Γαλλιηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 46: Γραμμή 46:
*''Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 16, σελίδα 137''
*''Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 16, σελίδα 137''
*''Bray, John. ''Gallienus : A Study in Reformist and Sexual Politics'', Wakefield Press, Kent Town, 1997, ISBN 1-86254-337-2''
*''Bray, John. ''Gallienus : A Study in Reformist and Sexual Politics'', Wakefield Press, Kent Town, 1997, ISBN 1-86254-337-2''
*''Watson, Alaric. ''Aurelian and the Third Century'', Routledge, Oxon, 1999. ISBN 0-415-30187-4''


== Παραπομπές και σημειώσεις ==
== Παραπομπές και σημειώσεις ==

Έκδοση από την 20:21, 1 Φεβρουαρίου 2014

Γαλλιηνός
Άγαλμα του Γαλλιηνού
Περίοδος253 μέχρι 260 μαζί με Βαλέριο. 260 μαζί με Σαλόνινο. 260 μέχρι 268 μόνος του
ΠροκάτοχοςΒαλεριανός
ΔιάδοχοςΚλαύδιος Γοτθικός
Γέννησηπερίπου το 218.
Θάνατος268 (50 ετών)
Μεδιολάνο (σημερινό Μιλάνο, Ιταλία
ΣύζυγοςΚορνέλια Σαλονίνα
ΕπίγονοιΒαλεριανός Β΄, Σαλόνινος, Μαρινιανός
Πλήρες όνομα
   Publius Licinius Egnatius Gallienus Augustus
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Γαλλιηνός, (λατ. Publius Licinius Egnatius Gallienus Augustus[1], περίπου το 218268 ήταν Ρωμαίος Αυτοκράτορας.

Η ανάρρηση στον θρόνο

Η ημερομηνία γέννησης του Γαλλιηνού είναι άγνωστη, όμως γνωρίζουμε από τον Έλληνα χρονικογράφο του 6ου αιώνα Ιωάννη Μαλάλα ότι δολοφονήθηκε σε ηλικία 50 ετών το 268.[2] Ο Γαλλιηνός ήταν γιος του προηγούμενου αυτοκράτορα Βαλεριανού, ο οποίος και τον έχρισε καίσαρα το 253, αναθέτοντας του την αποστολή υπεράσπισης των συνόρων απέναντι κυρίως στα βαρβαρικά φύλα των Γερμανών[3]. Η συγκυρία για την ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν εκείνη την εποχή ήταν εξαιρετικά δυσμενής και κατεδείκνυε με σαφή τρόπο την ανάγκη καταμερισμού των εξουσιών, γεγονός που πραγματοποιήθηκε αργότερα με τη συγκρότηση των τετραρχιών. Ο Γαλλιηνός κατόρθωσε να πετύχει νίκες εναντίον των Γερμανών και να αποκτήσει την προσωνυμία "Γερμανικός". Επίσης απόκρουσε επιδρομή των Αλαμανών στην Ιταλία (258). Παντρεύτηκε την Κορνέλια Σαλονίνα, η οποία υπήρξε μητέρα τριών αυτοκρατόρων, δέκα χρόνια περίπου πριν αναρρηθεί στο θρόνο.[4] Την ίδια εποχή, από κοινού με τον πατέρα του, υπέγραψαν διάταγμα που κήρυσσε τον πόλεμο στους Χριστιανούς. Το 260 ο πατέρας του Βαλεριανός ενεπλάκη σε σκληρές μάχες με τους Πέρσες και αιχμαλωτίστηκε από τον βασιλιά Σαπώρη Α΄ της Περσίας, μετά τη μάχη της Έδεσσας. Ο Γαλλιηνός δεν έδειξε ιδιαίτερο ζήλο για την απελευθέρωση του πατέρα του, συνεπικουρούμενος ίσως από το γεγονός ότι με την απώλεια του Βαλεριανού χριζόταν ο ίδιος αυτοκράτορας.

Η βασιλεία

Αμέσως μετά την ανάρρηση του στον θρόνο σταμάτησε τους θρησκευτικούς διωγμούς εναντίον των Χριστιανών και σχεδόν τους νομιμοποίησε με διάταγμά του που ίσχυσε μέχρι το 303. Ο Γαλλιηνός ως αυτοκράτορας επέδειξε ιδιαίτερα χαρίσματα ως λόγιος, φιλόσοφος αλλά και φίλος των απολαύσεων.[5]. Είναι χαρακτηριστική η φιλομάθεια του από το γεγονός ότι υπήρξε μαθητής του διάσημου φιλοσόφου της εποχής Πλωτίνου. Ωστόσο αν και στην εποχή πριν την ανάρρηση του στο θρόνο κατάφερε σημαντικές νίκες στα μέτωπα στη Γερμανία[6][7] και οργάνωσε ένα νέο σύστημα οργάνωσης του στρατού στις μεθοριακές ζώνες[8], κατά τη διάρκεια της βασιλείας του έδωσε περισσότερο βάρος στις πνευματικές του αναζητήσεις. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία εκείνη την εποχή χρειαζόταν περισσότερο στρατιωτικούς ηγέτες και λιγότερο πνευματικούς ταγούς. Η χαλαρή του βασιλεία επέτρεψε σε τοπικούς στρατιωτικούς να ανακηρύσσονται αυτοκράτορες και να πολεμούν τους Βαρβάρους. Ο ίδιος ο Γαλλιηνός επιχείρησε εκστρατεία με σκοπό την εκδίωξη των Γότθων από την Ιλλυρία, διαπράττοντας το μοιραίο σφάλμα να αναθέσει την υπατεία σε Έρουλο βασιλιά. Δολοφονήθηκε το 268 από τους στρατηγούς του, ενώ πολιορκούσε το Μεδιολάνο (σημερινό Μιλάνο). Τον διαδέχθηκε ο Κλαύδιος Γοτθικός.

Πηγές

Πρωτογενείς

Δευτερογενείς

  • Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, τόμος 16, σελίδα 137
  • Bray, John. Gallienus : A Study in Reformist and Sexual Politics, Wakefield Press, Kent Town, 1997, ISBN 1-86254-337-2
  • Watson, Alaric. Aurelian and the Third Century, Routledge, Oxon, 1999. ISBN 0-415-30187-4

Παραπομπές και σημειώσεις

  1. Gallienus' full title at his death was IMPERATOR CAESAR PVBLIVS LICINIVS EGNATIVS GALLIENVS PIVS FELIX INVICTVS AVGVSTVS GERMANICVS MAXIMVS PERSICVS PONTIFEX MAXIMVS TRIBUNICIAE POTESTATIS XVI IMPERATOR I CONSUL VII PATER PATRIAE, "Emperor Caesar Publius Licinus Egnatius Gallienus Pious Lucky Unconquered Augustus Germanic Maxim Persic Tribunicial Power 16 times Emperor 1 time Consul 7 times Father of the Fatherland".
  2. It is generally accepted that he was 35 years old when ascended to the throne in 253, see J. Bray (1997), p.16
  3. Πάπυρος Λαρούς
  4. J. Bray (1997), pp.49–51
  5. Πάπυρος λαρούς
  6. A. Watson (1999), p.33
  7. Andreas Alfoldi mentions five in The Numbering of the Victories of the Emperor Gallienus and of the Loyalty of his Legions, Numismatic Chronicle, 1959, reprinted New York, Attic Books, 1977, ISBN 0-915018-28-4.
  8. Λήμμα Αρχαία Ρώμη

Εξωτερικοί σύνδεσμοι και αναφορές

Στα αγγλικά:


Προκάτοχος:
Βαλεριανός
Αυτοκράτορας της Ρώμης
Συναυτοκράτορας: 253-268
Διάδοχος:
Κλαύδιος Γοτθικός


CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Gallienus της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).