326 Ταμάρα

326 Ταμάρα

Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα):	Johann Palisa
Ημερομηνία ανακάλυψης:	19 Μαρτίου 1892
Εναλλακτικές ονομασίες B:
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 30 Ιανουαρίου 2005 (Ι.Η. (JD) 2453400,5)
Εκκεντρότητα (e):	0,191
Μεγάλος ημιάξονας (a):	2,318 AU (346,8 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q):	1,876 AU (280,6 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q):	2,760 AU (412,9 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P):	1288,9 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i):	23,723 ° (μοίρες)
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω):	32,335 °
Όρισμα του περιηλίου (ω):	238,43 °
Μέση ανωμαλία (M):	292,78 °

Η Ταμάρα (Tamara) είναι ένας πολύ μεγάλος αλλά σκουρόχρωμος αστεροειδείς της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 9,36. Ανακαλύφθηκε το 1892 από τον Αυστριακό αστρονόμο Γιόχαν Παλίζα, που παρατηρούσε από τη Βιέννη και της έδωσε το όνομα της βασίλισσας Ταμάρ (βασ. 1184-1213) της Γεωργίας.

Φυσικά χαρακτηριστικά

Η μέση διάμετρος της Ταμάρας υπολογίζεται σε 93 χιλιόμετρα, ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 842 τρισεκατομμύρια τόνους με μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός της τύπος είναι C (ανθρακούχος), ενώ το άλβεδό της είναι 0,037. Η Ταμάρα περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 14 ώρες και 11 λεπτά, μία μάλλον αργή περιστροφή για αστεροειδή. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 85 ως 90 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα