Ρωμανός Β´: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
GrouchoBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Αλλαγή it:Romano II di Bisanzio σε it:Romano II
YFdyh-bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: ka:რომანოზ II (ბიზანტია)
Γραμμή 40: Γραμμή 40:
[[it:Romano II]]
[[it:Romano II]]
[[ja:ロマノス2世]]
[[ja:ロマノス2世]]
[[ka:რომანოზ II (ბიზანტია)]]
[[ko:로마누스 2세]]
[[ko:로마누스 2세]]
[[la:Romanus II]]
[[la:Romanus II]]

Έκδοση από την 16:31, 26 Ιανουαρίου 2013

Ο θάνατος του Ρωμανού Β΄

Ο Ρωμανός Β' ήταν Αυτοκράτορας του Βυζαντίου (959-963)

Βιογραφία

Γιος του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ζ' του Πορφυρογέννητου και της Ελένης Λεκαπηνής, κόρης του Αυτοκράτορα Ρωμανού Α' του Λεκαπηνού, γεννήθηκε στη Κωνσταντινούπολη το 939. Το 944 , μόλις πενταετής, νυμφεύθηκε τη Βέρθα, κόρη του Γάλλου Ηγεμόνα Ούγου. Mετά το θάνατό της το 949, ερωτεύτηκε την ωραία Αναστασία (κόρη ταβερνιάρη απο την Σπάρτη) την οποία μετονόμασε Θεοφανώ. Εικοσαετής διαδέχθηκε τον πατέρα του που πέθανε στις 6 Νοεμβρίου 959. Αργότερα, υπακούοντας στις διαβολές της συζύγου του, απομάκρυνε από το Παλάτι και έκλεισε σε μοναστήρι τη μητέρα του Ζωή Α' και τις πέντε αδελφές του Ζωή, Θεοδώρα, Αγάθη, Θεοφανώ και Άννα.

Ο Ρωμανός Β' ήταν νέος ωραίος αθλητικού παραστήματος, νοήμων, ευπαίδευτος και φίλαθλος, συνεχώς ασχολούμενος με το κυνήγι και παραμελώντας ενίοτε τα καθήκοντά του. Είχε όμως τη δεξιότητα να αναθέτει τα μεγαλύτερα του κράτους υπουργήματα σε άνδρες ικανούς και δραστήριους. Τη διαχείριση όλης της βασιλικής εξουσίας εμπιστεύθηκε στον Ιωσήφ Βρίγγα και αρχιστρατήγους του όρισε για τα μεν στην Ασία στρατεύματα τον περιφανή στρατηγό Νικηφόρο Φωκά, των δε ευρωπαϊκών περιοχών τον αδελφό του Λέοντα Φωκά.

Το 960 θέλησε να απαλλάξει την Κρήτη από τον αραβικό ζυγό παρά την αντίθετη άποψη των περισσοτέρων συγκλητικών, φοβουμένων τη δυσχέρεια της επιχείρησης. Έτσι κάλεσε από τη Μικρά Ασία τον Νικηφόρο Φωκά και του ανέθεσε την αρχηγία της εκστρατείας που τελικά στέφθηκε με επιτυχία. Στο μεταξύ οι Άραβες της Κιλικίας, επωφελούμενοι από την απομάκρυνσης του Νικηφόρου, εισέβαλαν με πολύ στρατό στο βυζαντινό έδαφος υπό τον Εμίρη Χαμβντά. Εναντίον αυτών ο Ρωμανός έστειλε τον Λέοντα Φωκά, το έργο του οποίου ολοκλήρωσε ο Νικηφόρος Φωκάς. Αυτός μετά την επιστροφή του από τη Κρήτη (961) επαναδιορίστηκε στρατηγός στη Μικρά Ασία και πολύ σύντομα κατατρόπωσε τελείως τους Άραβες, εκπορθώντας 60 κάστρα και παίρνοντας χιλιάδες αιχμαλώτους και αμύθητη λεία.

Στο μέσο των μεγάλων αυτών επιτυχιών, στις 15 Μαρτίου 963, ο Ρωμανός Β' πέθανε αιφνίδια, κατ΄ άλλους δηλητηριασμένος από τη σύζυγό του, κατ΄ άλλους από συγκοπή καρδίιάς λόγω βιαίων ασκήσεων. τον διαδέχθηκαν οι γιοί του Βασίλειος Β' και Κωνσταντίνος Η' επιτροπευόμενοι από τη μητέρα τους Θεοφανώ, οποία όμως σύντομα παντρεύτηκε τον Νικηφόρο Φωκά. Ο Ρωμανός Β' είχε και δύο κόρες, τη Θεοφανώ που παντρεύτηκε τον αυτοκράτορα της Γερμανίας Όθωνα Β’ το 972, και την Άννα που το 989 παντρεύτηκε τον Ρως ηγεμόνα του Κιέβου Βλαδίμηρο τον Μέγα.

Κύρια πηγή για το βίο του Ρωμανού είναι ο Λέων ο Διάκονος.


Προηγούμενος
Ρωμανός Α' ο Λεκαπηνός
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου
Επόμενος
Νικηφόρος Β' Φωκάς