Μιχάλης Τυρίμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
Ο Τυρίμος γεννήθηκε στη [[Λέσβος|Λέσβο]]. Το [[1926]] εντάχθηκε στο ΚΚΕ και δημιούργησε ο ίδιος την Οργάνωση Λέσβου της [[Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας|ΟΚΝΕ]]. Εργαζόταν ως μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα.<ref>Άγγελος Ελεφάντης: Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης:ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο,Εκδόσεις Θεμέλιο,σελ.423</ref> Το [[1929]] φυλακίστηκε λόγω του [[Ιδιώνυμο|''Ιδιωνύμου'']] και ένα χρόνο αργότερα θήτευσε, μαζί με άλλους εξόριστους Κομμουνιστές στο [[Καλπάκι]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=65&dc=3&db=2&da=1936 Φύλλο 3 Φλεβάρη 1936 του Ριζοσπάστη με σύντομο βιογραφικό του Μιχάλη Τυρίμου]</ref>.
Ο Τυρίμος γεννήθηκε στη [[Λέσβος|Λέσβο]]. Το [[1926]] εντάχθηκε στο ΚΚΕ και δημιούργησε ο ίδιος την Οργάνωση Λέσβου της [[Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας|ΟΚΝΕ]]. Εργαζόταν ως μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα.<ref>Άγγελος Ελεφάντης: Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης:ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο,Εκδόσεις Θεμέλιο,σελ.423</ref> Το [[1929]] φυλακίστηκε λόγω του [[Ιδιώνυμο|''Ιδιωνύμου'']] και ένα χρόνο αργότερα θήτευσε, μαζί με άλλους εξόριστους Κομμουνιστές στο [[Καλπάκι]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=65&dc=3&db=2&da=1936 Φύλλο 3 Φλεβάρη 1936 του Ριζοσπάστη με σύντομο βιογραφικό του Μιχάλη Τυρίμου]</ref>.


Μετά τη λήξη της λεγόμενης [[Φραξιονισμός|''χωρίς αρχές φραξιονιστικής πάλης'']] της περιόδου [[1929]]-[[1931]] με την επέμβαση της [[Κομμουνιστική Διεθνής|Κομμουνιστικής Διεθνούς]] και την ανάθεση της θέσης του Γενικού Γραμματέα του κόμματος στο [[Νίκος Ζαχαριάδης|Νίκο Ζαχαριάδη]], ο Τυρίμος ανέλαβε διάφορες καθοδηγητικές θέσεις στο κόμμα. Παράλληλα, σπούδασε στις κομματικές σχολές ΚUΤV ([[Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής]])<ref>Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης, ό.π.σελ.158</ref>. Τον [[Μάρτιος|Μάρτη]] του [[1934]] στο 5ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Δύο χρόνια αργότερα, το [[1936]] ο Τυρίμος εκλέχθηκε βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ με το [[Παλλαϊκό Μέτωπο]] ενώ ανέλαβε και τη διεύθυνση του Ριζοσπάστη. Ως βουλευτής ο Τυρίμος ζήτησε τη δημιουργία Εφετείου στη Λέσβο, ωστόσο ο αγώνας του διακόπηκε από το ξέσπασμα της μεταξικής δικτατορίας<ref>[http://www.istoselides.gr/syriza1/efet.pdf Ομιλία του Μιχάλη Τυρίμου στις Εργατικές Οργανώσεις της Λέσβου για την ανάγκη δημιουργίας Εφετείου]</ref>. Το κομματικό του ψευδώνυμο ήταν "Σβίγκος".
Μετά τη λήξη της λεγόμενης [[Φραξιονισμός|''χωρίς αρχές φραξιονιστικής πάλης'']] της περιόδου [[1929]]-[[1931]] με την επέμβαση της [[Κομμουνιστική Διεθνής|Κομμουνιστικής Διεθνούς]] και την ανάθεση της θέσης του Γενικού Γραμματέα του κόμματος στο [[Νίκος Ζαχαριάδης|Νίκο Ζαχαριάδη]], ο Τυρίμος ανέλαβε διάφορες καθοδηγητικές θέσεις στο κόμμα. Παράλληλα, σπούδασε στις κομματικές σχολές ΚUΤV ([[Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής]])<ref>Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης, ό.π.σελ.158</ref>. Τον [[Μάρτιος|Μάρτη]] του [[1934]] στο 5ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Δύο χρόνια αργότερα, το [[1936]] ο Τυρίμος εκλέχθηκε βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ με το [[Παλλαϊκό Μέτωπο]] ενώ ανέλαβε και τη διεύθυνση του Ριζοσπάστη. Ως βουλευτής ο Τυρίμος ζήτησε τη δημιουργία Εφετείου στη Λέσβο, ωστόσο ο αγώνας του διακόπηκε από το ξέσπασμα της μεταξικής δικτατορίας<ref>[http://www.istoselides.gr/syriza1/efet.pdf Ομιλία του Μιχάλη Τυρίμου στις Εργατικές Οργανώσεις της Λέσβου για την ανάγκη δημιουργίας Εφετείου]</ref>. Το κομματικό του ψευδώνυμο ήταν "Σβίγκος".


