Σωτήρης Σταυριανάκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
πιο συγκεκριμένα, για να αποκλειστεί Ναυτικό κ Αεροπορία
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Σωτήριος Σταυριανάκος''' ήταν αξιωματικός του [[Ελληνικός Στρατός|Ελληνικού Στρατού]]. Έπεσε υπερασπιζόμενος το στρατόπεδο της [[Ελληνική Δύναμη Κύπρου|Ελληνικής Δύναμης Κύπρου]] κατά την τουρκική εισβολή στο [[Κύπρο|νησί]]. ( [[11 Ιανουαρίου]] [[1941]] - [[16 Αυγούστου]] [[1974]]).
Ο '''Σωτήριος Σταυριανάκος''' ( [[11 Ιανουαρίου]] [[1941]] - [[16 Αυγούστου]] [[1974]]) ήταν αξιωματικός του [[Ελληνικός Στρατός|Ελληνικού Στρατού]]. Σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος το στρατόπεδο της [[Ελληνική Δύναμη Κύπρου|Ελληνικής Δύναμης Κύπρου]] κατά την τουρκική εισβολή στην [[Κύπρος|Κύπρο]].


==Τα πρώτα χρόνια==
==Τα πρώτα χρόνια==
Ο '''Σταυριανάκος''' γεννήθηκε την [[11 Ιανουαρίου|11η Ιανουαρίου]] του [[1941]] στο [[Σκουτάρι Λακωνίας|Σκουτάρι]] της [[Δήμος Ανατολικής Μάνης|Ανατολικής Μάνης]]. Κατετάγη στη [[Σχολή Ευελπίδων]] την [[30 Σεπτεμβρίου|30η Σεπτεμβρίου]] του [[1961]] και αποφοίτησε στις [[27 Ιουλίου]] [[1965]] ως [[Ανθυπολοχαγός|ανθυπολοχαγός]] [[Μηχανικό|Μηχανικού]]. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Στρατάκου (απεβίωσε το [[2009]]), με την οποία είχε δύο κόρες , ονόματι Χρυσάνθη και Σωτηρία<ref>[http://www.mani-ekdoseis.gr/docs/amFylla/am_34.pdf εφ.«Αδούλωτη Μάνη»,αρ.φύλλου 34,σελ 7]</ref>.
Ο '''Σταυριανάκος''' γεννήθηκε την [[11 Ιανουαρίου|11η Ιανουαρίου]] του [[1941]] στο [[Σκουτάρι Λακωνίας|Σκουτάρι]] της [[Δήμος Ανατολικής Μάνης|Ανατολικής Μάνης]]. Κατετάγη στη [[Σχολή Ευελπίδων]] την [[30 Σεπτεμβρίου|30η Σεπτεμβρίου]] του [[1961]] και αποφοίτησε στις [[27 Ιουλίου]] [[1965]] με το βαθμό του [[Ανθυπολοχαγός|ανθυπολοχαγού]] [[Μηχανικό|Μηχανικού]]. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Στρατάκου (απεβίωσε το [[2009]]), με την οποία απέκτησε δύο κόρες , ονόματι Χρυσάνθη και Σωτηρία<ref>[http://www.mani-ekdoseis.gr/docs/amFylla/am_34.pdf εφ.«Αδούλωτη Μάνη»,αρ.φύλλου 34,σελ 7]</ref>.


==Δράση κατά την εισβολή του 1974==
==Δράση κατά την εισβολή του 1974==

Το [[1974]], υπηρετούσε στην [[Κύπρος|Κύπρο]] με το βαθμό του [[Λοχαγός|λοχαγού]] του [[Μηχανικό|Μηχανικού]] σώματος στο στρατόπεδο της [[ΕΛΔΥΚ]] στον [[Γερόλακκος Λευκωσίας|Γερόλακκο]] και λίγο πριν την [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|τουρκική εισβολή του Ιουλίου]] είχε έρθει η μετάθεση του, την οποία όμως αρνήθηκε.
Το [[1974]], υπηρετούσε στην [[Κύπρος|Κύπρο]] με το βαθμό του [[Λοχαγός|λοχαγού]] του [[Μηχανικό|Μηχανικού]] σώματος στο στρατόπεδο της [[ΕΛΔΥΚ]] στον [[Γερόλακκος Λευκωσίας|Γερόλακκο]] και λίγο πριν την [[Τουρκική εισβολή στην Κύπρο|τουρκική εισβολή του Ιουλίου]] είχε έρθει η μετάθεση του, την οποία όμως αρνήθηκε.
Την [[22 Ιουλίου|22α Ιουλίου]] συμμετείχε στην απόκρουση των [[Τουρκία|τουρκικών]] δυνάμεων που επιτέθηκαν στον Γερόλακκο παρά το γεγονός ότι η κατάπαυση πυρός βρισκόταν σε ισχύ<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου,Ιστορία του Κυπριακού,Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία,1960-2004,Λευκωσία 2004,σελ 581</ref>. Στις [[16 Αυγούστου]] [[1974]], κατά την διάρκεια της τρίτης ημέρας μαχών στο στρατόπεδο της [[ΕΛΔΥΚ]], σκοτώθηκε από βολή πυροβόλου άρματος τη στιγμή που προσπαθούσε να εξοντώσει πολυβολητή έτερου άρματος. Την προηγούμενη ημέρα, είχε πρωταγωνιστήσει ως επικεφαλής 33 οπλιτών σε σφοδρή αντεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή οπισθοχώρηση του εχθρού<ref>[http://www.defencenet.gr/defence/media/attilas.pdf περιοδικό «Πόλεμος και Ιστορία»,τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2006,σελ 33]</ref>.


