Λουδοβίκος Ερρίκος Α΄ του Κοντέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Θάνατοι το 1740 (με το HotCat)
Γραμμή 42: Γραμμή 42:
[[Κατηγορία:Οίκος Βουρβόνων]]
[[Κατηγορία:Οίκος Βουρβόνων]]
[[Κατηγορία:Δούκες του Γκιζ]]
[[Κατηγορία:Δούκες του Γκιζ]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1740]]


[[de:Louis IV. Henri de Bourbon, prince de Condé]]
[[de:Louis IV. Henri de Bourbon, prince de Condé]]

Έκδοση από την 07:35, 23 Νοεμβρίου 2012

Ο Ερρίκος Α΄ του Κοντέ

Λουδοβίκος Ερρίκος Ιωσήφ των Βουρβόνων Κοντέ (18 Αυγούστου 1692 - 1740), αρχηγός του κλάδου των Βουρβόνων Κοντέ. Μεγαλύτερος γιος του Λουδοβίκου Γ΄ των Βουρβόνων του Κοντέ και της Λουίζας Φραγκίσκης των Βουρβόνων (1673 - 1743), νόθας κόρης του Λουδοβίκου ΙΔ΄.

Μετά τον θάνατο πολλών μελών της βασιλικής οικογένειας, άρχισε να ισχυροποιείται η θέση του. Ήταν πρωθυπουργός (1723 - 1726) επί Λουδοβίκου ΙΕ΄ και αποκαλείτο o Κύριος Δούκας (γαλ. Monsieur le Duc). Σύμφωνα με αναφορές, ήταν πολύ ψηλός, αδύνατος και απασχολούσε τα σατιρικά έντυπα της εποχής του, που πάντοτε είχαν και υπερβολές. Είχε επίσης χάσει και το ένα του μάτι σε κυνηγετικό ατύχημα πριν γίνει 25 ετών. Έμενε στην γνωστή πολυτελή κατοικία του Σαντιγί.

Αντιβασιλιάς και πρωθυπουργός της Γαλλίας

Το 1715 σε ηλικία 23 ετών κλήθηκε στο συμβούλιο της αντιβασιλείας από τον δούκα της Ορλεάνης που είχε γίνει σύμβουλος του πεντάχρονου βασιλιά. Αναφέρεται ότι είχε περιορισμένη ευφυΐα, η μόρφωση του ήταν αδύνατη, ενώ μοναδική ασχολία του ήταν το κυνήγι.

Παράλληλα είχε γίνει υπερβολικά πλούσιος. Κατά την διάρκεια της αντιβασιλείας, τα έσοδα από την φορολόγηση των επαρχιών του επέφεραν σύνταξη 1,8 εκατομμυρίων λιβρών. Σύμφωνα με τον ιστορικό Μπερνιέ (1984), είναι δύσκολο να γίνουν υπολογισμοί για την αξία των χρημάτων την εποχή προ της βιομηχανικής επανάστασης. Η καλύτερη αποτίμηση είναι ότι μια λίβρα αντιστοιχούσε σε 4,5 Δολάριο ΗΠΑ. Οι τεράστιες απώλειες της τράπεζας εκείνο τον καιρό δημιούργησαν υποψίες κατάχρησης του, αλλά δεν βρέθηκαν υποψίες εναντίον του.

Η περίοδος της αντιβασιλείας τελείωσε όταν έφθασε ο Λουδοβίκος σε ηλικία ενηλικίωσης (Φεβρουάριος 1723) και την πρωθυπουργία ανέλαβε αρχικά ο Ντιμπουά, και στην συνέχεια ο δούκας της Ορλεάνης που πέθανε (Δεκέμβριος 1723) από χτύπημα. Ο βασιλιάς είχε ανάγκη από έναν πρωθυπουργό: κατά μια ιστορία ο Λουδοβίκος Κοντέ επελέγη με υπόδειξη του επισκόπου του Φρεζύ, παιδαγωγού του βασιλιά που τον εμπιστευόταν τυφλά, κάτι που ο ίδιος ο βασιλιάς σιωπηλά συμφώνησε. Κατά άλλες πληροφορίες, τον προτίμησε ανάμεσα στους υπόλοιπους συγγενείς του για την συγκεκριμένη θέση. Ο Γάλλος δικηγόρος και συγγραφέας ντ' Ανγκερβίλ λέει (1781) ότι τον επέλεξε λόγω της εμπειρίας του, γιατί ήταν ο μόνος που είχε φτάσει τα 30, του πλούτου και της επιρροής του. Πίστευε ότι το οικονομικό του πνεύμα θα βοηθούσε το κράτος να φτάσει σε ψηλό επίπεδο συναλλαγών με τις υπόλοιπες χώρες.

