Καμίνια Λήμνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 11:20, 12 Απριλίου 2007

Τα Καμίνια βρίσκονται στη νοτιοανατολική χερσόνησο της Λήμνου σε απόσταση περίπου μισής ώρας από την ακτή. Από το 1918 ως το 1998 αποτελούσαν ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 1998 αποτελούν δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Μούδρου. Συνορεύουν με τα Δ.Δ. Ρουσσοπουλίου (Β), Μούδρου (Δ και ΝΔ) και τον οικισμό Αγία Σοφία του Δ.Δ. Φισίνης (ΝΔ και Ν). Στα Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος στις ακτές Ξεσπάσματα, Μόλος, ακρωτήριο Βρόσκοπος, Πολιόχνη και Κοκκινόβραχος.

Γεωγραφική θέση: 25 19΄ 2΄΄ α.γ.μ. και 39 51΄ 35΄΄ β.γ.π.

Υψόμετρο: 60 μ.

Έκταση: 12.487 στρέμματα, από τα οποία 7.600 καλλιεργήσιμη γη.

Πληθυσμός: 347 κ. (2001). Από αυτούς 319 στα Καμίνια και 28 στον οικισμό Βρόσκοπος.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της μονής Μεγ. Λαύρας. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της Στήλης των Καμινίων, το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων). Κατά τη δεκαετία 1920-30 ξεκίνησαν οι ανασκαφές της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής που αποκάλυψαν την προϊστορική πόλη Πολιόχνη. Έκτοτε τα Καμίνια αποτελούν πόλο έλξης πολλών κατοίκων και το 1951 είχαν 874 κ. Το 1932 χτίστηκε νέο σχολικό κτίριο. Στο σχολείο φοιτούσαν πάνω από 100 μαθητές και λειτουργούσε ως τριθέσιο ή διθέσιο ως το 1980. Το 1980 έγινε μονοθέσιο και το 1994 συγχωνεύτηκε με του Μούδρου λόγω έλλειψης μαθητών. Μεταπολεμικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε στα αστικά κέντρα και στο εξωτερικό, κυρίως στο Μόντρεαλ του Καναδά και στην Αυστραλία.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Οι κάτοικοι είναι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σήμερα καλλιεργούνται σιτηρά και αμπέλια, ενώ ως το 1970 περίπου καλλιεργούσαν και το βαμβάκι. Από το 1937 λειτουργεί Γεωργικός Συνεταιρισμός. Επίσης, υπάρχουν ιδιωτικό οινοποιείο, λακαριά παραγωγής τσίπουρου, μελισσοκόμοι, αλιείς, παντοπωλεία, καφενεία, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ραφείο, ηλεκτρολόγοι, ξυλουργοί, αλουμινάδες, περίπτερο κλπ.

ΣΥΛΛΟΓΟΙ:

1. ΜΕΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΜΙΝΙΩΝ (1982): Ποδοσφαιρικός και πολιτιστικός σύλλογος. Συμμετείχε στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα ως το 2003. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνει τις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις "Ποσειδώνια" που περιλαμβάνουν αγώνες ανώμαλου δρόμου, θεατρικές παραστάσεις, χοροεσπερίδα, μαθήματα λημνιακών χορών κλπ. Συντηρεί μικρό ποδοσφαιρικό γήπεδο.
2. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΜΙΝΙΩΤΩΝ "Η ΠΟΛΙΟΧΝΗ" (1976). Σύλλογος των αποδήμων Καμινιωτών της Αθήνας. Διοργανώνει συγκεντρώσεις, εκδρομές, χοροεσπερίδες κλπ. Βραβεύει τα παιδιά των μελών του, συνδράμει σε έργα ευποιίας στο χωριό κλπ. Το 2004 βοήθησε στην έκδοση του βιβλίου "Τα Καμίνια της Λήμνου" του Θεόδωρου Μπελίτσου.
3. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΗΜΝΙΩΝ ΜΟΝΤΡΕΑΛ "Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ" (1984). Σύλλογος των Λημνιών του Μόντρεαλ, στον οποίο όμως τον κύριο λόγο έχουν Καμινιώτες ομογενείς.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ

1. ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΜΟΣΧΙΔΗΣ (Καμίνια 1865 ή 69 - Κάιρο 1912): Εκπαιδευτικός και ιστορικός συγγραφέας.
2. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΗΜΝΙΟΣ (Καμίνια 1856 - Αλεξάνδρεια 1931): Πρωτοπόρος δημοσιογράφος, εκδότης των εφημερίδων της Αιγύπτου: "Μεταρρύθμισις" Αλεξανδρείας (1886-1900 περίπου), "Αναγέννησις" Καϊρου (1903-22 περίπου) και "Θρησκευτική Φωνή" (1922-31 περίπου).
3. ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗΣ (Καμίνια 1880 - Κοντιάς 1964): Εκπαιδευτικός με σημαντικό έργο, που δίδαξε επί πολλά έτη στον Κοντιά, όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα. Δημιούργησε προσκοπική ομάδα, φιλοδασικό όμιλο, μαθητικό συσσίτιο και μουσείο φυσικής ιστορίας με σπάνια εκθέματα προερχόμενα από δωρεές ομογενών της Αφρικής. Επί των ημερών του το Δημ. Σχολείο Κοντιά ονομαζόταν "Μικρό Πανεπιστήμιο".
4. ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ (Καμίνια 1940 - Μύρινα 1999): Δικηγόρος Λήμνου, δημοτικός σύμβουλος Μύρινας, ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού Ομίλου Λήμνου (ΠΟΛ), εκδότης της εφημερίδας "Λημνιακά Νέα" (1992-97).
5. ΙΣΜΗΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ-ΣΤΥΨΙΑΝΟΥ: Αρχαιολόγος διεθνούς κύρους, έφορος της Ακρόπολης για πολλά χρόνια, συγγραφέας του τόμου "Το Μουσείο Ακροπόλεως" (1998).
6. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΕΛΙΤΣΟΣ (Αθήνα 1957): Χημικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων λημνιακής ιστορίας και λαογραφίας.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:

