Κουρίλες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ r2.7.2) (Ρομπότ: Προσθήκη: kk:Курил аралдары |
||
Γραμμή 73: | Γραμμή 73: | ||
[[ja:千島列島]] |
[[ja:千島列島]] |
||
[[ka:კურილის კუნძულები]] |
[[ka:კურილის კუნძულები]] |
||
[[kk:Курил аралдары]] |
|||
[[ko:쿠릴 열도]] |
[[ko:쿠릴 열도]] |
||
[[la:Insulae Curilenses]] |
[[la:Insulae Curilenses]] |
Έκδοση από την 16:48, 10 Δεκεμβρίου 2012
Συντεταγμένες: 46°30′N 151°30′E / 46.500°N 151.500°E
Δορυφορική εικόνα των Κουρίλων | |
Γεωγραφία | |
---|---|
Τοποθεσία | Βορειοανατολική Ασία |
Αριθμός νήσων | 56 |
Έκταση | 195.000[1] km² |
Χερσαία έκταση | 15.600 km2 |
Υψόμετρο | 2.339 μ |
Υψηλότερη κορυφή | Αλαΐντ |
Χώρα | |
Περιφέρεια | Σαχαλίνη |
Δημογραφικά | |
Πληθυσμός | 19.000 |
Σχετικά πολυμέσα |
Οι Κουρίλες ή Κουρίλες νήσοι (ρώσικα: Кури́льские острова́ Κουρίλσκιε Οστροβά, ιαπωνικά: 千島列島 Τσισίμα Ρέτο) είναι νησιωτικό αρχιπέλαγος στη βορειοανατολική Ασία. Εκτείνονται σε μήκος 1.200 περίπου χιλιομέτρων, από το Χοκκάιντο της Ιαπωνίας μέχρι την χερσόνησο Καμτσάτκα της Σιβηρίας και χωρίζουν την Οχοτσκική θάλασσα από τον βόρειο Ειρηνικό. Αποτελείται από συνολικά 56 ηφαιστειογενή νησιά με αρκετές μικρότερες βραχονησίδες. Ανήκουν στην περιφέρεια Σαχαλίνης.
Όλα τα νησία βρίσκονται στην δικαιοδοσία της Ρωσίας, όμως η Ιαπωνία διεκδικεί τα δύο νοτιότερα, τα Ιτουρούπ και Κουνασίρ, καθώς και τις νησίδες Σικοτάν και Χαμπομάι, τα οποία έχουν οδηγήσει στην διαμάχη των Κουρίλων. Τα τέσσερα αυτά νησιά προσαρτήθηκαν από την τότε Σοβιετική Ένωση από τον στρατό της στο τέλος του δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου.
Οι Κουρίλες διαθέτουν άφθονους φυσικούς πόρους, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται μεγάλα και πλούσια αλιευτικά πεδία, πετρέλαιο και ορυκτά (σιδηροπυρίτης, θείο και πολυμεταλλικά μεταλλεύματα). Η αλιεία είναι σήμερα η κύρια πηγή εισοδήματος για το αρχιπέλαγος.
Παραπομπές
- ↑ James E. Goodby, Vladimir I. Ivanov, Nobuo Shimotomai (1995). "Northern Territories" and Beyond: Russian, Japanese, and American Perspectives. Greenwood Publishing Group. σελ. 161. ISBN 9780275950934.