Σταύρος Τσιώλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πηγές|10|01|2010}}<br>
{{Πηγές|10|01|2010}}<br>
Ο '''Σταύρος Τσιώλης''' (γενν. στην [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]] το [[1937]]) είναι [[σκηνοθέτης]] του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Σπούδασε [[κινηματογράφος|κινηματογράφο]] στην [[Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου]]στην [[Αθήνα]] και από το [[1958]] δούλεψε σαν βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της [[Φίνος Φιλμ]]. Η πρώτη δική του ταινία εμφανίστηκε το [[1968]], και το [[1970]] έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία ''[[Κατάχρηση εξουσίας]]''. Κατόπιν εγκατέλειψε τον κινηματογράφο για μια δεκαπενταετία και επανήλθε το [[1985]] με ταινίες που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία.
Ο '''Σταύρος Τσιώλης''' (γενν. στην [[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]] το [[1937]]) είναι [[σκηνοθέτης]] του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Σπούδασε [[κινηματογράφος|κινηματογράφο]] στην [[Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου]] στην [[Αθήνα]] και από το [[1958]] δούλεψε σαν βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της [[Φίνος Φιλμ]]. Η πρώτη δική του ταινία εμφανίστηκε το [[1968]], και το [[1970]] έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία ''[[Κατάχρηση εξουσίας]]''. Κατόπιν εγκατέλειψε τον κινηματογράφο για μια δεκαπενταετία και επανήλθε το [[1985]] με ταινίες που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία.


Οι ταινίες του έχουν ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ καθώς βασίζονται στο λεπτό [[χιούμορ]], τους αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους και τη χρήση, πολλές φορές, ερασιτεχνών ηθοποιών. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα σενάριά του αποτελεί η περιπλάνηση, αρκετές φορές στον τόπο καταγωγής του, την [[Αρκαδία]]. Σε πολλές ταινίες του χρησιμοποίησε σαν πρωταγωνιστή τον [[Αργύρης Μπακιρτζής|Αργύρη Μπακιρτζή]].
Οι ταινίες του έχουν ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ καθώς βασίζονται στο λεπτό [[χιούμορ]], τους αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους και τη χρήση, πολλές φορές, ερασιτεχνών ηθοποιών. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα σενάριά του αποτελεί η περιπλάνηση, αρκετές φορές στον τόπο καταγωγής του, την [[Αρκαδία]]. Σε πολλές ταινίες του χρησιμοποίησε σαν πρωταγωνιστή τον [[Αργύρης Μπακιρτζής|Αργύρη Μπακιρτζή]].

Έκδοση από την 13:28, 29 Αυγούστου 2013


Ο Σταύρος Τσιώλης (γενν. στην Τρίπολη το 1937) είναι σκηνοθέτης του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Σπούδασε κινηματογράφο στην Σχολή Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λ. Σταυράκου στην Αθήνα και από το 1958 δούλεψε σαν βοηθός σκηνοθέτη σε 54 ταινίες, πολλές από τις οποίες της Φίνος Φιλμ. Η πρώτη δική του ταινία εμφανίστηκε το 1968, και το 1970 έκανε διεθνή επιτυχία με την ταινία Κατάχρηση εξουσίας. Κατόπιν εγκατέλειψε τον κινηματογράφο για μια δεκαπενταετία και επανήλθε το 1985 με ταινίες που έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία.

Οι ταινίες του έχουν ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ καθώς βασίζονται στο λεπτό χιούμορ, τους αυτοσχεδιαστικούς διαλόγους και τη χρήση, πολλές φορές, ερασιτεχνών ηθοποιών. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο στα σενάριά του αποτελεί η περιπλάνηση, αρκετές φορές στον τόπο καταγωγής του, την Αρκαδία. Σε πολλές ταινίες του χρησιμοποίησε σαν πρωταγωνιστή τον Αργύρη Μπακιρτζή.

Φιλμογραφία

  • Ο μικρός δραπέτης (1968)
  • Κατάχρηση εξουσίας (1970)
  • Μια τόσο μακρινή απουσία (1985)
  • Σχετικά με τον Βασίλη (1986)
  • Ακατανίκητοι εραστές (1988)
  • Έρωτας στη Χουρμαδιά (1990)
  • Παρακαλώ γυναίκες, μην κλαίτε (1992)
  • Ο χαμένος θησαυρός του Χουρσίτ Πασά (1995)
  • Ας περιμένουν οι γυναίκες (1998)
  • Φτάσαμεε! (2004)

Θεατρικά

  • "Τα κοκκινομπλέ πατίνια" (2006)
  • "Ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ, μια ιστορία του Σταθμού Λαρίσης" (2011)
  • "Η πόρτα" (2012)