Παλαιών Πατρών Παρθένιος Δ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29: Γραμμή 29:
}}
}}


[[Κατηγορία:Έλληνες ιεράρχες]]
[[Κατηγορία:Έλληνες ιεράρχες|Παρθενιος Δ]]
[[Κατηγορία:Μητροπολίτες Πάτρας]]
[[Κατηγορία:Μητροπολίτες Παλαιών Πατρων|Παρθενιος Δ]]
[[Κατηγορία:Γιαννιώτες (πόλη)]]
[[Κατηγορία:Γιαννιώτες (πόλη)|Παρθενιος Δ]]
[[Κατηγορία:Ελληνική εξέγερση του 1770]]
[[Κατηγορία:Ελληνική εξέγερση του 1770]]

Έκδοση από την 19:25, 22 Ιουλίου 2013

O Παλαιών Πατρών Παρθένιος Δ΄ (Ιωάννινα 1720- Μόσχα 1786) ήταν [[Έλληνας ιεράρχης[[ και δύο φορές μητρόπολις Παλαιών Πατρών.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1720. Διετέλεσε μητροπολίτης Παλαιών Πατρών κατά τις περιόδους 1750 με 1756 και 1759 με 1770. Αντικατέστησε και τις δύο φορές τον Γεράσιμο τον Θηραίο. Κατείχε μεγάλη παιδεία και ήταν άριστος γνώστης της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.

Το 1766 έχτισε την εκκλησία της Φανερωμένης στο Αίγιο. Στα Ορλωφικά, βρισκόμενος στο Αίγιο σήκωσε την σημαία της επανάστασης και εξεδίωξε από τη πόλη τους Οθωμανούς και στην συνέχεια εκστράτευσε στα Καλάβρυτα. Μετά όμως από την εγκατάλειψη της Πελοποννήσου την Ρωσική Αυτοκρατορία και τη αποτυχία της επανάστασης εκείνης, κατέφυγε στην Ζάκυνθο, υπό τη προστασία των ρωσικού στόλου, και αργότερα στην Αγία Πετρούπολη στην αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης. Εκεί η τσαρίνα του παραχώρησε κάποιον αγρό για τα βιοποριστικά έσοδά του, αφού δεν μπορούσε να επιστρέψει στην Ελλάδα γιατί είχε επικηρυχτεί την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Πέθανε το 1786 και ετάφη στην Μόσχα στην μονή του Ντασκόυ όπου ο τάφος του υπάρχει και σήμερα.

Θρύλοι

Κατά την θητεία του σημειώθηκε μεγάλη ανομβρία στην Πάτρα, έτσι αποφασίστηκε να προβούν όλα τα δόγματα και θρησκείες της πόλης σε δεήσεις. Πρώτα βγήκαν οι Μουσουλμάνοι αλλά δεν έγινε τίποτα, μετά οι Εβραίοι, πάλι τίποτα. Όταν ήλθε η σειρά των Χριστιανών, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν στον ναό του Προφήτη Ηλία και άρχισαν την λιτανεία, πριν προλάβουν να την ολοκληρώσουν έπιασε καταρρακτώδης βροχή.

Πηγές

  • Στέφανος Θωμόπουλος Ιστορία της πόλεως των Πατρών, Τόμος Α΄, έκδοση τέταρτη, Αχαϊκές εκδόσεις 1998, ISBN 960-7960-10-6
  • Η Πελοπόννησος κατά την δεύτερην Τουρκοκρατίαν (1715-1821), Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου, Αθήνα 1939, επανέκδοση 2000.
  • Κώστας Τριανταφύλλου, Ιστορικό λεξικό των Πατρών, Πάτρα 1995