1. Αρχαιολογικός χώρος της προϊστορικής πόλης Πολιόχνη.
2. Σώκαστρο, τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η Στήλη των Καμινίων.
3. Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Μπαλήμπαχτσε.
4. Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Γούρναρος.
5. Ιερός ναός Κοίμησης της Θεοτόκου. Κτίστηκε το 1852. Είναι ρυθμού βασιλικής. Το λιθόγλυπτο καμπαναριό φτιάχτηκε το 1904 από τον Κωνσταντή Ατταλιώτη. Το τέμπλο είναι αγιογραφημένο από τον Γρηγόριο Παπαμαλή μεταξύ 1922 και 1924.
4. Παλιά Βρύση και εντοιχισμένη τουρκική επιγραφή.
5. Προτομή του συγγραφέα Αργυρίου Μοσχίδη.
6. Παλιά ξωκλήσια: Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου (1930), Άγ. Αλέξανδρος Αγκώνα (1911), Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά (πριν το 1900), Αγ. Βαρβάρα (πριν το 1917), Άγ. Βλάσης (πριν το 1900), Άγ. Γεώργιος Βρόσκοπου, Άγ. Γεώργιος λιμανιού (1882), Άγ. Γιάννης Μεσαράχης (1873), Άγ. Γιάννης Καμινιώτης (1881), Άγ. Δημήτριος (1884), Άγιος Νικόλαος (1861), Κάτω Παναγιά (1916), Αγ. Παρασκευή (πριν το 1900), Αγ. Πελαγία (1878), Άγ. Στράτης (1899).
7. Λιθόστρωτη πλατεία.
8. Παραλίες: Ξεσπάσματα, Μόλος, Κοκκινόβραχος/Αγ. Τριάδα.
9. Εξοχικές διαδρομές από Καμίνια: Μπαλήμπαχτσε-Φονιάς-Άγ. Νικόλαος-Ξεσπάσματα, Αγ.Ανάργυροι-Μόλος-Αγ. Βαρβάρα, Αμπέλες-Δαμαλάς-Πέτρωμα-Άγ. Γιάννης, Άγ. Αλέξανδρος-Σώκαστρο, Αγ.Μηνάς-Άγ. Σπυρίδων-Γούρναρος-Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά, Άγ. Μηνάς-Αγκώνας-Βρύση-Άγ. Αλέξανδρος-Άγ. Γιάννης, Πήγαδος-Αποθήκη-Νεκροταφείο-Μύλος (Πανόραμα χωριού)-Αγ. Ειρήνη-Άγ. Ανάργυροι. Σπανού Μύλος.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
+Τα '''Καμίνια''' βρίσκονται στη νοτιοανατολική χερσόνησο της [[Λήμνος|Λήμνου]] σε απόσταση περίπου μισής ώρας από την ακτή.
-{{επιμέλεια}}
+Από το 1918 ως το 1998 αποτελούσαν ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 1998 αποτελούν δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Μούδρου. Συνορεύουν με τα Δ.Δ. ''Ρουσσοπουλίου'' (Β), ''Μούδρου'' (Δ και ΝΔ) και τον οικισμό ''Αγία Σοφία'' του Δ.Δ. ''Φισίνης'' (ΝΔ και Ν). Στα Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος στις ακτές ''Ξεσπάσματα, Μόλος'', ακρωτήριο ''Βρόσκοπος'', ''Πολιόχνη'' και ''Κοκκινόβραχος''. <br />
-Τα Καμίνια βρίσκονται στη νοτιοανατολική χερσόνησο της [[Λήμνου]]σε απόσταση περίπου μισής ώρας από την ακτή.
-Από το 1918 ως το 1998 αποτελούσαν ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 1998 αποτελούν δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου Μούδρου. Συνορεύουν με τα Δ.Δ. [[Ρουσσοπουλίου ]](Β), [[Μούδρου ]](Δ και ΝΔ) και τον οικισμό [[Αγία Σοφία ]]του Δ.Δ. [[Φισίνης ]](ΝΔ και Ν). Στα Α το Δ.Δ. βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος στις ακτές Ξεσπάσματα, Μόλος, ακρωτήριο Βρόσκοπος, Πολιόχνη και Κοκκινόβραχος. <br />
 Γεωγραφική θέση: 25 19΄ 2΄΄ α.γ.μ. και 39 51΄ 35΄΄ β.γ.π.<br />
@@ Γραμμή 10: / Γραμμή 8: @@
 Έκταση: 12.487 στρέμματα, από τα οποία 7.600 καλλιεργήσιμη γη.<br />
-Πληθυσμός: 347 κ. (2001). Από αυτούς 319 στα Καμίνια και 28 στον οικισμό Βρόσκοπος. <br />
+Πληθυσμός: 347 κ. (2001). Από αυτούς 319 στα Καμίνια και 28 στον οικισμό ''Βρόσκοπος''. <br />
-[[ΚΑΜΙΝΙΑ2.jpg]]
 ----
-ΙΣΤΟΡΙΑ<br />
+'''ΙΣΤΟΡΙΑ'''<br />
-Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της μονής Μεγ. Λαύρας. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της [[Στήλης των Καμινίων ]], το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων).
+Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της μονής Μεγ. Λαύρας. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της ''Στήλης των Καμινίων'', το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων).
