Αστικός κώδικας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{ελληνοκεντρικό}}

:[[Αρχείο:Gnome-emblem-important.svg|15px]]''Το παρόν λήμμα αναφέρεται στο ισχύον ελληνικό δίκαιο.
:[[Αρχείο:Gnome-emblem-important.svg|15px]]''Το παρόν λήμμα αναφέρεται στο ισχύον ελληνικό δίκαιο.
<br clear="right">{{Δίγλωσση επιγραφή
<br clear="right">{{Δίγλωσση επιγραφή

Έκδοση από την 18:12, 15 Φεβρουαρίου 2013


Το παρόν λήμμα αναφέρεται στο ισχύον ελληνικό δίκαιο.


Αστικός κώδικας είναι μια συστηματική κωδικοποίηση νομοθετημάτων που έχει ως σκοπό να διαπραγματευτεί κάποιος με κατανόηση των βασικών περιοχών του ιδιωτικού δικαίου. Η δικαιοδοσία που έχει ένας αστικός κώδικας εν γένει είναι επίσης ένας Κώδικας Αστικής Διαδικασίας. Σε μερικές χώρες που διαθέτουν αστικό κώδικα, ένας αριθμός θεμελιωδών περιοχών του ιδιωτικού δικαίου που τυπικά θα έπρεπε να κωδικοποιηθούν στον αστικό κώδικα, μπορεί αντ'αυτού να κωδικοποιούνται στον εμπορικό κώδικα.

Ιστορικό

Ο ελληνικός Α.Κ. στηρίζεται αφενός στη βυζαντινορωμαϊκή παράδοση, έχει όμως δεχτεί επιρροές από τον γερμανικό Α.Κ. Η πρώτη κωδικοποίηση του αστικού δικαίου στο Βυζάντιο έγινε επί αυτοκράτορα Ιουστινιανού (527-565) (Νεαραί). Ακολούθησαν οι κωδικοποιήσεις του Λέοντα ΣΤ΄ Σοφού (865-912), γνωστές ως Βασιλικά. Το Ρωμαϊκό Δίκαιο, μετά από σχετική επεξεργασία, αποτέλεσε το ελληνικό αστικό δίκαιο κατά την εποχή του Βυζαντίου. Το 1345 ο Κωνσταντίνος Αρμενόπουλος συνέγραψε την Εξάβιβλο[1] κωδικοποιώντας τα Βασιλικά. Κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, η ελληνική Εκκλησία είχε κατορθώσει να είναι αρμόδια για την επίλυση των ζητημάτων ιδιωτικού δικαίου και εφάρμοζε την Εξάβιβλο του Αρμενοπούλου. Το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος προέβη σε κωδικοποίηση του αστκού δικαίου το 1940 και αυτός ο Α.Κ. τέθηκε σε εφαρμογή στις 23 Φεβρουαρίου 1946 [2]

Περιεχόμενο

Οι κανόνες του αφορούν:δικαιοπραξίες και συμβάσεις,οικογενειακές και κληρονομικές σχέσεις,αρχές που διέπουν τις έννομες σχέσεις καθώς και ευθύνες των προσώπων από τις βλαπτικές ενέργειές τους στους άλλους. Ο Ελληνικός Αστικός Κώδικας εμπεριέχει όλες τις διατάξεις του λεγόμενου "Γενικού Ιδιωτικού Δικαίου", δηλαδή του Αστικού Δικαίου, διατάξεις οι οποίες αφορούν όλα τα πρόσωπα που έχουν την ιδιότητα του Έλληνα Πολίτη, σε αντίθεση με τις διατάξεις του λεγόμενου "Ειδικού Ιδιωτικού Δικαίου", που αφορούν σε συγκεκριμένες κατηγορίες προσώπων (π.χ. εμπορικό δίκαιο για τους εμπόρους, εργατικό δίκαιο για τους εργοδότες και τους εργαζόμενους κ.λπ.). Ο Αστικός Κώδικας καλύπτει όλες τις έννομες σχέσεις προσώπων μεταξύ τους (π.χ. γάμος, διαζύγιο κ.λπ.) ή προσώπων με πράγματα (π.χ. κυριότητα, νομή, κληρονομιά, συμβάσεις, αγοραπωλησίες κ.λπ.).

Παραπομπές

  1. ιστολ. Πανεπεπιστημίου Κρήτης
  2. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 4 σ. 63 ISBN 960-8177-54-5

Πηγές

  • ΑΣΤΙΚΟΣ ΚΩΔΙΞ, Εκδοτικός οίκος Αφοι Π. Σάκκουλα, 1974

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Civil code της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).