Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Με τη φράση '''Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού''' αρχίζει την εξιστόρηση της επίγειας παρουσίας του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] το πρώτο από τα τέσσερα θεόπνευστα ιερά ευαγγέλια, το [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον]], συγγραφέας του οποίου είναι ο [[Απόστολος Ματθαίος|Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος]]. |
Με τη φράση '''Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού''' αρχίζει την εξιστόρηση της επίγειας παρουσίας του [[Ιησούς Χριστός|Ιησού Χριστού]] το πρώτο από τα τέσσερα θεόπνευστα ιερά ευαγγέλια, το [[Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον]], συγγραφέας του οποίου είναι ο [[Απόστολος Ματθαίος|Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος]]. |
||
Η Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού αποτελεί ένα [[γενεαλογία|γενεαλογικό]] [[γενεαλογικό δένδρο|κατάλογο προγόνων]] που ξεκινάει από τον [[Αβραάμ]], φθάνει στον [[Δαυίδ|βασιλέα Δαυίδ]] απ΄ όπου και καταλήγει στον μνήστορα Ιωσήφ, κατά την μόνιμη φράση "''ο μεν εγέννησε τον δε''" (κατά την έννοια ο άνδρας γεννά και η γυναίκα τίκτει). Έτσι αναφέρονται τα ονόματα Αβραάμ, [[Ισαάκ]], [[Ιακώβ]], Ιούδας, Φαρές, [[Εσρώμ]], [[Αράμ]], [[Αμιναδάβ]], [[Ναασσών]], [[Σαλμών]], [[Βοόζ]], [[Ωβήδ]], [[Ιεσσαί]], [[Δαυίδ|Βασιλεύς Δαυίδ]], [[Σολομών|Βασιλεύς Σολομών]], [[Ροβοάμ]], [[Αβιά]], [[Ασά]], [[Ιωσαφάτ]], [[Ιωράμ]], [[Οζίας]], [[Ιωάθαμ]], [[Άχαζ]], [[Εζεκίας]], [[Μανασσής]], [[Αμών]], [[Ιωσίας]], [[Ιεχονίας]], [[Σαλαθιήλ]], [[Ζοροβάβελ]], [[Αβιούδ]], [[Ελιακείμ]], [[Αζώρ]], [[Σαδώκ]], [[Αχείμ]], [[Ελιούδ]], [[Ελεάζαρ]], [[Ματθάν]], [[Ιακώβ (του Ματθάν)|Ιακώβ]] και [[Ιωσήφ ο μνήστωρ|Ιωσήφ τον μνήστορα]] της [[Παναγία]]ς, καταλήγοντας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, ο λεγόμενος Χριστός. |
Η Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού αποτελεί ένα [[γενεαλογία|γενεαλογικό]] [[γενεαλογικό δένδρο|κατάλογο προγόνων]] που ξεκινάει από τον [[Αβραάμ]], φθάνει στον [[Δαυίδ|βασιλέα Δαυίδ]] απ΄ όπου και καταλήγει στον μνήστορα Ιωσήφ, κατά την μόνιμη φράση "''ο μεν εγέννησε τον δε''" (κατά την έννοια ο άνδρας γεννά και η γυναίκα τίκτει). Έτσι αναφέρονται τα ονόματα Αβραάμ, [[Ισαάκ]], [[Ιακώβ]], [[Ιούδας ο Προπάτορας|Ιούδας]], [[Φαρές]], [[Εσρώμ]], [[Αράμ]], [[Αμιναδάβ]], [[Ναασσών]], [[Σαλμών]], [[Βοόζ]], [[Ωβήδ]], [[Ιεσσαί]], [[Δαυίδ|Βασιλεύς Δαυίδ]], [[Σολομών|Βασιλεύς Σολομών]], [[Ροβοάμ]], [[Αβιά]], [[Ασά]], [[Ιωσαφάτ]], [[Ιωράμ]], [[Οζίας]], [[Ιωάθαμ]], [[Άχαζ]], [[Εζεκίας]], [[Μανασσής]], [[Αμών]], [[Ιωσίας]], [[Ιεχονίας]], [[Σαλαθιήλ]], [[Ζοροβάβελ]], [[Αβιούδ]], [[Ελιακείμ]], [[Αζώρ]], [[Σαδώκ]], [[Αχείμ]], [[Ελιούδ]], [[Ελεάζαρ]], [[Ματθάν]], [[Ιακώβ (του Ματθάν)|Ιακώβ]] και [[Ιωσήφ ο μνήστωρ|Ιωσήφ τον μνήστορα]] της [[Παναγία]]ς, καταλήγοντας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, ο λεγόμενος Χριστός. |
