Πόλεμος της Αυστριακής Διαδοχής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 46: | Γραμμή 46: | ||
Ο πόλεμος ξεκίνησε με το πρόσχημα ότι η Μαρία Θηρεσία δεν μπορούσε να διαδεχτεί τον θρόνο των Αψβούργων από τον πατέρα της, [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ΄]], επειδή [[Σαλικός νόμος|ο Σαλικός νόμος]] δεν επέτρεπε την βασιλική κληρονομιά από μια γυναίκα, αν και στην πραγματικότητα αυτό ήταν μια βολική δικαιολογία που προέβαλε [[Βασίλειο της Πρωσίας|Πρωσία]] και η [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γαλλία]] για να επιδοκιμάσουν την δύναμη των Αψβούργων. Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη [[Μεγάλη Βρετανία]] και τη [[Ολλανδία]], οι κλασσικοί εχθροί της Γαλλίας, όπως και το [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]] και το [[Ελεκτοράτο της Σαξωνίας]]. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το [[Ελεκτοράτο της Βαυαρίας]]. |
Ο πόλεμος ξεκίνησε με το πρόσχημα ότι η Μαρία Θηρεσία δεν μπορούσε να διαδεχτεί τον θρόνο των Αψβούργων από τον πατέρα της, [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος ΣΤ΄]], επειδή [[Σαλικός νόμος|ο Σαλικός νόμος]] δεν επέτρεπε την βασιλική κληρονομιά από μια γυναίκα, αν και στην πραγματικότητα αυτό ήταν μια βολική δικαιολογία που προέβαλε [[Βασίλειο της Πρωσίας|Πρωσία]] και η [[Βασίλειο της Γαλλίας|Γαλλία]] για να επιδοκιμάσουν την δύναμη των Αψβούργων. Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη [[Μεγάλη Βρετανία]] και τη [[Ολλανδία]], οι κλασσικοί εχθροί της Γαλλίας, όπως και το [[Βασίλειο της Σαρδηνίας]] και το [[Ελεκτοράτο της Σαξωνίας]]. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το [[Ελεκτοράτο της Βαυαρίας]]. |
||
Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον αντιστρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής. |
Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον αντιστρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του [[Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής|Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής]]. |
||
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|War of the Austrian Succession}} |
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|War of the Austrian Succession}} |
Έκδοση από την 16:10, 30 Ιανουαρίου 2014
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής | |||
---|---|---|---|
Η Μάχη του Φοντενουά από τον Πιέρ Λενφάντ. Λάδι σε μουσαμά. | |||
Χρονολογία | 1740 – 1748 | ||
Τόπος | Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Δυτικές Ινδίες | ||
Έκβαση | Συνθήκη του Άαχεν το 1748
| ||
Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Στον Πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής (1740–48) – συμπεριλαμβανομένου τον Πόλεμο του βασιλιά Γεωργίου στη Βόρεια Αμερική, ο Αγγλοισπανικός πόλεμος (1739-1742) (ο οποίος στην πραγματικότητα ξεκίνησε επίσημα στις 23 Οκτωβρίου του 1739), τον πρώτο Καρνατικό πόλεμο στην Ινδία και τον πρώτο και δεύτερο Σιλεσιανό πόλεμο – συμμετείχαν οι περισσότερες ευρωπαϊκές δυνάμεις για το ερώτημα αν θα έπρεπε η Μαρία Θηρεσία να είναι η επικεφαλής στον Οίκο των Αψβούργων.
Ο πόλεμος ξεκίνησε με το πρόσχημα ότι η Μαρία Θηρεσία δεν μπορούσε να διαδεχτεί τον θρόνο των Αψβούργων από τον πατέρα της, Κάρολος ΣΤ΄, επειδή ο Σαλικός νόμος δεν επέτρεπε την βασιλική κληρονομιά από μια γυναίκα, αν και στην πραγματικότητα αυτό ήταν μια βολική δικαιολογία που προέβαλε Πρωσία και η Γαλλία για να επιδοκιμάσουν την δύναμη των Αψβούργων. Η Αυστρία υποστηρίχθηκε από τη Μεγάλη Βρετανία και τη Ολλανδία, οι κλασσικοί εχθροί της Γαλλίας, όπως και το Βασίλειο της Σαρδηνίας και το Ελεκτοράτο της Σαξωνίας. Η Γαλλία και η Πρωσία ήταν σε συμμαχία με το Ελεκτοράτο της Βαυαρίας.
Η Ισπανία εισήλθε στον πόλεμο για να αποκαταστήσει την επιρροή της στη βόρεια Ιταλία, και επιπλέον αντιστρέψει την αυστριακή κυριαρχία της ιταλικής χερσονήσου που είχε επιτευχθεί εις βάρος της Ισπανίας, ως συνέπεια του Πολέμου της Ισπανικής διαδοχής.
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα War of the Austrian Succession της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |