Αρίων

Αυτό το λήμμα αφορά το θρυλικό ποιητή Αρίωνα. Για το μυθικό Αρίωνα ίππο, δείτε: Αρίων (μυθολογία). Για το γαστεροπόδαρο Αρίωνα, δείτε: Αρίων (ζωολογία).

Ο Αρίων σε θαλάσσιο άτι, έργο του Γουΐλιαμ-Άντολφ Μπούγκερο (1855).

Λυρικός ποιητής από τη Μήθυμνα (Μόλυβο) της Λέσβου. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Αρίωνα είναι λιγοστές και προέρχονται κυρίως από τον ιστορικό Ηρόδοτο. Δεν γνωρίζουμε καν το έτος γεννήσεως και θανάτου του.

Ο Αρίων έφυγε νωρίς από τη Λέσβο κι έζησε κοντά στον τύραννο της Κορίνθου Περίανδρο (625 - 585 π.Χ.). Ήταν ο καλύτερος κιθαρωδός της εποχής του και συνεισέφερε στην εξέλιξη του διθυράμβου, του άσματος της διονυσιακής λατρείας, που αποτέλεσε τον πρόδρομο της τραγωδίας. Ως ποιητής και συνθέτης έγραψε άσματα (διθυράμβους) και προοίμια (κιθαρωδικούς κανόνες), από τα οποία δεν σώθηκαν ούτε ένας στίχος.

Για τη ζωή του υπάρχει μια ιστορία, που μοιάζει περισσότερο με παραμύθι και μας την κληροδότησε ο Ηρόδοτος. Κάποτε, ο Αρίων αποφάσισε να ταξιδέψει στη Σικελία για τα προς το ζην. Εκεί, αφού με την τέχνη του μάζεψε πολλά χρήματα και πλούτη, ξεκίνησε το ταξίδι της επιστροφής μ’ ένα κορινθιακό πλοίο.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού οι ναύτες αποφάσισαν να τον ληστέψουν και να τον πετάξουν στη θάλασσα. Ο Αρίων προσφέρθηκε να τους δώσει χρήματα για να σώσει τη ζωή του, αλλά εις μάτην. Τότε, τους παρακάλεσε να του κάνουν μια τελευταία χάρη. Να τον αφήσουν να τραγουδήσει πριν από το θάνατό του. Οι ναύτες δέχθηκαν.

Ο Αρίων, αφού φόρεσε τα καλά του, πήρε την κιθάρα στα χέρια του, στάθηκε στην πλώρη του καραβιού και τραγούδησε τον «όρθιο νόμο», έναν ύμνο προς τον θεό Απόλλωνα. Ένα δελφίνι που εθεωρείτο το ιερό ζώο του Απόλλωνα τον πήρε στη ράχη του και τον έβγαλε στο ακρωτήριο Ταίναρο. Από εκεί, ο Αρίων πήγε πεζός στην Κόρινθο, όπου ανέφερε τα καθέκαστα στον Περίανδρο. Αυτός αφού πρώτα επαλήθευσε τα όσα του είχε εξιστορήσει ο Αρίων διέταξε τη σύλληψη των Κορίνθιων, που εν τω μεταξύ είχαν επιστρέψει στην Κόρινθο και να θανατωθούν.