Πάπας Γρηγόριος Θ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
53.174 επεξεργασίες
μ Ρομπότ: Τροποποίηση: tl:Gregorio IX→tl:Papa Gregorio IX
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Πηγές|01|09|2010}}<br>


{{Πάπας
{{Πάπας
|όνομα = Γρηγόριος Θ΄
|όνομα = Γρηγόριος Θ΄
Γραμμή 11: Γραμμή 8:
|θυρεός = C o a Innocenzo III.svg
|θυρεός = C o a Innocenzo III.svg
}}
}}
Ο '''Γρηγόριος ο Θ''' ([[1170]]-[[1241]]) ήταν [[πάπας]] της [[Ρώμη|Ρώμης]] ([[1227]] - [[22 Αυγούστου]] [[1241]]). Διαδέχθηκε τον [[Πάπας Ονώριος Γ΄|πάπα Ονώριο τον 3ο]], ενώ ήταν ανιψιός του [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|πάπα Ιννοκέντιου του 3ου]] (1198 - 1216) γεννημένος στο Ανάγνι. Επί του θείου του ήταν επίσκοπος της [[Όστια]] και του ανατέθηκαν από αυτόν διπλωματικές αποστολές σε μεγάλους ηγεμόνες της Δυτικής Ευρώπης. Σημαντικότερη ήταν η αποστολή του στον κραταιό αυτοκράτορα [[Φρειδερίκος Β' Χοενστάουφεν|Φρειδερίκο τον 2ο Χοενστάουφεν]] που αξίωνε τον τίτλο του Ρωμαίου αυτοκράτορα.


O '''Πάπας Γρηγόριος Θ΄''' (περ. 1145/70 – 22 Αυγούστου 1241), γεννημένος '''Ugolino di Conti''', ήταν [[πάπας]] από τις 19 Μαρτίου 1227 μέχρι τον θάνατό του.
== Διαμάχες με τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο τον 2ο ==

Η πρώτη πράξη του με την άνοδο του στον παπικό θρόνο (1227) ήταν ο [[αφορισμός]] του συγκεκριμένου αυτοκράτορα που ήταν εκείνη την εποχή άρρωστος στο Οτράντο. Το αιτιολογικό του ήταν η επτάχρονη καθυστέρηση του για έναρξη της [[Σταυροφορία|Σταυροφορίας]] στους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]] και την ανακατάληψη των [[Ιεροσόλυμα|Ιεροσολύμων]], κάτι που ο Φρειδερίκος είχε υποσχεθεί κατά την στέψη του (1220). Ο ίδιος όμως ο Φρειδερίκος πραγματοποίησε την επόμενη χρονιά τη Σταυροφορία παρά τις διαμαρτυρίες του Πάπα που τον είχε αφορίσει, με την επιτυχή κατάληξη της ανακατάληψης των Ιεροσολύμων και της στέψης του σαν βασιλιά τους. Το διάστημα αυτό ο Γρηγόριος ασχολήθηκε με ανεπιτυχείς επιθέσεις στις περιοχές επικράτειας του Φρειδερίκου.
Όντας διάδοχος του [[Πάπας Ονώριος γ΄|Πάπα Ονωρίου Γ΄]], κληρονόμησε πλήρως τις παραδόσεις του [[Πάπας Γρηγόριος Ζ΄|Πάπα Γρηγορίου του Ζ΄]] και του εξαδέλφου του [[Πάπας Ιννοκέντιος Γ΄|Πάπα Ιννοκέντιου Γ΄]], και συνέχισε με ζήλο την πολιτική τους σχετικά με την [[Παπική υπεροχή]].

==Πρώιμη ζωή==
Ο Ουγκολίνο γεννήθηκε στο [[Ανάνι]]. Η ημερομηνία γέννησής του ποικίλει στις πηγές μεταξύ περίπου του 1145<ref>{{cite web|url=http://www.newadvent.org/cathen/06796a.htm |title=The Catholic Encyclopedia |publisher=Newadvent.org |date=1909-09-01 |accessdate=2012-05-06}}</ref> και του 1170.<ref>{{BBKL|g/gregor_ix|band=2|autor=Friedrich Wilhelm Bautz|artikel=Gregor IX., Papst|spalten=317–320}}</ref>

Χρίσθηκε [[Καρδινάλιος (Καθολικισμός)|Καρδινάλιος-Διάκονος]] της εκκλησίας του [[Σαντ' Εουστάτσιο]] από τον εξάδελφό του<ref>Werner Maleczek, ''Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216'', (Vienna: Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenschaften, 1984), 126–133.</ref> Ιννοκέντιο Γ΄ τον Δεκέμβριο 1198. Το 1206 προάχθηκε στην βαθμίδα του [[Καρδινάλιος Επίσκοπος της Όστια ε Βελλέτρι]]. Έγινε [[Κοσμήτορας το Ιερού Κολλεγίου των Καρδιναλίων]] το 1218 ή το 1219. Ήταν επίσης [[Καρδινάλιος Προστάτης]] του Τάγματος των [[Φραγκισκανοί|Φραγκισκανών]].

