Νουβέλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 51 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q149537
"λατ." -> "λατινικό"
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[File:Nouvelle Année 1873.jpg|thumb|200px|right|Προμετωπίδα βιβλίου έτους 1873]]
[[File:Nouvelle Année 1873.jpg|thumb|200px|right|Προμετωπίδα βιβλίου έτους 1873]]
Η '''Νουβέλα''' είναι αφηγηματικό είδος της λογοτεχνικής [[πεζογραφία]]ς το οποίο χαρακτηρίζεται από τη συντομία στην έκταση, μεταξύ [[διήγημα|διηγήματος]], που είναι συντομότερο, και [[μυθιστόρημα|μυθιστορήματος]] που είναι εκτενέστερο, και παράλληλα από τον ρεαλισμό του ύφους του και την ύπαρξη συγκεκριμένης πλοκής. Γενικά στη νουβέλα το βάρος του συγγραφέα ρίχνεται περισσότερο στην ηθογραφία και ψυχογραφία των χαρακτήρων και όχι τόσο στα αναφερόμενα επεισόδια και την πλοκή τους.<br />
Η '''Νουβέλα''' είναι αφηγηματικό είδος της λογοτεχνικής [[πεζογραφία]]ς το οποίο χαρακτηρίζεται από τη συντομία στην έκταση, μεταξύ [[διήγημα|διηγήματος]], που είναι συντομότερο, και [[μυθιστόρημα|μυθιστορήματος]] που είναι εκτενέστερο, και παράλληλα από τον ρεαλισμό του ύφους του και την ύπαρξη συγκεκριμένης πλοκής. Γενικά στη νουβέλα το βάρος του συγγραφέα ρίχνεται περισσότερο στην ηθογραφία και ψυχογραφία των χαρακτήρων και όχι τόσο στα αναφερόμενα επεισόδια και την πλοκή τους.<br />
Ο διεθνής αυτός όρος (novella) προέρχεται από το [[Λατινικά|λατ.]] επίθετο novus (=νέος) και φέρεται να χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον [[Βοκάκιος|Βοκάκιο]] για τις ιστορίες του Δεκαημέρου του (Decameron),<ref> Εγκυκλοπαίδεια Δομή, σ. 149,τόμ. 21 ISBN 960-8177-71-5</ref>
Ο διεθνής αυτός όρος (novella) προέρχεται από το [[Λατινικά|λατινικό]] επίθετο novus (=νέος) και φέρεται να χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον [[Βοκάκιος|Βοκάκιο]] για τις ιστορίες του Δεκαημέρου του (Decameron),<ref> Εγκυκλοπαίδεια Δομή, σ. 149,τόμ. 21 ISBN 960-8177-71-5</ref>


Αρχαιότατη και πολύ πλούσια είναι η ανατολική νουβέλα, ιδιαίτερα εκείνη που αναπτύχθηκε στον ινδικό χώρο. Έτσι, για παράδειγμα, η περίφημη συλλογή ''Καλίλα'' και ''Ντμίνα''<ref>Σάλε Σάντε Τζαλάντ, Οι μύθοι του Καλίλα και του Ντμίνα ISBN 960-14-1146-1</ref> προήλθε σχεδόν ολοκληρωτικά από την [[Παντσατάντρα]] (pantca-tantra= πέντε βιβλία), ενώ η αραβική νουβέλα αντπροσωπεύεται από το έργο ''χίλιες και μία νύχτες''. Κατά το 17ο και το 18ο αι. το είδος παράκμασε εντελώς, αναστήθηκε ωστόσο με το ρομαντισμό κυριότερο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν ο τονισμός του αισθηματικού και ψυχολογικού στοιχείου. Οι σημαντικότεροι συγγραφείς νουβέλας την περίοδο αυτή είναι ο [[Νικολάι Γκόγκολ]] και ο [[Αλεξάντρ Πούσκιν]] στη [[Ρωσία]], ο [[Προσπέρ Μεριμέ]] στη [[Γαλλία]], o Μωπασάν, ο Θερβάντες, κ.α.<br />
Αρχαιότατη και πολύ πλούσια είναι η ανατολική νουβέλα, ιδιαίτερα εκείνη που αναπτύχθηκε στον ινδικό χώρο. Έτσι, για παράδειγμα, η περίφημη συλλογή ''Καλίλα'' και ''Ντμίνα''<ref>Σάλε Σάντε Τζαλάντ, Οι μύθοι του Καλίλα και του Ντμίνα ISBN 960-14-1146-1</ref> προήλθε σχεδόν ολοκληρωτικά από την [[Παντσατάντρα]] (pantca-tantra= πέντε βιβλία), ενώ η αραβική νουβέλα αντπροσωπεύεται από το έργο ''χίλιες και μία νύχτες''. Κατά το 17ο και το 18ο αι. το είδος παράκμασε εντελώς, αναστήθηκε ωστόσο με το ρομαντισμό κυριότερο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν ο τονισμός του αισθηματικού και ψυχολογικού στοιχείου. Οι σημαντικότεροι συγγραφείς νουβέλας την περίοδο αυτή είναι ο [[Νικολάι Γκόγκολ]] και ο [[Αλεξάντρ Πούσκιν]] στη [[Ρωσία]], ο [[Προσπέρ Μεριμέ]] στη [[Γαλλία]], o Μωπασάν, ο Θερβάντες, κ.α.<br />

