Πάρελξη

Στην αστρονομία πάρελξη και ειδικότερα πάρελξη των σωμάτων του Ηλιακού μας συστήματος ονομάζεται η μεταβολή της τροχιάς των ουρανίων σωμάτων που οφείλεται στις ελκτικές τους αλληλεπιδράσεις.

Οι παρέλξεις διακρίνονται σε αιώνιες και περιοδικές. Εξ αυτών οι μεν αιώνιες επενεργούν βραδύτατα που σχεδόν κρίνονται ανεπαίσθητες έως μη αντιληπτές για μικρά χρονικά διαστήματα, ενώ οι περιοδικές είναι πολύ αισθητές και επενεργούν συνήθως μεταξύ δύο οριακών τιμών και εντός ορισμένων χρονικών περιόδων, απ΄ όπου και η ονομασία τους.

Η μελέτη των παρέλξεων των ουρανίων σωμάτων αποτελεί ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος ζήτημα, ειδικά στην ουράνια μηχανική, και μάλιστα σε πολύ μεγάλο βαθμό, αν αναλογιστεί κανείς ότι χάρις αυτών των παρέλξεων καθίσταται πολλές φορές δυνατή η ανακάλυψη νέων σωμάτων, των οποίων την ύπαρξη μόνο αυτές μπορούν να επιμαρτυρούν. Χαρακτηριστική ήταν η ανακάλυψη του πλανήτη Ποσειδώνα από τον Γάλλο αστρονόμο Urbain Le Verrier, μετά από μελέτη της πάρελξης του πλανήτη Ουρανού, όπως επίσης η ανακάλυψη του Πλούτωνα το 1930 από τον Αμερικανό αστρονόμο Κλάιντ Τόμπω, ο οποίος βασίστηκε εν μέρει στις μελέτες των παρέλξεων του Ουρανού και του Ποσειδώνα που πραγματοποίησε ο Π. Λόουελ.

Πηγές

• Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου τ.15ος, σ.532.