Ως [[Καρδινάλιος Επίσκοπος της Όστια]] καλλιέργησε μια μεγάλη ποικιλία διασυνδέσεων, μεταξύ αυτών την Βασίλισσα της Αγγλίας εκείνη την περίοδο, την [[Ισαβέλλα της Ανγκουλέμ]].<ref name=Abulafia>David Abulafia, ''Frederick II: a Medieval Emperor'' 1992. 480 pages. Oxford University Press, USA (1 November 1992) ISBN 0-19-508040-8</ref>



==Αναφορές==
{{Reflist}}

==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
*[http://www.newadvent.org/cathen/06796a.htm ''Catholic Encyclopedia'':] Pope Gregory IX

==Περαιτέρω μελέτη==
* Iben Fonnesberg‐Schmidt, ''The Popes and the Baltic Crusades 1147–1254'' (Leiden, Brill. 2007) (The Northern World, 26).

{{S-start}}
{{s-rel|ca}}
{{Succession box| before= [[Ottaviano di Paoli]]| title=[[Cardinal-bishop of Ostia]]| years=1206–1227| after=[[Pope Alexander IV|Rinaldo di Jenne]] }}
{{S-bef|before=[[Pope Honorius III|Honorius III]]}}
{{s-ttl|title=[[Pope]]|years=1227–41}}
{{s-aft|after=[[Pope Celestine IV|Celestine IV]]}}
{{S-end}}







Τον Αύγουστο του 1230 έκλεισε προσωρινά ειρήνη με τον Φρειδερίκο, αλλά ο Ρωμαϊκός λαός εξεγέρθηκε κατά του Πάπα προφανώς λόγω της αυταρχικής του διακυβέρνησης. Ο Γρηγόριος κατέφυγε στην γενέτειρα του Ανάγνι, και κάλεσε μάλιστα την βοήθεια του Φρειδερίκου. Βλέποντας τις συνεχείς σαρωτικές νίκες του Φρειδερίκου, ιδιαίτερα αυτή επί της [[Λομβαρδική Ένωση|Λομβαρδικής Ένωσης]] (1239) φοβήθηκε μη τυχόν και κυριαρχήσει ο Φρειδερίκος ολοκληρωτικά στην Ιταλική χερσόνησο και τον εκθρονίσει. Τότε εκμεταλλευόμενος κάποιες υποχωρήσεις του Φρειδερίκου στα Ιεροσόλυμα τον αφόρισε για δεύτερη φορά. Κάλεσε μάλιστα και επισκόπους από όλα τα μέρη της Ιταλίας να έρθουν με πλοία στην Ρώμη και να επικυρώσουν τον αφορισμό. Ο Φρειδερίκος κατέλαβε τα περισσότερα από τα πλοία τους και αιχμαλώτισε πολλούς από τους συγκεκριμένους επισκόπους, γεγονός που θα κάνει αργότερα τον αυτοκράτορα Ιννοκέντιο τον 4ο να του ζητήσει να τους ελευθερώσει. Στο μεταξύ με το θάνατο του Γρηγορίου (1241) τα προβλήματα στις σχέσεις αυτοκράτορα - Πάπα λύνονται προσωρινά.