Έκδοση από την 21:33, 11 Φεβρουαρίου 2014

Προμετωπίδα βιβλίου έτους 1873

Η Νουβέλα είναι αφηγηματικό είδος της λογοτεχνικής πεζογραφίας το οποίο χαρακτηρίζεται από τη συντομία στην έκταση, μεταξύ διηγήματος, που είναι συντομότερο, και μυθιστορήματος που είναι εκτενέστερο, και παράλληλα από τον ρεαλισμό του ύφους του και την ύπαρξη συγκεκριμένης πλοκής. Γενικά στη νουβέλα το βάρος του συγγραφέα ρίχνεται περισσότερο στην ηθογραφία και ψυχογραφία των χαρακτήρων και όχι τόσο στα αναφερόμενα επεισόδια και την πλοκή τους.
Ο διεθνής αυτός όρος (novella) προέρχεται από το λατινικό επίθετο novus (=νέος) και φέρεται να χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Βοκάκιο για τις ιστορίες του Δεκαημέρου του (Decameron),[1]

Αρχαιότατη και πολύ πλούσια είναι η ανατολική νουβέλα, ιδιαίτερα εκείνη που αναπτύχθηκε στον ινδικό χώρο. Έτσι, για παράδειγμα, η περίφημη συλλογή Καλίλα και Ντμίνα[2] προήλθε σχεδόν ολοκληρωτικά από την Παντσατάντρα (pantca-tantra= πέντε βιβλία), ενώ η αραβική νουβέλα αντπροσωπεύεται από το έργο χίλιες και μία νύχτες. Κατά το 17ο και το 18ο αι. το είδος παράκμασε εντελώς, αναστήθηκε ωστόσο με το ρομαντισμό κυριότερο χαρακτηριστικό της οποίας ήταν ο τονισμός του αισθηματικού και ψυχολογικού στοιχείου. Οι σημαντικότεροι συγγραφείς νουβέλας την περίοδο αυτή είναι ο Νικολάι Γκόγκολ και ο Αλεξάντρ Πούσκιν στη Ρωσία, ο Προσπέρ Μεριμέ στη Γαλλία, o Μωπασάν, ο Θερβάντες, κ.α.
Αντίστοιχα στην Ελλάδα, νουβέλες έχουν χαρακτηριστεί "Τα ρόδινα ακρογιάλια" του Α. Παπαδιαμάντη, "Ο Ζητιάνος" του Α. Καρκαβίτσα, "Ο Κατάδικος" του Κ. Θεοτόκη, "Η Ιστορία ενός αιχμαλώτου" του Στρατή Δούκα καθώς και κάποια ακόμα έργα των Ζαμπελίου, Καλλιγά, Βιζυηνού, Δροσίνη, Κονδυλάκη, Νιρβάνα, Πικρού, Παρορίτη, Κοκκίνου και Χατζοπούλου καίτοι χαρακτηρίστηκαν άλλα ως διηγήματα και άλλα ως μυθιστορήματα που όμως παρουσιάζουν την ηθογραφική διαφορά.

Τον 20ο αι. τελικά ταυτίστηκε οριστικά με το σύντομο διήγημα. Δάσκαλοι αυτής της νουβέλας θεωρούνται ο Τζαίημς Τζόυς με τους Δουβλινέζους, ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ κ.α.

Παραπομπές

  1. ↑ Εγκυκλοπαίδεια Δομή, σ. 149,τόμ. 21 ISBN 960-8177-71-5
  2. ↑ Σάλε Σάντε Τζαλάντ, Οι μύθοι του Καλίλα και του Ντμίνα ISBN 960-14-1146-1

Πηγές

  • "Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου" τομ.14ος, σελ.578.

Βιβλιογραφία

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Νουβέλα&oldid=4511476"