Αιμορροφιλία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Συμπτώματα: ορθογραφικά, replaced: απο → από , οτι → ότι με τη χρήση AWB (8514)
μ r2.6.5) (Ρομπότ: Προσθήκη: hy:Հեմոֆիլիա
Γραμμή 60: Γραμμή 60:
[[hr:Hemofilija]]
[[hr:Hemofilija]]
[[hu:Hemofília]]
[[hu:Hemofília]]
[[hy:Հեմոֆիլիա]]
[[ia:Hemophilia]]
[[ia:Hemophilia]]
[[id:Hemofilia]]
[[id:Hemofilia]]

Έκδοση από την 13:19, 25 Νοεμβρίου 2012

Αιμορροφιλία
Ειδικότητααιματολογία
Ταξινόμηση
ICD-10D66-D68
ICD-9286
OMIM306700 306900 264900
DiseasesDB5555
MedlinePlus000537
eMedicinemed/3528
MeSHD025861

Η αιμοφιλία (ή αιμορροφιλία) είναι από τις πιο γνωστές κληρονομικές παθήσεις που προσβάλλει κυρίως τους άνδρες καθώς μεταδίδεται κληρονομικά από τη μητέρα. Η κληρονομική αυτή ασθένεια σχετίζεται με το χρωμόσωμα X και χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του οργανισμού να ελέγξει τον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα, μηχανισμός που χρησιμοποιείται για να σταματήσει η αιμορραγία όταν διακοπεί η συνέχεια ενός αιμοφόρου αγγείου. Η αντιμετώπιση της αιμοφιλίας γίνεται με γονιδιακή θεραπεία.

Αιτίες

Διαταραχές παραγόντων πήξης του αίματος:

  • Η Αιμοφιλία Α περιλαμβάνει μια έλλειψη λειτουργικής θρόμβωσης VIII. (Αυτό αντιπροσωπεύει το 90% των ατόμων που πάσχουν από αιμοφιλία).
  • Η Αιμοφιλία Β περιλαμβάνει μια έλλειψη λειτουργικής θρόμβωσης ΙΧ. *
  • Η Αιμοφιλία Γ περιλαμβάνει μια έλλειψη λειτουργικής θρόμβωσης ΧΙ. *
  • Ο όρος υποϊνοδωγοναιμία (Hypofibrinogenemia) περιλαμβάνει μια έλλειψη λειτουργικής θρόμβωσης, παράγοντα Ι. Είναι σπάνια και απαντάται περίπου σε 1 ή 2 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο του πληθυσμού. Έχει επιπτώσεις τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Το αίμα των πασχόντων από υποϊνοδωγοναιμία ούτε απειλείται με θρόμβωση ούτε περιέχει τα ικανοποιητικά ποσά ινωδογόνου.

Συμπτώματα

  • Συχνές εκχυμώσεις (μελανιές)
  • Ακόμα και μικρά τραύματα αιμορραγούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εσωτερική αιμορραγία που προκαλείται από πέσιμο προκαλεί εκχυμώσεις σε θέσεις που βρίσκονται βαθιά και μπορεί να προκαλέσει πόνο και πρήξιμο ενός άκρου, που διαρκεί επι αρκετές ημέρες.

Υπολογίζεται ότι στο 75% των περιπτώσεων υπάρχει οικογενειακό ιστορικό αιμοφιλίας. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις εμφανίζεται λογω κάποιας αυτόματης μεταβολής στα γονίδια της μητέρας.

Πηγές

  • The Macmillan guide to family health