== Αρνητικές θρησκευτικές αναμορφώσεις ==
Ο Γρηγόριος θεωρήθηκε σαν μεγάλος θρησκευτικός αναμορφωτής του [[παπισμός|Παπισμού]], πρόδρομος του αυταρχισμού των Παπών που ακολούθησε τους επόμενους αιώνες και της [[Ιερά Εξέταση|Ιεράς εξέτασης]]. Επειδή δεν έμενε ικανοποιημένος από τις υποτονικές τιμωρίες των επισκόπων απέναντι στους αιρετικούς, αποφάσισε να είναι ο ίδιος επικεφαλής της κίνησης. Ιδρύει την [[παπική ανάκριση]], ανακριτικό σώμα υπό την εποπτεία του εναντίον των αιρετικών και των υποτιθέμενων αμφισβητιών του. Ο ίδιος δεν θα δώσει ακόμα επίσημα δικαιώματα σωματικού βασανισμού των αιρετικών -κάτι που θα κάνει αργότερα ο [[Πάπας Ιννοκέντιος Δ΄|Ιννοκέντιος ο 4ος]] (1252)- αλλά ούτε επίσημα τα απορρίπτει αφού πάντοτε γίνονταν. Άρχισε την μέθοδο καταπατήσεως των δικαιωμάτων των τοπικών μητροπόλεων προς όφελός του. Προσπάθησε να κάνει επεμβάσεις στην Αγγλική εκκλησία του βασιλιά Ερρίκου του 3ου (1216 - 1272), όπως και στην Γαλλική εκμεταλλευόμενος την ανοχή του βασιλιά Λουδοβίκου 9ου.




Έκδοση από την 19:25, 4 Μαρτίου 2013

Γρηγόριος Θ΄
Από19-03-1227
Έως22-08-1241
ΠροκάτοχοςΟνώριος Γ΄
ΔιάδοχοςΚελεστίνος Δ΄
Προσωπικά στοιχεία
Θυρεός{{{θυρεός_alt}}}

O Πάπας Γρηγόριος Θ΄ (περ. 1145/70 – 22 Αυγούστου 1241), γεννημένος Ugolino di Conti, ήταν πάπας από τις 19 Μαρτίου 1227 μέχρι τον θάνατό του.

Όντας διάδοχος του Πάπα Ονωρίου Γ΄, κληρονόμησε πλήρως τις παραδόσεις του Πάπα Γρηγορίου του Ζ΄ και του εξαδέλφου του Πάπα Ιννοκέντιου Γ΄, και συνέχισε με ζήλο την πολιτική τους σχετικά με την Παπική υπεροχή.

Πρώιμη ζωή

Ο Ουγκολίνο γεννήθηκε στο Ανάνι. Η ημερομηνία γέννησής του ποικίλει στις πηγές μεταξύ περίπου του 1145[1] και του 1170.[2]

Χρίσθηκε Καρδινάλιος-Διάκονος της εκκλησίας του Σαντ' Εουστάτσιο από τον εξάδελφό του[3] Ιννοκέντιο Γ΄ τον Δεκέμβριο 1198. Το 1206 προάχθηκε στην βαθμίδα του Καρδινάλιος Επίσκοπος της Όστια ε Βελλέτρι. Έγινε Κοσμήτορας το Ιερού Κολλεγίου των Καρδιναλίων το 1218 ή το 1219. Ήταν επίσης Καρδινάλιος Προστάτης του Τάγματος των Φραγκισκανών.

Ως Καρδινάλιος Επίσκοπος της Όστια καλλιέργησε μια μεγάλη ποικιλία διασυνδέσεων, μεταξύ αυτών την Βασίλισσα της Αγγλίας εκείνη την περίοδο, την Ισαβέλλα της Ανγκουλέμ.[4]


Αναφορές

  1. ↑ «The Catholic Encyclopedia». Newadvent.org. 1 Σεπτεμβρίου 1909. Ανακτήθηκε στις 6 Μαΐου 2012. 
  2. ↑ Friedrich Wilhelm Bautz (1990). «Gregor IX., Papst». Στο: Bautz, Friedrich Wilhelm. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) (στα Γερμανικά). 2. Hamm: Bautz. cols. 317–320. ISBN 3-88309-032-8. 
  3. ↑ Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, (Vienna: Verlag der Oesterreichischen Akademie der Wissenschaften, 1984), 126–133.
  4. ↑ David Abulafia, Frederick II: a Medieval Emperor 1992. 480 pages. Oxford University Press, USA (1 November 1992) ISBN 0-19-508040-8

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Περαιτέρω μελέτη

  • Iben Fonnesberg‐Schmidt, The Popes and the Baltic Crusades 1147–1254 (Leiden, Brill. 2007) (The Northern World, 26).
τίτλοι της Καθολικής Εκκλησίας
Προκάτοχος
Ottaviano di Paoli 		Cardinal-bishop of Ostia
1206–1227 		Διάδοχος
Rinaldo di Jenne
Προκάτοχος
{{{πριν}}} 		{{{τίτλος}}} Διάδοχος
{{{μετά}}}






Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πάπας_Γρηγόριος_Θ΄&oldid=3923725"