== Η δικτατορία Μεταξά και η μεταστροφή του Τυρίμου ==
== Η δικτατορία Μεταξά και η μεταστροφή του Τυρίμου ==

Έκδοση από την 08:00, 23 Νοεμβρίου 2013

Ο Μιχάλης Τυρίμος (1908-1945) ήταν κορυφαίο στέλεχος του ΚΚΕ, βουλευτής του και διευθυντής του Ριζοσπάστη, ο οποίος κατά τη διάρκεια της μεταξικής δικτατορίας μετατράπηκε σε πράκτορα των αρχών Ασφαλείας.

Η Κομμουνιστική δράση

Ο Τυρίμος γεννήθηκε στη Λέσβο. Το 1926 εντάχθηκε στο ΚΚΕ και δημιούργησε ο ίδιος την Οργάνωση Λέσβου της ΟΚΝΕ. Εργαζόταν ως μισθωτός στον ιδιωτικό τομέα.[1] Το 1929 φυλακίστηκε λόγω του Ιδιωνύμου και ένα χρόνο αργότερα θήτευσε, μαζί με άλλους εξόριστους Κομμουνιστές στο Καλπάκι[2].

Μετά τη λήξη της λεγόμενης χωρίς αρχές φραξιονιστικής πάλης της περιόδου 1929-1931 με την επέμβαση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και την ανάθεση της θέσης του Γενικού Γραμματέα του κόμματος στο Νίκο Ζαχαριάδη, ο Τυρίμος ανέλαβε διάφορες καθοδηγητικές θέσεις στο κόμμα. Παράλληλα, σπούδασε στις κομματικές σχολές ΚUΤV (Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής)[3]. Τον Μάρτη του 1934 στο 5ο Συνέδριο του ΚΚΕ εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής. Δύο χρόνια αργότερα, το 1936 ο Τυρίμος εκλέχθηκε βουλευτής Λέσβου του ΚΚΕ με το Παλλαϊκό Μέτωπο ενώ ανέλαβε και τη διεύθυνση του Ριζοσπάστη. Ως βουλευτής ο Τυρίμος ζήτησε τη δημιουργία Εφετείου στη Λέσβο, ωστόσο ο αγώνας του διακόπηκε από το ξέσπασμα της μεταξικής δικτατορίας[4]. Το κομματικό του ψευδώνυμο ήταν "Σβίγκος".

Η δικτατορία Μεταξά και η μεταστροφή του Τυρίμου

Μετά το ξέσπασμα της μεταξικής δικτατορίας, ο Τυρίμος πέρασε στην παρανομία. Συνελήφθη το 1938 και μεταφέρθηκε στις φυλακές της Αίγινας. Αργότερα, το 1939, οι μεταξικές αρχές τον μετέφεραν στις φυλακές της Κέρκυρας, στην Αχτίνα Θ' στην οποία κρατούνταν πλήθος κορυφαίων στελεχών του ΚΚΕ. Μετά από μερικές μέρες από τη μεταφορά του, κατά τις οποίες απέφυγε κάθε επικοινωνία με τα υπόλοιπα στελέχη - τα οποία επικοινωνούσαν μεταξύ τους κυρίως με σήματα μορς- ο Τυρίμος υπέγραψε δήλωση αποκήρυξης του Κομμουνισμού, και ζήτησε να περάσει στην υπηρεσία του μεταξικού καθεστώτος.

