρίστηκε με τον παραγωγό της συναυλίας Ντέιβιντ Γκεστ τον οποίο έπειτα παντρεύτηκε. Η Μινέλι αρνιόταν για πάρα πολλά χρόνια να τραγουδήσει το τραγούδι της μητέρας της Over The Rainbow από την ταινία Ο Μάγος του Οζ (The Wizard of Oz, 1939), το οποίο συμπεριέλαβε στη συλλογή τραγουδιών που κυκλοφόρησε το 2002 με τίτλο Liza's Back. Οι κριτικοί υποδέχτηκαν το δίσκο αυτό με διθυραμβικές κριτικές. Το 2010 εμφανίστηκε στην ταινία Sex and the City 2 όπου ερμήνευσε την επιτυχία της Μπιγιονσέ Single Ladies.

Η προσωπική της ζωή δεν ήταν ιδιαίτερα ευτυχισμένη. Ο πρώτος της γάμος με τον Πίτερ Άλλεν έληξε άδοξα το 1974 όταν έμαθε ότι εκείνος ήταν ομοφυλόφιλος[6][7]. Έπειτα το 1974 παντρεύτηκε με το σκηνοθέτη Τζακ Χέιλι Τζ. τον οποίο άφησε το 1979[8] για τον γλύπτη Μαρκ Τζέρο με τον οποίο παρέμεινε παντρεμένη μέχρι και το 1992[9]. Δεν κατάφερε να αποκτήσει παιδιά παρά τις προσπάθειές της. Έμεινε έγκυος τρεις φορές και απέβαλε και τις τρεις. Ο τέταρτός της γάμος με τον Ντέιβιντ Γκεστ το 2002 έληξε μετά από ένα χρόνο και το διαζύγιό τους οριστικοποιήθηκε το 2007[10][11].

Παραπομπές

  1. Ανακτήθηκε στις 10  Ιουλίου 2019.
  2. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  3. Montreux Jazz Festival Database. 3253. Ανακτήθηκε στις 24  Σεπτεμβρίου 2020.
  4. Liza Minnelli's "Confessions" CD Due in September; Artwork Revealed. Playbill.com (2010-05-11). Retrieved on 2012-04-02.
  5. Sischy, Ingrid (Φεβρουαρίου 2004). «Liza Minnelli: Be "strange and extraordinary", her father once told her. She listened – Interview». FindArticles.com. Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2008.  [νεκρός σύνδεσμος]
  6. Parish, James Robert (2007). The Hollywood Book of Extravagance. John Wiley and Sons. σελ. 137. ISBN 0-470-05205-8. 
  7. Wieder, Judy (2001). Wieder, Judy, επιμ. Celebrity: The Advocate Interviews. New York, NY: Advocate Books. σελ. 85. ISBN 1-55583-722-0. 
  8. "Liza Minnelli marries Haley"Eugene Register-Guardian, September 16, 1974
  9. "Divorce Granted for Liza Minnelli"Daily News, January 30, 1992
  10. Maull, Samuel."Minnelli, Gest End Lawsuits, to Divorce"The Washington Post, January 18, 2007
  11. "Gest: Liza's still a legend" irishexaminer.com, April 20, 2007

Εξωτερικοί σύνδεσμοι