Προσπάθειες για τον γάμο του βασιλιά

Η καταδίωξη των Ουγενότων, συχνό φαινόμενο την εποχή του Λουδοβίκου ΙΔ', σταμάτησε τότε, αλλά πήρε μέτρα κατά των Προτεσταντών. Ο βασιλιάς είχε αρραβωνιαστεί την Μαριάννα Βικτωρία των Βουρβόνων (1721), ινφάντα της Ισπανίας, κόρη του Ισπανού βασιλιά Φίλιππου Ε΄, όταν αυτή ήταν τριών ετών και ο Λουδοβίκος 11. Σε τρία χρόνια ο βασιλιάς έφτασε στην κατάλληλη ηλικία τεκνοποίησης, αλλά η ινφάντα ήθελε περίπου μια δεκαετία ακόμα. Αυτό δημιούργησε τεράστιες ανησυχίες στην οικογένεια, γιατί με τον υποθετικό θάνατο του βασιλιά, το Γαλλικό στέμμα θα περνούσε στον βασιλιά της Ισπανίας ή στους αντίπαλους οίκους της Ορλεάνης και του Κοντέ.

Το καλοκαίρι του 1724, με τη μεσολάβηση της Μαρκησίας ντε Πρι, γνωστής ευγενούς, ο Λουδοβίκος χώρισε την νεαρή ινφάντα και επικαλέστηκε την δικαιολογία ότι ήταν κακοφτιαγμένη και δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει. Οι λόγοι βασικά ήταν ότι η Μαρκησία δεν ήθελε νύφη για τον βασιλιά από την οικογένεια των Βουρβόνων, αφού αργότερα διέλυσε και δεύτερο αρραβώνα του βασιλιά με μια από τις αδελφές του Λουδοβίκου του Κοντέ, γιατί φοβόταν την άνοδο της θέσης της μητέρας της.

Τελικά μετά από πολλές διαπραγματεύσεις, αποφασίστηκε σαν νύφη στον νεαρό βασιλιά η Μαρία Λετσίνσκα, κόρη του έκπτωτου βασιλιά της Πολωνίας Στανισλάς Λετσίνσκι (1704 - 1709). Ο γάμος έγινε με κάθε μεγαλοπρέπεια στο Φονταινεμπλώ.

Κληρονόμοι

  • Με τον πρώτο του γάμο (1713) με την Μαρία Άννα των Βουρβόνων - Κοντί (1689 - 1720) δεν έκανε παιδιά.
  • Με την δεύτερη σύζυγο του, Καρολίνα, είχε έναν γιο, τον Λουδοβίκο Ιωσήφ, που ηγήθηκε τον Οίκο των Κοντέ κατά την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης.

Πηγές

  • Olivier Bernier, Louis the Beloved, The Life of Louis XV. 1984, Garden City, New York; Doubleday & Co.
  • Mouffle d'Angerville, The Private Life of Louis XV. "Annotated and amplified by quotations from original and unpublished documents by Albert Mirac." Translated from the French by H.S. Mingard. 1924, New York; Boni and Liveright. D'Angerville's original title: Vie privee de Louis XV, ou principaux evenements, particularites et anecdotes de son regne. 4 vols. crown 8vo., published in London in 1781. Meyrac says he "extracted these piquant pages" from the original.
  • G.P. Gooch, C.H., D.Litt., F.B.A., Louis XV: The Monarchy in Decline. 1956, London; Longmans.
  • Guizot, History of France. Transl. from the French by Robert Black. No date, but a publisher's note is dated 1876; New York; Klemscott Society. vol. 6, p. 110ff.
  • Colin Jones, The Great Nation: France from Louis XV to Napoleon. 2002, New York; Columbia University Press.
  • G.W. Kitchin, D.D., F.S.A., dean of Durham, History of France vol. III. 1903, Oxford, at the Clarendon Press.
  • Ernest Lavisse, Histoire de France, reprinted from the editions of 1900–1911, Paris. 1969, New York; AMS Press, Inc. Vol. VIII, part 2.
  • James Breck Perkins, France Under Louis XV, vol. i. 1897, Boston; Houghton Mifflin Co.
  • J.H. Shennan, Philippe, Duke of Orleans. 1979, London; Thames and Hudson.
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Louis Henri, Duc de Bourbon της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).