Η προσχώρηση του Τυρίμου στη δικτατορία ήταν αποτέλεσμα της είδησης της εκτέλεσης του αδερφού του στην ΕΣΣΔ ως τροτσκιστή, κατά τη διάρκεια των σταλινικών εκκαθαρίσεων[5]. Αμέσως αφέθηκε ελεύθερος και εντάχθηκε στις αρχές Ασφαλείας[6]. Ο Τυρίμος τέθηκε επικεφαλής της επιχείρισης διώξης του Κομμουνισμού και αποτέλεσε τον κυριότερο σύμβουλο του Μανιαδάκη. Επιπλέον στα τέλη του 1939 ανέλαβε την ευθύνη για το σχηματισμό του νέου -υπό τη διεύθυνση της Ασφάλειας- καθοδηγητικού κέντρου του ΚΚΕ, της Προσωρινής Διοίκησης, η οποία είχε στόχο να προκαλέσει σύγχυση στους κόλπους των Κομμουνιστών, να οδηγήσει στη σύλληψη τα ελεύθερα στελέχη του ΚΚΕ που αγνοούσαν το ρόλο της ΠΔ και να εξαρθρώσει τον πραγματικό παράνομο καθοδηγητικό μηχανισμό του ΚΚΕ[7].

Παρά το γεγονός ότι ο ρόλος της Προσωρινής Διοίκησης και του Τυρίμου προσωπικά είχε καταγγελθεί από τον Θανάση Κλάρα(Άρη Βελουχιώτη) που είχε περάσει από τους κόλπους της, καθώς και από το Νίκο Πλουμπίδη που είχε την καθοδήγηση της Παλιάς Κεντρικής Επιτροπής, η ΠΔ κατάφερε να επηρεάσει πολλά ανυποψίαστα μέλη του ΚΚΕ[8][9]. Ακόμα και ο Νίκος Ζαχαριάδης τάχθηκε με το μέρος της ΠΔ κατηγορώντας την Παλιά Κεντρική Επιτροπή σαν ασφαλίτικη και χαφιέδικη.

Η δράση του στην Κατοχή

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, ο Τυρίμος κλήθηκε από αξιωματικούς της Ασφάλειας να συμμετάσχει στην συγκρότηση της νεοϊδρυθείσας ΕΣΠΟ, αλλά παρά την αρχική συμμετοχή του, γρήγορα διαχώρισε τη θέση του. Αργότερα συμμετείχε στην υπηρεσία πληροφοριών του Τσιγάντε. Παράλληλα συνδέθηκε και με κύκλους του ΕΔΕΣ. Το καλοκαίρι του 1944 κλήθηκε από αξιωματικούς της Ασφάλειας στην Εύβοια, όπου συμμετείχε στη συγκρότηση των τοπικών Ταγμάτων Ασφαλείας. Αμέσως μετά την Απελευθέρωση συνελήφθη από την Πολιτοφυλακή του ΕΛΑΣ, και οδηγήθηκε στην καθοδήγηση του ΚΚΕ. Εκεί έγραψε λεπτομερείς εκθέσεις για τη στάση του την περίοδο 1936-1944. Τον Γενάρη του 1945, λίγο πριν τη Συνθήκη της Βάρκιζας, εκτελέστηκε από την ΟΠΛΑ ως δοσίλογος και προδότης του ΚΚΕ.[10][11]

Παραπομπές

  1. ↑ Άγγελος Ελεφάντης: Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης:ΚΚΕ και αστισμός στο Μεσοπόλεμο,Εκδόσεις Θεμέλιο,σελ.423
  2. ↑ Φύλλο 3 Φλεβάρη 1936 του Ριζοσπάστη με σύντομο βιογραφικό του Μιχάλη Τυρίμου
  3. ↑ Η επαγγελία της αδύνατης Επανάστασης, ό.π.σελ.158
  4. ↑ Ομιλία του Μιχάλη Τυρίμου στις Εργατικές Οργανώσεις της Λέσβου για την ανάγκη δημιουργίας Εφετείου
  5. ↑ Περικλής Ροδάκης:Νίκος Ζαχαριάδης,Εκδόσεις Επικαιρότητα
  6. ↑ Βασίλης Νεφελούδης: Αχτίνα Θ', Αναμνήσεις 1930-1940, Εκδόσεις Βιβλιοπωλείου της Εστίας
  7. ↑ Γρηγόρης Φαράκος:Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα,σελ. 317-320
  8. ↑ Άρθρο της Εποχής για τον Άρη με αναφορές στην Προσωρινή Διοίκηση
  9. ↑ Πέτρος Ρούσος:Η Μεγάλη Πενταετία,Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή,σελ. 63-64
  10. ↑ Σχέσεις ΚΚΕ και Διεθνούς Κομμουνιστικού Κέντρου, ό.π. σελ. 319-320
  11. ↑ Αφιέρωμα σε πρώην Κομμουνιστές που έγιναν δοσίλογοι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μιχάλης_Τυρίμος&oldid=4384513"