Υδραγωγείο του Κλαύδιου

Το Άκουα Κλάουντια

Το Άκουα Κλάουντια

Το Άκουα Κλάουντια ήταν υδραγωγείο της Αρχαίας Ρώμης που, όπως το Άνιο Νόβους, ξεκίνησε με τον Καλιγούλα το 38 και ολοκληρώθηκε από τον Κλαύδιο το 52 . Οι πηγές του νερού του στηρίζονταν επί της αρχαίας Οδού Σουμπλακένσις. Το υδραγωγείο παρέμεινε ενεργό για 10 χρόνια, ώσπου η μεταφορά νερού σταμάτησε για περίπου 9 χρόνια, μέχρι να το επισκευάσει ο αυτοκράτορας Βεσπασιανός, το 71. Το 81 έγινε νέα βελτίωση του έργου από τον Τίτο.

Δομή

Ανάλογα με την εποχή, το μήκος του καναλιού έφτανε τα περίπου 69 χιλιόμετρα (το περισσότερο υπογείως) και ο όγκος νερού στις πηγές του άγγιζε τα 191 χιλιάδες κυβ. μέτρα ανά εικοσιτετράωρο. Μετά την κατασκευή του Acrus Neroniani, από τον Νέρωνα (ένα κομμάτι του Άκουα Κλάουντια), το υδραγωγείο απέκτησε τη δυνατότητα να τροφοδοτεί και τις 14 περιοχές της Ρώμης. Ήταν ένα από τα δύο υδραγωγεία που κατέληγαν στην Πόρτα Μαγκιόρε (το άλλο ήταν το Άνιο Νόβους). Σήμερα διαθέτουμε λεπτομερειακές περιγραφές του έργου χάρη στον Φροντίνο, Ρωμαίο αριστοκράτη, του οποίου το έργο De aquaeductu δημοσιεύτηκε στα τέλη του 1ου αιώνα. Στον τόπο του υδραγωγείου χτίστηκε αργότερα η χρηστιανική εκκλησία Σαν Τομμάσο ιν Φόρμις.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Χάρτης της Ρώμης με το υδραγωγείο σημαδεμμένο με κόκκινο χρώμα