-Κατά τη δεκαετία 1920-30 ξεκίνησαν οι ανασκαφές της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής που αποκάλυψαν την προϊστορική πόλη[[Πολιόχνη]]. Έκτοτε τα Καμίνια αποτελούν πόλο έλξης πολλών κατοίκων και το 1951 είχαν 874 κ. Το 1932 χτίστηκε νέο σχολικό κτίριο. Στο σχολείο φοιτούσαν πάνω από 100 μαθητές και λειτουργούσε ως τριθέσιο ή διθέσιο ως το 1980. Το 1980 έγινε μονοθέσιο και το 1994 συγχωνεύτηκε με του Μούδρου λόγω έλλειψης μαθητών. Μεταπολεμικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε στα αστικά κέντρα και στο εξωτερικό, κυρίως στο Μόντρεαλ του Καναδά και στην Αυστραλία. <br />
+Κατά τη δεκαετία 1920-30 ξεκίνησαν οι ανασκαφές της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής που αποκάλυψαν την προϊστορική πόλη [[Πολιόχνη]]. Έκτοτε τα Καμίνια αποτελούν πόλο έλξης πολλών κατοίκων και το 1951 είχαν 874 κ. Το 1932 χτίστηκε νέο σχολικό κτίριο. Στο σχολείο φοιτούσαν πάνω από 100 μαθητές και λειτουργούσε ως τριθέσιο ή διθέσιο ως το 1980. Το 1980 έγινε μονοθέσιο και το 1994 συγχωνεύτηκε με του Μούδρου λόγω έλλειψης μαθητών. Μεταπολεμικά μεγάλο μέρος του πληθυσμού μετανάστευσε στα αστικά κέντρα και στο εξωτερικό, κυρίως στο Μόντρεαλ του Καναδά και στην Αυστραλία. <br />
 ----
+'''ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ'''<br />
-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ<br />
 Οι κάτοικοι είναι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σήμερα καλλιεργούνται σιτηρά και αμπέλια, ενώ ως το 1970 περίπου καλλιεργούσαν και το βαμβάκι. Από το 1937 λειτουργεί Γεωργικός Συνεταιρισμός. Επίσης, υπάρχουν ιδιωτικό οινοποιείο, λακαριά παραγωγής τσίπουρου, μελισσοκόμοι, αλιείς, παντοπωλεία, καφενεία, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ραφείο, ηλεκτρολόγοι, ξυλουργοί, αλουμινάδες, περίπτερο κλπ.<br />
 ----
+'''ΣΥΛΛΟΓΟΙ''':<br />
+. ''ΜΕΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΜΙΝΙΩΝ'' (1982): Ποδοσφαιρικός και πολιτιστικός σύλλογος. Συμμετείχε στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα ως το 2003. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνει τις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις "Ποσειδώνια" που περιλαμβάνουν αγώνες ανώμαλου δρόμου, θεατρικές παραστάσεις, χοροεσπερίδα, μαθήματα λημνιακών χορών κλπ. Συντηρεί μικρό ποδοσφαιρικό γήπεδο. <br />
+. ''ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΜΙΝΙΩΤΩΝ "Η ΠΟΛΙΟΧΝΗ"'' (1976). Σύλλογος των αποδήμων Καμινιωτών της Αθήνας. Διοργανώνει συγκεντρώσεις, εκδρομές, χοροεσπερίδες κλπ. Βραβεύει τα παιδιά των μελών του, συνδράμει σε έργα ευποιίας στο χωριό κλπ. Το 2004 βοήθησε στην έκδοση του βιβλίου "Τα Καμίνια της Λήμνου" του [[Μπελίτσος|Θεόδωρου Μπελίτσου]].  <br />
+. ''ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΗΜΝΙΩΝ ΜΟΝΤΡΕΑΛ "Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ"'' (1984). Σύλλογος των Λημνιών του Μόντρεαλ, στον οποίο όμως τον κύριο λόγο έχουν Καμινιώτες ομογενείς.<br />
+----
-ΣΥΛΛΟΓΟΙ:<br />
+'''ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ'''<br />
-. ΜΕΑΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΚΑΜΙΝΙΩΝ (1982): Ποδοσφαιρικός και πολιτιστικός σύλλογος. Συμμετείχε στο τοπικό ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα ως το 2003. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνει τις πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις "Ποσειδώνια" που περιλαμβάνουν αγώνες ανώμαλου δρόμου, θεατρικές παραστάσεις, χοροεσπερίδα, μαθήματα λημνιακών χορών κλπ. Συντηρεί μικρό ποδοσφαιρικό γήπεδο. <br />
-. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΑΜΙΝΙΩΤΩΝ "Η ΠΟΛΙΟΧΝΗ" (1976). Σύλλογος των αποδήμων Καμινιωτών της Αθήνας. Διοργανώνει συγκεντρώσεις, εκδρομές, χοροεσπερίδες κλπ. Βραβεύει τα παιδιά των μελών του, συνδράμει σε έργα ευποιίας στο χωριό κλπ. Το 2004 βοήθησε στην έκδοση του βιβλίου "Τα Καμίνια της Λήμνου" του [[Θεόδωρου Μπελίτσου]].  <br />
-. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΗΜΝΙΩΝ ΜΟΝΤΡΕΑΛ "Ο ΗΦΑΙΣΤΟΣ" (1984). Σύλλογος των Λημνιών του Μόντρεαλ, στον οποίο όμως τον κύριο λόγο έχουν Καμινιώτες ομογενείς.<br />
-ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ<br />
