Αστακός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 52: | Γραμμή 52: | ||
Όπως ελπίζουν οι ειδικοί, η έρευνα αυτή, θα ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους οι οποίοι συνήθως προσέχουν μόνο τα θηλαστικά γιατί τα νιώθουν πιο κοντά στην αλυσίδα εξέλιξής τους. |
Όπως ελπίζουν οι ειδικοί, η έρευνα αυτή, θα ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους οι οποίοι συνήθως προσέχουν μόνο τα θηλαστικά γιατί τα νιώθουν πιο κοντά στην αλυσίδα εξέλιξής τους. |
||
Πηγή: Πονάνε και οι αστακοί - Νευρολογική μελέτη αποκαλύπτει αισθητήρες στα καρκινοειδή | iefimerida.gr http://www.iefimerida.gr/node/86838#ixzz2fLyP0CI9 |
|||
Έκδοση από την 15:45, 19 Σεπτεμβρίου 2013
| Αστακός | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Αμερικανικός αστακός, Homarus americanus
| ||||||||||||||
| Συστηματική ταξινόμηση | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| υποοικογένειες και γένη | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
Με την ονομασία αστακός είναι γνωστά στην Ελλάδα τρία είδη δεκάποδων μακρύουρων μαλακοστράκων που ανήκουν σε δύο διαφορετικές οικογένειες, την οικογένεια των αστακιδών και στην οικογένεια των παλινουριδών. Και τα τρία αυτά γένη μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και είναι περιζήτητα τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Αμερική για το νοστιμότατο κρέας τους.
Ο πιο κοινός, σπουδαιότερος αλλά και οικονομικότερος εξ αυτών είναι ο "αστακός χόμαρος" (homard), γνωστότερος στην Ελλάδα ως "θαλασσινός αστακός" ή "καραβιδομάνα" ή "καραβιδαστακός", είναι αυτός που φέρει δύο μεγάλες δαγκάνες, τον οποίο και θεωρούν οι Ευρωπαίοι ως γνήσιο αστακό. Για τον ελλαδικό χώρο όμως περισσότερο γνωστός είναι ο "αστακός ο παλίουρος" (Palinurus) που φέρει δύο μεγάλες κεραίες αντί δαγκάνες, πρόκειται γι΄ αυτόν που οι Γάλλοι τον αποκαλούν "langouste". Τέλος ο "αμερικανικός αστακός" που είναι είδος χούμαρου με δαγκάνες και εισάγεται από την Αμερική. Εκτός όμως αυτών υπάρχουν και αστακοί γλυκέων υδάτων που ζουν σε εκβολές ποταμών, λίμνες και στάσιμα αλλά καθαρά ύδατα. Τέτοιοι είναι ο αστακός ο ευγενής, ο αστακός ο λευκόπους, και ο αστακός ο ποτάμιος.
Βιολογία
Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του είναι το σκληρό, κόκκινο κέλυφος και οι μεγάλες δαγκάνες του. Ζει στο βυθό της θάλασσας, ακόμα και σε μεγάλο βάθος, συνήθως κοντά σε βράχια. Όταν ενηλικιωθεί φτάνει να έχει βάρος μέχρι 1 κιλό, αν και έχουν βρεθεί αστακοί με πολύ μεγαλύτερο βάρος.
Αλιευτικός περιορισμός
Σύμφωνα με τις υφιστάμενες αλιευτικές διατάξεις, στα ελληνικά χωρικά ύδατα, απαγορεύεται αυστηρά η αλιεία αστακού βάρους μικρότερου των 500 γραμμαρίων. Σε περίπτωση τυχαίας σύλληψής του σε δίκτυα θα πρέπει ν΄ απελευθερώνεται και να ρίχνεται ξανά στη θάλασσα.
Μία ανατριχιαστική αποκάλυψη έκαναν επιστήμονες που μελέτησαν το νευρικό σύστημα των καρκινοειδών, αφού όπως ανακάλυψαν, έχουν αισθητήρες πόνου και αισθάνονται στο έπακρο όλα τα φρικτά βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονται (όπως βράσιμο ζωντανά στη κατσαρόλα, κόψιμο δαγκανών κ.α.)
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Journal of Experimental Biology και αποκαλύπτει ότι τα καρκινοειδή και πολλοί ακόμα οργανισμοί διαθέτουν ειδικούς αλγοϋποδοχείς (αισθητήρες πόνου) και αντιλαμβάνονται πλήρως τα επικίνδυνα ερεθίσματα, ενεργοποιώντας ένα ταχύτατο ανακλαστικό αποφυγής
Μάλιστα, τα είδη αυτά διαθέτουν και μνήμη του πόνου, καθώς η υποβολή τους σε επώδυνα ερεθίσματα τα οδηγεί σε προσπάθειες αποφυγής τους στο μέλλον.
Επώδυνα πειράματα όπως η διοχέτευση μικρής τάσης ρεύματος σε ένα καβούρι ή η καυστική σόδα στις κεραίες της καραβίδας έδειξαν πως τα ζώα αυτά, όχι μόνο αντιδρούν έντονα στον πόνο, αλλά προσπαθούν και να τον αποφύγουν την επόμενη φορά.
Η μελέτη αυτή, αποδεικνύει πόσο βάναυση είναι η πρακτική των αλιέων να κόβουν τις δαγκάνες από ζωντανά καβούρια και στη συνέχεια να τα πετούν στη θάλασσα ή να βράζουν ζωντανούς τους αστακούς, γεγονός που τους προκαλεί μαρτυρικούς πόνους.
Όπως ελπίζουν οι ειδικοί, η έρευνα αυτή, θα ευαισθητοποιήσει τους ανθρώπους οι οποίοι συνήθως προσέχουν μόνο τα θηλαστικά γιατί τα νιώθουν πιο κοντά στην αλυσίδα εξέλιξής τους.
Αλιεία
Η επαγγελματική αλιεία του αστακού στις ελληνικές θάλασσες, από στατιστική άποψη, παρακολουθείται. Συγκεκριμένα το 2001 αλιεύθηκαν 233 τόνοι, το 2002 112 τόνοι και το 2003 μόλις 90 τόνοι ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις υπάρχει τρομερή πίεση στα αλιευτικά αποθέματα στο συγκεκριμένο είδος σε όλη τη λεκάνη της Μεσογείου εκτός του Αιγαίου λόγο της ποιότητάς του και των υψηλών τιμών που ζητούνται από την αγορά που σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ζήτηση (ειδικά μετά το 2003) δημιουργούν συνθήκες δύσκολες για το είδος.
Ηλικία
Οι αστακοί μπορούν να ζήσουν περισσότερο από 100 χρόνια. Σε γενικές γραμμές είναι πολύ δύσκολη έως αδύνατη η εκτροφή του,παράδειγμα για να έχει βάρος 1 κιλού απαιτούνται 8-10 έτη ανάλογα με το βιότοπο και την ποιότητα των υδάτων έτσι είναι ασύμφορη η ιχθυοκαλλιέργεια του.[1].