||
Επί της παραπάνω γενεαλογίας αναφέρεται ότι από Αβραάμ μέχρι Βασιλέως Δαυίδ μεσολάβησαν γενεές δεκατέσσερις, από δε Δαυίδ μέχρι μετοικεσίας της Βαβυλώνας, που συνέβη επί |
Επί της παραπάνω γενεαλογίας αναφέρεται ότι από Αβραάμ μέχρι Βασιλέως Δαυίδ μεσολάβησαν γενεές δεκατέσσερις, από δε Δαυίδ μέχρι μετοικεσίας της Βαβυλώνας, που συνέβη επί Ιεχονία, επίσης γενεές 14 και από της μετοικεσίας έως Ιησού Χριστού ακόμα 14 γενεές (''γενεαί δεκατέσσαρες''). |
||
Όλα τα πρόσωπα που αναφέρονται στη Βίβλο γενέσεως Ιησού Χριστού έχουν ανακηρυχθεί από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] Άγιοι, η μνήμη των οποίων εορτάζεται συλλογικά την Κυριακή των Προπατόρων, πριν από τα [[Χριστούγεννα]] |
Όλα τα πρόσωπα που αναφέρονται στη Βίβλο γενέσεως Ιησού Χριστού έχουν ανακηρυχθεί από την [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] Άγιοι, η μνήμη των οποίων εορτάζεται συλλογικά την Κυριακή των Προπατόρων, πριν από τα [[Χριστούγεννα]] |
||
Έκδοση από την 07:11, 8 Φεβρουαρίου 2013
Με τη φράση Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού αρχίζει την εξιστόρηση της επίγειας παρουσίας του Ιησού Χριστού το πρώτο από τα τέσσερα θεόπνευστα ιερά ευαγγέλια, το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, συγγραφέας του οποίου είναι ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ματθαίος.
Η Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού αποτελεί ένα γενεαλογικό κατάλογο προγόνων που ξεκινάει από τον Αβραάμ, φθάνει στον βασιλέα Δαυίδ απ΄ όπου και καταλήγει στον μνήστορα Ιωσήφ, κατά την μόνιμη φράση "ο μεν εγέννησε τον δε" (κατά την έννοια ο άνδρας γεννά και η γυναίκα τίκτει). Έτσι αναφέρονται τα ονόματα Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, Ιούδας, Φαρές, Εσρώμ, Αράμ, Αμιναδάβ, Ναασσών, Σαλμών, Βοόζ, Ωβήδ, Ιεσσαί, Βασιλεύς Δαυίδ, Βασιλεύς Σολομών, Ροβοάμ, Αβιά, Ασά, Ιωσαφάτ, Ιωράμ, Οζίας, Ιωάθαμ, Άχαζ, Εζεκίας, Μανασσής, Αμών, Ιωσίας, Ιεχονίας, Σαλαθιήλ, Ζοροβάβελ, Αβιούδ, Ελιακείμ, Αζώρ, Σαδώκ, Αχείμ, Ελιούδ, Ελεάζαρ, Ματθάν, Ιακώβ και Ιωσήφ τον μνήστορα της Παναγίας, καταλήγοντας, από την οποία γεννήθηκε ο Ιησούς, ο λεγόμενος Χριστός.
Επί της παραπάνω γενεαλογίας αναφέρεται ότι από Αβραάμ μέχρι Βασιλέως Δαυίδ μεσολάβησαν γενεές δεκατέσσερις, από δε Δαυίδ μέχρι μετοικεσίας της Βαβυλώνας, που συνέβη επί Ιεχονία, επίσης γενεές 14 και από της μετοικεσίας έως Ιησού Χριστού ακόμα 14 γενεές (γενεαί δεκατέσσαρες).
Όλα τα πρόσωπα που αναφέρονται στη Βίβλο γενέσεως Ιησού Χριστού έχουν ανακηρυχθεί από την Ορθόδοξη Εκκλησία Άγιοι, η μνήμη των οποίων εορτάζεται συλλογικά την Κυριακή των Προπατόρων, πριν από τα Χριστούγεννα