Ιαματικές πηγές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: ta:வெந்நீரூற்று
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 45 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q177380
Γραμμή 22: Γραμμή 22:
[[Κατηγορία:Γεωλογία]]
[[Κατηγορία:Γεωλογία]]
[[Κατηγορία:Εναλλακτική ιατρική]]
[[Κατηγορία:Εναλλακτική ιατρική]]

[[ar:حمة]]
[[ay:Phutina]]
[[bxr:Аршаан булагууд]]
[[ca:Font termal]]
[[cs:Termální pramen]]
[[de:Thermalquelle]]
[[en:Hot spring]]
[[eo:Termofonto]]
[[es:Aguas termales]]
[[et:Kuumaveeallikas]]
[[eu:Ur termal]]
[[fa:چشمه آب گرم]]
[[fi:Kuuma lähde]]
[[fr:Source chaude]]
[[gl:Augas termais]]
[[he:מעיין חם]]
[[hr:Termalni izvor]]
[[ht:Sous cho]]
[[hu:Termálvíz]]
[[id:Mata air panas]]
[[is:Hver]]
[[ja:熱水泉]]
[[kk:Термальды су]]
[[kn:ಬಿಸಿನೀರಿನ ಚಿಲುಮೆ]]
[[ko:온천]]
[[lb:Thermalquell]]
[[lt:Karštoji versmė]]
[[mk:Топол извор]]
[[ms:Mata air panas]]
[[my:ရေပူစမ်း]]
[[nl:Warmwaterbron]]
[[nn:Varmekjelde]]
[[no:Varmekilde]]
[[pl:Źródło termalne]]
[[pt:Fonte termal]]
[[ru:Геотермальный источник]]
[[simple:Hot spring]]
[[sk:Termálny prameň]]
[[sv:Het källa]]
[[ta:வெந்நீரூற்று]]
[[th:บ่อน้ำร้อน]]
[[tr:Kaplıca]]
[[uk:Термальні води]]
[[vi:Suối nước nóng]]
[[zh:溫泉]]

Έκδοση από την 00:37, 25 Μαρτίου 2013

Αποθέσεις αλάτων από την επιφανειακή απορροή της θερμής πηγής - Ιαματικές Πηγές Ξάνθης
Θερμή πηγή με Ιαπωνικούς Μακάκους - Ιαπωνία - Θερμή πηγή Τζιγκοκουντάνι.

Ιαματικές πηγές ονομάζονται οι πηγές τα νερά των οποίων έχουν θεραπευτικές ιδιότητες. Τα ιαματικά νερά πηγάζουν μέσα από πετρώματα και κατά τη διαδρομή τους μέχρι την επιφάνεια της Γης, αποκτούν τα μεταλλικά συστατικά τους στα οποία οφείλεται και η θεραπευτική τους δράση.

Οι θεραπευτικές ιδιότητες των νερών αυτών ήταν γνωστές από τα ιστορικά χρόνια. Ο Ηρόδοτος φέρεται να είναι ο πρώτος που παρατήρησε την θεραπευτική τους επίδραση στον άνθρωπο, ενώ ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με το αντικείμενο, κατηγοριοποίησε τις πηγές και κατέγραψε τις ασθένειες στις οποίες είχαν ευεργετική επίδραση.

Ανάλογα με τη σύνθεση των μεταλλικών νερών τους, οι ιαματικές πηγές μπορούν να ορισθούν ως αλκαλικές, σιδηρούχες, θειούχες, ραδιενεργές κλπ. Η θεραπευτική τους δράση είναι τριπλής φύσεως: μηχανική, θερμική και χημική. Η μηχανική δράση οφείλεται κυρίως στην άνωση και στην υδροστατική πίεση. Η θερμική δράση οφείλεται στη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ νερού και ανθρώπινου σώματος. Η χημική δράση οφείλεται στην επαφή του δέρματος με τα μεταλλικά στοιχεία του νερού καθώς και στην διείσδυσή τους σε αυτό.

Ανάλογα με το είδος της υδροθεραπείας, έχουμε την εσωτερική υδροθεραπεία, όταν τα ιαματικά νερά χρησιμοποιούνται για πόση (ποσιθεραπεία) και την εξωτερική υδροθεραπεία, όταν τα ιαματικά νερά χρησιμοποιούνται για λουτρό (λουτροθεραπεία).

Κάποιες από τις ασθένειες στις οποίες υπάρχει θετική επίδραση των ιαματικών πηγών είναι διάφορες δερματικές παθήσεις, αρτηριακή υπέρταση, αναπνευστικές παθήσεις, ρευματικές παθήσεις κλπ. Επειδή υπάρχουν και αντενδείξεις στην υδροθεραπεία, η χρήση των ιαματικών πηγών πρέπει να γίνεται ύστερα από την σύμφωνη γνώμη γιατρού και ακολουθώντας αυστηρά τους κανόνες που θα υποδείξει.

Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 200 ιαματικές πηγές. Σε λειτουργία βρίσκονται περίπου 70, 45 εκ των οποίων λειτουργούν υπό την αρμοδιότητα του ΕΟΤ. Οι πιο φημισμένες από αυτές για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες είναι οι ιαματικές πηγές των Καμμένων Βούρλων, της Αιδηψού και της Ικαρίας, λόγω της ραδιενεργού σύνθεσης των νερών τους. Στη Λέσβο συναντάται, επίσης, η θερμότερη πηγή στον κόσμο (92,5° C). Πολλές ιαματικές πηγές στην Ελλάδα παραμένουν αναξιοποίητες ή γίνεται προσπάθεια αξιοποίησής τους, όπως οι Ιαματικές Πηγές Ξάνθης.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι