Βαρωνία της Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
s |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 126: | Γραμμή 126: | ||
* Στέφανος Θωμόπουλος, ''[[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/f/3/d/metadata-8a89e99bdd91cd019dbdee33f150c829_1273059345.tkl Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821]]'', Εκ της βασιλικής τυπογραφίας Νικολάου Γ. Ιγγλέση, Εν Αθήναις 1888 |
* Στέφανος Θωμόπουλος, ''[[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/f/3/d/metadata-8a89e99bdd91cd019dbdee33f150c829_1273059345.tkl Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821]]'', Εκ της βασιλικής τυπογραφίας Νικολάου Γ. Ιγγλέση, Εν Αθήναις 1888 |
||
[[Κατηγορία:Βαρωνία της Πάτρας]] |
[[Κατηγορία:Βαρωνία της Πάτρας| ]] |
Έκδοση από την 10:06, 3 Μαρτίου 2013
Η Βαρωνία της Πάτρας, ήταν μεσαιωνικό κρατίδιο (1209 - 1430) όπου ιδρύθηκε σαν υποτελές στο Πριγκιπάτο της Αχαΐας έπειτα στο Παπικό κράτος και τον Πάπα , κατά καιρούς πέρασε στα χέρια των Ενετών. Πρωτεύουσα της Βαρωνίας ήταν η μεγαλύτερη πόλη του φέουδου η Πάτρα όπου πήρε και το όνομα της.
Το 1209 με την οριστική κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους και την δημιουργία από τον Γουλιέλμο Σαμπλίτη του Πριγκιπάτου της Αχαΐας το νέο κράτος χωρίστηκε σε φέουδα, Βαρωνίες και τιμάρια που δόθηκαν σε ιππότες. Η Βαρωνία της Πάτρας δόθηκε στον ιππότη Γουλιέλμο Αλαμάνο, (αναφέρεται και Γωτιέρος), από το Λαγκεντόκ της Γαλλίας. Η Βαρωνία είχε 24 τιμάρια πολλούς δουλοπάροικους και περιελάμβανε έκταση ίση περίπου με την μετέπειτα Επαρχία Πατρών μεγαλύτερη πόλη την Πάτρα και τις κώμες Αίγιο και Χαλανδρίτσα.
Ο Γουλιέλμος Β΄Αλαμάνος πούλησε την βαρωνία στην Λατινική εκκλησία για 16.000 χρυσά βυζαντινά νομίσματα. Κατά την διοίκηση του Κονράδου ανακαινίσθηκε η κώμη της Χαλανδρίτσας αλλά μετά αγοράστηκε μαζί με οκτώ τιμάρια από τον Γουλιέλμο Β' Βιλλαρδουίνο δόθηκε δώρο στον Γκυ ντε Τρεμουίγ και δημιουργήθηκε η Βαρωνία της Χαλανδρίτσας.
Έπειτα από την αγορά της βαρωνίας από την λατινική εκκλησία ο Αρχιεπίσκοπος της πόλης ήταν και βαρώνος υποτελείς όμως στον Πάπα και στο βασίλειο της Νάπολης, αλλά επί αρχιεπισκοπίας του Γουλιέλμου Φραγκιπάνη η βαρωνία έγινε ανεξάρτητη κι αναγνωρίστηκε η ανεξαρτησία της και από την Αικατερίνη Βαλουά το 1388. Οι Αρχιεπίσκοποι-Βαρώνοι διορίζονταν απευθείας από τον Πάπα και έπαιρναν την βαρωνία κια την διοικησή της σαν φέουδο, μάλιστα κάποιοι από αυτούς τον περισσότερο καιρό της αρχιεπισκοπίας τους έμεναν στην Ιταλία. Το 1408 η βαρωνία νοικιάστηκε για πέντε χρόνια στου Ενετούς η οποία διόρισε διοικητές αλλά ο τίτλος του βαρώνου παρέμεινε στον Αρχιεπίσκοπο, το 1813 έληξε η ενοικίαση κι επιστράφηκε στον αρχιεπίσκοπο, η μίσθωση ανανεώθηκε το 1418 για έναν χρόνο.
Η Βαρωνία καταλήφθηκε μετά από αρκετές προσπάθειες από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο το 1430 κι έπειτα από πολιορκία της Πάτρας.
Οίκος Αλαμάν 1209- 14ος αιώνας | ||||
---|---|---|---|---|
Βαρώνος | Γέννηση - Θάνατος | Διάρκεια | άλλοι τίτλοι | |
Γουλιέλμος Α΄Αλαμάνος | ; - 1209 | 1209-1218 | ||
Κονράδος | ; -1266 | 1218-1266 | ||
Γουλιέλμος Β΄Αλαμάνος | 1266-14ος αιώνας |
Αρχιεπίσκοποι-Βαρώνοι 14ος αιώνας-1430 | ||||
---|---|---|---|---|
Βαρώνος | Γέννηση - Θάνατος | Διάρκεια | άλλοι τίτλοι | |
Γουλιέλμος Φραγκιπάνης | ;;- 1337 | 1317 - 1337 | ||
Ρογήρος | 1337-1347 | |||
Νικόλαος Ντα Κανάλε | 1347-1351 | |||
Ραϊνάλδος Ντε Λάουρα | 1351-1357 | |||
Ραϊμόνδος | 1357-1360 | |||
Ιωάννης Γ΄ Αντζαγιόλι | 1360-1363 | |||
Μπονιοάνος | 1363 | |||
Βαρθολομαίος Ντε Παπαζούρη | 1363-1365 | |||
Άγγελος Αντζαγιόλι | 1365-1367 | |||
Παύλος Φόσκαρης | 1367-1369 | |||
Ιωάννης Ντε Νοβάκιο | 1369-1371 | |||
Ιωάννης Δ΄Πιακεντίνης | 1371-1375 | |||
Παύλος Φόσκαρης | 1375-1386 | |||
Πέτρος Κορνάρος | 1386 | |||
Παύλος Φόσκαρης | 1386-1394 | |||
Μαρτίνος Ντε Κάυπ | 1395 | |||
Άγγελος Β΄ Αντζαγιόλι | 1395-1405 | |||
Στέφανος Ζακαρία | 1405-1424 | |||
Πανδούλφος Μαλατέστα | ;; - 17 Απριλίου 1441 | 1424-1430 |
Πηγές
- Στέφανος Θωμόπουλος, [Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι του 1821], Εκ της βασιλικής τυπογραφίας Νικολάου Γ. Ιγγλέση, Εν Αθήναις 1888