Πορτογαλική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ιστορία
Γραμμή 51: Γραμμή 51:


Λόγω της διάδοσης της γλώσσας κατά την εποχή της αποικιοκρατίας, υπάρχουν ομιλητές της πορτογαλικής στη [[Γκόα]], το [[Νταμάν]] και το [[Ντιου]] στην [[Ινδία]].<ref>{{cite book|title=Learner English: a Teacher's Guide to Interference and Other Problems|author=Michael Swan, Bernard Smith|year=2001|chapter=Portuguese Speakers|publisher=Cambridge University Press}}</ref>
Λόγω της διάδοσης της γλώσσας κατά την εποχή της αποικιοκρατίας, υπάρχουν ομιλητές της πορτογαλικής στη [[Γκόα]], το [[Νταμάν]] και το [[Ντιου]] στην [[Ινδία]].<ref>{{cite book|title=Learner English: a Teacher's Guide to Interference and Other Problems|author=Michael Swan, Bernard Smith|year=2001|chapter=Portuguese Speakers|publisher=Cambridge University Press}}</ref>

== Ιστορία ==

Όταν οι Ρωμαίοι έφτασαν στην [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρική Χερσόνησο]] το 216 π.Χ. έφεραν μαζί τους τη [[Λατινική γλώσσα]], από την οποία προέκυψαν όλες οι λατινογενείς γλώσσες. Η γλώσσα διαδόθηκε από τους Ρωμαίους στρατιώτες, έποικους και έμπορους, οι οποίοι έχτισαν Ρωμαϊκές πόλεις, συνήθως κοντά σε ήδη υπάρχοντες τόπους κατοικίας από προηγούμενους πολιτισμούς.

Μεταξύ του 409 μ.Χ. και του 711 μ.Χ., καθώς η [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] μεταμορφωνόταν στη Δυτική Ευρώπη, Γερμανικοί λαοί κατέκτησαν την Ιβηρική χερσόνησο ([[Μεγάλες Μεταναστεύσεις]]). Οι κατακτητές, κυρίως οι [[Σουηβοί]] και οι [[Βησιγότθοι]], υιοθέτησαν γρήγορα στοιχεία του ύστερου Ρωμαϊκου πολιτισμού και των διαλέκτων της [[Λαϊκή Λατινική γλώσσα|Λαϊκής Λατινικής]] που υπήρχαν στη χερσόνησο. Μετά την εισβολή των [[Μαυριτανοί|Μαυριτανών]] το 711, η [[Αραβική γλώσσα]] έγινε η επίσημη διοικητική γλώσσα των κατακτημένων περιοχών, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού συνέχισε να μιλάει μια μορφή της [[ρομανική γλώσσα|Ρομανικής]] (γνωστή ως [[Mozarabic]]). Η επίδραση της Αραβικής στις διαλέκτους της Ρομανικής στα χριστιανικά βασίλεια περιορίστηκε στο λεξιλόγιό τους.
{| border="0" style="float:right; margin:40px;"
|-
! style="text-align:left;"| Μεσαιωνική<br />Πορτογαλική ποίηση
|-
|<small>Das que vejo</small>
|-
|<small>nom desejo</small>
|-
|<small>outra senhor se vós nom,</small>
|-
|<small>e desejo</small>
|-
|<small>tam sobejo,</small>
|-
|<small>mataria um leon,</small>
|-
|<small>senhor do meu coraçom:</small>
|-
|<small>fim roseta,</small>
|-
|<small>bela sobre toda fror,</small>
|-
|<small>fim roseta,</small>
|-
|<small>nom me meta</small>
|-
|<small>em tal coita voss'amor!</small>
|-
|[[João Lobeira]]<br />(c. 1270–1330)
|}


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 15:12, 3 Ιανουαρίου 2013

Πορτογαλικά
português και português
ΤαξινόμησηΙνδοευρωπαϊκές γλώσσες
Σύστημα γραφήςPortuguese alphabet και λατινική γραφή
Κατάσταση
Επίσημη γλώσσαΑνατολικό Τιμόρ Ανατολικό Τιμόρ
Ανγκόλα Ανγκόλα
Βραζιλία Βραζιλία
Γουινέα-Μπισσάου Γουινέα-Μπισσάου
Ισημερινή Γουινέα Ισημερινή Γουινέα
Μακάο Μακάο
Μοζαμβίκη Μοζαμβίκη
Πορτογαλία Πορτογαλία
Πράσινο Ακρωτήριo Πράσινο Ακρωτήριο
Σάο Τομέ και Πρίνσιπε Σάο Τομέ και Πρίνσιπε
Ρυθμιστής
Διεθνές Ινστιτούτο
Πορτογαλικής Γλώσσας
ISO 639-1pt
ISO 639-2por
ISO 639-3por
SILPOR
Xώρες και περιοχές όπου τα Πορτογαλικά ομιλούνται ή είναι αναγνωρισμένα ως επίσημη γλώσσα.

Η Πορτογαλική γλώσσα (πορτογαλικά: Português) είναι ρομανική γλώσσα της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας. Εμφανίστηκε στη σημερινή Γαλικία (Ισπανία) και τη βόρεια Πορτογαλία. Είναι η επίσημη γλώσσα στην Πορτογαλία, αλλά και σε οχτώ ακόμα χώρες που είναι πρώην πορτογαλικές αποικίες.

Είναι η δεύτερη από τις ρομανικές γλώσσες από άποψη αριθμού ομιλητών, μετά την Ισπανική γλώσσα.