Την [[22 Ιουλίου|22α Ιουλίου]] συμμετείχε στην απόκρουση των [[Τουρκία|τουρκικών]] δυνάμεων που επιτέθηκαν στον Γερόλακκο παρά το γεγονός ότι η κατάπαυση πυρός βρισκόταν σε ισχύ<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου,Ιστορία του Κυπριακού,Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία,1960-2004,Λευκωσία 2004,σελ 581</ref>. Στις [[16 Αυγούστου]] [[1974]], κατά την διάρκεια της τρίτης ημέρας των εχθροπραξιών στο στρατόπεδο της [[ΕΛΔΥΚ]], σκοτώθηκε από βολή πυροβόλου άρματος τη στιγμή που προσπαθούσε να εξοντώσει πολυβολητή έτερου άρματος. Την προηγούμενη ημέρα, είχε πρωταγωνιστήσει ως επικεφαλής 33 οπλιτών σε σφοδρή αντεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή οπισθοχώρηση του εχθρού<ref>[http://www.defencenet.gr/defence/media/attilas.pdf περιοδικό «Πόλεμος και Ιστορία»,τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2006,σελ 33]</ref>.
Κατά την τριήμερη μάχη, οι απώλειες της [[ΕΛΔΥΚ]] ανήλθαν σε 83 νεκρούς και αγνοούμενους (ανάμεσά τους και ο ομόβαθμος του Σταυριανάκου, [[Βασίλειος Σταμπουλής]])<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου,Ιστορία του Κυπριακού,Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία,1960-2004,Λευκωσία 2004,σελ 609</ref>.

Κατά την τριήμερη μάχη, οι απώλειες της [[ΕΛΔΥΚ]] ανήλθαν σε 83 νεκρούς και αγνοούμενους ( ανάμεσά τους και ο ομόβαθμος του Σταυριανάκου, [[Βασίλειος Σταμπουλής]] )<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου,Ιστορία του Κυπριακού,Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία,1960-2004,Λευκωσία 2004,σελ 609</ref>.


==Τιμές μετά θάνατον==
==Τιμές μετά θάνατον==

Έκδοση από την 21:45, 8 Ιανουαρίου 2013

Ο Σωτήριος Σταυριανάκος ( 11 Ιανουαρίου 1941 - 16 Αυγούστου 1974) ήταν αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού. Σκοτώθηκε υπερασπιζόμενος το στρατόπεδο της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου κατά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο.

Τα πρώτα χρόνια

Ο Σταυριανάκος γεννήθηκε την 11η Ιανουαρίου του 1941 στο Σκουτάρι της Ανατολικής Μάνης. Κατετάγη στη Σχολή Ευελπίδων την 30η Σεπτεμβρίου του 1961 και αποφοίτησε στις 27 Ιουλίου 1965 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού Μηχανικού. Ήταν παντρεμένος με την Μαρία Στρατάκου (απεβίωσε το 2009), με την οποία απέκτησε δύο κόρες , ονόματι Χρυσάνθη και Σωτηρία[1].

Δράση κατά την εισβολή του 1974

Το 1974, υπηρετούσε στην Κύπρο με το βαθμό του λοχαγού του Μηχανικού σώματος στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ στον Γερόλακκο και λίγο πριν την τουρκική εισβολή του Ιουλίου είχε έρθει η μετάθεση του, την οποία όμως αρνήθηκε.

Την 22α Ιουλίου συμμετείχε στην απόκρουση των τουρκικών δυνάμεων που επιτέθηκαν στον Γερόλακκο παρά το γεγονός ότι η κατάπαυση πυρός βρισκόταν σε ισχύ[2]. Στις 16 Αυγούστου 1974, κατά την διάρκεια της τρίτης ημέρας των εχθροπραξιών στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, σκοτώθηκε από βολή πυροβόλου άρματος τη στιγμή που προσπαθούσε να εξοντώσει πολυβολητή έτερου άρματος. Την προηγούμενη ημέρα, είχε πρωταγωνιστήσει ως επικεφαλής 33 οπλιτών σε σφοδρή αντεπίθεση που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή οπισθοχώρηση του εχθρού[3].

Κατά την τριήμερη μάχη, οι απώλειες της ΕΛΔΥΚ ανήλθαν σε 83 νεκρούς και αγνοούμενους ( ανάμεσά τους και ο ομόβαθμος του Σταυριανάκου, Βασίλειος Σταμπουλής )[4].

Τιμές μετά θάνατον

Μετά το θάνατό του τιμήθηκε με τον βαθμό του ταγματάρχη ενώ το όνομά του δόθηκε στο στρατόπεδο του Συντάγματος της ΕΛΔΥΚ που βρίσκεται στη Μαλούντα. Στο ίδιο στρατόπεδο υπάρχει και αδριάντας του, πλησίον του διοικητηρίου. Επίσης, κάθε χρόνο διεξάγεται στη γενέτειρά του, το Σκουτάρι, τελετή στη μνήμη του. Στο ίδιο μέρος έχει τοποθετηθεί έτερος αδριάντας προς τιμήν του[5].

Εξωτερικές συνδέσεις

Παραπομπές

  1. εφ.«Αδούλωτη Μάνη»,αρ.φύλλου 34,σελ 7
  2. Γιάννης Κ. Λάμπρου,Ιστορία του Κυπριακού,Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία,1960-2004,Λευκωσία 2004,σελ 581
  3. περιοδικό «Πόλεμος και Ιστορία»,τεύχος Ιουλίου-Αυγούστου 2006,σελ 33
  4. Γιάννης Κ. Λάμπρου,Ιστορία του Κυπριακού,Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία,1960-2004,Λευκωσία 2004,σελ 609
  5. Εφημερίδα «Αδούλωτη Μάνη»,φύλλο 34,Για τον Σωτήρη Σταυριανάκο,σελ 6-7