 . [[ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΜΟΣΧΙΔΗΣ]] (Καμίνια 1865 ή 69 - Κάιρο 1912): Εκπαιδευτικός και ιστορικός συγγραφέας.<br />
-. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΗΜΝΙΟΣ (Καμίνια 1856 - Αλεξάνδρεια 1931): Πρωτοπόρος δημοσιογράφος, εκδότης των εφημερίδων της Αιγύπτου: "Μεταρρύθμισις" Αλεξανδρείας (1886-1900 περίπου), "Αναγέννησις" Καϊρου (1903-22 περίπου) και "Θρησκευτική Φωνή" (1922-31 περίπου).<br />
+. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ ΛΗΜΝΙΟΣ (Καμίνια 1856 - Αλεξάνδρεια 1931): Πρωτοπόρος δημοσιογράφος, εκδότης των εφημερίδων της Αιγύπτου: "''Μεταρρύθμισις''" Αλεξανδρείας (1886-1900 περίπου), "''Αναγέννησις''" Καϊρου (1903-22 περίπου) και "''Θρησκευτική Φωνή''" (1922-31 περίπου).<br />
 . ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΚΑΒΟΥΡΙΔΗΣ (Καμίνια 1880 - Κοντιάς 1964): Εκπαιδευτικός με σημαντικό έργο, που δίδαξε επί πολλά έτη στον Κοντιά, όπου είχε εγκατασταθεί μόνιμα. Δημιούργησε προσκοπική ομάδα, φιλοδασικό όμιλο, μαθητικό συσσίτιο και μουσείο φυσικής ιστορίας με σπάνια εκθέματα προερχόμενα από δωρεές ομογενών της Αφρικής. Επί των ημερών του το Δημ. Σχολείο Κοντιά ονομαζόταν "Μικρό Πανεπιστήμιο".<br />
 . ΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ (Καμίνια 1940 - Μύρινα 1999): Δικηγόρος Λήμνου, δημοτικός σύμβουλος Μύρινας, ιδρυτικό μέλος του Πολιτιστικού Ομίλου Λήμνου (ΠΟΛ), εκδότης της εφημερίδας "Λημνιακά Νέα" (1992-97). <br />
 . ΙΣΜΗΝΗ ΤΡΙΑΝΤΗ-ΣΤΥΨΙΑΝΟΥ: Αρχαιολόγος διεθνούς κύρους, έφορος της Ακρόπολης για πολλά χρόνια, συγγραφέας του τόμου "Το Μουσείο Ακροπόλεως" (1998).<br />
-. [[ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΕΛΙΤΣΟΣ]] (Αθήνα 1957): Χημικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων λημνιακής ιστορίας και λαογραφίας.<br />
+. [[Μπελίτσος|ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΠΕΛΙΤΣΟΣ]] (Αθήνα 1957): Χημικός και συγγραφέας πολλών βιβλίων λημνιακής ιστορίας και λαογραφίας.<br />
 ----
+'''ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ''':<br />
-ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ:<br />
 . Αρχαιολογικός χώρος της προϊστορικής πόλης [[Πολιόχνη]]. <br />
-. Σώκαστρο, τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η [[Στήλη των Καμινίων]].<br />
+. ''Σώκαστρο'', τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση'' Άγ. Αλέξανδρος'' Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η ''Στήλη των Καμινίων''.<br />
-. Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Μπαλήμπαχτσε.<br />
+. Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση ''Μπαλήμπαχτσε''.<br />
-. Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση Γούρναρος.<br />
+. Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση ''Γούρναρος''.<br />
-. Ιερός ναός Κοίμησης της Θεοτόκου. Κτίστηκε το 1852. Είναι ρυθμού βασιλικής. Το λιθόγλυπτο καμπαναριό φτιάχτηκε το 1904 από τον [[Κωνσταντή Ατταλιώτη]]. Το τέμπλο είναι αγιογραφημένο από τον [[Γρηγόριο Παπαμαλή]] μεταξύ 1922 και 1924. <br />
+. Ιερός ναός Κοίμησης της Θεοτόκου. Κτίστηκε το 1852. Είναι ρυθμού βασιλικής. Το λιθόγλυπτο καμπαναριό φτιάχτηκε το 1904 από τον ''Κωνσταντή Ατταλιώτη''. Το τέμπλο είναι αγιογραφημένο από τον ''Γρηγόριο Παπαμαλή'' μεταξύ 1922 και 1924. <br />
-. Παλιά Βρύση και εντοιχισμένη τουρκική επιγραφή.<br />
+. ''Παλιά Βρύση'' και εντοιχισμένη τουρκική επιγραφή.<br />
-. Προτομή του συγγραφέα [[Αργυρίου Μοσχίδη]].<br />
+. Προτομή του συγγραφέα [[Αργύριος Μοσχίδης|Αργυρίου Μοσχίδη]].<br />
 . Παλιά ξωκλήσια: Άγ. Αλέξανδρος Σώκαστρου (1930), Άγ. Αλέξανδρος Αγκώνα (1911), Άγ. Αλέξανδρος Μερπιά (πριν το 1900), Αγ. Βαρβάρα (πριν το 1917), Άγ. Βλάσης (πριν το 1900), Άγ. Γεώργιος Βρόσκοπου, Άγ. Γεώργιος λιμανιού (1882), Άγ. Γιάννης Μεσαράχης (1873), Άγ. Γιάννης Καμινιώτης (1881), Άγ. Δημήτριος (1884), Άγιος Νικόλαος (1861), Κάτω Παναγιά (1916), Αγ. Παρασκευή (πριν το 1900), Αγ. Πελαγία (1878), Άγ. Στράτης (1899). <br />
 . Λιθόστρωτη πλατεία.<br />