Κυρηναϊκοί φιλόσοφοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 23 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q750192
Γραμμή 9: Γραμμή 9:


[[Κατηγορία:Σχολή της Κυρήνης| ]]
[[Κατηγορία:Σχολή της Κυρήνης| ]]

[[bs:Kirenska škola]]
[[cs:Kyrénská škola]]
[[de:Kyrenaiker]]
[[en:Cyrenaics]]
[[es:Escuela cirenaica]]
[[fi:Kyreneläiset]]
[[fr:Cyrénaïsme]]
[[gl:Cirenaicos]]
[[hr:Cirenska škola]]
[[hu:Kürénéi hedonizmus]]
[[is:Kýrenuheimspeki]]
[[it:Scuola cirenaica]]
[[ja:キュレネ派]]
[[kk:Киренаиктер]]
[[ky:Кирена мектеби]]
[[pl:Cyrenaicy]]
[[pt:Escola cirenaica]]
[[ru:Киренаики]]
[[sh:Kirenska škola]]
[[sk:Kyrénska škola]]
[[sv:Kyrenaiker]]
[[tr:Kirene Okulu]]
[[uk:Кіренаїки]]

Έκδοση από την 05:29, 27 Μαρτίου 2013

Οι Κυρηναϊκοί φιλόσοφοι ήταν Ελληνική φιλοσοφική σχολή, που ιδρύθηκε τον 5ο αιώνα π.Χ. από τον Αρίστιππο τον Κυρηναίο. Μέλη της ήταν ο Θεόδωρος ο άθεος, ο Αννίκερις ο Κυρηναίος, η Αρήτη, ο Ηγησίας ο Πεισιθάνατος και ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος.

Οι Κυρηναϊκοί θεωρούσαν σαν υπέρτατο αγαθό τις ηδονές των αισθήσεων και έβαζαν το ατομικό συμφέρον πάνω από το κοινωνικό,[1] σταδιακά όμως άρχισαν ο ένας μετά τον άλλο να εγκαταλείπουν πλέον τον ηδονισμό, τον τροποποιούσαν ή τον θεωρούσαν αδύνατο. Ο Ηγησίας μάλιστα έφτασε σε μια απαισιόδοξη βιοθεωρία.

Η διάρκεια της σχολής δεν προχωρά πέρα από τους αλεξανδρινούς χρόνους, καθώς στο εξής κέρδιζε έδαφος η Επικούρεια φιλοσοφία, η οποία τοποθετούσε πάνω σε άλλες βάσεις την ηδονή και την ανθρώπινη ευτυχία.[2]

Παραπομπές

  1. Αθήνα 1963, Εκδόσεις Κ.Αναγνωστίδη, Πλήρες Μικρό Φιλοσοφικό Λεξικό, Μ. Ροζενταλ - Π. Γιουντιν, Κυρηναϊκοί
  2. Αθήνα, 1982, Εκδόσεις Φελέκη, Φιλοσοφικό Λεξικό, Σ. Γκίκα, Κυρηναϊκοί