Γκρα (τυφέκιο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ορθοτυπογραφικά
μ Ρομπότ: Μεταφέρω 8 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q1543401
Γραμμή 25: Γραμμή 25:


[[Κατηγορία:Τυφέκια]]
[[Κατηγορία:Τυφέκια]]

[[de:Gras Modell 1874]]
[[en:Fusil Gras mle 1874]]
[[es:Fusil Gras Modelo 1874]]
[[fr:Fusil Gras]]
[[it:Gras Mle 1874]]
[[ja:グラース銃]]
[[pl:Karabin Gras Mle1874]]
[[ru:Винтовка Гра]]

Έκδοση από την 05:42, 22 Μαρτίου 2013

Το φυσίγγιο του τυφεκίου Γκρά 11χλστμ. Η κατασκευή του γινόταν και στην Ελλάδα από την εταιρεία Ελληνικό Πυριτιδοποιείο ΑΕ των Αφών Μαλτσινιώτη.

Το τυφέκιο Γκρα (Gras), γαλλικού υποδείγματος 1874, αποτέλεσε κύριο όπλο τόσο του γαλλικού όσο και του ελληνικού στρατού στον οποίο παρέμεινε σε υπηρεσία μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Στην Ελλάδα λόγω της εκτεταμένης χρήσης του σε διάφορα πολεμικά γεγονότα και στα χέρια διαφόρων ενόπλων ομάδων και σχηματισμών, απέκτησε τη σημασία του παλαιού κλασσικού όπλου των απελευθερωτικών αγώνων.

Το τυφέκιο Γκρα υπήρχε στον ελληνικό στρατό σε τρεις εκδόσεις: το μακρύκαννο τυφέκιο πεζικού, την μεσαίου μεγέθους αραβίδα του ιππικού και το βραχύκαννο του πυροβολικού. Στην Γαλλία υπήρχε επιπλέον ειδική έκδοση για την (γαλλική) χωροφυλακή. Το όπλο λειτουργούσε με κινητό ουραίο και δεχόταν ένα ολομεταλλικό φυσίγγιο διαμετρήματος έντεκα χιλιοστομέτρων.

Λόγω του ότι ήταν ένα όπλο αργό στη χρήση του, σχετικά με μεταγενέστερα όπλα του είδους του, επικράτησε να αποκαλούν, παλαιότερα, "γκράδες" τα άτομα που δεν αντιλαμβανόταν εύκολα τι τους έλεγαν, καθώς και τους κακούς μαθητές.







Πηγές

  • Χρήστος Σαζανίδης. «Τα όπλα των Ελλήνων». Μαίανδρος, Θεσσαλονίκη (1995).
  • Μαθήματα Πυροβολικής Διδαχθέντα εν τω Στρατιωτικώ Σχολείω των Ευελπίδων, υπό Νικολάου Κ. Ζορμπά ταγματάρχου του Πυροβολικού, Μέρος Γ΄, Φορητά Όπλα, σ.187, Εν Αθήναις εκ του Τυπογραφείου της Ενώσεως, 1884.
  • Όπλα των Βαλκανικών Πολέμων 1912-1913, Πολεμικό μουσείο, Αθήνα 1993.