Περίπου 210 με 215 εκατομμύρια ομιλητές έχουν την πορτογαλική ως μητρική γλώσσα ενώ συνολικά οι ομιλητές υπολογίζονται σε 240 εκατομμύρια, με αποτέλεσμα η Πορτογαλική συνήθως να εμφανίζεται ως η έβδομη πλέον ομιλούμενη γλώσσα στον κόσμο (ή έκτη, επειδή ο αριθμός των ομιλητών της ως μητρικής είναι κοντά σε αυτόν των ομιλητών της Μπενγκάλι), η τρίτη πλέον ομιλούμενη Ευρωπαϊκή γλώσσα στον κόσμο, η πιο ομιλούμενη γλώσσα στη Νότια Αμερική (ο αριθμός των ισπανόφωνων και των πορτογαλόφωνων ομιλητών είναι πολύ κοντά αλλά το 51% του πληθυσμού της ηπείρου μένει στη Βραζιλία) και στο νότιο ημισφαίριο, η δεύτερη πλέον ομιλούμενη ρομανική γλώσσα στην Αφρική (μετά τη Γαλλική) και η πλέον ομιλούμενη ρομανική γλώσσα στην Ωκεανία, την Ιαπωνία και την ηπειρωτική Ασία.

Η πορτογαλική αποτελεί επίσης βάση κρεολών γλωσσών. Η Βραζιλία είναι η πολυπληθέστερη πορτογαλόφωνη χώρα.

Τον Μάρτιο του 2006, το Μουσείο της Πορτογαλικής Γλώσσας, ένα διαδραστικό μουσείο σχετικά με την πορτογαλική γλώσσα, ιδρύθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, την πόλη με τον μεγαλύτερο αριθμό ομιλητών της γλώσσας στον κοσμο.[1]

Γεωγραφική κατανομή

Η πορτογαλική γλώσσα είναι η επίσημη γλώσσα του Ανατολικού Τιμόρ, της Ανγκόλα, της Βραζιλίας, της Γουινέα-Μπισσάου, της Μοζαμβίκης, της Πορτογαλίας, του Πράσινου Ακρωτηρίου, του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε, μαζί με την κινεζική του Μακάο (Κίνα) και μαζί με την τέτουμ του Ανατολικού Τιμόρ.

Μιλιέται ευρέως χωρίς να είναι επίσημη στην Ανδόρρα, το Λουξεμβούργο, τη Ναμίμπια και την Παραγουάη (στην τελευταία χώρα υπάρχουν 112.520 φυσικοί ομιλητές της γλώσσας σύμφωνα με την απογραφή του 2002). Κρεολές γλώσσες με βάση την πορτογαλική είναι οι μητρικές γλώσσες στο Πράσινο Ακρωτήριο και τη Γουινέα-Μπισσάου. Στο Πράσινο Ακρωτήριο οι περισσότεροι μιλούν και την πρότυπο πορτογαλική και το επίπεδο γνώσης της γλώσσας είναι σαν να ήταν μητρική.

Λόγω της διάδοσης της γλώσσας κατά την εποχή της αποικιοκρατίας, υπάρχουν ομιλητές της πορτογαλικής στη Γκόα, το Νταμάν και το Ντιου στην Ινδία.[2]

Ιστορία

Όταν οι Ρωμαίοι έφτασαν στην Ιβηρική Χερσόνησο το 216 π.Χ. έφεραν μαζί τους τη Λατινική γλώσσα, από την οποία προέκυψαν όλες οι λατινογενείς γλώσσες. Η γλώσσα διαδόθηκε από τους Ρωμαίους στρατιώτες, έποικους και έμπορους, οι οποίοι έχτισαν Ρωμαϊκές πόλεις, συνήθως κοντά σε ήδη υπάρχοντες τόπους κατοικίας από προηγούμενους πολιτισμούς.

Μεταξύ του 409 μ.Χ. και του 711 μ.Χ., καθώς η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία μεταμορφωνόταν στη Δυτική Ευρώπη, Γερμανικοί λαοί κατέκτησαν την Ιβηρική χερσόνησο (Μεγάλες Μεταναστεύσεις). Οι κατακτητές, κυρίως οι Σουηβοί και οι Βησιγότθοι, υιοθέτησαν γρήγορα στοιχεία του ύστερου Ρωμαϊκου πολιτισμού και των διαλέκτων της Λαϊκής Λατινικής που υπήρχαν στη χερσόνησο. Μετά την εισβολή των Μαυριτανών το 711, η Αραβική γλώσσα έγινε η επίσημη διοικητική γλώσσα των κατακτημένων περιοχών, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού συνέχισε να μιλάει μια μορφή της Ρομανικής (γνωστή ως Mozarabic). Η επίδραση της Αραβικής στις διαλέκτους της Ρομανικής στα χριστιανικά βασίλεια περιορίστηκε στο λεξιλόγιό τους.

Μεσαιωνική
Πορτογαλική ποίηση
Das que vejo
nom desejo
outra senhor se vós nom,
e desejo
tam sobejo,
mataria um leon,
senhor do meu coraçom:
fim roseta,
bela sobre toda fror,
fim roseta,
nom me meta
em tal coita voss'amor!
João Lobeira
(c. 1270–1330)

Παραπομπές

  1. NOVAimagem.co.pt / Portugal em LInha (8 Μαρτίου 2006). «Museu da Língua Portuguesa aberto ao público no dia 20». Noticiaslusofonas.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2012. 
  2. Michael Swan, Bernard Smith (2001). «Portuguese Speakers». Learner English: a Teacher's Guide to Interference and Other Problems. Cambridge University Press. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Wikipedia
Wikipedia


Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Portuguese language της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).